Wat een week.... ik dacht dat vakanties stressvrij hoorden te zijn.
Even bij het begin beginnen.
Afgelopen week, week 4, stond de CarbageRun naar Helsinki op de planning. Zoals jullie al vele maanden meelezen, heb ik in het afgelopen jaar niet echt stil gezeten met de XJ en heb ik echt veel tijd, energie en geld gestoken in dit rijdende doosje.
Waar de laatste weken van 2023 in het teken stonden van verlichting- & start problematiek. Waren de eerste weken van 2024 redelijk kalm qua betrouwbaarheids-issues. Dus met een goed gevoel de laatste dagen voor vertrek ingegaan, met het "puntjes op de i" gevoel.
Dus een tapijt in de auto, de laatste dingen vastzetten, een uitlaat lek verhelpen etc. Niks echt geks.
De donderdag voor vertrek (we vertrokken op de zaterdag voor de start op zondag in Malmö) hebben we de laatste stickers aangebracht op de Jeep, en de W124 E280 van m'n broer.
(Sidenote: de W124 van m'n broer is absoluut geen carbagerunner. Auto is echt netjes van binnen, 385k km gelopen en heeft net een complete make-over van onderen gehad omdat deze types last hebben van achterassen die los gaan zitten etc). Na de carbagerun gaat deze auto ook helemaal gespoten worden en wordt hij in optische staat net zo strak als de technische staat. Net als de XJ, niet echt binnen het carbagerun-budget, maar wel zin in het avontuur naar Zweden en Finland)
Zaterdag ochtend rond de klok van 9 vertrokken richting Malmö met z'n 2en. (M'n zus en ik in de Cherokee, m'n Broer en een collega in de Benz).
De eerste van vele foto's, gemaakt vanuit de XJ. Hier is trouwens de laatste toevoeging aan het interieur ook goed te zien. Een Clinometer die de helling van de auto aangeeft. Niet echt nodig, maar uit nostaligsche overweging (Onze vader had precies de zelfde in z'n YJ zitten vroeger) toch maar toegevoegd.
De eerste tankstop van velen. Autobahn bestormen met 130km/h in een XJ is minder economisch verantwoord dan een E92 M3 daily'en.
"Ja maar Rutger, je kunt ook 100 rijden"
Sorry, dit soort negativiteit heb ik niet nodig in m'n leven.
Voor en op de boot, de eerste andere runners al tegen gekomen.
Leuke notitie; deze DS is net als de bestuurders van voor 1960. Deden voor de 3e keer mee met deze auto en waren de vorige 2 keren uitgevallen met pech. Echte helden dus. (tevens ook de winnaar van de originaliteitsprijs, gekozen door de runners)
Na de grensovergang tussen Denemarken en Zweden, nog maar eens getankt.
Benzineprijzen in zweden liggen sinds 01-01-2024 op +- 1.80 euro / liter. Dus dat was een financiële meevaller van ongeveer 0.75c / liter. Dus dat is winst.
Vervolgens de snelweg afgedraaid en via besneeuwde binnenwegen bij het eerste verblijfadres aangekomen.
Blijkbaar heeft deze jongen in alle haast een B&B geboekt in plaats van een Hotel. Want dat gebouw op de achtergrond, is dus niet waar wij verbleven. Wij sliepen in een houten schuurtje met 4 man en een stapelbed van ongeveer 2,5 x 4m.
Echt een afgang voor mij als snelle boeker. Heeft de rest van de groep mij ook totaal niet mee gepest in de dagen die erop volgden.. (terecht overigens).
DAG 1:
De volgende dag al vroeg naar de start op 2min afstand gereden.
Eenmaal bij daglicht wat vluchtige foto's gemaakt. Van de 450 auto's die zich ingeschreven hadden, hadden 241 auto's de start gehaald.
Dringen bij de start
Je hebt helden, en je hebt helden die een Panda 4x4 lassen voor de carbagerun...
en de route van die dag, die ging voornamelijk over dit soort weggetjes:
Vervolgens de eerste schade op de foto gezet. Er was namelijk iets onverwachts op m'n motorkap terecht gekomen wat er niet hoorde, met een paar deuken als gevolg. En dat is net zuur, want van de Witte XJ die klaar staat voor onderdelen, is de beschadigde motorkap het enige wat ik ik niet nodig had... Nu moet ik dus op zoek naar een extra motorkap.
Wat kwam er op de motorkap terecht?
Jazeker, een boze vrouw.
Ik ga niet op een openbaar forum alles toelichten, want beide partijen zijn niet vrij van fouten. Maar een hele toestand was het wel. Beide partijen zijn er zonder kleerscheuren af gekomen (belangrijkste).
Op het internet is wel een filmpje te vinden van het einde van dit hele scenario, maar die ga ik niet delen. Want ik ben er echt niet trots op, en ben ook wel een beetje geschrokken van mijn eigen adrenaline/paniek keuzes. Mijn co-piloot was wel de rationele in deze situatie.
Nogmaals, blij dat het allemaal geen gevolgen heeft gehad voor beide partijen.
Na dit voorval, een heerlijke route gereden door allerlei bossen.
Onderweg 1x kortsluiting gehad in de verlichting. Tijdens het inschakelen van het groot licht, ging in 1x alle verlichting uit.
Nu is de verlichting van de jeep echt niet top, maar zonder verlichting in het donker is het toch een heel stuk lastiger navigeren tussen de sneeuwwallen.
Gelukkig was ik voorbereid op dit scenario, want ik had immers zelf de brug aangelegd tussen de kabels met een zekeringhouder er tussen om de koplampen van 12v te voorzien. Een snelle zekeringwissel verder, en we waren weer op weg naar de eindbestemming.
Vervolgens de finish gehaald en richting het hotel gereden. Nu wel een goede en daar in de rij gezet tussen de andere runners.
Dag 2:
Kennen jullie Karma?
Blijkbaar heb ik onvoldoende karma-punten verzameld, want dit was een dag...
Mijn broer z'n E280 was wat onrustiger gaan lopen in de kou.
Afkoppelen van de luchtmassameter deed veel, dus wij in Örebro op zoek naar een nieuwe luchtmassameter.
Op weg naar de Mercedes dealer reden wij achter elkaar aan, en éénmaal bij de dealer aangekomen maakte ik een snelle foto van de Cherokee voor de dealer met: "Altijd weer die kut-benzen die kapot gaan" naar m'n kameraad.
Na een on-succesvolle zoektocht bij de dealer (1200 euro voor een Bosch Luchtmassameter en 1 dag wachttijd) zijn we weer terug gelopen naar de auto, die ik vanwege de kou aan had laten staan. Was de Cherokee uit, raar.
Sleuteltje om, weer leven in de jeep en gaan!
Bij het remmen voor het eerste stoplicht sloeg de XJ weer af, maar wederom starten en gaan.
Tot de eerste de beste rotonde, daar viel de jeep uit en wou hij met geen mogelijkheid langer lopen dan 1 seconde.
Inmiddels stond er een file achter mij, was mijn broer weg en konden we niets anders doen dan de auto het nabijgelegen fietspad op drukken. Na een kwartier geprobeerd te hebben te starten, had ik de handdoek in de ring gegooid en moesten we op zoek naar een droge plek. Want het was inmiddels beginnen te regenen en dan koel je heel snel af bij -5 graden.
Tijdens het drukken kwam er een Zweedse man aan die aan gaf dat hij op de radio had gehoord over gekke nederlanders met rare auto's die bezig waren met een rit naar Helsinki en of hij kon helpen. Dus aangegeven dat de auto niet wilde starten en dat we moesten sleutelen.
"My shop is around the corner, you can use it if you want".
Mijn broer, inmiddels terug gereden, heeft het sleepoog aan de jeep geknoopt en mij naar de werkplaats gesleept. Eenmaal binnen kregen we koffie, koekjes en konden we beginnen aan het zoeken van de storing.
Diagnose is niet eenvoudig, want het klonk als een elektrisch probleem. De auto sloeg aan, liep een seconde en ging vervolgens weer uit.
in de toeren houden kon heel af en toe, maar viel altijd na +- 3 seconden altijd uit.
Een zoektocht op de amerikaanse fora, waar een XJ met problemen vaker voorkomt dan een Amerikaan met health-insurance, leerde ons een aantal bekende problemen.
- Krukas Positie sensor die kapot gaat
- Stationair klep
- Brandstof drukregelaar
- Startonderbrekers
- Computers met storing door vocht
Inmiddels had de vriendelijke zweed die ons adopteerde voor de dag, een collega opgebeld die ook gek was op auto's en die kon helpen storing zoeken. Dus bestond het team uit 4 Nederlanders en 2 Zweedse mensen die om de XJ liepen te meten en starten.
Vervolgens kwam de vader van de man ook binnen, die begon in alle ijverigheid te bellen met onderdelen leveranciers voor diverse nieuwe onderdelen en werd er versterking ingeschakeld in de vorm van een koppig Zweeds duo (allebei 75+) die vroeger een school hadden gehad voor auto monteurs. Die hadden vervolgens weer telefonisch contact met mensen die ook met Jeeps deden en allerlei suggesties en onderdelen en slopers aanboden.
Bovenstaande bekende problemen werden gevonden op 2.5 uur afstand in Stockholm gevonden, dus met zoveel versterking heb ik m'n Broer, zus en collega weggestuurd voor een tripje van 5 uur om de gevraagde onderdelen op te halen.
Ondertussen bleven we doorzoeken en meten met nog steeds 4 man en 1 man op de PC / Telefoon.
Allerlei leuke anekdotes zijn de revue gepasseerd. Welke auto's ze allemaal gehad hadden, wat de plannen waren met de jeep en over rally rijden. 1 van de oudere mannen was namelijk zakenpartner van Stig Blomqvist die op dit moment met een Audi Quattro op een zweeds ijsmeer aan het testen was. (vgm de auto van Audi Sport Veghel met Sequentiele bak erachter). Dus filmpjes, geluidsopnames alles is besproken, beluisterd en bekeken.
Er werd eten voor mij geregeld tussen de middag, storingsklussen door hen afgezegd zodat ze konden blijven helpen, maar na dik 5,5 uur sleutelen was het resultaat nog altijd het zelfde: Geen succes
Na 7,5 uur kwam ik de volgende forumpost uit 2012 tegen:
Dus maar even een kijkje gewaagd bij de kabel die iedereen al had aangewezen als: 'raar' Gezien er een stuk bloot lag.
En HOP! Een stationair draaiende XJ.
7,5 uur sleutelen, 650,- euro aan onderdelen, 5,5 uur reistijd voor m'n broer/zus/collega en 12 euro aan kebab verder, was het een 20A zekering van 20 cent die de dag redde. Een mooie vochtvrije zekeringhouder werd er door de Zweedse collega op de plek van de weerstand gesoldeerd. En klaar was Rutger!
Alles snel in de auto gegooid, de organisatie ingelicht dat we die avond niet gingen finishen (mijn broer en zus hadden nog wel vlak de klok van 9 uur een route opgehaald), en het adres van het hotel voor die avond in Söraker ingevuld (nog even 5,5 uur sturen.....)
Bij aankomst was het zo donker dat er geen foto gemaakt kon worden van het einde van die dag. Dus in de ochtendzon, aan het begin van dag #3 alles maar even fijn op de foto gezet:
Dag #3
Nog een keer tanken
Onderweg nog een keer getankt:
en bij de finish nog een keer:
Goed koud ook
En vervolgens de enige parkeerplek bij het hotel gevonden die passend is voor een jeep.
De dag probleemloos uitgereden, ook wel fijn!
Een lange dag. Sowieso al de langste route van de week (610km vgm) en ééntje die gekenmerkt werd door foute routes rijden.
Redelijk vroeg vertrokken en als één van de eerste een weg ingedoken die precies klopte met de routebeschrijving. (Na 22.1 km Linksaf op de T-spliting). Echter was het raar dat deze T-splitsing verkeerd op lag. Het was een gewone afslag.
Het volgende routepunt, na 24km links afslaan was gekker. Want de weg was maar 12km lang.
En toen ging de appgroep op tilt, want de doorgaande weg bij het routepunt ervoor ging met de bocht mee. Wij hadden dus de weg niet gevolgd, maar onbedoeld een afslag genomen. Dat de kilometers klopten, was dus puur toeval.
Echter, voordat wij konden keren. Stonden er al +- 50 runners achter ons. Die moesten ook allemaal keren op een weggetje zo breed als dit:
op zich niet gek, maar zodra de eerste beslist van: "ik ga niet doorrijden, ik keer hier gelijk wel" krijg een een file zonder einde.
Dus als één van de eerste de weg in. Werd als laatste de weg uit. Kortom, een 1.5 uur vertraging....
Wel heel gezellig, maar niet helemaal wat je zoekt op de langste route van de week.
Gelukkig leverde het wel mooie plaatjes op:
En dit was de file waar we op moesten wachten, voordat we zelf terug konden
Vervolgens kregen we nog een probleem.
De temperatuur in de cherokee liep steeds verder op, zonder dat we het doorhadden. Met -15 buiten is het toch wel aangenaam dat het binnen wat warmer is, maar daar waren een aantal zaken niet zo blij mee.
Gelukkig konden we de gevolgen snel in de kiem smoren en oplossen met innovatie...
Onze chocolade was namelijk gesmolten.. Zo gepiept!
Vervolgens de grens met Finland over gereden.
Verder bestond de route voornamelijk uit uitgestrekte wegen met bomen. Heel veel bomen.
Wel heel erg mooi <3
Ook nog wat bevrozen meren:
Vervolgens de poolcirckel over gereden en in Rovaniemie (kerstman-stad) neergestreken:
Kerstman wou nog niet ruilen met Rudolph, gelukkig.
Op de binnenwegen richting de finish gaf de auto nog een keer een storing op de verlichting tijdens het schakelen tussen groot/klein licht.
Was vrij lullig, want we reden met een gangetje van +-90km/h op een ijsweg, in een flauwe bocht, viel alles in 1x uit.
Dan is het toch wel in paniek zoeken naar wat extra verlichting in de vorm van gevaarlichten. Nu was een grote zekering van 40A op de verlichting van de auto. Iets totaal anders dan de vorige keer, vrij bijzonder allemaal.
Een snelle zekeringwissel verder en gezworen de grootlicht schakelaar niet meer te gebruiken. Konden we weer op weg naar de finish.
Daar vervolgens de auto weer op z'n Jeep's geparkeerd:
Afgemeld, wat drinken gekocht en vervolgens op weg naar het hotel.... of toch niet?
Want starten, ho maar!
Echt super handig zo in de sneeuw parkeren. Dan weet je zeker dat je nergens bij komt.
Na de startbooster geprobeerd te hebben, de nieuwe startmotor bewerkt te hebben met een hamer en wat snelle metingen met een multimeter, tot de conclusie gekomen dat de startmotor-solenoid de probleemgever was.
Iets wat dan weer op te lossen was door met een schroevendraaier de startmotor van stroom te voorzien. Iets wat vanaf dat moment een ritueel werd elke ochtend als we moesten starten.
Dag 5:
Eerst maar tanken & langs de Biltema voor een voorraadje zekeringen.
Vervolgens dik 2,5 uur gestuurd, totdat we een telefoontje kregen van het hotel; Er is een tas gevonden op jullie kamer.
Blijkbaar ben ik m'n tas vergeten, met laptop alles erin. Echt handig <3
Een appje in de Groepsapp verder, zat er nog een team in Oulu Finland. Die hebben de tas voor mij meegenomen naar de finish, echt een heel tof van ze.
Uiteindelijk bij de finish m'n tas ontvangen, de heren gecompenseerd in de vorm van bier/eten-geld. En toen lekker naar het hotel gereden.
Dag 6: laatste dag alweer!
Eigenlijk geen gekkigheid, gewoon lekker sturen en de auto laten lopen.
Uiteindelijk rond een uur of 6 gefinished in Helsinki en het hotel met restaurant opgezocht om de stress van het carbagerunnen met een onbetrouwbare auto van mij af te slapen.
Impressie van de dag/route:
Terugweg naar Nederland had ik in de vorm van de Boot tussen Helsinki en Travermunde geregeld. Met mij iets meer Nederlanders....
En in de tussentijd m'n banden weer naar 2.5 bar gepompt met de voet...
En gisteren, na thuiskomst om 01:30 's nachts, de jeep z'n eerste wasbeurt ooit gegeven sinds hij in ons bezit is. Wel ooit zand afgespoten, maar nooit gewassen met spons of borstel.
En nu? Wat gaat er nu gebeuren met de XJ?
Inmiddels heb ik de eerste zaken besteld om de onbetrouwbaarheid tegen te gaan.
- Nieuwe kabels voor de startmotor
- Nieuwe kabelboom voor de verlichting, zodat deze relais-gestuurd worden. Dat is namelijk niet zo af fabriek bij de Jeep.
Verder is het plan de auto te voorzien van andere stoelen (leder Recaro's) en hem te spuiten. Maar of we dat allemaal voor volgend jaar halen, dat weet je nooit met mij...
