Alsnog mijn verslagje:
Assen DF 13 juli 2009
“Of het allemaal wel goed zou gaan” en “of de auto’s de mishandelingen van 7 “it’s a rental, don’t be gentle” gasten wel zouden kunnen doorstaan”. Dit waren vragen die me in de dagen vooraf aan maandagmiddag 13 juli vaak door het hoofd spookten. Ik had de laatste vraag eigenlijk ook al stiekem een beetje beantwoord. Nee, de kans dat de auto’s zouden blijven rijden was erg klein.
Richard, Andre met de autotrailer en ikzelf kwamen een uur voor de start van het evenement op het Assense circuit aan. De grote Koopman trailer stond er al. Daarop 3 strakke glanzend witte race E36’s. Na een korte inspectie van die auto’s direct al een teleurstelling. De bestelde semi slicks van Dunlop waren niet geleverd. In plaats daarvan normale straatbanden op alle 3 de auto’s. Mmm, met wat wij van plan waren zou dat niet goed komen. En wat duurde het lang eer de monteurs van Koopman eraan kwamen om de auto’s van de trailer te halen. Wisten wij veel dat er al 3 auto’s van de trailer waren gehaald en dat ze in een pitbox klaar werden gemaakt. Gestoken met semi slicks en raceremblokken en al. Pas om 12.30 begonnen we daarom met het monteren van de camera’s en de Performance Boxen. 12.40 moesten we al acte de presence geven om de verplichte instructie voor die dag te volgen. Voor mij achteraf veel te kort om de camera deugdelijk te kunnen bevestigen. Want eenmaal terug van de instructie was het al 13.05 en reden de eerste auto’s de baan op.
Elmar beet in auto 2 het spits af, ik zou daarna komen en dan Rody. Ons plan met het zwaaien van een kledingsstuk om daarmee de rijders van de baan te plukken lukte wonderwel. Niemand zag gedurende de dag het signaal over het hoofd. Sowieso konden we het schema prachtig blijven volgen want van baansluitingen of pauze’s is nooit sprake geweest. Tijdens de wissel kreeg ik van Elmar terloops maar overduidelijk zijn snelste rondetijd in die eerste stint toegespeeld. Een 2.13.1 Een tijd die ik in de eerste 5 ronden bij lange na niet wist te benaderen met een tweetal 2.15.9’s. Ok, zodra er verkeer achter me opdoemde liet ik gas los, en zodra ik een aantal bochten voor start/finish op iemand inliep ging ik ook van het gas om daarna de kans op een vrije snelle ronde te maximaliseren. Zo’n ronde was er nog niet geweest en dat verhipte circuit was ook vele malen moeilijker dan ik me vooraf had voorgesteld. Ik had een onboard opname van Andre in de 130i vooraf wel 10 keer bekeken maar de rempunten in die auto kwamen totaal niet overeen wat nu van me verlangd werd. Of lagen de grindbakken anders? Of de curbs? Hoe dan ook, het leek in die eerste stint nog helemaal nergens op. Ik remde te vroeg, kwam teveel ronden al bij het uitaccelereren van de bocht op max. toerental, kortom van een ritme was nog geen sprake. Dat auto 2 daarbij van voor Assen beroerde versnellingsbakverhoudingen was voorzien hielp ook. Evenals de motor die in bochten bij 6200 toeren al begon in te houden. Gelukkig kon ik de laatste 2 rondjes vrij goed doorkomen en ik was al redelijk tevreden met de 2.13.4 die de Performance Box toonde. Drijfnat van het zweet en licht verwilderd verliet ik de auto. M’n leeftijd in combinatie met een beroerde conditie en gruwelijk weinig circuitervaring over de laatste 10 jaar (4 keer in totaal tussen 2002 en 2009) hielpen niet.
Wat voor de gemoedsrust ook niet hielp was een opgetogen Andre die kwam melden dat hij in Auto 1 een 2.05.4 had genoteerd. Een wat? Een tweenulVIJFvier. Acht volle seconden sneller dan mij in Auto 2. Op zo’n moment spookt er bij mij dan van alles door het hoofd. Ben ik zo traag onderweg geweest? Nee, ik had de tijd van Elmar immers aardig weten te benaderen. Hij weet het gas goed te vinden. Zou dan auto 1 zoveel sneller dan auto 2 zijn? Zou Andre op zijn thuiscircuit zoveel beter dan ons zijn? Ik was ook al niet tevreden over die eerste stint. Veel te vroeg geremd, uitgangen van bochten slecht ingeschat, etc. Ik kon wel door blijven prakkiseren maar wachten tot ik m’n kans kreeg in auto 2 zou pas het antwoord geven.
Eenmaal met auto 1 onderweg wist ik direct dat dit de snellere auto was. Ditmaal normale (lange) versnellingsbakverhoudingen, een motor die gretig tot 6500 toeren doortrok en een racekoppeling die de schakeltijden kort hield. Heerlijk. Maar hoe hard ging ik nu eigenlijk? De rempunten lagen al later, de snelle chicane ging nu met wel 15 km/h sneller. Van een ritme was al enigermate sprake. Jammer dat de performance box in auto 1 met tape was vastgezet waardoor de rijders het display niet konden aflezen. Eenmaal terug in de pits, ditmaal veel minder bezweet omdat ik de knop voor de elektrische raambediening had weten te vinden, wist gast Arjan de data uit mijn geheugenkaartje snel te ontcijferen. Een 2.08.8 als snelste tijd. Kijk, dat ging er al op lijken. Maar er was nog veel te halen. Als nu die auto 1 maar goed bleef zat ik te bedenken. Auto 1 bleef goed in mijn laatste 3e stint. Jammer dat dit van de baan niet gezegd kon worden. Wel een uur lang bleefer , ook gedurende mijn hele 3e stint, een band van een aangereden bandenstapel de apex van bocht 2 verknoeien. Het zijn verschrikkelijk aardige mensen op Assen maar de scherpte van de baanmarshalls van Zandvoort hebben ze niet. En zo was het 20 jaar terug ook al. Tijdens die laatste stint heb ik ook nergens in het eerst nieuwe bochtengedeelte een marshall weten te bekennen. En veel kansen kreeg ik in die 3e stint ook al niet om m’n tijd te verbeteren. Vlak voor me was in rondje 3 een Endurance Golfje diesel met hoge snelheid de grindbak na de snelle chicane ingedoken. Het duurde wel 4 ronden voordat dit baanvak weer vrij werd gegeven. In mijn laatste snelle ronde wist ik er nog een 2.07.9 uit te peuren.
Wat een dag. En warempel, beide auto’s zijn de hele 4 lange uren mishandeling goed gebleven. Van slijtage van de semislicks heb ik niet eens iets kunnen merken. Dorstig waren de BMW’s wel. Tot tweemaal toe moesten de E36’s tussentijds naar de pomp worden gehaald om bijgevuld te worden. In totaal hebben we er die dag 235 liter benzine doorgejast. Een verbruik van iets van 1 op 3,5
Wat viel meer op, wat viel te verbeteren? Andre’s idioot snelle rondetijden en mijn gat van 2,5 seconde naar hem. Ik zal eerlijk bekennen dat ik vooraf van 1,5 seconde was uitgegaan. Tuurlijk heeft ie een voordeel met zijn zeer frequente bezoeken aan Assen, zijn race-ervaring, etc. etc. Maar ik heb altijd gezegd dat een goed coureur niet heel veel ronden nodig heeft om er vlot bij te zitten. Wat ging er bij mij dan mis? Behalve dat ik misschien helemaal niet zo’n goede rijder ben natuurlijk
Het moderne Assen is vele malen technischer dan ik me vooraf had kunnen voorstellen. Het zoeken van de rempunten, het volgen van de optimale lijn door de bochten, het uitaccelereren over het kunstgras (of juist niet), allemaal details die ik nu na een 12-tal ongehinderd snelle ronden nog steeds niet 100% doorheb. En wat een geluk dat we de Performance Boxen hadden gemonteerd. Zonder die data had ik nog steeds in de veronderstelling kunnen zijn dat ik het in de snelle passages verloren zou hebben, terwijl onomstotelijk naar voren kwam dat ik vooral in het allerlangzaamste gedeelte en dan vooral in de knijper naar links die naar het achterste rechte stuk leidde, de meeste tijd verloor. Van de 2,5 seconde totaal was ik na 900 van de 4500 meter al 1,5 seconde kwijt. Jammer is dat door het gebrek aan goede video-opnamen ik nog steeds niet goed weet wat ik nou verkeerd doe in die trage linker. Misschien waren het de veelvuldige shiftlocks van 3 naar 2 die me onbewust te voorzichtig hebben gemaakt in die passage. Dat daar een volgende keer mijn focus ligt mag duidelijk zijn.
Ook valt mijn remgedrag nog te verbeteren. Te laat was ik me er pas weer van bewust dat je met een met ABS uitgeruste auto echt als een aap op de rem moet gaan staan om het optimaal late rempunt te benaderen. Voor sommige bochten is me dat al gelukt maar voor anderen rem ik 10-12 meter eerder dan Andre. Ook dat is natuurlijk funest voor een goede rondetijd. Een laatste element voor Assen is ervaring. Je moet daar in tegenstelling tot bijvoorbeeld Zandvoort of Midland veel meer ronden gemaakt hebben om in de juiste flow te komen. Met de ervaring en de data die ik nu heb opgedaan moet het de volgende keer nog een stuk beter kunnen. En dat geldt ook voor de andere rijders die net als mij weinig tot geen ervaring met Assen hadden. Ik heb niet de illusie dat ik een volgende keer Andre’s tijden kan benaderen maar het zou me wel verbazen als ik het gat niet tot 1,5 seconde zou kunnen dichten.
Zei de man die afgelopen maandag al dacht sneller te kunnen zijn
Assen is een enorm uitdagend circuit waar ik mezelf nog veel kan verbeteren. Ik heb er nu al weer zin in.