Tijd voor een iets groter verhaaltje, daar ik nu achter een fatsoenlijk toetsenbord zit (helaas door omstandigheden wel @ Arnhem

).
Vrijdag al vroeg klaar met werk en aftellende voor VLF2, nog even de bandjes/blokken/overige meuk afgegeven bij Steve, zodat de Z4 volgepakt met een toilettas richting France kon. Na een redelijk vlotte reis en eerder genoemde *flits* kwamen we 's ochtends rond een uurtje of 9 aan bij Martin, klaarblijkelijk als de eerste. Was eerst het hotel voorbij gereden, omdat ik wel had verwacht dat er al een df-lid of 4 me voor zouden zijn

. Eenmaal daar supergastvrij ontvangen en voorzien van een ontbijtje. Verder de hele dag eigenlijk een beetje rustig aan gedaan; beetje dorpje verkend en op het terras langzaam de df'ers zien binnen stromen

. Rond de klok van 10 ('s avonds) gaf Steve aan vertrokken te zijn uit 078, maar een kleine 8 uurtjes later konden we deze met de imposante Sprinter-supertrailer-combinatie al verwelkomen; een serieus nette prestatie

.
Paar uurtjes later brak de zondag echt door en konden we gaan terrein rijden, eenmaal aangekomen bij een groot stel Samurai's in eentje geklommen en met de groep vertrokken. Probleem was dat ik de ruiten niet schoon kreeg in eerste instantie, niet met de ruitenwisser en zicht werd toch behoorlijk belemmerd, na paar honderd meter kwam ik er echter achter dat het gewoon stof/zand was, wat met condens vorming aan de binnen kant van de ruit zat

. Dit eenmaal voorbij ging het pas echt los, niet zo streng en lekker 'vrij' rond boenderen door de meest onmogelijke padjes (ook als deze er niet waren

). Een van de hoogtepunten binnen de reis was nog wel dat me reisgenoot Peter de auto nog wel ff ergens in een greppel/slootje wist te parkeren na een kleine bermtest

. Einde van de dag was zowel het shirt als me neus voorzien van 3kg stof

. Na een frisse douche begonnen aan de banden en remblokken wissel, waar ik met veel hulp van Steve, Dennis en Peter nog uit ben gekomen, rond een uur of 12 nog even de buurt wakker gemaakt met Carbone Loraine

.
Maandag, d-day, eindelijk Mas de Clos, vooraf op papier veruit mijn favoriet qua circuit en dat kwam behoorlijk uit, zowel de ligging als de staat rondom het circuit is ronduit prachtig, de baan is ook op een 2 kleine hairpins na ook echt een droombaan. Echter mijn vooraf grote mond over dat regen mij niet veel uit zou maken op Mas du Clos of Lurcy Levis (vanwege de uitloop stroken) werd wel ff gesnoerd toen het echt keihard begon te regen. Met de auto wel gelijk de baan op gegaan en eigenlijk bevielen de semi's echt boven verwachting goed, banden bleven echt verbazend lang supergrip in de regen houden. Achter op het circuit in de doordraaiers nog wat drifts gelegd (en 1 keer gras bezocht omdat er een non-allegerita voor de optimale beelden binnendoor leek te gaan steken

). Deze dag nog nog ouderwets rondjes gebiets in zowel de Mini als de GT3, beide een superervaring. De GT3 omdat dit deels gewoon een jongensdroom is en eigenlijk gewoon keihard de megahoge verwachting ervan invult en de Mini omdat het in de regen eigenlijk puur sensatie is; het is puur, luid, toeren en giftig, total-package qua ervaring dus

.
Dinsdag was de dag dat we naar het verste circuit gingen, vooraf nog 170km rijden, maar het voelt totaal anders dan van Arnhem naar Den Helder, dit is gewoon super om te rijden

. Eenmaal de baan op gegaan met Peter ernaast was het eigenlijk gelijk super, dit soort circuit is toch wel mijn favoriet, wat kan je hier bulderen zeg, mooie lange door draaiers, een enkele dappere bochten en enkele mooie combinaties. Dit was toch wel de baan waar ik het merendeel van de rij-uren benut heb, wat overigens ook aan het vaker tanken en slijtage van banden te merken was

. Later ook nog een paar rondjes Jitse meegehad en nog wat dingen opgestoken (@ Jitse, pas na je vertrek begreep ik wat je na start-finish bedoelde en ging daarna helemaal top

). Mooi was ook om te zien dat buiten mij nog een paar mensen echt niet van de baan te slaan waren (hooguit zo nu en dan wat gras, maar verders non stop stonden te rammen

. Jammergenoeg kreeg ik rond het begin van de middag van het thuis front het telefoontje dat ik ws woensdagochtend in Arnhem moest zijn voor werkzaamheden, waardoor ik vroegtijdig me vakantie (wederom

) heb moeten afbreken. Heel erg jammer, had de rest graag ook nog meegemaakt. 's Avonds rond 11 uur reden we weg van het hotel en 's ochtends half 7 waren we 970km (en 3 tankstops) verder, ondanks het grote deel wegwerkzaamheden en controlegevoelige stukken (en een deel niet zelf gereden) een nette tijd

.
Zowel Peter als ik waren echt positief verrast over de hele sfeer en gang van zaken afgelopen week, indien dergelijke weken vaker georganiseerd worden (hoop dat het mogelijk is), zullen wij ook vaker van de partij zijn

.
Nog veel plezier en ik hoop dat Charade net zo gaaf wordt als de andere 3 fundagen!!
Have Fun!!