Nou, dan zal ik ook maar eens aan mijn verslagje beginnen.
Woensdagochtend nog druk bezig met allerlei laatste mailtjes en telefoontjes, 's middags gauw wat spullen inpakken, richting Oud-Gastel via een paar omwegen en wat last minute benodigdheden ophalen en 's avonds in de Downforce truck richting Zandvoort achter de Dunlop truck van Kees Konings aan.
Daar redelijk laat aangekomen dus niet te gek laat gemaakt en op naar donderdag die in het teken zou staan van het opbouwen van de tent. Dat duurt wel even, dus daar konden Dennis en ik onze dag mooi mee om krijgen.
's Avonds kwam Jitse erbij en de barbecue kon beginnen.
Vrijdag de vrije trainingen.
In de eerste had ik behoorlijk wat problemen met aanlopende wielen, maar dat werd in no time verholpen voor de tweede vrije training. Jitse en Laurens konden volgens mij redelijk probleemloos hun rondjes afleggen.
Daarna besloten we om op zaterdag de kwalificatie en race op één set banden te doen en op zondag de tweede race op een nieuwe set. De races duren een uur en veel langer dan dat gaan die banden ook niet mee, dus was het zaak om in de kwalificatie snel een goed rondje neer te zetten en niet te veel van de banden te vergen.
In de eerste twee pogingen reed er steeds iemand voor me in de weg, het derde rondje was redelijk in een 1.59.3 en toen maar besloten om het voor gezien te houden; in de race worden de punten immers pas verdeeld.
Jitse had een 1.58.7 gereden en Laurens die dit weekend als enige met een experimenteel korter diff reed (dat naar eigen zeggen toch wel gauw 1.5 - 2 seconden scheelde) had de tweede plaats met een 1.56.2.
Over de race op zaterdag kan ik verder kort zijn, want die was ook kort.
De start was goed en ik kon meteen al een Clio en nog een andere auto voorbij. In de Tarzan zat ik aan de binnenkant bij Jitse, maar elkaar er in de eerste bocht afrossen heeft niet zoveel zin, dus netjes achter hem aangesloten en zo ging het nog zeker twee bochten goed. Bij het insturen van het rechter gedeelte van de Slotemaker bocht voelde de auto al vreemd aan en in het Scheivlak was het duidelijk dat er linksvoor iets niet in orde was. Een lekke band of een leeglopende band, een van de twee, maar ja, kom daar in een race maar achter met een heleboel mafketels om je heen die allemaal zo snel mogelijk naar voren willen.
Omdat voor me een stuk of acht auto's elkaar dwars zaten kon ik het tempo nog redelijk makkelijk volgen, dus de eerste keer de pit ingang rechts laten liggen en besloten om het nog een rondje te proberen. Richting Audi S was het echter helemaal over met de linker voorband en moest ik op de radio aan Bjorn doorgeven dat ik binnen zou komen voor een nieuwe band. Inclusief alles kost je dat bijna een ronde, want ik kwam net weer de baan op naast Laurens en Luco. Wat daar het gevolg van was heeft iedereen al wel uitgebreid kunnen zien en lezen, dus daar ga ik verder maar niks meer over zeggen. Maar het is wel eeuwig zonde; dit was de eerste race die Downforce had kunnen en moeten winnen.
Ondanks dat ik een rondje achter lag en het eigenlijk nergens meer om ging was dit toch een hele leuke race. Zeker na de pitstops toen ik net Bos Uit uitkwam op het moment Jitse de pits uit kwam rijden, daar was dus weer een doel om naartoe te rijden. Dat lukte redelijk, met een paar tienden per rondje en onze snelste rondetijden waren uiteindelijk bijna identiek, 1.59.729 om 1.59.769. Uiteindelijk zat ik naast Jitse bij het ingaan van de Audi S toen een maffe Duitser met een Focus zo schrok van twee 130i'tjes in zijn binnenspiegel dat hij meteen maar ging rallycrossen. Jitse kon er net binnendoor voorbij, maar ik zat aan de verkeerde kant en moest even remmen om de Focus niet te raken en werd daarna op het korte rechte stuk naar Kumho toe zeker vijf keer geblokt, toen geprobeerd om er buitenom in Bos Uit voorbij te komen, dat lukte ook totdat ik daar bijna de muur in gedrukt werd en uiteindelijk hem maar aan de binnenkant voor de Tarzan bocht uitgeremd, maar toen was Jitse alweer aan de horizon verdwenen. Uiteindelijk de race twee seconden (en een ronde
) achter Jitse gefinisht, die netjes zesde was geworden!
Omdat de schade aan Laurens zijn auto toch behoorlijk was op zaterdagavond besloten om dan maar een reserveauto in Oud-Gastel op te gaan halen.
Dat is sneller gezegd dan gedaan, maar uiteindelijk waren we om 0:30 dan toch terug op het circuit en een kwartier later mochten we zelfs de paddock op van de vriendelijke meneer aan de poort.
Daarna slapen en op zondag flink wat werk om de witte 130i te ontstickeren, te bestickeren, het diff om te bouwen en alles goed af te stellen voor Laurens.
Het geeft wel aan hoe professioneel het team van monteurs van Downforce is dat zoiets in een halve dag gefixt wordt.
Daarna was het wachten op de race van maandag, die lekker laat om 16:30 gepland stond.
Dus even tijd gehad om ook wat races te zien (Dutch GT4 is mooi, close racing zit er zeker wel in, maar met rondetijden van 1.52 is het natuurlijk niet de koningsklasse van de Nederlandse toerwagen racerij te noemen.....) en met alle DF'ers die ons dit weekend bezocht hebben te praten.
Rond een uur of drie kwam Jack Plooij nog even in de tent om een interview met de meeste teamleden af te nemen (ook van degene die er niet van houden om met hun lelijke kop op tv te komen, maar gelukkig heeft Milan me heel goed er doorheen geholpen
) en rond een uur of vier mochten we dan eindelijk gaan opstellen. De race was eigenlijk om 16:30 gepland, maar dat werd 17:00 en dat hebben we geweten ook, ik dreef tegen die tijd bijna uit de auto, het was echt gloeiend heet binnen.
Dat meer mensen problemen hadden om hun hoofd koel te houden bleek ook al snel, want in de eerste ronde in de Gerlach kreeg ik al een tik op mijn rechter voorwiel van Pieter van Soelen die met zijn Supersport 132 GTR achteraan had moeten starten.
Daarna liep mijn rechter voorwiel aan in de linker bochten, mijn linker achterwiel in de rechter bochten en dat heeft wel een invloed op het stuurgedrag van de auto. Waar ik zondag nog vrij makkelijk 1.59'ers kon rijden zat er nu niet meer in dan hoge 2.01'ers.
Maar ja, wat doe je dan?
Binnenkomen en alles laten controleren en voor de tweede keer een race na een halve ronde weggooien of door rijden en hopen dat de schade meevalt? Omdat ik de auto van Jitse nog wel met veel pijn en moeite kon volgen toch maar besloten om buiten te blijven tot de eerste pitstop en er het beste van te hopen. Achteraf misschien niet slim, maar ja, achteraf is het makkelijk praten.
En eigenlijk leek het allemaal wel mee te vallen, met iets aangepaste lijnen door de Hugenholz, de bocht zonder naam en het uitkomen van de Audi S (zie ook de foto van Mark hierboven, dat was het resultaat van de normale lijn rijden, maar met nog meer rechts blijven bij het insturen en de linkerbocht nog rechter te maken was het toch mogelijk om linksaf te gaan zonder een uitbrekende auto) kon ik Jitse nog steeds volgen.
Totdat we na een rondje of 10 weer bij de bocht zonder naam (die linker voor Audi S) aankwamen, Jitse netjes linksaf gaat, ik dat ook wil doen maar de auto denkt 'bekijjk het maar, ik ga gewoon rechtdoor'. Gas los zorgde ervoor dat hij ietsjes instuurde, bijremmen zorgde ervoor dat hij nog iets meer stuurde en zelfs bijna genoeg om de bocht de halen. Totdat het asfalt net op was en de twee rechterwielen in het gras terecht kwamen, toen was ik passagier. Eerste drift nog een beetje opgevangen, maar daarna achteruit de bandenstapel in en einde race.
Net op dat moment iets heftiger aangelopen of toch iets ergers kapot gegaan dat het op dat moment begeeft?
Ik heb geen flauw idee en het maakt ook niet echt uit, maar op die manier was het dus geen gelukkig weekend.
Jitse had heel erg last van een aanlopend linker achterwiel en dat moest dus ook tijdens de pitstop vervangen worden wat hem 40 seconden kostte. Maar uiteindelijk finishte hij toch nog op een nette 8e plaats.
En dan Laurens. Achteraan gestart, zich nergens iets van aantrekkend kon hij weer naar het podium rijden. En weer naar de tweede plaats; de snelheid die in de JR E36 M3 zit blijkt toch nog steeds net iets te hoog om te kunnen volgen.
Maar dat duurt niet lang meer; vergeleken met hun zijn de 130i's van Downforce toch nog vrij standaard auto's en er zijn nog wel een paar upgrades gepland. Dus is het nog maar een kwestie van tijd voordat we ze echt serieus onder druk kunnen gaan zetten.
En daar kan heel DF ons bij helpen!
Om de auto's sneller te maken is er namelijk gewoon geld nodig. Dus zoeken we sponsors. Die we overigens ook veel terug kunnen bieden. Niet alleen publiciteit in bladen, kranten en op TV, maar we kunnen ook een complete vloot van acht 130i's inzetten voor bedrijfsdagen, (mee)rijden over het circuit etc., er is nog veel meer bespreekbaar. Maar dan moeten we eerst met de juiste mensen in gesprek kunnen komen en daar kunnen jullie ons misschien wel bij helpen.
Dus als iedereen die het Laurens (en de rest van het team) wel gunt om ook eens met die grote beker naar huis te gaan nou eens een balletje opgooit bij wat vrienden, kennissen, collega's of wie dan ook, dan komt dat vast wel goed en kunnen jullie nog heel erg lang genieten van de stijgende lijn die er in de prestaties van Downforce zit!
Ziet er strak uit allemaal 8)
dus ik wou een keer goed slapen.