24 UUR Nurburgring 2015
Quali 2e in klasse en 29e overall (In N24 is er een massief veld van competitieve GT3's (36 stuks incl SP PRO).
Race: 1e in klasse en 13e overall.
Dit was wel echt 1 van de hoogtepunten ooit voor mij op de ring. We waren tot op het bot gemotiveerd en ook voorbereid. Auto was werkelijk alles aan vervangen wat maar kapot zou kunnen gaan. Nieuwe assen, bak, motor etc. En ook de andere 19 autos in de klasse waren beter bezet qua rijders dan in de "normale" VLN races.
Op de concurent van Manthey ware naast de vaste rijde Breuer ook Posrche juniors uit de supercup Matteo Cairoli en Sven Muller ingezet. Die reden (net als Philipp Eng dat weekend ook met de carrera cup Deutschland een wedstrijd op de nordschleife, vandaar dat Porsche hen in de auto "liet" zodat zij extra trainingstijd hadden.
Om de concurrentie vast een mentale slag toe te dienen hadden we een verrassing voor in de startopstelling: ipv de afgezaagde gridgirls die een beetje staan te grijnzen hadden we DJ Nafthaly en haar vriendinnen uit Amsterdam gevraagd op de startgrid te draaien. Bart had alles mobiel geregeld: booth, speakers, aggregaatje en tegen de "ordners" vertelden we dat het allemaal ok was en afgesproken, zodat we voordat ze er iets van konden vinden een mooi feestje stond. Ongeveer 10.000 instagram en facebook posts als gevolg. Eerste stap geslaagd
Vanaf het begin ging het er echt heel erg hard aan toe. Zowel Philipp als Manuel lieten quali tijden zien, maar konden (we misten de breedbouw en aero nu echt) in het droog de Manthey auto niet meer volgen en we verloren 1-3 seconden per rondje. Onze vierde rijder Hannes Plesse kon dat geweld ook niet helemaal volgen en verloor nog een beetje meer. In de avond toen ik bijna mocht gaan rijden begon het zachtjes te regenen, niet hard en ook zeer plaatselijk. Manuel en Philipp lachten al: jouw omstandigheden. Door al die voorjaars en herfsttrackdays met de CSL en GTS vind ik een beetje nattigheid niet zo erg. Vind het juist leuk, speciaal in de "Mischbedingungen" iedere ronde weer kijken, onthouden, anticiperen of en waar er een droge lijn is. In principe is een droge lijn van 50 cm voldoende om de "loaded" wielen daar vol van te laten profiteren. We bleven doordat de regen niet echt doorzette, toch maar op slicks en ik mocht er tegenaan. Bij het overnemen van de auto hadden we bijna 3 minuten achterstand op Manthey/P1. Het was inmiddels ook donker en na 1 ronde voelde ik m ecomfortabel genoeg om wat meer te pushen. Ik bleek iedere ronde 10-20 seconden sneller dan de Manthey auto (Breuer) te kunnen (ook Michelin vs Pirelli) en in 9 rondjes reden we het gat weer bijna helemaal dicht. Had nog wel 1 heel tricky moment bij naderen Klostertalkurve. Bij naderen zag ik iets wat ik niet vertrouwde en liftte wat eerder dan anders. De auto brak door de lastwissel gelijk tricky weg, en toen ik begon met remmen gebeurde er bijzonder weinig. Er bleek een groot koelvloeistof spoor te liggen en bij de bocht aangekomen bleken er al 4 autos in elkaar /de vangrail te liggen (inclusief de works Aston). Ik dacht echt secondenlang dat ik ook in de hoop schroot terecht zou komen omdat de vertraging niet voldoende was. En toen ongeveer 5 meter voor de impact was er weer grip en kon ik remmend en sturend de zaak ontwijken. Toch wel lekker dat ik iets eerder liftte
Ik gaf de auto over aan Philipp die vervolgens een hele stint 5-10 secondcen achter de Manthey auto reed. Bij de pitstop deed Alex Bohm iet sheel slims: we deden alsof Manuel in de auto zou gaan, maar we lieten Philipp erin. De nieuwe rijder bij Manthey was Sven Muller. Doordat Philipp die eerste ronden exact wist wat de omstandigheden waren en gewend was aan de grip, kon hij gelijk druk zetten. Sven kreeg vervolgens in zijn oortje push push push (fabrieksrijder je kent het wel) en maakte in zijn tweede rondje een dure fout in Mtezgesfeld: iets te hard, te weinig kunnen remmen, en dan op het natte gras komen lijkt het net of je vol accelereert. Gelukkig een veilige bandenstapel /vangrail daar, dus los van auto total loss en een gekwetst ego had hij verder niks.
Inmiddels lagen we door dat gesprint al een halve ronde voor op p2 en iegenlijk hadden we vanaf daar de race in de hand. Afgesproken op safe te rijden, maar tegelijk ook proberen algemeen naar voren te komen. Dat lukte wonderbaarlijk goed, en we hebben uiteindelijk geen enkel foutje, incident, touch of penalty gehad, de perfecte race. Op het einde van de race lagen we 5 ronden voor op P2 en de rest (die alemaal wel iets hadden meegemaakt) en P13 overall. Ik had het geluk de laatste stint te mogen rijden (en ook de stint in de vroege morgen bij opgaande zon: bijna spirituele ervaring!!!). De allerlaatste ronden is het altijd super oppassen omdat er idioten zijn die vast beginnen te "vieren" en opeens heel langzaam langs de fans rijden etc. Dus koppie erbij, maar wel lekker voluit, ook al omdat ik in mijn oortje hoorde dat we bijna een volle ronde door de TV heli gevolgd werden, toch ook beetje overstuur hier en daar
Wat een feest!!! Iedereen super uitgelaten en blij. Ook Philipp de V6 klasse gewonnen, kon niet mooier.
