Steven Nauta schreef:[Wat ik nu vooral mis is vermogen. Met de 200pk die ik aanboord heb is het prima sturen, maar de rechtuit snelheid valt me steeds meer tegen. Dan zou je dus denken dat er iets anders moet komen. Vind een Z3M nog altijd interessant maar past op dit moment niet in m'n studentenbudget en is nog altijd nog lang zo scherp niet als m'n 325i en een stuk listiger op de limiet. Ik zal dus nog een flinke tijd in de E36 blijven rijden, maar zit nog wel altijd te denken aan een S50 onder de kap.
Indachtig het hieronder copy/paste stukje van een oude rot zit de echte fun in de moeilijkheidsgraad en is dus een auto als de Z3M, die volgens jouw zeggen "een stuk listiger op de limiet is", juist de perfecte keuze
Meer vermogen doet in principe ook niet meer dan de moeilijkheidsgraad verhogen
Terug naar het plezier in de sport. Simca 1000 motor achterin (net als bij Porsche) en aandrijving op de achterwielen. Driften konden die Simca‘s, machtig. De achterveren werden met een winding ingekort en dat was het. Rijden maar en het werkte. Mijn eerste race reed ik in de toerwagenklasse tot 1000 cc. Ik werd 23e van een veld van ca 35 wagens. Het is altijd mijn mooiste race gebleven. Wat een spanning, wat machtig om te doen. Wel werd ik 2 X gelapt door Ed Swart en Appie Goedemans. Logisch want die reden met Fiat Abarth fabriekswagens. Het maakte allemaal niet uit, rijden in de Simca was fantastisch. Vraag het ook Jan Lammers, Hans Deen, mijn broers Jim en Loek en vele anderen.
Maar nu komt het. Die Simca had 50 pk. Een Suzuki Alto heeft op dit moment al 63 pk, maar daar zien ze je al mee aankomen op het circuit. . Wat ik wil zeggen is dat we ons laten verwennen met fantastische auto‘s en dan de rest minderwaardig vinden. Maar die fantastische auto‘s kunnen we niet betalen en daarom rijden we maar beter helemaal niet. Kijk, daar doe je jezelf vreselijk mee tekort. Er was niets mis met die Simca 1000 en dat zou het nu nog niet zijn. Er is ook niets mis met een Volvo 360 Geen Modena (125 pk), een BMW E30 (170 pk), een Unipart Seat Ibiza TDI (145 pk). Het gaat niet alleen om het vermogen. Het gaat ook om de moeilijkheidsgraad. Dat Simcaatje reed op straatbanden. Clebert Colombe V10, de beste straatband voordat er Toyo‘s waren. Maar op snelheid had je je handen vol. Een snelle ronde zonder fouten was altijd schaars. Hoe beter de banden hoe minder de lol.
En dan is er natuurlijk de competitie. Ik was altijd een wedstrijdbeest. Maakte niet uit waarin of waarmee. "wedstrijdje?" en dan ging je weer. Ook wedstrijdjes die je eigenlijk niet kon winnen. Toch doen, want het gaat niet om het winnen maar om de competitie. Jan Lammers en Cor Euser reden een gastenwedstrijd in de Volvo‘s Geen Modena. Beiden hadden een machtige race en konden slechts nipt winnen van de specialisten in de klasse.
Een ander voorbeeld. Ik heb een aantal vrienden die hebben verstand van wijn. Cursus gevolgd en zo, slokje nemen, moeilijk kijken en er mankeert altijd wat aan. Ik vind wijn ook lekker, maar voor mij is het al gouw goed. Mijn favoriet is Cotes de Ventoux van ca € 3.00, altijd goed. Willen ze mij uitleggen hoe dat werkt met die wijn en waar het bijzondere in zit. Maar ik wil dat niet weten. Hun wijn kost ten minste het 10-voudige en er mankeert altijd wat aan. Die van mij kost weinig en is altijd goed. Vergelijk het met auto‘s en er zijn mensen die alles onder een Porsche GT3 te min vinden. Natuurlijk is dat een fantastische auto. Maar het plezier is niet 50 X zo groot. Misschien nog niet eens 2 X. Maar de kosten zijn wel 50 tot 100 X zo hoog. Blijf je gewoon dan vind je Patat, Cotes de Ventoux en Volvo‘s heel erg lekker.
