Ik vind Claude wel aardig klinken (al is het niet echt mijn muziek).
Spreekt ook verdomd goed Nederlands voor iemand die hier nog maar zo kort is , kunnen d'r een hoop een voorbeeld aan nemen.
Staat in het voorprogramma van Stromae heb ik begrepen.
Effe heel wat anders.....heb voor MdV en een vriendin van haar op Spotify een playlist gemaakt met dansmuziek uit de 70'-80's
Hier één van de (67) nummers die er in ieder geval in moest komen te staan:
Terug naar de realiteit. Het is niet altijd feest. En neen we hebben bijna nergens vat op/controle over als individu. En toch dat 'toen' zo mooie land waarin we leven/leefden. En we gaan een kant op die ik totaal niet zie zitten. En daar kunnen grapjes over gemaakt worden en dat 't niet zo'n vaart zal lopen, maar geloof mij met mijn 'ouderdom'; als het een ieder even uitkomt: Everybody Wants To Rule The World. Ik ook.
Zolang een vrouw ons als gelijke ziet en niet meteen(en daar gaat 't vaak al scheef) als 'verkrachter' 'moordenaar' of 'abuser' of in ieder geval denkt dat wij mannen dat zouden kunnen zijn by default....
....ben ik heel blij met any vrouw.
Maar het begint erop te lijken dat elke man elke ietwat feministisch ingestelde 2023 vrouw op een vliegtuig/waterfiets naar (Noord)Africa/Midden Oosten moet zetten zodat zij daar de beleving van 'vrouw zijn' kan ontdekken. Mores leren heet dat.
Nu even vrouwen die gelukkig wél snappen wat wij ook vaak willen
Powervrouwen, hier staan ze:)
Ann Wilson komt al een paar jaar niet meer bij deze hoge tonen, Pink nog wel. En ik denk dat de zusjes weer heibel hebben? Skitterend mooi dit. RIP Taylor natuurlijk. Wat een talent staat daar.
Al maanden geleden dat ik deze luisterde(en keek)...dit is dan weer een imho prachtcover van Één der Kunstwerken van Tom Scholz en kornuiten. Die hele opbouw, Queen kan er op hun manier wat van, maar Boston met deze: Diepe Buiging....
En deze is ook geweldig , audio en video wat minder(er zijn echt wat dat betreft 'betere uitvoeringen' van hun te vinden), maar de beleving, hoe Jennifer naar Joe kijkt bijvoorbeeld. Gespeeld, ik weet 't , maar't werkt wel. Prima act in Antwerpen notabene:
Februari 1990, bioscoop bomvol en m'n scharreltje en ik zaten met tientallen dan maar in het gangpad te kijken naar 'Born on the Fourth of July' met Tom Cruise, indrukwekkende film. Ondertiteld, maar ik lachte vaak al net een nanoseconde eerder om de Engelse uitdrukkingen.
In Bogotá Colombia, spreken ze namelijk amper Engels:)
Dan óók deze van Tom. DF waardig. Ik herinner 'm me nog 100%. Ik heb weinig met NASCAR, maar als auto-en filmgek moesten we 'm zien.