Hier ook even posten:
Je maakt wat mee tijdens zo'n weekend (en dan ga ik nog niet eens alles online zetten

).
Donderdag om 18:00 als eerste van het Downforce clubje aangekomen, stickers gehaald, wat kleine dingen geregeld en wachten tot de truck zou komen. Dat duurde uiteindelijk tot na middernacht, maar toen kwam er ook iets aanzetten hoor: die bestickering is (in het echt nog meer dan op de foto's) echt geniaal geworden. Moet iedere DF'er echt een keer gezien hebben!
Daarna tot na 4 uur samen met Dennis, Jitse en Laurens bezig geweest om de tent op te zetten. Uiteindelijk rond kwart over vier stond die naar onze smaak ver genoeg en naar bed gegaan. Om acht uur er weer uit om verder te bouwen aan de tent en om 11:00 was die op volle oorlogssterkte opgebouwd.
Vrijdagochtend de vrije training ging niet helemaal lekker. Snelste tijd een 2.57 terwijl Jitse 2.54 reed, plaatsen 5 en 7 uit mijn hoofd. Ik had erg veel last van overstuur in snelle linkerbochten en daar heeft Spa er nog wel een aantal van, dus sneller ging gewoon echt niet. Balen. Auto nakijken. En erachter komen dat het camber rechtsachter verkeerd stond ingesteld. Ok, iedereen ging druk in de weer om dat voor de kwalificatie te verhelpen.
Bij de kwalificatie 's middags was het Jitse's beurt om een probleempje met zijn auto te hebben, de rubbers van de achterstabi bleken niet helemaal rond meer te zijn (als ik het goed onthouden heb) en dat resulteerde in een auto die veel te overstuurd was. Ik heb een rondje of 5-6 achter hem gereden, soms moesten er wat snellere auto's voorbij en zat er een gat van 50-100 meter tussen ons en dat kon ik steeds in een paar bochten dicht rijden. Jitse weet het gaspedaal anders echt wel te vinden, dus dat was niet goed. Uiteindelijk wel op de plaatsen drie en vier gekwalificeerd met 2.53 en 2.55 en een flink gat naar zowel de mensen voor ons als de mensen achter ons, dat zag er dus wel goed uit voor zaterdag op dat moment.
Zaterdagmiddag de eerste race bleek echter meteen dat de kwalificatietijden in het DSC niet alles zeggen. Een stuk of 5-6 auto's bleken in de race opeens rondetijden van (ver) onder de 2.50 te kunnen rijden en dat ging op dat moment nog niet in onze 130i's. Daar kwam bij dat we gegokt hadden dat de banden waar we dat hele weekend (nou ja, anderhalf uur dus....) op gereden hadden nog wel een raceafstand mee zouden kunnen gaan, maar dat viel tegen. Gecombineerd met teveel camber achter zorgde dat voor wel heel hete achterbanden, 110 graden aan de binnenkant was gemeten tijdens de pitstop geloof ik. Smeren als een gek dus, ik kwam echt niet verder dan 2.56, Jitse reed rondjes 2.52 (geen idee hoe hij dat met die banden heeft kunnen presteren....).
Daar kwam bij dat mijn eerste racestart een toch wel heel aparte ervaring was, 60 auto's die met zijn allen op La Source af schieten, nog voordat ik het rode licht uit had zien gaan waren me al een paar auto's voorbij, dus die kunnen wel heel goed starten. Ik zat achter Jitse met nog een MINI en een andere 1-serie tussen ons, de MINI spinde net voor mij en die andere 1-serie. Ik wilde er links langs, die andere 1-serie rechts en dat bleek net de kant te zijn waar die MINI heen spinde, dus einde wedstrijd voor die twee auto's.
Na de pitstop waren mijn banden gelukkig wat afgekoeld en ging het stukken beter, twee rondjes 2.54 met veel verkeer kunnen rijden en ik begon weer op mensen in de Sport-klasse die voor mij lagen in te lopen. Waaronder een gele Clio, bij het uitkomen van Blanchimont bleef die rechts rijden om een Viper voorbij te laten en ik dus ook. Maar de Clio-rijder wilde wel heel zeker weten dat de Viper er voor de Bus-stop voorbij kon en remde ernstig vroeg, om hem te ontwijken moest ik een beetje uitwijken naar links en dat was niet zo'n succes om er net op dat moment nog een Supersport M3 tussen mij en de Viper door probeerde te glippen. Kloenk en nog voordat we kans hadden gehad om te remmen voor de Bus-stop gingen we samen achteruit over het gras. Heel veel geluk gehad dat de schade bij allebei meeviel en meteen een wijze les geleerd voor de volgende keer; hoe voorzichtig je ook bent, schade kun je altijd rijden op een moment dat je het totaal niet verwacht. Volgende race nog beter opletten dus.
Op zaterdagavond meteen besloten om dit seizoen samen met Laurens te gaan rijden. Hij heeft natuurlijk een schat aan ervaring, dus dat is ideaal om van te kunnen leren.
Omdat ik zaterdag al gereden had mocht Laurens de zondagrace voor zijn rekening nemen. Nou, dat hebben we geweten.

's Avonds kwamen zijn ouders nog even zijn licentie en racekleren brengen zodat hij tenminste mocht starten, dus het was voor hem blijkbaar ook wel een verrassing dat hij dit weekend al achter het stuur zou zitten.
Hij moest zowat als laatste starten, maar dat maakte niet uit. Met minder camber achter en dus uiteindelijk de perfecte set-up en een nieuwe set zachtere slicks (die per slot van rekening nog maar een uur mee hoefden) reed zich in no time naar voren met uiteindelijk een 2.49 als snelste rondetijd. Omdat de twee Braspenning auto's elkaar in de weg zaten en halverwege de race ook kun rondetijden inzakten kon Laurens een prachtige tweede plek halen. Daarachter reed Jitse naar een solide zesde plaats met nog een 2.51 laag als snelste rondetijd, dus twee auto's in de top zes: erg sterk!
Verder een heel weekend vol lol gehad, letterlijk af en toe pijn van het lachen gehad, maar dat zal de volgende weekenden wel minder zijn (de pijn dan, het lachen hopelijk en zeer waarschijnlijk niet

).
En dan is een verslag niet compleet zonder op het eind iedereen te bedanken, alle monteurs die zich het vuur uit de sloffen gelopen hebben om alles geregeld en afgesteld te krijgen, Dennis, Bjorn, Tom, Ivar, Peter, Joost en Laurens, Lenie en Anja voor de catering en de goede zorgen, Madelief en Eva die het hele weekend vol enthousiasme Downforce merchandise aan de man en vrouw gebracht hebben, alle DF'ers die ons dit weekend bezocht hebben of via sms of telefoon meegeleefd hebben (heb geprobeerd iedereen te beantwoorden, maar dat is soms in de drukte misschien niet gelukt, dus dan bij deze alsnog), Laurens en Jitse voor het delen van alle rijtips, afstellingen en wat al niet meer zodat je echt het gevoel hebt in een team te rijden en niet tegen je teamgenoten en natuurlijk Jan omdat hij helemaal gek is, maar wel in een paar maanden tijd een geweldig team en een geweldige organisatie opgezet heeft en mij dan ook nog vertrouwt om in één van zijn auto's te rijden.
Nu moe, dus ik stop met typen: tevreden, ontevreden, veel indrukken, nog meer herinneringen en op naar Rockingham!
