BMW E30 325i Racer

[Martijn_bmw]

Ik deed het gewoon rechtstreeks in dienst bij een leasemaatschappij

[Reind]

Ik ben tijdens mijn studie privé chauffeur geweest. Erg leuk bijbaantje waar je erg veel meemaakt. Ook weleens ritjes gedaan diep Duitsland in. En dan alleen terug. Je zult begrijpen dat je klanten geen passant rijden

Dan moest je natuurlijk wel effe checken of de a8, s klasse, 7 serie wel echt gegrensd is.

Leuke tijden waren dat.

[Dennis Cavallino]

Nog maar een kort verhaaltje hier, want ik kwam deze foto zojuist tegen en moest terugdenken aan mijn intermezzo met deze Iso op Spa:



Toen we in 2006 op Spa reden, was Rob Bergmans er ook met zijn prachtige blauwe Iso Rivolta. Na Eau Rouge zat ik links van hem met mijn 325 omdat ik volgas was gegaan en iets meer momentum had. Ik hoorde de 6-cilinder voorin totaal niet, het enige dat ik hoorde was 't gebrul van de V8 rechts naast me. Daar zit je dan met je poot stijf op 't gaspedaal en een strakke plasser, want die Iso is mooi, heel mooi. Maar tegelijk ben je ook gewoon een jonge gast die vertrouwen heeft in zijn eigen kunnen en zijn auto. Je laat je niet gek maken, je wilt er voorbij. Je kán er voorbij. Denk je.

Dus dan krijg je een interessante setting tot aan de volgende bocht met buitentemperaturen van 40 graden celcius en kookpunten in beide cabines:
Een jong broekie versus een oude racerot (met talent!)
Brave Beierse paardenkrachten (170) tegen bruut Amerikaanse geweld (2x zoveel pk's).
Op papier een groot verschil, maar in de praktijk niet.
Low budget tegen 'er wordt niet op een paar centen gekeken'
Een omgebouwde straatauto tegen een pure Italo-Americano racer

Aangezien het daar omhoog blijft gaan had ik alle moeite om de v8 voorbij te komen, maar hij was ook niet sneller al kwam 'ie wel op stoom, dus 't ging gelijk op. Ik zat dus links slechts een piepklein stuk voor hem, hij rechts en dus had hij het beste uitgangspunt, maar ik verwachtte dat hij gezien de krappere radius wel eieren voor zijn geld zou kiezen. Ik remde niet vroeg, hij remde laat. Kortom, iemand moest de ander voorlaten. Ik was dat niet van plan. Hij ook niet.

Uhm... die vent heeft ballen! We remden allebei tegelijk. Ik hoopte nog dat ik iets eerder mijn rem los kon laten, of dat hij meer zou vertragen... zo'n IR300 heeft ten slotte schijfremmen. Zo gelijk op het ging op 't rechte stuk, zo gelijk op ging 't remmen ook.

Hij stuurde in.
Ik stuurde ook in, zou hij ruimte laten voor mij, voor de volgende bocht naar links? Of niet?


En toen...

..Fuck, wat heb ik toch een respect voor zo'n Iso, dacht ik in een split second, dus ik liet mijn E30 niet staan en liet de Iso voor door even de rem aan te tikken. Rob stuurde meteen in toen hij dat zag en had een aardige grijns op zijn gezicht. Hij had 't jonge broekie verslagen. De wijsneus die geen respect had voor de gevestigde orde. Ik vond het wel prima, want wellicht was ik nog iets naast de baan gekomen en dat wilde ik natuurlijk niet, dat zou een afgang zijn. Nu kon ik mooi achter hem aan blijven rijden om te genieten van een Iso die op de limiet rond werd gestuurd over 't mooiste circuit ter wereld. Prachtige beelden die ik niet van mijn netvlies krijg. Ik wist toen ik naast hem reed niet wie hij was, maar in de afgelopen jaren heeft hij aardig hoge ogen gescoord in de historische racerij met deze Iso. Sindsdien volg ik de uitslagen van zijn raceklasse en kijk altijd even hoe hij het heeft gedaan.


Moraal van 't verhaal:
Soms moet je oude mannen gewoon voorlaten gaan. Omdat je later ook op die manier oud wilt worden.



Later die dag heb ik nog maar even een foto gemaakt, gewoon omdat ik helemaal verliefd ben op deze auto. De kleur, de specs, het ontwerp. En het feit dat een Iso Rivolta IR300 gewoon ubercool is als racer.

[Richardt.]

Prachtig die verhalen uit de good old time, ik zit hier serieus met een glimlach op m'n gezicht de posts te lezen