Ik ben ondernemer en eigenaar van een MKB bedrijf. In de afgelopen jaren zijn we gegroeid van enkele mensen tot inmiddels een team van 16 mensen. Als je groeit, dan krijg je te maken met uitdagingen. Groeistuipen horen daar ook bij. Één van de zaken waar wij tegenaan liepen is de aansturing van al die mensen. Lange tijd waren wij traditioneel georganiseerd. Elke afdeling had een baasje (een manager) en samen met die leidinggevenden hadden wij (ik en mijn compagnon) periodiek managementoverleg. Een klassiek georganiseerde club dus, met enige hiërarchie, centraal geleid en toezicht van bovenaf.
Wat wij echter begonnen te merken is dat dit model, naarmate wij groeiden, steeds minder goed ging werken. Medewerkers namen zelf minder verantwoordelijkheid, ze verscholen zich achter de regels die wij juist bedacht hadden om dingen te verbeteren. Ging er wat mis, dan werd dat door ons opgelost met een nieuwe regel of nieuwe procedure. Ongemerkt waren we steeds meer vrijheid aan het weghalen bij de uitvoerend medewerkers maar vonden het tegelijkertijd irritant als de betreffende medewerkers zelf niet (in onze ogen) voldoende nadachten als dat wel noodzakelijk was, bijvoorbeeld als er geïmproviseerd moest worden.
Dit was niet de juiste weg, zo concludeerden wij. Enige tijd geleden hebben we de organisatie radicaal omgegooid. Het management eruit, weer een superplatte organisatie met juist heel veel vrijheid in plaats van controle en we zijn gaan werken met zelfsturende teams. Medewerkers werken onderling samen in kleine clubjes om het beste voor de klant te realiseren. Ze kunnen zich ook niet meer verschuilen achter een manager want die zijn er niet meer. Ze zitten zelf direct aan de knoppen. In het begin is dit erg wennen, de meeste mensen zijn gewend om precies verteld te worden wat we ze moeten doen en nu krijgen ze ineens heel veel vrijheid. Dat gaat heel ver, zelfs hun eigen vrije dagen of vakanties mogen ze lekker zelf (onderling) regelen. We werken nu enkele maanden op deze manier en de resultaten zijn erg goed. De sfeer is verbeterd, het onderling begrip is toegenomen en iedereen heeft directe inspraak en mogelijkheden om zaken te verbeteren. Het teamgevoel is erg toegenomen evenals het werkplezier.
Waar het om gaat is het volgende. Een onderneming kun je in zekere zin vergelijken met een mini-maatschappij. Ik heb in ons eigen bedrijf geleerd dat een soort van 'centrale plan-economie' niet (goed) werkt. Daar kunnen de uitvoerenden zich niet mee vereenzelvigen en vanuit de centrale leiding, die ver weg staat van de dagelijkse realiteit, worden de belangen van de meerderheid niet optimaal bediend. De Sovjet Unie is ook gefaald op onder andere dit punt. En de EU is (was...) hard op weg om als ondemocratische Europese superstaat de Sovjet kant op te gaan. Ik geloof niet in een log bureaucratisch monster wat ver weg staat van alles en iedereen en waar geen burger zich mee kan associëren. Ik geloof niet in de Europese identiteit. Ja, ik ben een Europeaan maar vooral eerst een Nederlander (Fries eigenlijk
). Ik ben geen xenofoob, heb niets tegen mensen uit het buitenland maar ik ben geen Griek of Italiaan. Ik heb in zijn algemeenheid niets met politiek op maar wordt dan toch liever bestuurd door een lokale politieke partij dan door een ver weg staande groep politici in Brussel die heel andere belangen hebben en waar ik niet eens een gezicht bij heb.
Ik geloof ook niet in megascholen, onderwijsfabrieken waar het individu ondergesneeuwd raakt. Wij hebben onze kinderen op bewust naar een kleine school gestuurd. Ik geloof ook niet in massale overheidsorganen. Nee, geef mij maar kleine, veel meer op de persoon gerichte, organisaties die beter weten wat er speelt.
Ik ben het verder dan ook geheel eens met de posts en mening van Romo in dezen. Alle doemscenario's ten spijt komt het verder absoluut goed met de Britten. Ik kom regelmatig in Zwitserland, daar gaat het ook prima en die hebben zelfs als neutraal land de Tweede Wereldoorlog aan zich voorbij zien gaan (net als Zweden overigens). Dus het oorlogsargument (dat we dankzij de EU al tientallen jaren in vrede leven), daar geloof ik ook niet in. Zie de Oekraïne, ik geloof zelfs dat de EU een versterkende rol heeft gehad in de burgeroorlog en spanningen met Rusland. Of zie Turkije. Dat land zucht onder het juk van een Islamitische dictator die er niet voor terugdeinst politieke tegenstanders op te sluiten en Koerden uit te moorden maar moraal telt niet, we onderhandelen gewoon door met als doel een toetreding tot de EU.
En handel is handel, waar geld valt te verdienen zal geld de grenzen passeren. Of dat nu met of zonder EU-lidmaatschap is. De geest is uit de fles en er zullen straks meer landen gaan volgen, zo denk ik. Niets mis met handelsafspraken en samenwerking maar dat kun je ook goed regelen zonder een EU dictatuur. In de tijd van de EEG ging dat ook prima.
thanks,
