Wij (of nouja, mijn vriendin) heeft ook op het punt gestaan om bij de vorige bewoners van ons huis aan te bellen. We wisten via via dat ze van plan waren/bezig waren met het verkopen van de woning. Mijn vriendin vond de woning van de buitenkant al ontzettend leuk en was na 1,5 jaar zoeken en een aantal keren "misgrijpen" praktisch tot alles in staat
Ze reed regelmatig langs de woning als ze naar haar ouders reed en was dus van plan om gewoon eens aan te bellen als er een auto op de oprit stond, dat was echter telkens niet het geval. Toen kwam de woning toch ineens op Funda met 5 belabberde foto's (waarvan twee van de tuin) o.b.v. waarvan ik echt geen bezichtiging aangevraagd zou hebben. Onder het motto happy wife, happy life toch de makelaar maar gebeld en een afspraak gemaakt.
Ja er moest wat aan gebeuren, maar de basis was erg goed en het is allemaal nog veel groter dan het van de voorkant (en zeker de Funda foto's) deed vermoeden. Wederom onder het motto happy wife, happy life dus ter plekke een bod uitgebracht waarvan de makelaar gelijk al aan gaf dat wij hoogstwaarschijnlijk een woning rijker waren, maar hij het nog wel even met de verkopers moest overleggen.
De tranen van geluk van mijn vriendin waren die paar duizend euro overbieden wel waard
Ik denk dat de belabberde Funda advertentie er ook voor heeft gezorgd dat er weinig animo voor deze woning was en dat we met alleen een weekje schilderen en de woning weer te koop zetten met een fatsoenlijke advertentie al enkele tienduizenden euro's hadden kunnen verdienen.
Soms moet je geluk (en dus geduld) hebben.