Ziektekosten verzekering

[Luco]

Basis verzekering zal de meest ernstige gezondheidrisico`s afdichten.........................

Ja, nog wel, maar hoelang nog??????

[romo]

Ga er maar van uit dat de meest ernstige aandoeningen in het pakket blijven..................als daar te veel aan gemorreld wordt dan staat het bestaansrecht van de deze verzekering en daarmede het systeem van verzekeren in Nederland volledig ter discussie..............

Dat een rollator uit de basis gaat, of de pil, das nog wel te snappen, ook nog wel te billijken en te beredeneren...............dus soberder waar het kan zal onvermijdelijk zijn.

Lukt dit niet, dan gaat het systeem er aan, want financieel onhoudbaar..................

Nu heeft Schippers van VWS een begroting van ongeveer €60 miljard, doorgroeiende in deze regeerperiode naar €74miljard................van alle departementen is dit de de grootse begroting, het moet wel op te brengen zijn ..............

Maar ik moet eerlijk toegeven toen het huidige systeem van beperkte/gereguleerde marktwerking in de zorg 2006 werd ingevoerd ik erg sceptisch was ( en ben), ik heb met collega` om een fles wijn gewed dat het systeem geen 10 jaar zou volmaken en dat er een Parlementaire Enquete over dit invoering en mislukking van dit systeem gehouden zou worden..................................nog 5 jaar te gaan...............

De insteek van meer keuze voor de patiënt, meer concurentie onder zorgverleners, meer kwaliteit tegen een lagere prijs is volledig, maar dan ook volledig UTOPISCH gebleken...............de kosten, zoals boven vermeld, rijzen de pan uit.............

[Luco]

Nou ik betwijfel of je gelijk krijgt Romo, het wordt steeds onbetaalbaarder, en dat loopt steeds harder op omdat er steeds meer medicatie komt en mensen steeds ouder worden.

Ik ben bang, en denk, dat er een moment komt dat bepaalde levensreddende handelingen en medicijnen niet meer vergoed worden, dat is nu al zo bij zeldzame ziektes, maar die lijn zal denk ik steeds lager komen, of bepaalde handelingen of/en medicatie wordt boven een bepaalde leeftijd niet meer bergoed.

Maar we zullen zien.

[romo]

Nou ik betwijfel of je gelijk krijgt Romo, het wordt steeds onbetaalbaarder, en dat loopt steeds harder op omdat er steeds meer medicatie komt en mensen steeds ouder worden.

Ik ben bang, en denk, dat er een moment komt dat bepaalde levensreddende handelingen en medicijnen niet meer vergoed worden, dat is nu al zo bij zeldzame ziektes, maar die lijn zal denk ik steeds lager komen, of bepaalde handelingen of/en medicatie wordt boven een bepaalde leeftijd niet meer bergoed.

Maar we zullen zien.

Het ligt voor een klein deel aan medicatie en vergrijzing, het overgrote deel van de kosten in de zorg gaat op aan overhead, onwaarschijnlijk dure RvB en aanverwante banen,kosten die volledig los staan van de zorg, maar ook aan inadequate planning, patienten die hun afspraken niet nakomen en pillen die ze niet slikken maar door de plee spoelen, voor een sneetje in de vinger op de SEH verschijnen.................

We kunnen best kritischer zijn naar zorg consumptie, het ligt echt niet aan de zogenaamde dure dokter en /of verpleegster.........wat vaak wel wordt gedacht..........

Ik ben het met je eens dat ik huiverig voor de toekomst ben, ik krijg visioenen van mensen die niet meer van economisch nut voor de maatschappij zijn, de pil van Drion al klaarligt.........het is een onmogelijke spagaat in een wereld waar de ouder wordende mens langs de economische meetlat wordt gelegd, die het scherpste inzicht van de medisch - ethicus zal vragen............

[Richardt.]

Ik ben vorige week ook even kort bezig geweest om te kijken voor een andere verzekering. Begonnen bij independer.nl, maar dat ziet er zo simpel uit en je bent zo snel door de checklist heen dat ik dat niet bepaald vertrouw.

Ik zit nu bij het Zilver Kruis Achmea. Gewoon basisverzekering + max eigen risico. Ik heb nooit wat. 2x per jaar tandarts controle betaal ik zelf en een keer een vulling zijn de kosten ook niet.
In 2010 wel een kleine operatie ondergaan, dus dat koste me 670eu (waar ik nog weer +/- 180 van terug kreeg via de belasting)

Toch wil ik eigenlijk wel overstappen. Omdat het volgens mij goedkoper en/of beter moet kunnen.

Wat ik me afvraag, als ik nu plotseling wel iets ernstigs krijg. Bijv. een wintersport ongeval en ik ben langdurig (enkele jaren) fysio nodig, om maar wat te noemen. Ben ik dan voor al die jaren de l*l + het risico dat het overstappen op een andere verzekering niet gaat lukken vanwege mijn historie?

[Arthur]

Ik heb wel allerlei aanvullingen. Weet niet eens wat het precies inhoudt. Maar heb 2 opgroeiende kinderen (beugeltjes etc, wie weet) en laat het dus maar zo. Is tientjeswerk in de maand. Sorry voor de arrogantie maar die streep ik niet weg tegen, eventuele, hogere onkosten. Kan het nu gelukkig betalen en laat het maar zo. Zag wel dat er weer het 1 en ander veranderd is in de aanvullende dingen dus moet nog wel ff lezen maar switchen doe ik wss toch niet.

[Richardt.]

Met kinderen is het allemaal wel anders denk ik.

Maar in mijn geval is aanvulling onzin. Bijv. voor tandarts zaken. Minimum aanvulling is 10/15eu per maand. Terwijl ik 2x per jaar op controle ga á 20eu. Als ik dan 1x per jaar ook nog een gaatje heb, dan nog ben ik voordeliger uit.

Moet zeggen dat de tip van ONVZ er wel goed uit ziet. Lekker overzichtelijke site, met korte en krachtige uitleg er gelijk bij. Vooral de vrije keuze van ziekenhuizen en specialisten lijkt me wel een pre.
Het geeft me een goed gevoel tot nu toe....

[Arthur]

Ik zit ook bij het Zilveren Kruis en alleen maar omdat via mijn werkgever er een extra aanvullend pakket is. Maar dat is nu verleden tijd, dat aanvullende pakket dan Dus moet ik misschien toch eens kijken voor wat anders? ONVZ, zal eens kijken.

Niels! Kom d'r maar in, jij hebt vast al gekeken

[Luco]

Met kinderen is het allemaal wel anders denk ik.

Maar in mijn geval is aanvulling onzin. Bijv. voor tandarts zaken. Minimum aanvulling is 10/15eu per maand. Terwijl ik 2x per jaar op controle ga á 20eu. Als ik dan 1x per jaar ook nog een gaatje heb, dan nog ben ik voordeliger uit.
....

Ja klopt, totdat je bv een keer uitglijdt, bovenop je gezicht valt en er bv 4 tanden afbreken ofzo, daar kan je dan 10 jaar die aanvullende premie van betalen
Of een kaakontsteking krijgt ofzo.

[GTRene]

In 2010 wel een kleine operatie ondergaan, dus dat koste me 670eu (waar ik nog weer +/- 180 van terug kreeg via de belasting)

huh...kun je van die 670,-euro geld terug krijgen via de belasting? ik heb dit jaar namelijk ook de pech gehad en in ziekenhuis gelegen en dus 670,-euro moeten betalen...zou ik dat ook af kunnen trekken van de belasting?
niet dat ik er veel van snap maar probeer dat dan te onthouden (wordt nog wat )
ik kan die centen namelijk ook wel goed gebruiken, ben benieuwd.

[Dennis Cavallino]

Over de ethiek vs kosten en de dood:

Ik neem altijd 't voorbeeld van mijn vader. Aneurysma in zijn hersenen zorgde voor vele meters platina, honderden uren ziekenhuis, diverse operaties. Wij hebben als gezin natuurlijk kunnen genieten van de extra tijd die we hebben gekregen met hem, 3 jaar om precies te zijn. De medische wereld is blij met de extra kennis die ze hebben opgedaan in 't Academisch Ziekenhuis.

Toch had ik voor deze hele situatie al mijn bedenkingen bij 't nut van alsmaar blijven opereren enzo, met alle risico's van dien. Het is mooi dat 't kan, al die zorg, en dat je je niet hoeft af te vragen hoe dat allemaal wordt betaald. Maar toch blijf ik erbij: het is zonde van 't geld, zonde van de tijd en ook zonde dat het na 3 jaar allemaal geen flikker heeft opgeleverd. Het was een mooie dood, gezien de omstandigheden, maar ik vraag mij oprecht af waarom er niemand is die bij dit soort kwesties (en bijvoorbeeld bij kankergevallen die ze hooguit een paar maanden of paar jaar kunnen rekken) gewoon zegt: dit heeft geen ene reet zin. Ga lekker dood. Maak er een mooie dood van, dat is belangrijker dan ellendig ziek zijn.

Mensen moeten gewoon accepteren dat de dood bij 't leven hoort. Dood gaan kan ook mooi zijn. Maak daar niet zo'n drama van. Vier 't leven dat je met elkaar hebt gedeeld. Geniet van de mooie momenten die je samen hebt beleefd. Laat een traan als je afscheid moet nemen, maar doe niet zo panisch en hysterisch omdat je de waarheid niet aan kan. Het is de waarheid, het hoort bij 't leven. Deal with it!

Verder heb ik groot respect voor de professor die mijn pa steeds heeft geopereerd, dus begrijp mij niet verkeerd. Ik heb die man later nog eens gezien en namens ons gezin bedankt voor alles. Dat was een bijzonder moment. Vond ook hij.

Verder blijf ik 't onzin vinden dat je vroeger op een houten bedje lag met 200 man op een zaal en tegenwoordig lig je op een bed van 20.000 euro, met hooguit een paar man om je heen. Moet je iedereen eens horen klagen over privacy etc.... belachelijk. Zowel wij als het zorgsysteem is veels te ver doorgedraaid. Overhead, management, bestuur, marketing, medicijnen, materialen etc. etc. het mag allemaal wat kosten.
Tussen de overheid en zorgverzekeraars lopen de betalen hopeloos achter. De zorgkosten zijn op sommige posten kwadratisch toegenomen. Dus wij als volk krijgen de rekening nog wel gepresenteerd. Het is een beerput die nog opengetrokken moet worden.... dat wordt niet gezellig en al helemaal niet goedkoper!

De dood van mijn pa heeft mij dus niet op andere gedachten gebracht. Hoe verdrietig ik 't ook vind en hoe enorm ik hem mis, hij had 3 jaar eerder al 't loodje moeten leggen als we niet zo'n draak van een zorgsysteem/maatschappij hadden gehad waarbij niemand dood mag gaan, zo lijkt 't.

Pluk de dag!

[dvh]

Goed verhaal Dennis !

[JP]

(...)
Pluk de dag!

Na je zeer duidelijke en verhelderende verhaal kun je alleen zeggen; + veel !
Voor je het weet is het over. Je bent al jaren kerngezond, maar je weet nooit wat er diep van binnen gebeurt.
Te vaak zie je mensen om je heen die opeens de K-ziekte kregen en dan was het voor de eens kerngezonde vriend/buurman/kennis opeens na een paar weken over....

....of ze rijden je van de fiets.

Ik ga voor het maximale aan eigen risico, zonder aanvulling. Ik val 50% terug in inkomsten in 2012, dus ik zie het wel.

[Dennis Cavallino]

M'n pa had trouwens al (blaas)kanker 'overwonnen'.

Beide ziektes/aandoeningen zijn wellicht terug te voeren op 't feit dat 'ie tussen zijn 20e en 40e heeft gerookt, maar dat weet je nooit zeker natuurlijk.

Mijn persoonlijke aversie tegen medicijnen e.d. komt voort uit 't feit dat ik als klein kind ben volgespoten met allerlei troep, waarvan je je kunt afvragen of 't echt noodzakelijk was. Uiteindelijk heb ik Astma overwonnen door te gaan sporten ipv medicijnen te blijven gebruiken.
Ik heb mijn chronische verkoudheid weten te verminderen door naar een magnetiseur en homeopaat te gaan.
Ik heb mijn burnout overwonnen door gewoon te gaan werken, met meer structuur en door vaker nee te zeggen.
Ik heb geen last meer van depressies sinds ik in een huis woon met meer zonlicht
Toen er bij mij ADHD werd geconstateerd heb ik meegedaan aan een proefperiode met het 'medicijn' concerta. Ondanks dat ik geen last had van negatieve bijwerkingen, zat de grootste winst in meer structuur in mijn leven én meer zonlicht opsnuiven. Minder achter beeldscherm zitten 's avonds scheelt ook. En iedere dag de wekker op 't zelfde tijdstip. Kortom, van heel veel symptomen kun je afraken door je leven anders in te richten. Ik had ook geen zin om langer dan strikt noodzakelijk bij een Psycholoog te lopen. Andere mensen die ik daar zag schenen daar aan verslaafd te zijn, net als aan hun medicijn. Kansloos.
Verder genieten zowel ik als mijn vriendin van 't feit dat het ook heel veel voordelen heeft, zoals 't feit dat ik nu eenmaal impulsief ben, mijn rare trekjes heb en niet altijd even geconcentreerd ben als dat van mij wordt verwacht. Iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden, you gotta live with it!

Cav, die dus "een beetje" anti-zorg is, maar dat is nu wel duidelijk denk ik?

[Dennis Cavallino]

Nog iets dat mij altijd heeft verbaasd, is dat een huisarts, die 6 jaar (?) heeft gestudeerd altijd vraagt als je met een kwaal bij hem komt: "wat denk je zelf dat je hebt?".

Dus sinds Google, zoek je gewoon zelf naar wat je denkt dat je hebt, voordat je naar de dokter gaat (als dat dan nog nodig is).

Vervolgens hoor je die slimmerd dan zeggen: 'Ja, maar je moet niet alles geloven wat je op internet kan vinden'.

VRAAG MIJ DAN NIET STEEDS WAT IK ZELF DENK TE HEBBEN EIKEL!! MET JE LAMLUL-DIPLOMA!


Bij een homeopaat vragen ze anderhalf uur lang vanalles aan je. Hoe je gezinssamenstelling eruit ziet. Of je de deur open laat tijdens 't schijten. Hoe lang je ligt te rukken. Of je boterhammen eet met of zonder boter. Etc. etc.
Pas na anderhalf uur hebben ze een goed beeld van wie jij bent en krijg je 3 druppeltjes in een fles water, waarvan je 1 theelepeltje in een glas water moet doen. En het fucking werkt nog ook!

Medische wetenschap vs alternatieve geneeswijze 0-1 imho

Maar ja, daar moet je dan weer een aanvullend pakket voor afsluiten. Ik betaal 't liever zelf, maar nog beter: ik probeer niet ziek te worden.

[Arthur]

Ah, nu je het over de druppeltjes hebt begrijp ik het. Het zit tussen de oren, we zijn helemaal niet ziek

[Dennis Cavallino]

Als de groene druppels uit je neus of leuter komen wel, dan ben je echt ziek.

[Arthur]

Neus snap ik maar waar heb jij je leuter zitten?

[GTRene]

Over de ethiek vs kosten en de dood:

Ik neem altijd 't voorbeeld van mijn vader. Aneurysma in zijn hersenen zorgde voor vele meters platina, honderden uren ziekenhuis, diverse operaties. Wij hebben als gezin natuurlijk kunnen genieten van de extra tijd die we hebben gekregen met hem, 3 jaar om precies te zijn. De medische wereld is blij met de extra kennis die ze hebben opgedaan in 't Academisch Ziekenhuis.

Toch had ik voor deze hele situatie al mijn bedenkingen bij 't nut van alsmaar blijven opereren enzo, met alle risico's van dien. Het is mooi dat 't kan, al die zorg, en dat je je niet hoeft af te vragen hoe dat allemaal wordt betaald. Maar toch blijf ik erbij: het is zonde van 't geld, zonde van de tijd en ook zonde dat het na 3 jaar allemaal geen flikker heeft opgeleverd. Het was een mooie dood, gezien de omstandigheden, maar ik vraag mij oprecht af waarom er niemand is die bij dit soort kwesties (en bijvoorbeeld bij kankergevallen die ze hooguit een paar maanden of paar jaar kunnen rekken) gewoon zegt: dit heeft geen ene reet zin. Ga lekker dood. Maak er een mooie dood van, dat is belangrijker dan ellendig ziek zijn.

Mensen moeten gewoon accepteren dat de dood bij 't leven hoort. Dood gaan kan ook mooi zijn. Maak daar niet zo'n drama van. Vier 't leven dat je met elkaar hebt gedeeld. Geniet van de mooie momenten die je samen hebt beleefd. Laat een traan als je afscheid moet nemen, maar doe niet zo panisch en hysterisch omdat je de waarheid niet aan kan. Het is de waarheid, het hoort bij 't leven. Deal with it!

Verder heb ik groot respect voor de professor die mijn pa steeds heeft geopereerd, dus begrijp mij niet verkeerd. Ik heb die man later nog eens gezien en namens ons gezin bedankt voor alles. Dat was een bijzonder moment. Vond ook hij.

Verder blijf ik 't onzin vinden dat je vroeger op een houten bedje lag met 200 man op een zaal en tegenwoordig lig je op een bed van 20.000 euro, met hooguit een paar man om je heen. Moet je iedereen eens horen klagen over privacy etc.... belachelijk. Zowel wij als het zorgsysteem is veels te ver doorgedraaid. Overhead, management, bestuur, marketing, medicijnen, materialen etc. etc. het mag allemaal wat kosten.
Tussen de overheid en zorgverzekeraars lopen de betalen hopeloos achter. De zorgkosten zijn op sommige posten kwadratisch toegenomen. Dus wij als volk krijgen de rekening nog wel gepresenteerd. Het is een beerput die nog opengetrokken moet worden.... dat wordt niet gezellig en al helemaal niet goedkoper!

De dood van mijn pa heeft mij dus niet op andere gedachten gebracht. Hoe verdrietig ik 't ook vind en hoe enorm ik hem mis, hij had 3 jaar eerder al 't loodje moeten leggen als we niet zo'n draak van een zorgsysteem/maatschappij hadden gehad waarbij niemand dood mag gaan, zo lijkt 't.

Pluk de dag!

goed verhaal, zo denk ik ook over die wereld en verhoudingen vroeger en nu en of afrika zeg maar.
ze lijken je eerst verslaafd te doen raken aan de medicatie en of specialisten gangen e.d. om die wereld draaiende te houden oid en je leven te rekken met allerlij dure zaken maar ook heel veel vragende van de mens die overal doorheen "moet" en hun "hoop" gevende blabla bah...

laat oude mensen bv ook de keus om uit het leven te stappen, genoeg is genoeg en lost tevens een klein deel op van de groter wordende groep en maakt het tevens menselijker voor die groep maar ook de familie daarvan.

[Arthur]

Ik weet een nieuwe afkorting voor DF...

Dying Fun


**niet te serieus happen**

[Mathieu]

Mensen moeten gewoon accepteren dat de dood bij 't leven hoort. Dood gaan kan ook mooi zijn. Maak daar niet zo'n drama van. Vier 't leven dat je met elkaar hebt gedeeld. Geniet van de mooie momenten die je samen hebt beleefd. Laat een traan als je afscheid moet nemen, maar doe niet zo panisch en hysterisch omdat je de waarheid niet aan kan. Het is de waarheid, het hoort bij 't leven. Deal with it!

Ik denk dat er een heel erg groot verschil is tussen de aanstaande dood van iemand van 87 of iemand die tachtig jaar jonger is.

Daar zit een heel groot panisch en hysterisch verschil tussen. Iemand van 87 heeft gedaan wat hij of zij moest doen in het leven en kind nog niet.

Volgens mij wordt je binnenkort vader, vanaf de eerste tel dat je je eigen vlees en bloed in armen sluit denk je toch anders over deze kwestie, gegarandeerd!

Mocht er dan iets ernstig mis zijn met je kind dan kruip je op je knieen naar Santiago de Compostella en terug als het moet en al kost het de hele wereld dan kost het maar de hele wereld en dan is dood toch anders dan dat het bij het leven hoort en je er maar mee te dealen hebt op het moment dat het zich aanbiedt.

[Dennis Cavallino]

Ethiek blijft een lastige kwestie als je het je persoonlijk aantrekt. Ik zie niet in waarom een kind meer recht op leven of de dood heeft dan een volwassene. Ook snap ik nooit dat 't erger is als een kind is doodgereden, dan een oude opa (wordt in de media en 'verjaardagen' altijd dramatsicher gebracht).

Wel snap ik je punt. Tuurlijk wil je dat je eigen kind gezond en gelukkig is, dat hij/zij het recht heeft op een mooie toekomst. Aan de andere kan zou ik ermee kunnen leven als mijn kind gehandicapt is. Als een kind ziek wordt en dood gaat, dan is dat waanzinnig klote en oneerlijk, maar als een kind geen pijn heeft gehad, dan is dat ook op één of andere manier weer waardevol. Gezien de situatie.

Lastig lastig, maar ik ben daarin wel redelijk principieel. Zo sterk dat ik tegenwoordig Staphorsters beter snap dan vroeger. Dat is best een enge constatering...

[Mnrk]

Om eventjes terug on topic te komen; Ik ben van de Friesland (EUR103,- / mnd) naar de FBTO (EUR96,- / mnd) gegaan incl. overstapservice van FBTO.

Berekend via http://www.independer.nl" onclick="window.open(this.href);return false;" onclick="window.open(this.href);return false;

[Richardt.]

In Dennis z'n verhaal zit zeker wel een kern van waarheid. Iemand van 90+ die een mooi leven heeft gehad, moet je dat leven nog een paar maanden rekken voor de nabestaanden?

Als ik zelf op dit moment iets ernstigs krijg, dan hoop ik van harte dat ze mij weten te genezen. Ik ben nog te jong en ben nog teveel van plan om er nu al een punt achter te zetten. Maar ik zeg ook altijd, als mijn situatie uitzichtloos is trek dan alsjeblieft de stekker eruit. De rest van m'n leven als en kasplantje verder gaan zie ik ook niet zo zitten.

Maargoed, daar ging deze discussie ook niet zozeer over volgens mij. Meer over de basisverzekering en aanvullende verzekeringen.

huh...kun je van die 670,-euro geld terug krijgen via de belasting? ik heb dit jaar namelijk ook de pech gehad en in ziekenhuis gelegen en dus 670,-euro moeten betalen...zou ik dat ook af kunnen trekken van de belasting?
niet dat ik er veel van snap maar probeer dat dan te onthouden (wordt nog wat )
ik kan die centen namelijk ook wel goed gebruiken, ben benieuwd.

Jup dat kan. De belastingadviseur van m'n vader heeft dat voor me aangevraagd. Het duurt wel even voordat je het terug krijgt.
Ik heb bijv. in 2010 die operatie gehad, bij de jaaropgave van 2010 heeft die man het voor me aangevraagd en afgelopen september (2011 dus) kreeg ik het geld pas. Maar het scheelt toch.
Ik zal even voor je kijken of ik kan vinden hoe die regeling exact heet

[Luco]

Mensen moeten gewoon accepteren dat de dood bij 't leven hoort. Dood gaan kan ook mooi zijn. Maak daar niet zo'n drama van. Vier 't leven dat je met elkaar hebt gedeeld. Geniet van de mooie momenten die je samen hebt beleefd. Laat een traan als je afscheid moet nemen, maar doe niet zo panisch en hysterisch omdat je de waarheid niet aan kan. Het is de waarheid, het hoort bij 't leven. Deal with it!

Ik denk dat er een heel erg groot verschil is tussen de aanstaande dood van iemand van 87 of iemand die tachtig jaar jonger is.

Daar zit een heel groot panisch en hysterisch verschil tussen. Iemand van 87 heeft gedaan wat hij of zij moest doen in het leven en kind nog niet.

Volgens mij wordt je binnenkort vader, vanaf de eerste tel dat je je eigen vlees en bloed in armen sluit denk je toch anders over deze kwestie, gegarandeerd!

Mocht er dan iets ernstig mis zijn met je kind dan kruip je op je knieen naar Santiago de Compostella en terug als het moet en al kost het de hele wereld dan kost het maar de hele wereld en dan is dood toch anders dan dat het bij het leven hoort en je er maar mee te dealen hebt op het moment dat het zich aanbiedt.

Hier begint de discussie dus al, je zegt zelf dat je naar ik weet niet war zal kruipen voor de gezondheid van je kind, en dat het mag kosten wat het moet kosten, ja nu kan je dat nog zeggen, omdat het allemaal nog redelijk geregeld is.

Gewetensvraag, wat zou je doen als het minder goed geregeld is en de behandeling door de jaren heen oploopt tot boven 1 miljoen en je krijgt maar 2 ton vergoed?

Of bv dat je al weet dat je kind zwaar gehandicapt zal zijn en je er zelf niet voor kan zorgen, dan kost het de hele maatschappij geld, nu zeggen mensen, ja ik ben principieel tegen abortus, dus laat het kind maar komen.
Ik vraag me dan altijd af wat dezelfde mensen dan zeggen als ze vantevoren weten dat ze alles ZELF moeten betalen?

Klinkt misschien hard, maar ik denk dat de keuze dan ineens heel anders is.