Aha! Nu snap ik waarom Rico niet meer op vakantie gaat.
Echt alles wat daar in die qoute van Rico in de post van Rebel staat, dat heb ik ook meegemaakt. En toch houd ik juist van Italie, die maffe Italianen met hun taferlen en La Dolce Vita natuurlijk! Ik vind dat allemaal prachtig. Mijn vriendin snapt me inmiddels ook nu we er zijn geweest samen. Ze moest even wennen toen ze mijn andere ik leerde kennen. Als je in Italie een toptijd wilt hebben, dan moet je je gedragen als een italiaan. Waarom denk je dat ik Cavallino heet? Dat heeft echt geen moer met paarden te maken! Of met Ferrari. Dat is gewoon mijn alter ego, die is Italiaan.
Als je met een iets andere insteek dat landt bezoekt, dan heb je een toptijd, echt waar. Dan zeik je niet meer over al die kleine dingen, dan vind je alles gewoon leuk aan dat land.
En zodra je vriendin dat door begint te krijgen, dan beloon je haar. Dan koop je voor 1 euro het allergrootste ijsje dat er bestaat. Ik weet niet hoe het kan, maar hier betaal je 2 euro voor een magnum, maar in Italie heb je voor 1 euro echt het aller lekkerste ijsje dat je je kunt bedenken. En GROOOTTTT!!!
Je bestelt per definitie alles in het 'Italiaans', anders werkt het niet. Ook al beheers je de taal niet, dan zeg je toch gewoon wat woorden als 'Tutti gelatti per favore' je wijst een beetje naar de bakjes, naar het ijs in de schepbakken. En dan maak je een handbeweging also je de hoogste berg van de Dolomieten wilt bestellen en als je dan vervolgens je vriendin helpt met het vertalen van de ijssoorten, en bij de betere smaken doe je Hmmmmm, waarbij je even kijkt naar je vriendin en dan een knikje geeft richting de ijscoman om aan te tonen dat het nog heel even duurt dat ze haar keuze maakt en dat hij daar maar begrip voor moet hebben. Die vent snapt dat dan! En zo krijgt een Italiaan geduld, echt waar. Vervolgens ga je door en noem je de woorden 'Bellezza' en graai je dat enorme stuk ijs uit de handen van die Italiaanse vetnek en geeft het aan je vriendin. Zowel je vriendin als die italiaan smelten op dat moment weg. Een Nederlandse ijscoboer had al meteen geroepen: 'schiet eens op'. Echt zo'n dooddoener altijd. Daarom gaat in Nederland alles zo snel en irriteer je je hier als iets even 1 seconde langer duurt dan strikt noodzakelijk is. Daarom worden mensen depressief en moeten ze op vakantie naar Italie, omdat ze dan weer kunnen genieten van al het getreuzel en al die rituelen die van een ijsje zoveel meer maken, dan alleen een ijsje.
Ze neemt een lik. En 2 kilo ijs valt op straat.
Je bestelt direct een nieuwe en wordt boos op de ijscoman! Niet op haar. Hoe kan hij nou een ijsje maken dat direct uit het bakje of hoorntje valt? Wat voor nep ijscoboer is dat?!?!
Een Italiaanse ijscoman begrijpt dat. Die bekvecht niet terug, maar maakt meteen een ijsje van 5 kilo om het goed te maken. Jij wilt hem weer 1 euro geven, maar hij accepteert het niet. 'bladibla scuzi scuzi Bellezza parakidariparacolarebladiebladie mille scuzi PREGO' zegt hij. Oftewel je kan zo'n vrouw toch niet laten betalen voor zo'n ijsje, dat bedoelt hij eigenlijk te zeggen. Multo grazie, múlto grazie! zeg je.
En dan, dan leg je gewoon 2 euro op de toonbank en zeg je 'tutti voor de ijsco signor' PREGO!. Hij en je vriendin smelten wederom. Een Italiaan vindt zo'n tafereel mooi! Ik ook. Mijn vriendin ook. Dat gaat niet om tijd, of om geld, eigenlijk ook niet om het ijs. Dit is vakantie!
Na 5 likken zat ze vol. Maar dat boeit niet. Italie is gewoon 1 groot toneelstuk. En ik speel daar graag in mee.
Overal waar ik kom trek ik een Italiaanse scheur open. Zodra ze doorhebben dat je het spel meespeelt en dus geen Duitser bent, of Engelse zuipschuit, dan vinden ze het heel gaaf dat je uit Nederland komt en probeert hun taal te spreken. Dan gaan alle deuren voor je open. Dan hoef je niet meer om korting te bedelen, dan krijg je gewoon op alles wat je koopt, 20% korting. En als je dan fooi geeft, dan moet je terugkomen, jaar in, jaar uit. Dat spelletje is prachtig. Bij een Italiaan komt het ook niet gespeeld over en dat is kunst. Als je dat mee kunt spelen, dan ben je er één van hun, althans, jij snapt ze en zij snappen jou.
Als je rijdt als een Italiaan en nog net ff een stukkie extremer, dan krijg je overal voorrang. En dan rijden ze je spiegel eraf. So what?! Dan toeter je net zolang tot ze hun raampje open doen en dan ga je gewoon schelden. Je zet het hele verkeersplein stil. Files aan alle kanten. Net zolang totdat het goed duidelijk is dat het je helemaal niet om die spiegel gaat, maar om een goede scheldpartij in het Italiaans. Daar kan geen avondje cabaret tegenop hoor. Voor een paar knaken van die spiegel heb je een geweldige dag!
En alleen al daarom moet Rico die M3 eruit doen. Gewoon een 500 Abarth bestellen, in het Italiaans. Dus maak er een show van. Zet de verkoper eens in het zonnetje, ipv hij jou. Praat niet over je angst voor politiek en politie. Praat over je reisplannen, dwars door Italie knallen met je nieuwe 500. Zeg dat je gaat stoppen bij de meest afthanse restaurantjes zweer dat je terugkomt om te vertellen wat de beste afthanse restaurantjes van italie zijn, die stuk voor stuk een michelin ster verdienen, maar dat jij schijt hebt aan michelinsterren, omdat ze Frans zijn. Kortom, lul slap! En ook jij koopt met een hele dikke glimlach een Fiat 500.
Ik zweer het jullie, Rico komt daarna terug als een echte Italiaan. De naam heeft 'ie al mee, nu nog de stijlvolle schijt aan alles mentaliteit. En zijn volgende vakantie in Italie wordt echt een fantastische belevenis.
8)
P.s. ik heb vanavond in een chloorbad gezwommen, dus ik ben niet dronken
