In het begin van de orientatie fase hield ik er serieus rekening mee dat de C2 weer gemaakt zou worden. Al snel kwam het telefoontje van de verzekering dat hij total loss was en we mochten kiezen of hij gerepareerd werd of dat we de dagwaarde lieten uitkeren. Wij kozen voor het laatste en de zoektocht naar the next best thing werd geopend. De eisen waren simpel, een kleine auto, redelijk lage running costs en een aansprekend rijgedrag. Na wat gespeurd te hebben op internet en een avondje op de Evo.co.uk website te hebben doorgebracht was het duidelijk. Het moest een Panda 100hp worden, tenminste in eerste instantie. Eerst rijden natuurlijk want wat die journalisten schrijven dat geloof ik allemaal wel. Dus op naar de Fiat dealer. Bij Peterman in Enschede zouden er twee staan dus dat was mooi voor elkaar. Er stond er uiteindelijk één in de Enschedese vestiging en er was vanaf een meter afstand al te ruiken dat deze bolide volledig uitgerookt was, compleet met brandgaten in de bekleding. Nadat de verkoper vertelde dat je dit er voor zo’n 95 procent er wel uit kon krijgen de man vriendelijk bedankt voor zijn tijd en weggelopen. Uiteindelijk nog een paar alternatieven bekeken, nieuwe Ford Ka, Lancia Ypsilon. Maar uiteindelijk even langsgewipt bij de Peterman in Oldenzaal. Hier stond de andere 100hp uit de voorraad. De behulpzame verkoper bood direct een proefrit aan en na een paar formaliteiten te hebben afgehandeld kregen we de sleutels. De eerste meters viel direct al op dat de motor in de Panda hetzelfde lekkere geluid voortbrengt als in de filmpjes op internet naar voren kwam. Het rijden an sich beviel ook direct vrij vergelijkbaar met het comfort in de C2 en in onze Mini Cooper op 18 inch. Het totaal plaatje sprak dus vanaf de eerste meters aan. Toch werd al vrij snel duidelijk dat de auto waar we mee reden het sowieso niet zou worden. De auto was voorzien van dakdragers en een trekhaak twee zaken die het totaal plaatje voor mij dermate afbreken dat ik deze zou laten staan. Na een korte proefrit de auto weer terug gebracht en thuis op zoek gegaan naar alternatieven.
Er staan op dit moment verscheiden 100hp’s te koop. De auto die ik uiteindelijk heb gekocht stond in het landelijk gelegen Hollandscheveld in Drenthe. Na een kort telefonisch overleg met de eigenaar een afspraak gemaakt en afgelopen zaterdag afgereisd naar Drenthe. Daar stond hij dan. Zonder trekhaak en zonder dakdragers. Dat lag toch wel een stukje beter op het netvlies. Het ontbreken van de dakdragers geeft naar mijn mening de auto een heel wat dikker uiterlijk. Nadat ik de auto even bekeken had zijn we gaan proefrijden. Bij het uitrijden van de straat had ik al door dat dit een mooi exemplaar was. Schakelde snaarstrak, geen rare krassen op het dashboard en een gezond motorgeluid. Deze proefrit was wederom niet erg lang omdat ik al snel door had dat deze Panda het zou worden. De prijs was goed dus de koop was snel gesloten. Omdat het zaterdag middag was werd het lastig om de verzekering en de betaling te regelen dus werd afgesproken om de dinsdag erna de auto op te halen.
Dat was vanmorgen. Na wederom een vrijwel slapeloze nacht vanmorgen om half acht in de auto gestapt om de Panda te gaan halen. Geweldig, als een klein kind dat een nieuwe fiets krijgt zo blij was ik vanmorgen. Want laten we wel zijn je eerste Italiaanse Supercar is toch een bijzonder moment. Daar stond hij dan, nog net zo mooi schoon als afgelopen zaterdag. Man man wat was ik blij om mijn nieuwe bolide te zien prachtig! Snel naar het postkantoor om hem over te schrijven en het grote genieten kon gaan beginnen. En hoe! Tot nu toe elke kilometer een grote grijns op mijn gezicht!
Maar daarover later meer!
niet compleet. Dus bij deze.
Uiteraard niet de plaat zonder frame monteren want dan krijg je weer gaten in je nieuwe plaat en da's iets wat je natuurlijk niet wilt. Krijg je dus zoiets als ik bij mijn Speedster had:
