Misschien ken je Sir Norman Foster niet, maar dat is een bekende, nog levende, architect uit Groot Brittannië. Hij had een groot respect voor zijn mentor, de Amerikaanse architect Richard Buchmister Fuller. Deze Fuller heeft de Dymaxion ontworpen, met de bijbehorende utopische gedachten waar hij in zijn tijd bekend om staat en die nog altijd springlevend zijn tijdens college's over architectuur en de manier waarop architecten ons leven kunnen bepalen, vormgeven en beïnvloeden. Het is dan ook niet zo vreemd dat Foster het initiatief nam om een Dymaxion opnieuw op te bouwen, op basis van één van de drie chassis die ooit zijn vervaardigd.
En als je denkt dat het een groen geitenwollensokken project is, het ding is misschien wat vreemd, hij heeft wel een Ford V8 achterin liggen die door het ontwerp veel zuiniger is dan de auto's waarmee hij destijds de techniek deelde. Dus ja, het is een geitenwollensokken project, maar wel een hele bijzondere. Provoceren is namelijk ook een aspect van een goede architect en dat zie je terug in deze auto. Het gaat over hoe er in 1934 al anders werd aangekeken naar autorijden dan de algemene opvattingen en hoe we dat nu eigenlijk weer zouden moeten doen. Dat het geen doorsnee neuzelproject is zie je onder andere aan de voorwielaandrijving en achterwielbesturing. Octane Magazine reed mee met Foster tijdens de eerste rit sinds de wederopbouw: http://www.classicandperformancecar.com ... axion.html" onclick="window.open(this.href);return false;
.