Veel plezier.Dubbele koppelingen
Naast ‘groen rijden’ is er nog een populaire technische ontwikkeling aan de gang, te weten: versnellingsbakken met dubbele koppelingen. Volkswagen heeft met haar DSG-transmissie deze trend gestart en ook Ferrari heeft onlangs een automaat met twin-clutch geïntroduceerd op de California. Ook de sMg-bakken van BMW worden langzamerhand vervangen door de nieuwe, zo geheten, DCT-versnellingsbak. In navolging van de M3, zijn de 335i Coupé en Cabriolet nu ook leverbaar met deze Dual Clutch Transmission. Tijd om deze vliegensvlugge automaat eens te proeven in de smakelijke BMW 335i Coupé.
Engine of the Year
De BMW M3 is al een tijdje leverbaar met de M DCT-versnellingsbak en de 335i heeft, sinds enige tijd, een aangepaste versie hiervan. We zijn al aardig bekend met het fenomeen ‘automaten met dubbele koppelingen’, maar voor leken maken wij graag een uitzondering om hier meer over te vertellen. Het grote voordeel van deze bak is dat de versnellingen razendsnel verzet worden, de extra koppeling zet immers de volgende versnelling alvast ‘klaar’. De even versnellingen (en achteruit) worden door de ene koppeling bedient en de oneven versnellingen door de andere koppeling. De Dual Clutch Tranmission (DCT) beschikt over maar liefst zeven versnellingen en heeft bovendien flippers aan het stuurwiel. In het begin is dat wel even wennen, want de flippers worden anders bedient dan bij de meeste auto’s. Of je nou met de linker- of rechterduim de paddles in drukt maakt geen verschil. Beiden flippers zijn voor het terugschakelen. Uiteraard geldt dit ook voor het opschakelen wat achter het stuur bedient wordt. Zo kun je met je linker- of rechterhand op- en terugschakelen. Net wat je prettig lijkt.
De M DCT heeft zich in de M3 al bewezen als een heerlijke versnellingsbak. Tijd om de DCT in een andere smakelijke motorvariant te testen en deze 6-in-lijn is ook wel bekend als de ‘Engine of the Year 2008’. Namelijk de 3.0-liter twinturbo benzinemotor. Naast deze titel won de 35i (voor het gemak noemen we het blok zo) eveneens de eerste prijs in de categorie ‘Best Engine 2.5-litre to 3.0-litre’. BMW heeft niet gekozen voor een compressor en een turbo zoals bij bijvoorbeeld Volkwagens 1.4 TSI, maar voor twee turbo’s. Eén kleine turbo voor soepelheid bij de lagere toerentallen en één grote turbo voor stuwkracht in de bovenste toerenregionen. Het grote voordeel : 400Nm koppel al bij 1300 toeren per minuut! En niet geheel onbelangrijk, 306 paardenkrachten die bij 5800 toeren op hun best scoren. Dit alles zorgt voor een 0 tot 100 sprint in een zeer competitieve 5,4 seconden. Ter vergelijk, de vorige BMW M3 (E46) had hier 5,2 seconden voor nodig en beschikte over 343 pk. Het hoge koppel van de 35i maakt hier het verschil.
M van Magnifiek
Zo ingetogen als een Audi A5 kan zijn, zo schreeuwerig is onze uitvoering van de BMW 335i Coupé. Dit bedoelen wij wel in een positieve zin! Ondanks dat de ontwerpen van Chris Bangle niet altijd de meest fraaie zijn, heeft hij met de 3-serie Coupé een aangename verschijning op de weg gezet. De Coupé straalt een zekere klasse uit, maar schaamt zich niet voor zijn sportieve potenties en dat zie je er aan af. De brede en eigen(zinnige) neus met de welgevormde, doch stoere koplampen geven hem iets agressiefs. Terwijl de rest van de koets beschikt over diverse sierlijke vormen en lijnen. Persoonlijk vinden we de E46 Coupé één van de mooiste en net ogende coupés ooit, de huidige sportieveling van de 3-serie is wel een stuk bruter. De 335i beschikt over twee grote ronde uitlaten links en rechts wat hem direct onderscheidt van zijn tammere broertjes.
Misschien wel de mooiste kleur voor de Coupé is het LeMans-blau metallic. Dan heb je gelijk het M-sportpakket erbij wat onder andere bestaat uit nog sportievere bumpers, het M-sportonderstel, hoogglans Shadow Line en 18 inch lichtmetalen velgen. Onze 335i beschikt over de, wat fraaiere, 19 inch velgen. De M-lijn loopt door naar het interieur waar we een M-sportstuur tegen komen als we neerploffen in de sportstoelen. De stoelen zijn een prettig compromis tussen sportieve ondersteuning en een comfortabele zitting. De elektrisch verstelbare stoelwangen zorgen voor een sportieve zithouding met een uitstekende zijdelingse steun, maar kunnen ook wat ruimer ingesteld worden als je niet ingeklemd wil zitten. De zittingen zijn comfortabel te noemen, wat overigens ook bij de M3 E46 het geval was. De verstelmogelijkheden lijken eindeloos, maar die heerlijke zetels zijn wel onderdeel van het optionele M-pakket.
De donkere hemelbekleding, de M-voetsteun, de M-instaplijsten en de aluminium sierlijsten maken dit M-sportpakket in zijn totaliteit magnifiek! Er valt bizar weinig extra te wensen. Zelfs het iDrive systeem, wat in het verleden niet helemaal gebruiksvriendelijk was, is met de vernieuwde bedieningsknoppen om de draaiknop heen nu behoorlijk gemakkelijk te bedienen. Achterin zitten zal niet voor iedereen een feest zijn, maar voor korte ritten is het prima te doen. De kofferbak is met 440 liter nog vrij fors, prettig voor als je eens een keer langer dan een weekend weg wil. Tijd om de bestuurdersstoel goed te zetten en de startknop in te drukken.
In de S, op Sport en DTC off
De 3.0-liter komt met een beschaafde roffel tot leven en we rijden rustig de motor warm en ondervinden gelijk dat, zelfs met het sportonderstel, de auto nog redelijk comfortabel is. De besturing gaat richting het ‘te lichte’ toe, maar er is genoeg feedback in het stuurwiel. Het sturen gaat niet zo messcherp als je wellicht zou verwachten, maar het contact met de voorwielen is goed. We hebben de DCT in de ‘D’ staan en de bak schakelt vlug door naar een volgende versnelling zonder dat je hier iets van merkt. Het gaat ontzettend smooth en we zijn gelijk al enthousiast over de nieuwe automaat. Wat een genot, bijna onmerkbaar schakelt hij door de maar liefst zeven versnellingen heen! Op de achtergrond horen we de motor bescheiden roffelen en na een tijdje verlangen we naar meer, veel meer!
We proberen de stand uit die bij deze redacteur de meest favoriete is, namelijk de meest sportieve stand die je kunt krijgen. Oftewel, de automaat in de sportstand en het knopje voor de pook indrukken waardoor ook de auto in de stand ‘Sport’ komt. In theorie zou dit onder andere voor een snellere gasrespons moeten zorgen, maar in de praktijk is dit verschil amper te merken. Wat je wel merkt is dat de stuurbekrachtiging in een zwaardere modus gaat met meer weerstand en daar zijn wij zeer blij mee, want de feedback en het contact met de voorwielen wordt hier een stuk beter van. Het ESP kan gedeeltelijk of helemaal uit, daarvoor houden we DTC knop een seconde of tien in, waardoor we vrij zijn van spelbrekers. We geven een dot gas en de motor reageert onmiddellijk en wat we op dat moment kunnen doen is genieten van het motorgeluid. Het redelijk zware geroffel klinkt als muziek in de oren, helemaal als we een lange tunnel in ons vizier zien! Dakraam open, ramen naar beneden, even van het gas af en wanneer het zonlicht verdwijnt vol in de kickdown! De bak schakelt razendsnel van de 7e naar de 3e versnelling en de 3-liter brult het uit! De automaat houdt de motor hoog in de toeren en de auto blijft maar accelereren in een eindeloze versnelling. De turbo’s doen hun werk uitstekend, want de duw in je rug is duidelijk merkbaar en zorgt voor een snelheidsbeleving die zelfs beter is dan bij de vorige BMW M3! De tunnel is te kort voor een auto van dit kaliber en er rest ons niks anders dan nagenieten van de sensationele acceleratie.
Tijd voor serieus bochtenwerk, waar het karakter van een BMW sowieso goed uit de verf zou moeten komen. Zo ook bij de 335i Coupé. We rijden een afrit op en gaan met een flinke boog omlaag en de BMW wordt de bocht ingejaagd, het enige wat we merken is grip, grip en nog eens grip. We nemen het heft in eigen handen en gaan schakelen via de paddles. Zet je de automaat eerst in zijn D dan blijft de automaat nog actief. Zou je vergeten te schakelen gaat de DCT zich ermee bemoeien en schakelt alsnog op of terug wanneer je dat eigenlijk allang zelf had moeten doen. In de S doet ‘ie dat gelukkig niet. Maar ook handmatig blijft de bak razendsnel overschakelen. In de Sportstand voel je het overschakelen wel duidelijker, om zo een sportievere rijsensatie te creeëren. Hoewel de schakeltijd in die stand ook fractioneel korter zou moeten zijn, het is dus meer dan alleen een gevoel. Dit is dan ook absoluut niet vervelend, het past juist bij het karakter van de 335i. Het ontzettend soepel overschakelen laten we over aan de D-stand, die meer voor rustig cruisen. Hoewel, rustig? In die stand werken de motor en bak voor je gevoel zo harmonieus samen dat je amper in de gaten hebt dat je alweer 200+ rijdt. In Duitsland hebben we nog even de 260 aangetikt en dit verliep al net zo moeiteloos en soepel.
Als een echte BMW kun je ook met de 335i ontzettend veel plezier hebben, want over de grens gaan is een simpel karweitje. Ook in de D-stand. Kickdown, stuur omdraaien en de 335i is klaar om mee te spelen. Het kontje glijdt vrolijk met je mee en laat zich daarna weer makkelijk corrigeren. Door de eerste turbo kan je bij lage toerentallen wel eens overrompelt worden door de plotseling vrijkomende 400 newtonmeters, maar dat is een kwestie van de auto leren kennen. Met het DTC (ESP) gedeeltelijk aan wordt alle plezier niet gelijk de kiem in gesmoord, want hij laat nog wel een zekere hoeveelheid overstuur toe alvorens er subtiel ingegrepen wordt. Doordat de 335i geen moeite heeft met vinden van grip, kan je echt heel veel plezier beleven aan de Coupé, zonder dat het snel mis gaat. Het is dan ook fijn om te weten dat de remmen zijn berekend op al dit geweld: ze vertragen formidabel.
M3 alternatief
Zijn er dan geen nadelen? Afgezien van het voorspelbare ‘gebrek aan ruimte’ niet nee. Oke, het interieur zou wat spannender mogen. Een niet geheel onbelangrijke factor is de prijs, hij is namelijk scherp geprijsd! De 335i Coupé is er vanaf net geen 60.000 euro, met de DCT-automaat en diverse opties en het M Sportpakket komt ons testmodel uit op 82.122 euro. Kijken we even naar de concurrentie, dan zien we dat Audi voor een A5 3.2 V6 Quattro met automaat ook rond de 60.000 euro vraagt. Daar voor krijg je wel een auto die 41 paardenkrachten minder heeft en die er 0,7 seconden langer over doet om de 100 kilometer per uur te bereiken.
Dan is er nog de BMW M3, de overtreffende trap van de 3-serie reeks. Die kost je al gauw een slordige 110.000 euro en dat is toch een verschil van ruim 30.000 euro met ons testmodel. De mensen die de BMW M3 E46 toentertijd kochten voor de prijs van ongeveer 80.000 euro, zouden dan een hoop extra moeten uitgeven. In de praktijk heeft de 35i prestaties die in de richting komen van de vorige M3, terwijl hij in de tussenacceleraties zelfs vlugger lijkt te zijn. Waarom dan niet je voldoening halen uit een 335i Coupé? In onze ogen een serieus M3 alternatief als je niet perse mee wilt doen met de, oneindig voortdurende, pk-race.
Auteur en fotografie: Anton van der Wulp
Deze test werd mede mogelijk gemaakt door BMW Nederland.
Met als basis net geen 60k?
Heeft een Lexus IEF (of zo iets) er niet 8? 
). Heeft er problemen mee, inderdaad vergelijkbaar met wat je leest op verschillende fora. Heeft gisteren voor de tweede keer nieuwe software gekregen, probleem leek opgelost maar helaas. Nee, waar rook is, is vuur. Werkt nog niet goed.