Verschillende stukjes uit een interview met Midas Dekkers:
Waar te veel mensen worden geboren, moeten genoeg mensen sterven. Niet als straf van God, maar als gevolg van de manier waarop Moeder Natuur haar huishouden bestiert
De aarde dreigt al veel langer aan overbevolking ten onder te gaan. Deze pandemie is daar maar één uiting van.
De mens heeft zich de voorbije honderden jaren veel te snel en overvloedig voortgeplant. In het grote succes van de mensheid schuilt ook onze kwetsbaarheid. Hoe meer een diersoort in aantal toeneemt, hoe meer de natuurkrachten zich daartegen verzetten. In de meer dan drie miljard jaar dat er leven is op aarde, heeft nog nooit één diersoort het monopolie weten te grijpen. Zijn er te veel muizen, dan neemt het aantal uilen toe. Zijn er te veel mensen, dan stijgt het aantal vijanden van de mens. Bij gebrek aan leeuwen en beren zijn dat vooral ziektekiemen. In dit geval is een coronavirus de boosdoener, maar het had net zo goed een ander virus of een andere bacterie kunnen zijn
Iedereen die in de biologieles heeft opgelet, kon deze wereldwijde epidemie zien aankomen. In de jaren 60 werd er al voor gewaarschuwd dat een ongeremde bevolkingsgroei tot pandemieën van deze omvang zou leiden. Maar van een bevolkingspolitiek is het nooit gekomen. Integendeel: nog steeds word je gefeliciteerd als je met een baby aan de overbevolking bijdraagt, terwijl een kind krijgen in feite véél asocialer is dan geen anderhalve meter afstand houden.
Als je een kind krijgt, werk je de overbevolking niet alleen mee in de hand, je belast de wereld ook met een dozijn auto’s waarmee dat kind in de loop van zijn leven zal rijden, een tankwagen benzine, tonnen luchtvervuiling, honderdduizend liter urine en poep, duizenden kilo’s luiers... Ieder kind is een behoorlijke aanslag op het milieu. Als je geen kinderen neemt, kun je je leven lang verfresten in de gootsteen laten lopen, propjes op straat gooien en je huisvuil ongesorteerd buitenzetten, en nog steeds zul je iedere milieuactivist met kinderen recht in de ogen kunnen kijken.
Kinderen zijn bovendien waanzinnig duur. Als je een huis van 200.000 euro koopt, krab je je eerst weleens op het hoofd, je wint bij veel mensen advies in en je maakt ingewikkelde rekensommen, want het gaat om een hoop geld. Maar wie aan kinderen begint, denkt daar vaak niet over na. Nochtans kost een kind minstens zoveel, zeker als het later ook nog eens gaat studeren.
In mijn ogen zou elke regering mensen moeten stimuleren om géén kinderen te maken. Maar het tegendeel gebeurt: op alle niveaus worden kinderen aangemoedigd. Dat heeft wereldwijd tot overbevolking geleid.
Alle mensen en dieren, maar ook alle virussen en andere ziektekiemen, zijn gemaakt van hetzelfde protoplasma, de drager van het leven in alle organismen. Wij zijn, met andere woorden, één grote levende krioelende soep. Meestal houden de ingrediënten van die soep elkaar in evenwicht, maar soms begint er in de soep iets te borrelen: dan is het ene ingrediënt het andere wat aan het pesten, en dan moet er eens goed in de soep worden geroerd. Maar de soep komt altijd vanzelf weer tot rust: daar zorgt Moeder Natuur voor.
Als een gebied maar voldoende dun bevolkt is, maakt een virus inderdaad geen schijn van kans. Maar mijn voorstel zou zijn: laten we ervoor zorgen dat de wereld als gehéél dunner bevolkt wordt. Minder mensen op de planeet, dát is de oplossing voor alle problemen. Persoonlijk lijken één miljard mensen mij meer dan genoeg. Dat betekent natuurlijk niet dat er van mij 7 miljard mensen aan Covid-19 mogen bezwijken – zo’n onmens ben ik niet – maar het zou geen kwaad kunnen als er eens een tijdje wat meer mensen doodgaan dan dat er bij komen.