Space, the final frontier, the known universe

Wil je even gezellig kletsen of dat ene grappige (auto)filmpje delen? Dat kan hier.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
dvh
Berichten: 17191
Lid geworden op: 05 mei 2009, 23:29

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door dvh » 19 jul 2019, 08:26

Zou tof zijn als er weer eens een bemande vlucht naar de maan komt. En dan met een uitgebreide 4(5)k cameraman aan boord die een mooie repo ervan maakt.

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Robin » 19 jul 2019, 09:47

dvh schreef: 19 jul 2019, 08:26 Zou tof zijn als er weer eens een bemande vlucht naar de maan komt. En dan met een uitgebreide 4(5)k cameraman aan boord die een mooie repo ervan maakt.
Blijkbaar is dat moeilijker uitvoerbaar dan gedacht:
https://www.deingenieur.nl/artikel/waar ... ar-de-maan

Even 'n opsomming van Apollo 11 in 't kort(correct me if I'm wrong)
-Raket gaat met bemanning richting maan
-Maan bereikt: maanlander van raket gescheiden.
-Maanlander landt op maan
-Onderzoek op maan door astronauten
-Maanlander weer in en terugvliegen(?) naar Apollo 11 die daarboven hangt/zweeft?
-Koppelen aan Apollo 11
-Terug naar Aarde*
-Dampkring in en dat cockpitgedeelte landt in zee.

Zo ging het toch?

*stuwkracht motoren?

Gebruikersavatar
Downforce Hans
Berichten: 12543
Lid geworden op: 05 jan 2007, 10:36
Locatie: Waterloo

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Downforce Hans » 19 jul 2019, 09:55

Zo ging het inderdaad, allemaal te zien in de film Apollo 11. (draaide 2 dagen in de bios) was leuk om te zien.
Afgelopen week op ned 2 rond 11.00 al 4 afleveringen geweest over de geschiedenis van het reizen naar de maan, super interessant om naar te kijken.

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door romo » 19 jul 2019, 15:13

Waar het naar toegaat, wie het eventueel gaan doen, hieronder een mooi stuk uit de Volkskrant vandaag.

De Amerikanen hebben het natuurlijk vreselijk laten lopen, de rest van de wereld ingelopen, gezien de enorme strategische belangen zet ik daarom, in tegenstelling onderstaande, mijn centen nog steeds op de USA als 2e keer de eerste retour Maan;


Na vijftig jaar terug naar de maan: wie zet de volgende stap?
Vijftig jaar na de eerste mens op de maan is het ook bijna 47 jaar na de laatste. En nu lijkt plotsklaps ­iedereen weer plannen te hebben voor de maan - en daar ver voorbij. Een blik op de toekomst van de menselijke verkenning van het zonnestelsel.

George van Hal19 juli 2019, 12:04

Gene Cernan, de laatste mens op de maan, vlak voor zijn derde maanwandeling Beeld Nasa
Daar stond hij dan. Armen zwaar na een dag lang ploegen in de gruizige grond, ruimtepak beplakt met grijs stof. Net had hij nog zakken vol maangrond de trap van maanlander Challenger opgesjouwd en nu was hij buiten adem. Eén laatste keer keek Gene Cernan om zich heen, verzamelde zijn laatste restje energie en bracht zijn ademhaling onder controle. Voor wat komen ging, had hij een heldere stem nodig.


Cernan, de elfde man op de maan, wist dat hij voorlopig de laatste zou zijn. Wat hij ging zeggen was daarom voer voor de geschiedenisboekjes. In een wolk van opdwarrelend maanstof had de Apollo-generatie de mensheid voorbij de grenzen van haar planeet getild, en nu kwam dat - met zijn woorden - tot een eind.

‘Ik geloof dat de geschiedenis zal tonen dat Amerika’s uitdagingen van vandaag het menselijk lot van morgen hebben gesmeed’, zei Cernan, terwijl zijn adem nog even stokte in zijn keel. ‘Nu we de maan verlaten, gaan we zoals we kwamen en zoals we – als God het wil – zullen terugkeren. Met vrede en hoop voor de gehele mensheid.’

Fast forward naar nu en van dat terugkeren blijkt niets terechtgekomen. Sinds december 1972, toen Cernan en zijn collega’s van Apollo 17 van de maan vertrokken, zette niemand meer voet op een ander hemellichaam.

Natuurlijk is het niet zo dat in de tussenliggende jaren niets gebeurde. Marskarretjes reden over het oppervlak van de rode planeet en een onbemande sonde vloog naar Pluto en daar voorbij. We reisden naar planetoïden die diep door het zonnestelsel buitelen, schepten daar gruis op en vlogen dat materiaal terug naar huis, in de hoop zo meer te leren over onze kosmische geschiedenis. En de Voyager-sondes die we in de jaren zeventig lanceerden verlieten zelfs – volgens sommige definities – in hun geheel de grenzen van het zonnestelsel.


Beeld Els Zweerink
Sinds het Apollo-tijdperk hebben we het ons omringende heelal steeds scherper in beeld gebracht. Letterlijk zelfs, dankzij kraakheldere HD-foto’s vol inspirerende panorama’s die de kijker laten dromen van verre ruimtebestemmingen. Maar tegelijk trok geen mens dieper de ruimte in dan de baan om de aarde waarin astronauten aan boord van het internationale ruimtestation ISS hun dagen slijten.

In die trend kondigt zich nu, op de dag af vijftig jaar nadat Neil Armstrong de allereerste stap op de maan had gezet, een voorzichtige kentering aan. Plotsklaps lijkt iedereen weer plannen te hebben voor de maan – en daar voorbij.

Kijk bijvoorbeeld naar de Verenigde Staten, die binnenkort op zoek gaan naar de opvolger van Neil Armstrong. In 2024 mikken ze op een nieuwe ‘one small step’, ditmaal gezet door de eerste vrouw op maan. Zij en een collega moeten landen op de zuidpool van onze kosmische buurman, een plek waar tot nog toe niemand geweest is, en die vanwege zijn unieke geologische eigenschappen – zo is er waterijs aanwezig – ook erg interessant is voor wetenschappelijk onderzoek. Dat project heeft een klinkende naam gekregen: Artemis, de mythologische tweelingzus van Apollo.

De eerste missie, Artemis 1, staat zelfs al zo’n beetje voor de deur. Eind volgend jaar moet de zogeheten Orionmodule aan een drieweekse onbemande tour door de ruimte beginnen. Inclusief een trektocht van zes dagen om de maan.

Het ambitieuze plan laat zien hoe groot de haast is. Begin dit jaar riep de Amerikaanse vicepresident Mike Pence in een toespraak plotsklaps op tot een snellere terugkeer naar de maan, overigens zonder dat hij de nieuwe doelstelling eerst aan Nasa had voorgelegd. De landing moet vier jaar eerder dan gepland plaatsvinden, in 2024, riep hij resoluut. ‘Als onze onderaannemers die doelstelling niet kunnen halen’, waarschuwde Pence, ‘dan gaan we op zoek naar partners die dat wél kunnen.’

Dat de regering-Trump zo’n haast heeft, komt waarschijnlijk doordat ze de hete adem van de Chinezen in de nek voelen, speculeert Philippe Schoonejans. Hij is hoofd van robotica en toekomstprojecten bij de Europese ruimtevaartorganisatie Esa en zwaait in die hoedanigheid de scepter over ons aandeel in de geplande terugkeer naar de maan.

De Chinezen werken met succesvolle onbemande maanmissies langzaam toe naar een eerste bemande vlucht. Die zal naar verwachting voor 2030 plaatsvinden. ‘Ik vind het mooi wat ze in China doen’, zegt Schoonejans. ‘Ze schoten in 2003 een mens de ruimte in, plaatsten een lander op de achterkant van de maan, reden rond met een maankarretje en hebben de raketten voor de lancering van hun volgende maanmissies al klaarliggen. Ze tonen tomeloze ambitie. En omdat alles daar centraal geregeld is, gaat het ook nog eens snel.’

Daarom besloot de Amerikaanse regering de boel in eigen land maar weer eens op te jutten. ‘Zo’n politieke push is erg belangrijk’, zegt Schoonejans. ‘De speech van Pence kun je wat dat betreft wel vergelijken met de maanspeech van Kennedy, waarmee hij politieke druk uitoefende en het Apollo-project mogelijk maakte.’


Bij Nasa’s terugkeer naar de maan is Esa een partner. De Europeanen werken mee aan de bouw van de Orion-sonde. ‘Wij ontwikkelen een gedeelte van de voortstuwingstechnologie en werken aan de zonnepanelen van de lander’, zegt Schoonejans. ‘We gaan in de eerste fase nu alleen het hoogstnoodzakelijke doen, om die deadline van 2024 te halen. Daarna bouwen we uit, zodat we in de toekomst op betaalbare wijze herhaaldelijk kunnen terugkeren naar de maan.’

Bang dat de politiek de boel na dat eerste doel weer afblaast, of dat de zaak niet doorgaat als Trump zijn herverkiezing verliest, is Schoonejans niet. ‘Je hebt natuurlijk nooit zekerheid, maar ik kan me niet voorstellen dat een eventuele Democraat dit hele plan weer in de prullenbak gooit’, zegt hij.


Bovendien heeft één keer teruggaan relatief weinig zin. Het wordt pas echt de moeite waard wanneer op die dure eerste missie ook een vervolg komt. Bij de tweede fase draait alles om een nog te bouwen ruimtestation met de naam Gateway. Denk aan iets als het internationale ruimtestation ISS, maar dan kleiner. Per jaar moet dat station een maand lang bemand zijn, zodat landers vanaf daar naar de maan kunnen zakken, zo luidt de gedachte.

Dat station kan in de toekomst mogelijk ook een rol spelen bij missies naar Mars, bijvoorbeeld doordat daar onderdelen in elkaar gezet kunnen worden voor een ruimteschip dat naar de rode planeet kan vliegen. Een maanbasis of ruimtestation kan bovendien een handig tussenstation zijn. Daar een missie lanceren is onder meer vanwege de geringere zwaartekracht een stuk gemakkelijker (en dus goedkoper) dan vanaf de aarde. Zeker als je sommige onderdelen op de maan fabriceert.


De toekomst van de ruimtevaart (50 jaar na de maanlanding). NASA is van plan om in 2024 de eerste vrouw op de maan te laten wandelen. Beeld Els Zweerink
Ruimtevaartconsultant Erik Laan denkt niet dat de Amerikaanse maanmissie veel kans van slagen heeft. Geld is het grootste probleem. ‘De technologie bestaat. Als het vijftig jaar geleden kon, kan het nu weer. Maar dan is meer nodig dan een speech. Dan heb je keiharde financiële toezeggingen nodig’, zegt hij.

Afgelopen juni maakte Nasa-chef Jim Bridenstine bekend dat er zo’n 20- tot 30 miljard dollar extra nodig is om de deadline van 2024 te halen. ‘Dat geld gaat er nooit komen’, zegt Laan. ‘Voor een missie zoals deze heb je brede steun nodig. Trump is een controversiële, toxische figuur. Die weet de neuzen nooit allemaal dezelfde kant op te krijgen. Kan het land onmogelijk net zo inspireren als Kennedy dat deed ten tijde van Apollo. Als Trump iets mooi vindt, vinden zijn tegenstanders het per definitie niets. Zélfs als het een goed idee is.’


Gene Cernan, de laatste mens op de maan kort na zijn derde maanwandeling. Zijn ruimtepak is vies van het grijze maanstof. Beeld Nasa
De eerste contouren van dat probleem tekenen zich al af, zegt Laan. Trump wilde dit jaar 1,6 miljard dollar extra naar Nasa sluizen, zodat het agentschap kon beginnen aan de bijgeschaafde maanambities. Dat geld was afkomstig uit voorraden van de zogeheten Pell Grants, overheidsbeurzen die de studiekosten dekken voor studenten die anders geen vervolgopleiding kunnen betalen. ‘Dat schoot in het verkeerde keelgat bij de Democraten’, zegt Laan. ‘Voorlopig zie ik dat geld er niet komen.’

Zelf houdt Nasa overigens nog een slag om de arm of het geld ook echt nodig is. ‘Schattingen over het budget zijn nogal fluïde’, mailt woordvoerder Kathryn Hambleton. ‘We zijn in dialoog met de regering en het Congres over de details van de juiste aanpak voor onze toekomstige missies naar de maan en naar Mars.’

Maar wat gebeurt er, vraagt Laan zich hardop af, wanneer Amerika besluit dat de enige manier om het budget voor de maanmissie rond te krijgen is om de geldkraan voor het ISS dicht te draaien? Op dit moment werkt Nasa bij Artemis samen met dezelfde ruimtevaartorganisaties als bij het ISS: die van Canada, Japan, Rusland en Europa. ‘Maar rond het ISS zijn allerlei internationale afspraken. De partners, waaronder Esa, zullen zich bij zo’n beslissing misschien wel terugtrekken uit Artemis. Voor Nasa is dat technologisch geen probleem: die kunnen heus ook wel die hele Orion-module bouwen’, denkt Laan.


Onderdeel van het geplande Artemis-programma is Gateway (hier als computertekening), een bemand ruimtestation in een baan om de maan. Beeld Nasa
Het maakt van de Verenigde Staten een onbetrouwbare partner. ‘Al sinds George Bush sr. wil elke president iets anders. Dan wil men weer naar Mars, dan weer naar de maan. Dan moet de focus op de spaceshuttle, dan weer op het ISS. Het is op die manier lastig beleid maken, want dit soort projecten duren langer dan de acht jaar waarin een president maximaal aan de macht is. Het wordt daarom tijd dat Europa zelf een grotere broek aantrekt als het om dit soort projecten gaat.’

Ondertussen zet Laan zijn geld op een Chinees als volgende maanbezoeker. ‘China benadert dit niet als een wedstrijd. Die zeggen: het kan ons niets schelen wie straks de eerste is. Wij gaan onze eigen gang. Met die instelling gaat het ze lukken.’

Schoonejans van Esa gelooft op zijn beurt juist dat de ambities voor de bemande Artemis-missies naar de maan haalbaar zijn. ‘Artemis 1 in 2020? Daar gaan we voor en dat is goed te doen. Ook Artemis 2, de eerste bemande vlucht – nog zonder maanlanding – zal de deadline halen. De doelstelling voor 2024 is wat spannender. Voor nieuwe voetstappen op de maan moet bijvoorbeeld nog wat technologie ontwikkeld worden. Dus 2024 is wel het streven, maar dan moet er wel voldoende geld achter zitten. Anders loopt het misschien toch iets uit.’


Een onderdeel voor de eerste Artemis-missie, een onbemande testvlucht richting maan die volgend jaar in de planning staat, arriveert bij Nasa's Kennedy Space Center in Florida. Beeld Nasa
Laan vindt het jammer dat Esa niet harder inzet op eigen, Europese bemande missies, maar snapt dat tegelijk wel. ‘Vanuit het oogpunt van beleidsmakers is bemande ruimtevaart moeilijk verkoopbaar. Kijk naar het ISS. Daar zijn we nu zo’n twintig jaar mee bezig, en wat heeft het opgeleverd? Er is geen Nobelprijs uitgereikt voor onderzoek op het ISS. Geen nieuw apparaat ontwikkeld dat nu bij iedereen thuis hangt. Natuurlijk zijn er hier en daar wat kleine doorbraken, maar in het grote plaatje van de voortgang van de wetenschap is het marginaal.’

Volgens hem moeten we daarom zo snel mogelijk ophouden met geforceerd zoeken naar zakelijke of wetenschappelijke motieven. ‘Met die argumenten kom je er niet.’ Hij ziet in menselijke exploratie vooral een verlengde van de kunsten, iets dat het leven rijker maakt. ‘Kijk naar schilderijen van Rembrandt, muziekstukken van Bach, die zijn toch ook onbetaalbaar? Het Rijksmuseum zal nooit zeggen: we verkopen De Nachtwacht, zodat we morgen een deel van het wereldwijde armoedeprobleem kunnen aanpakken. Net zo zou het moeten gaan met de bemande verkenning van het heelal. De eerste mens op Mars zal de hele wereld inspireren. Het kost misschien veel geld – een fractie overigens van wat we jaarlijks op aarde aan wapens uitgeven – maar technologisch is het mogelijk. Ik zou zeggen: waar wachten we nog op?’


Computertekening van ruimteschip Orion, waarmee Nasa de eerste vrouw op de maan wil zetten. Beeld NASA/ESA/ATG Medialab
KOLONISEER HET ZONNESTELSEL
Waarom ophouden bij de maan en Mars? In sciencefictionfilms en -boeken heeft de mensheid vaak het gehele zonnestelsel in zijn grip en vliegt vervolgens door naar nóg verdere bestemmingen. Naar planeten die draaien om andere sterren dan de zon, bijvoorbeeld.

Voor die laatste doelstelling hebben we voorlopig de technologie nog niet, zegt Philippe Schoonejans (Esa). Zeker niet om het bemand te doen. De afstanden tussen de sterren zijn zo groot dat de reis langer duurt dan een mensenleven. Het is niet uitgesloten dat het ooit lukt, maar de kans dat iemand van ons dat nog meemaakt is klein.

Bovendien lijkt ook veel van het zonnestelsel absoluut uitgesloten. Planeten die dichterbij de zon staan - Venus, Mercurius - zijn simpelweg te heet voor menselijk bezoek. Verder weg, voorbij Mars, vind je nog slechts gasreuzen. Planeten waar je als mens onherroepelijk in wegzakt, als de heersende weersomstandigheden je niet eerst de kop kosten. Mogelijk zijn verre manen, zoals Europa of Titan - die Nasa gaat bezoeken met een onbemande sonde - in de toekomst interessante bestemmingen. Maar dan moeten we die eerst wat beter kennen.

‘Bij Esa denken we daarom nu na over de maan, en voorzichtig al een beetje over Mars. Ook kijken we naar de mogelijkheden van een permanente Moon Village, dat de eerste bewoonbare basis op een ander hemellichaam zou moeten worden. Heel soms heeft iemand het over een permanente basis op Mars, maar zelfs dat raakt al aan filosofische vraagstukken waarop we nog geen antwoord hebben. Willen we een soort worden die ook op de Maan en op Mars leeft? Maar verder dan dat kijken we niet. Dat heeft geen enkele zin’, zegt Schoonejans. De kolonisatie van het gehele zonnestelsel zal dus nog even op zich laten wachten.
PLOTSKLAPS WIL DE HELE WERELD WEER NAAR DE MAAN
Na China wil iedereen weer naar de maan, al berusten de meeste plannen op sciencefiction. Wie gaat er naartoe? En wat wil men daar? Of zien we vooral verplasserij in de ruimte?

Chinese satelliet neemt aardappelen en bloemen mee naar ‘donkere kant’ van de maan. Vier vragen over de China's terugkeer naar onze kosmische buurman.

‘Het is tijd om naar de maan te gaan’, sprak Amazon-baas Jeff Bezos bij een persconferentie. Kort daarvoor kondigde Bezos de ‘Blue Moon’ aan, een nieuwe maanlander waar zijn ruimtevaartbedrijf ‘Blue Origin’ aan werkt. Hoe haalbaar is dit nieuwe plan van de miljardair?

De Amerikanen willen in 2024 weer een astronaut op de maan zetten. Waarom dit plan, meer dan vijftig jaar na de eerste bemande reizen? Prestige speelt een belangrijke rol.

Na de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en China had Israël vanavond het vierde land kunnen worden dat op het oppervlak van de maan landt, maar tijdens die landing ging het mis.

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door romo » 20 jul 2019, 12:32

Nog een mooi stuk NRC vandaag;



Natuurlijk gaan we (niet) terug naar de maan
Ruimtevaart In 1972 liepen voor het laatst astronauten op de maan. Sindsdien zijn moon shots wel aangekondigd, maar nooit uitgevoerd. Waarom zou het nu wél lukken?
Bruno van Wayenburg
19 juli 2019
Leestijd 5 minuten

De Lunar Gateway, een toekomstig ruimtestation dat in een baan om de maan moet draaien.
De Lunar Gateway, een toekomstig ruimtestation dat in een baan om de maan moet draaien.
Foto NASA
‘Dames en heren, dit is gewoon niet goed genoeg”, zei de Amerikaanse vicepresident Mike Pence afgelopen maart in een toespraak voor ruimtevaartmanagers en beleidsmakers. Er moeten weer Amerikanen op de maan rondwandelen, deelde Pence mede. Niet in 2028, zoals NASA’s plan was, maar in 2024, misschien niet geheel toevallig Donald Trumps laatste jaar als president, mocht hij herkozen worden.

Het maanprogramma Artemis, gedoopt naar de zus van de Griekse god Apollo, gaat Europeanen ook aan: de Europese ruimtevaartorganisatie ESA levert deze keer een forse bijdrage.

„Het was wel een schok”, zegt Philippe Schoonejans, manager in het bemanderuimtevaartprogramma van ESA, en medeverantwoordelijk voor de Europese bijdrage aan Artemis. „Nu moeten we ineens negen jaar in vijf jaar proppen. Toch ben ik wel blij met die push. Het zet de prioriteiten goed scherp.”


„Technisch gezien is het haalbaar”, zegt Erik Laan, onafhankelijk ruimtevaartconsultant onder de naam Eye on Orbit in Delft. „Er zijn geen technologieën die helemaal opnieuw ontwikkeld moeten worden.”

Het was wel een schok. Nu moeten we ineens negen jaar in vijf jaar proppen
Philippe Schoonejans manager ESA
Maar toch is Laan sceptisch: het is onduidelijk of NASA de ruimte krijgt om Artemis serieus aan te pakken, en of ze het nog kunnen. Het lijkt er niet echt op dat NASA ook de 6 tot 8 miljard dollar krijgt om de plannen uit te voeren, boven op het jaarbudget van 21,5 miljard dollar (ter vergelijk: het volledige budget van ESA was in 2019 5,7 miljard euro, ofwel 6,4 miljard dollar). Zelfs een ‘aanbetaling’ voor de plannen van 1,6 miljard dollar werd weggestemd door het Amerikaanse congres.

Maar bovenal staat nog niet vast dat oude slechte gewoonten van NASA en de Amerikaanse ruimtevaartindustrie echt aangepakt gaan worden. Want Pence’ toehoorders wisten dat hij ergens gelijk had. Sinds Apollo is het ontwikkelen van nieuwe ruimtevaarttechnologie steeds trager en steeds duurder geworden.

Op het hoogtepunt van de ruimterace in de jaren zestig ging 4 procent van het Amerikaanse federale budget naar het ruimtevaartprogramma, met brede politieke steun. Die situatie lijkt in het politiek verdeelde VS nu verder weg dan ooit. Waarom zou een sprong naar de maan dan nu wel lukken? Een vergelijking tussen 1969 en 2019.

1. Het plan
In 1969 was de reis naar de maan een afvalrace, ook letterlijk. Van de 110 meter hoge Saturn V-raket keerde slechts een kleine, kegelvormige capsule met de astronauten terug naar de aarde.

Toen astronauten Michael ‘Mike’ Collins, Neil Armstrong en Buzz Aldrin in een lage baan om de maan waren gekomen, daalden de laatste twee af naar het maanoppervlak aan boord van de maanlander. Na hun beroemde uren op de maan vertrokken ze weer, met achterlating van het onderstel op de maan, en vóór terugkeer in de dampkring werden ook de lander en de ondersteuningsmodules geloosd.

Vergelijk dat met het Artemis-plan, dat voorziet in een complete ruimte-infrastructuur: Lunar Gateway, een modulair ruimtestation in een baan om de maan, als uitvalsbasis voor tripjes naar de maan en later wellicht naar Mars.

Waar Apollo 11 bij elke omwenteling achter de maan langsging, zodat de het contact met de astronauten tijdelijk wegviel, zal de Gateway zijn baantjes draaien in een langgerekte ellips over de polen van de maan: 2.000 kilometer boven de noordpool, 70.000 kilometer onder de zuidpool. Dat betekent dat de Gateway voortdurend in het zicht van de aarde is, en binnen het bereik van radiozenders.

De eerste mensen in 2024 worden volgens NASA een man en een vrouw, maar zeker Amerikanen
Philippe Schoonejans manager ESA
Met het opbouwen, bewonen en het beheren van zo’n modulair ruimtestation is inmiddels ervaring opgedaan dankzij het internationaal ruimtestation ISS, en de modules worden afgeleverd door commercieel verkrijgbare zware raketten.

Ondertussen loopt NASA zich warm met twee lanceringen naar de maan. De eerste, Artemis 1, zal een onbemand Orion-ruimteschip in een baan om de maan brengen. De lanceerdatum in 2020 wordt waarschijnlijk niet gehaald.

Artemis 2, gepland voor 2022, zal de eerste bemande vlucht zijn: een rondje rond de maan met vier astronauten aan boord. De derde reis in 2024 moet twee astronauten bij een dan nog spartaans ingerichte Gateway afleveren. Daar stappen ze in de maanlander, dalen af naar de zuidpool van de maan, en keren terug.

„De eerste mensen in 2024 worden volgens NASA een man en een vrouw, maar zeker Amerikanen”, zegt Schoonejans. ESA heeft achttien eigen astronauten, onder wie André Kuipers. „Maar laten we het zo zeggen: er zijn veel lidstaten, met grotere ESA-bijdragen, en maar heel weinig plekken. Toch zullen we op den duur wel weer gaan werven.”

De plannen na 2024 zijn minder helder omschreven en vastgelegd, maar komen neer op het uitbouwen van de Lunar Gateway, een steeds langduriger bewoning en regelmatige uitstapjes naar het maanoppervlak. Op den duur moet de Gateway ook als basis dienen voor bemande Marsreizen, al ziet ESA-directeur Johann-Dietrich Wörner meer in permanente bewoning van een moon village.

2. De ruimtevaartuigen
Voor het Artemis-programma zijn veel meer onderdelen nodig dan voor Apollo. Het Orion-ruimtevaartuig voor de bemande vlucht is al sinds 2005 in ontwikkeling en maakte al in 2014 een testvlucht. De kegelvormige capsule met een diameter van 5,3 meter (Apollo: 3,9 meter) biedt ruimte aan vier astronauten.

„NASA levert de capsule, wij bouwen de achterste helft, de Service Module die zorgt voor besturing en energie. De eerste hebben we al afgeleverd, er staan er nog zeker acht op stapel”, vertelt Schoonejans. De module is gebaseerd op het besturingsgedeelte van ATV, het vrachtschip voor het ISS waarvan ESA er vijf bouwde.

Het eerste Gateway-onderdeel is al besteld bij het Amerikaanse bedrijf MAXAR: het Power and Propulsion Element, de basismodule die het ruimtestation van energie en van voortstuwing moet voorzien.

NASA levert de capsule, wij bouwen de achterste helft
Philippe Schoonejans manager ESA
Anders dan bij het ISS gebeurt dat niet met een chemische stuwmotor maar met een ionenmotor. In plaats van verbrandingsgassen stoot die xenon-ionen uit, versneld met hoogspanning geleverd door de zonnepanelen. Dat is langzamer, maar er is ook veel minder stuwstof nodig.

Andere Gateway-modules liggen nog grotendeels op de tekentafel. Schoonejans: „Er zijn Europese en Amerikaanse woonmodules, inclusief een wetenschappelijk laboratorium en een Canadese robotarm voor aan de buitenkant, en bijvoorbeeld een sluis voor ruimtewandelingen.”

Met het vervroegen van de deadline zijn de meest noodzakelijke modules naar voren gehaald. „ESA werkt nu aan een communicatiepakket voor de mini habitation module: een klein woongedeelte waar mensen een paar dagen kunnen verblijven.”

Nog helemaal in de planfase is de maanlander zelf, die astronauten heen en weer moet brengen naar het maanoppervlak.

3. De raketten
Het grote zorgenkind van het Artemis-programma is de SLS-raket, wat staat voor Space Launch System. De eerste versie, ‘Block 1’, moet de eerste drie Artemis-lanceringen verzorgen, waaronder de bemande maanreis in 2024, maar is nog altijd niet af. Een geplande lancering voor juni 2020 lijkt vrijwel onmogelijk. „De discussie gaat nu over welke tests je misschien kunt versnellen of kunt overslaan”, zegt Schoonejans.

SLS is gebaseerd op de Space Shuttle, met vloeibare waterstof als brandstof, en vastestofboosterraketten aan weerszijden. Voor de eerste vluchten zal SLS oude niet-gebruikte Space Shuttle-raketmotoren gebruiken. Weinig innovatief en riskant, oordeelden critici al bij het inzetten van de plannen in 2011. Maar de grootste zorg zijn de vertragingen en kosten: SLS zal zo’n twee miljard dollar per lancering gaan kosten.

Als je maar af en toe lanceert, kom je maar langzaam van kinderziekten af
Erik Laan ruimtevaartconsultant
Zelfs onder het versnelde programma zal dat maar ongeveer eens per jaar zijn, maar de kosten lopen door omdat al die tijd specialisten en infrastructuur zoals lanceerplatforms aangehouden worden. Ook heeft het invloed op de betrouwbaarheid, zegt Erik Laan: „Als je maar af en toe lanceert, kom je maar langzaam van kinderziekten af, en wordt ook niet snel duidelijk hoe betrouwbaar de raket is.”

4. De industrie
In de Apollo-jaren was overheidsagentschap NASA de enige opdrachtgever in de ruimtevaart. Inmiddels is ruimtevaart een commerciële miljardenindustrie, met tientallen verschillende raketten.

Naast de Atlas- en Deltaraketten uit het NASA-programma hebben de Russen en Indiërs de markt betreden, er is de Europese Ariane 5, en sinds de eeuwwisseling timmeren nieuwe commerciële aanbieders aan de weg met deels herbruikbare raketten zoals Falcon 9 van SpaceX, die betrouwbaar zijn en vooral veel goedkoper.

Voor de meeste onbemande vluchten van het Artemis-programma is NASA overgestapt op commercieel ontwikkelde raketten, zoals Falcon Heavy van SpaceX of New Glenn van Amazon-oprichter Jeff Bezos (nog in ontwikkeling). Sinds 2011 maakt het agentschap gebruik van SpaceX en het bedrijf Orbital om vracht af te leveren bij het ISS. Een eerste bemande SpaceX-vlucht naar het ISS is eind voor dit jaar gepland. Maar voor grote projecten, zoals SLS, wordt de oude methode gevolgd, waarbij NASA de onderdelen zelf ontwerpt, en vervolgens bestelt bij onderaannemers als Boeing of Lockheed.

Voor ESA wordt dit jaar belangrijk, zegt Schoonejans, als lidstaten beslissen over ESA-bijdragen. Of Pence’ deadline gehaald wordt? Schoonejans: „We gaan ervoor, maar mij zul je niet keihard horen beloven dat we 2024 ook echt gaan halen.”

NIEUWE MISSIES
NAAR DE MAAN

Maanreizen staan er genoeg op stapel, de meeste zijn onbemand.

Afgelopen zondag werd op het nippertje de lancering van de Indiase maanlander Chandrayaan 2 afgelast, wegens een technisch probleem. Een nieuwe lanceertijd is nog niet bekend.

Op 3 januari dit jaar landde de Chinese maanlander Chang’e 4 op de achterkant van de maan. China heeft een bemande maanreis aangekondigd, maar waarschijnlijk pas in de jaren dertig.

De Japanse miljardair Yusaku Maezawa zal rond 2023 een rondje rond de maan vliegen met een aantal kunstenaars, aan boord van SpaceX’s reusachtige Starship-raket, die nu nog in ontwikkeling is.

Blue Origin, het ruimtevaartbedrijf van internetmiljardair Jeff Bezos, is van plan in 2024 zijn eerste Blue Moon-maanlander te lanceren, met de bedoeling om vracht (zoals maanwagentjes) af te leveren.

Ook Korea, Japan, en Rusland hebben onbemande maansondes aangekondigd.

Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door WJ » 17 sep 2019, 21:48

https://www.npr.org/2019/09/17/76064935 ... 8749651556

Meet-the-nuclear-powered-self-driving-drone-nasa-is-sending-to-a-moon-of-saturn

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door romo » 19 sep 2019, 07:08

UFO`s door Amerikaanse Marine bevestigd



https://www.nu.nl/opmerkelijk/5995009/a ... iegen.html



Nu maar hopen dat het geen Chinezen zijn. :tooth:

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Robin » 19 sep 2019, 08:21

Dat zijn geen afhaalchinezen ivm bezorg(d)service....

En nu? Kan ook 'n plan van hogerhand in de US Govt zijn waar die piloten niks van weten. Reuring/afleiding van de echte problemen voor het volk enzo is wat grootmachten toch willen?

Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door WJ » 19 okt 2019, 12:33


Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door WJ » 06 nov 2019, 12:51

https://tweakers.net/nieuws/159568/boei ... engen.html

Boeings plannen voor wandelen op de maan.

Gebruikersavatar
Martijn M
Berichten: 3242
Lid geworden op: 30 dec 2011, 21:55

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Martijn M » 06 nov 2019, 13:56

Dat boeing zich eens bezig houdt met vliegtuigen in de lucht houden... :mrgreen:

Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door WJ » 05 mar 2020, 21:18

NASA noemt Mars 2020-rover 'Perseverance'
https://tweakers.net/nieuws/164286/nasa ... rance.html

Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door WJ » 05 mar 2020, 21:36


Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door romo » 06 mar 2020, 07:47


Gebruikersavatar
Downforce Hans
Berichten: 12543
Lid geworden op: 05 jan 2007, 10:36
Locatie: Waterloo

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Downforce Hans » 07 mar 2020, 08:57

Mooi zeg.....

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Robin » 07 mar 2020, 09:54

Impressive: doet me denken aan The Martian.
Is er al info wanneer/hoe/wat de mens de eerste stap zet daar?

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door romo » 07 mar 2020, 12:02

^Planning USA;

Space Launch System (SLS) wordt momenteel gebouwd (moderne uitgave van een Saturnus V), eerste vluchten in de komende jaren (is reeds paar keer uitgesteld)

Eerst nog tussenstation Maan, die makkelijker als uitvalsbasis gebruikt kan worden gezien de 1/6 G t.o.v. de Aarde

Mars bezoek door de mens wordt in de jaren 30 verwacht.

Er is momenteel vanuit diverse landen belangstelling voor de Maan (mede gezien de grondstoffen) een secundair versie van kolonialiseren wellicht. Dit leidt momenteel tot een hernieuwde "space race"

De USA zal alle zeilen bij moeten zetten om haar verloren positie te heroveren.

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Robin » 07 mar 2020, 12:23

Met China gaan we al naar de Maan:)

Dank voor de info Robert.

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door romo » 09 mar 2020, 11:22


Gebruikersavatar
Downforce Hans
Berichten: 12543
Lid geworden op: 05 jan 2007, 10:36
Locatie: Waterloo

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Downforce Hans » 09 mar 2020, 11:28

Maargoed.......dan kunnen we naar Mars, en dan?

Online
Gebruikersavatar
Bram
Berichten: 15827
Lid geworden op: 03 nov 2006, 15:04
Auto: Skoda SuperB gezinscontainer
Locatie: Breda

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Bram » 09 mar 2020, 11:30

Jou daar af zetten en snel wegvliegen :mrgreen:

Gebruikersavatar
Downforce Hans
Berichten: 12543
Lid geworden op: 05 jan 2007, 10:36
Locatie: Waterloo

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Downforce Hans » 09 mar 2020, 11:37

Bram schreef: 09 mar 2020, 11:30 Jou daar af zetten en snel wegvliegen :mrgreen:
Snel wegvliegen.........dan moeten ze jou niet achter het stuur zetten..... :lol:

Online
Gebruikersavatar
Bram
Berichten: 15827
Lid geworden op: 03 nov 2006, 15:04
Auto: Skoda SuperB gezinscontainer
Locatie: Breda

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door Bram » 09 mar 2020, 11:45

:roflol:

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door romo » 09 mar 2020, 20:31

Downforce Hans schreef: 09 mar 2020, 11:28 Maargoed.......dan kunnen we naar Mars, en dan?
Het is de next step na de Maan

Ruimte kolonisatie zal er hoe dan ook komen, net als kolonisten die naar de VS of Australië gingen

De Maan moet niet onderschat worden, zeer rijk aan grondstoffen, daar is het ook wie het eerst komt wie het eerst maalt.

Space is the new battlefield

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Space, the final frontier, the known universe

Bericht door romo » 07 apr 2020, 20:08

Rusland: Trump wil zonnestelsel veroveren




https://www.telegraaf.nl/nieuws/5427929 ... -veroveren

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: 1234pk6, Ahrefs [Bot], Bing [Bot], Geertmans, Zed240 en 163 gasten