Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Wil je even gezellig kletsen of dat ene grappige (auto)filmpje delen? Dat kan hier.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Arthur
Berichten: 39595
Lid geworden op: 02 feb 2006, 22:22
Auto: Nr.50
Locatie: Boven Barcelona

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Arthur » 12 okt 2019, 11:33

Of was dat zo'n sarcasme opmerking die ik weer niet snap, haha
Dit :coffee:

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Robin » 12 okt 2019, 11:37

Niet wakker. LOL:))))

Al sinds 06:00h m'n eerste bak koffie.

Gebruikersavatar
smiley
Berichten: 9081
Lid geworden op: 06 dec 2009, 01:07
Auto: Opel Speedster Supercharged
Locatie: Etten-Leur

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door smiley » 12 okt 2019, 12:03

Robin schreef: 12 okt 2019, 11:23 OK, dan post ik wel even niet hier. Mij best.
Dat lijkt me sterk.
Het vacuum dat gtrenee heeft achtergelaten is in goede handen.

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Robin » 12 okt 2019, 12:18

Volgens mij is hier nooit een(machts?) vacuum geweest wat dat betreft(?)
En ook al bedoel jij dit denk ik serieus, er zat een vorm van sarcasme in mijn comment:)

Gebruikersavatar
Arthur
Berichten: 39595
Lid geworden op: 02 feb 2006, 22:22
Auto: Nr.50
Locatie: Boven Barcelona

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Arthur » 12 okt 2019, 12:34

Je vraagt je af of sommigen de tussenliggende posts wel lezen... :)

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Robin » 12 okt 2019, 12:38

Inderdaad:)

Gebruikersavatar
Fernando
Berichten: 4985
Lid geworden op: 19 mar 2006, 03:27

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Fernando » 13 okt 2019, 12:21

Het bericht waarvan je wist dat ie zou komen:

Honderden IS’ers ontsnappen na aanval op Syrische kampen

Nou binnenkort weer vrachtwagens door een kerstmarkt, drukke winkelstraat, de dam etc...

Gebruikersavatar
Downforce Hans
Berichten: 12543
Lid geworden op: 05 jan 2007, 10:36
Locatie: Waterloo

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Downforce Hans » 14 okt 2019, 09:42

Robin schreef: 12 okt 2019, 11:27 Internet is plat, 'grappige' context op internet proberen interpreteren valt niet altijd mee:)
Nu weet je gelijk de reden waarom er af en toe zo op jou gereageerd wordt...... :wink:

Gebruikersavatar
///Joost
Berichten: 11738
Lid geworden op: 21 nov 2010, 00:26
Locatie: Uit lockdown

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door ///Joost » 14 okt 2019, 09:52

Volzinnen schrijven met normale interpunctie kan ook wel eens helpen, Robin. ;)

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Robin » 14 okt 2019, 13:00

///Joost schreef: 14 okt 2019, 09:52 Volzinnen schrijven met normale interpunctie kan ook wel eens helpen, Robin. ;)
Nu zie ik die smiley wel. En ik begrijp Hans' punt hierboven ook wel vaak(ook vaak niet, want dat heet een mening) wanneer ik het weer nalees en me probeer te verplaatsten in de lezer(wat ook vice versa dus moet he en vaak ook niet gebeurt :P )

Maar ik begrijp jouw 'volzinnen schrijven met normale interpunctie' in mijn geval even niet. Geen geintje.
Mijn sarcasme en woordgrapjes, ok die worden soms(vaak) niet begrepen, my bad. Maar dat ik vaak geen volzinnen met normale interpunctie zou schrijven? Geen idee...

Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door WJ » 14 okt 2019, 15:07

Ik snap de 'volzinnen met normale interpunctie' ook niet. Volgensmij doe je dat juist en is daarom de sarcasme soms niet te vinden?

OF MISSCHIEN IS DIT SARCASME VAN JOOST EN HEB IK DAT OOK WEER GEMIST.

:mrgreen:

Gebruikersavatar
Luc B
Berichten: 1404
Lid geworden op: 23 jun 2008, 09:31

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Luc B » 14 okt 2019, 15:15

Is er geen "safe space" op het forum ?

Al dat sarcasme kan mijn autisme niet handelen.

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Robin » 14 okt 2019, 15:17

OK WJ.

Ik herken dit ook hier:)

https://www.ad.nl/ad-werkt/ben-jij-zo-s ... ~a5dd96b5/
Kennis is macht, maar kan ook tegen je werken . En alles te weten maakt niet gelukkig en als je denk t alles te weten weet je nog niks etcetera.

@Luc, jij hebt geen autisme(schat ik zo in). Of je hebt 't wel en weet 't aardig te verbloemen.

Sommigen hier weet ik niet al heb ik soms m'n twijfels, al mag je daar niet mee spotten natuurlijk.

:coffee:

SlowCo
Berichten: 3508
Lid geworden op: 23 sep 2008, 09:36

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door SlowCo » 14 okt 2019, 15:50

Luc B schreef: 14 okt 2019, 15:15 Is er geen "safe space" op het forum ?
Dat is het besloten gedeelte hier op het forum... :ongeveer als:

Gebruikersavatar
///Joost
Berichten: 11738
Lid geworden op: 21 nov 2010, 00:26
Locatie: Uit lockdown

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door ///Joost » 14 okt 2019, 15:52

Afbeelding

Ik bedoelde dat je vaak van die zinnen van 3, 4, 5 woorden maakt. Dat leest niet zo eenvoudig. Doet me een beetje denken aan Lucky Luke en z'n telegrammen.
Laatst gewijzigd door ///Joost op 14 okt 2019, 15:54, 1 keer totaal gewijzigd.

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Robin » 14 okt 2019, 15:54

Afbeelding

*geeft de pijp aan Maarten*

Gebruikersavatar
///Joost
Berichten: 11738
Lid geworden op: 21 nov 2010, 00:26
Locatie: Uit lockdown

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door ///Joost » 14 okt 2019, 15:55

Heb je die Remus nou al besteld? :tooth:

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Robin » 14 okt 2019, 15:58

Rome is ook niet in één dag gebouwd Joost. Verwijzend naar Remus, jij verwees naar de pijp schat ik zo in?:)

Afbeelding

Gebruikersavatar
///Joost
Berichten: 11738
Lid geworden op: 21 nov 2010, 00:26
Locatie: Uit lockdown

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door ///Joost » 14 okt 2019, 15:59

:D

Nou, wachten op JP maar weer dan...

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Robin » 14 okt 2019, 16:01

Oh is dit een te pornografische foto?

Robin
Berichten: 51207
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Robin » 18 okt 2019, 10:57

En maar politiek correct willen doen....man man man, ik denk dat hijzelf denkt: wat is dit voor nonsense wat ik nu moet zeggen om de boel niet te laten escaleren.
https://www.hln.be/showbizz/muziek/phar ... ~abc7c866/

Mooi video blijft het!


Gebruikersavatar
Luc B
Berichten: 1404
Lid geworden op: 23 jun 2008, 09:31

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door Luc B » 18 okt 2019, 11:02

Uiteindelijk krijgen we een monotone brom van 3 minuten, en dan nog zal iemand zich aangevallen voelen.

Gebruikersavatar
JP
Berichten: 31030
Lid geworden op: 13 dec 2008, 22:39
Locatie: Haringen op zuurdesem, gedoopt in een bedje van azijn, met een glaasje citroensap on the side….

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door JP » 18 okt 2019, 11:11

///Joost schreef: 14 okt 2019, 15:59 :D

Nou, wachten op JP maar weer dan...
Ik heb wat gemist ? :hmmm:

Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door WJ » 19 okt 2019, 13:35


Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Wereldzaken, oorlogen, politiek, waarvan je denkt...

Bericht door romo » 20 okt 2019, 12:01

Het failliet van westerse politici hieronder meer dan goed verwoord, mooi beloftes door mooie mensen, uiteindelijk jammerlijk door het ijs gezakt, binnen gehaald door de hele westerse wereld als de 2e verlosser, direct na Obama, wat is er van terecht gekomen, too little, too late Slick Willy noemen ze dat daar;

ANALYSE JUSTIN TRUDEAU

Waarom Justin Trudeau zo teleurstelt
Justin Trudeau. Beeld Caitlin Cronenberg / trunkarchiv
Met Justin Trudeau als premier zou alles anders worden in Canada. Vier jaar na zijn aantreden overheerst bij veel kiezers de deceptie. Wat is er geworden van zijn progressieve vergezichten?

Michael Persson18 oktober 2019, 18:26
De wolken hangen laag in Vancouver en de radio moet zijn best doen om boven de hard zwiepende ruitenwissers uit te komen. Na Arcade Fire – dit is Canada – klinkt een ernstige vrouwenstem. ‘Justin Trudeau’, zegt ze, ‘heeft vier jaar lang slechte keuzes gemaakt.’ Ze noemt een reeks gebroken beloften en schandalen, van een nieuwe oliepijplijn tot een omkoopkwestie, van een belastingkorting voor bedrijven tot het negeren van onrecht tegen indianen. ‘Wij kiezen niet voor de mensen met geld en connecties. Wij kiezen voor u. Stem op 21 oktober op de Nieuwe Democratische Partij.’


Zo wordt hij dus weggezet, Justin Trudeau, vier jaar nadat hij door een enthousiast land en de rest van de wereld op een voetstuk werd gezet. Gewoon een ouderwetse politicus, zo eentje voor mensen met geld en connecties.

Maandag zullen de Canadezen via de stembus hun oordeel uitspreken over de leider van de Liberal Party die in 2015 met zijn hoopvolle beloften en optimistische vergezichten als een messias werd binnengehaald. Hij wás een jonge god, met dik haar en een stevige kin, die zijn partij naar een eclatante overwinning leidde van 34 naar 184 zetels en gebruind en blakend het podium betrad. ‘Zonnige manieren, vrienden, zonnige manieren. Dit is wat positieve politiek kan doen.’

Positieve politiek? Een positieve campagne, bedoelde hij. Met de politiek moest hij nog beginnen.

Trudeau wilde het oude Canada nieuw leven inblazen, een bescheiden maar internationaal ingesteld land met morele ambities. Zijn voorganger, de conservatief Stephen Harper, had tijdens zijn bijna tienjarige bewind de deuren dichtgedaan: hij zegde het Kyoto-klimaatverdrag op, wilde nikabsluiers verbieden tijdens inburgeringsceremonies en had een strenge antiterrorismewet ingevoerd. Trudeau, zoon van een roemrucht politicus uit de jaren zestig en zeventig, zou weer een progressieve wind laten waaien. Hij zou 25 duizend Syrische vluchtelingen opnemen, hij zou zich achter de aanstaande klimaatafspraken scharen, hij zou de oorspronkelijke bewoners van Canada eindelijk de aandacht en rechten geven die ze verdienden, hij zou marihuana legaliseren.

Toen hij een maand na zijn overwinning zijn kabinet presenteerde, was dat de veelkoppige personificatie van dat progressieve programma. Vijftien van de dertig ministers waren vrouwen. Er zat een Afghaanse vluchtelinge bij, een Inuk (eskimo), nog een oorspronkelijke bewoner van het land, een blinde, een rolstoeler en twee sikhs. Hun onervarenheid – achttien van hen waren voor het eerst minister – was een pre. Volgens de Canadese krant The Globe and Mail hing er een ‘gevoel van mogelijkheden’ in de lucht en wereldwijd werd er met bewondering en lichte jaloezie gekeken naar het nieuwe elan. Het was 2015 en er was in de nadagen van Obama weer een gidsland opgestaan, met een leider die verandering hoog in het vaandel voerde. Terwijl de rest van de wereld worstelde met de opkomst van rechts populisme, liet Canada zien dat links kosmopolitisme ook nog toekomst had. Zo leek het.

Wat is daarvan terechtgekomen?

Nieuwe oliepijpleiding
De olieterminal ligt tegen een woonwijk aan in Burnaby, een voorstadje van Vancouver waar mensen tot in hun voortuintjes hun eigen groenten verbouwen. Grommende graafmachines schrapen de heuvel vlak om hem bouwrijp te maken voor de nieuwe opslagtanks. ‘Iedere persoon die de toegang blokkeert, kan onmiddellijk worden gearresteerd en vervolgd’, staat op een bord tussen de herfstbladeren. Naast het bord staat een totempaal in een wat verwaarloosd perkje, met daarop een gezicht geverfd met de mondhoeken omlaag.

Dit is het eindpunt van de Trans Mountain-pijpleiding, een ruim 1.100 kilometer lange buis die olie vanuit het zwarte hart van Canada naar de kust brengt, om vandaar met tankers verder te worden vervoerd. De pijplijn is er al ruim een halve eeuw, maar nu komt er eentje bij. Met toestemming van Trudeau. Sterker nog: toen de oorspronkelijke eigenaar, het bedrijf Kinder Morgan, vanwege alle bezwaar- en vergunningprocedures van de pijpleiding af wilde, besloot Trudeau zich er voor 4,5 miljard dollar over te ontfermen, inclusief de uitbreidingsplannen.

‘Dat is mijn grootste Trudeau-teleurstelling’, zegt Katie Tough, een student gedrags- en neurowetenschappen met rastahaar die net haar twee husky’s uitlaat. ‘Ik heb vier jaar geleden op Justin gestemd omdat zijn plannen me aanspraken. Dat voor het klimaat was daar een van. Er zijn meer dingen waarmee hij zijn kiezers in de steek heeft gelaten, maar ik snap niet hoe hij heeft kunnen investeren in een oliepijplijn.’

Een pijplijn – zo concreet kan politiek zijn. De Trans Mountain-olieleiding is een van de grote symbolen van vier jaar Trudeau. Klimaatverandering en verzoening met de indianen waren de twee meest morele thema’s van de nieuwe premier. Een probleem uit de toekomst en een probleem uit het verleden die samenkwamen in de pijplijn: elk vat dat erdoorheen gaat, draagt uiteindelijk bij aan de opwarming van de aarde en elk vat dat erdoorheen gaat, kan gaan lekken op het land en in het water van de oorspronkelijke bewoners van Canada, de elementen waarmee ze spiritueel verbonden zijn. En toch besloot hij deze pijplijn aan te leggen.

Trudeau wist hoe belangrijk het klimaat was en zag dat daarin een grote rol voor hem was weggelegd. Toen hij een paar maanden na zijn benoeming tot premier naar Parijs ging voor de grote klimaatconferentie van 2015, nam hij zelfbewust het voortouw. ‘Canada is terug, mijn goede vrienden’, zei hij. ‘We zijn hier om te helpen, om een akkoord te sluiten dat onze kinderen en kleinkinderen trots zal maken.’

Hij zei dat de Canadezen bereid waren offers te brengen en dat de rest van de wereld niet mocht achterblijven. Hij stelde de oorspronkelijke bewoners van Canada ten voorbeeld, omdat die ‘al duizenden jaren weten hoe ze voor onze planeet moeten zorgen’, zo zei hij. ‘De rest van ons heeft nog veel te leren. En er is geen tijd te verliezen.’

Het was van een bijna on-Canadese onbescheidenheid, zegt Sven Biggs, een campagnemedewerker van de natuurbeschermingsorganisatie Stand.earth in Vancouver. ‘Het was een groot moment voor hem. Hij zette hard in op maximaal anderhalve graad opwarming. Dat was een grote triomf. Trudeau is goed op de symbolische momenten. Hij wil echt een leider zijn.’

Maar twee jaar na zijn leiderschap in Parijs, vóór het klimaat, toonde hij zijn leiderschap in Houston, tegen het klimaat. ‘Geen land dat 173 miljard vaten olie in de grond vindt, zou die gewoon laten zitten’, zei hij in een toespraak voor de olie-industrie. Daar ging de doelstelling van anderhalve graad.

Trudeau, zegt Biggs, heeft niet de harde beslissingen willen nemen die nodig zijn in Canada, een land met een bijna Amerikaans hoge CO2-uitstoot per hoofd van de bevolking (anderhalf keer zo hoog als Nederland). ‘Hij heeft zijn klimaatambities wel in mooie woorden gegoten in het Pan-Canadian Climate Framework, met een koolstoftaks, het sluiten van kolencentrales en nieuwe eisen voor schonere auto’s, maar het is door de industrielobby flink verdund. Hij heeft zijn rug niet rechtgehouden.’

Toen Trudeau vorige maand tijdens de grote wereldwijde klimaatstaking meeliep met scholieren in Montreal, werd hij uitgejouwd en uitgemaakt voor ‘klimaatterrorist’.

Aan beide kanten vijanden
Dit is Canada, zegt Chris Voisin aan de bar in Vancouver. ‘Dit land is gebouwd op bossen en olie. Je kunt daar niet ineens mee stoppen. Natuurlijk moest Trudeau schipperen. En nu is hij fucked. Van twee kanten.’

Trudeau was altijd al een man van het midden. Vroeger betekende dat dat je aan twee kanten vrienden maakte. In een gepolariseerde wereld maak je aan beide kanten vijanden.

Dat betekent ook dat de beloften die Trudeau wél is nagekomen veel minder aandacht krijgen dan de beloften die hij niet is nagekomen. Hij vergrootte het inkomen van arme gezinnen met duizenden dollars, hij stopte met bombardementen in Syrië, hij haalde 25 duizend Syrische vluchtelingen binnen, hij verlaagde de belastingen voor middeninkomens. Volgens de onpartijdige Trudeaumeter heeft hij 140 van zijn 230 beloften vervuld. Hij heeft er 63 gebroken. De rest hangt daar nog ergens tussenin.

De polarisatie heeft verschillende assen, maar een van de tegenstellingen is die van de kust en de grote steden tegenover het achterland. Als je vanuit Vancouver het traject van de pijplijn volgt en langs rivieren en over bergen naar het noordoosten rijdt, kom je in Kamloops bij dat andere Canada, waar ze nog paardrijden en cowboyhoeden dragen en gaten graven waaruit ze goud, zilver en koper halen tot er zo’n trapsgewijze tempel in de grond overblijft, gevormd door de leegte. Er wordt gewaarschuwd voor beren en plotselinge sneeuwval en het kan gebeuren dat je bijna wordt geraakt door een pick-uptruck die slingerend over de weg rijdt met een schreeuwende man in de laadbak – een man die later de eigenaar blijkt te zijn die zijn gestolen auto probeerde terug te krijgen. Het eindigt met een crash in een weiland, een uitgebrande pick-uptruck, twee gewonde autodieven en een eigenaar zonder kleerscheuren en zonder auto.

Hier vinden ze Trudeau een nepperd of een slappeling die te weinig eelt op zijn handen heeft. Ook hier weinig complimenten, ondanks zijn knieval voor de olie-industrie in Houston. ‘Hij is gewoon niet te vertrouwen’, zegt Alicia Robertson, die te paard komt langsrijden. ‘Een mooie jongen die alles kan vertellen.’

Er wordt hier vooral gelachen om Trudeau. Hij is het afgelopen jaar een paar keer pijnlijk door de mand gevallen, door kleine en grote blunders en schandalen – waarbij het leedvermaak des te groter is doordat Trudeau zich zo onfeilbaar en politiek correct presenteerde. De opgeduikelde foto’s waarop hij zich zwart heeft geschminkt, als aanstaande leider van de partij die zo begaan is met minderheden, zullen hem altijd blijven achtervolgen. Maar ook het filmpje waarin hij over zijn woorden struikelt tijdens een persconferentie waarin hij een verbod op plastic rietjes en bekertjes aankondigt, is een grote hit – gevraagd naar wat zijn gezin doet om plastic uit te bannen, stamelt hij iets over het drinken van ‘water uit plastic, nee sorry, juist geen plastic, richting papieren, eh, drinkdooswaterfles-achtige dingen’.


Justin Trudeau op campagne voor zijn herverkiezing in Niagara Falls. Beeld Getty
Groter schandaal
Er was ook een groter schandaal. Het Openbaar Ministerie deed de afgelopen paar jaar onderzoek naar SNC-Lavalin, een Canadees ingenieursbureau dat in Libië zo’n 48 miljoen dollar smeergeld heeft betaald aan de voormalige Libische leider Khadafi en zijn entourage. Trudeau probeerde eind 2018 zijn minister van Justitie, Jody Wilson-Raybould, onder druk te zetten om SNC-Lavalin niet strafrechtelijk te vervolgen, maar een soort schikking aan te bieden – een kersvers alternatief om corruptie en fraude van bedrijven af te handelen, een alternatief dat juist die zomer door toedoen van Trudeau in het Wetboek van Strafrecht was opgenomen. Het ingenieursbureau zou zo de zware klap van een echte straf (tien jaar geen overheidsopdrachten en dus wellicht faillissement) kunnen ontlopen.

Minister Wilson-Raybould wilde echter niet meewerken aan een akkoordje, waarop ze begin 2019 door Trudeau uit haar functie werd ontheven en naar een andere ministerspost overgeheveld. Toen The Globe and Mail de reden onthulde, was het schandaal geboren. Trudeau zei dat hij geen druk had uitgeoefend, maar alleen zeker wilde weten ‘dat Wilson-Raybould de gevolgen begreep wanneer zij SNC-Lavalin geen deal zou aanbieden’. Ook bezwoer hij dat zij niet over de toedracht mocht praten in haar hoedanigheid als minister.

Daarop nam Wilson-Raybould ontslag. En ze begon te praten.

Uit een hoorzitting en een door haar opgenomen telefoongesprek met een medewerker van de premier bleek dat de hele staf van Trudeau in het complot zat. Dat smaakte naar meer, maar de partij van Trudeau, met een meerderheid in het parlement, blokkeerde verdere hoorzittingen en nader onderzoek. De minister van Financiën nam ontslag uit solidariteit met Wilson-Raybould, een ethische commissie blafte nog wat, maar verder belandde de zaak in de doofpot. De twee ministers werden door Trudeau uit zijn partij gezet wegens een ‘vertrouwensbreuk’.

‘Zonnige manieren, vrienden, zonnige manieren.’

Dat is misschien wel de grootste teleurstelling die je overal in Canada hoort: Trudeau bleek gewoon een politicus, net als al die anderen.

Hij had ook beloofd dat hij een einde zou maken aan het districtenstelsel, waarbij alleen de winnaar in elk district een zetel krijgt en de andere stemmen verloren gaan. De zetels zouden voortaan eerlijk worden verdeeld, proportioneel met het aantal stemmen, zoals in Nederland. Maar dat heeft hij niet gedaan. Dankzij het huidige systeem kon de partij van Trudeau met nog geen 40 procent van de stemmen toch een absolute meerderheid van de zetels binnenhalen.


Een demonstrant houdt een foto op van een met olie besmeurde Justin Trudeau tijdens protesten tegen de uitbreiding van de Trans Mountain-pijpleiding in Vancouver. Beeld AP
De opgestapte minister, Wilson-Raybould, was precies die ene indiaan in het kabinet. Zij vond sowieso al dat Trudeau weinig vooruitgang boekte met zijn ambitieuze verzoeningsplannen met de oorspronkelijke bewoners van Canada. Ja, hij stak wel miljoenen in scholen en peuterscholen voor de ‘Eerste Volkeren’ en hij stelde een onderzoek in naar de vermoorde en vermiste vrouwen van de afgelopen decennia, dat in juni tot een dik rapport leidde, maar aan de rechtspositie van de oorspronkelijke bewoners is niet veel veranderd.

Hij zou de aanbevelingen opvolgen van een waarheidscommissie die het historische onrecht van uitbuiting en genocide had aangekaart. In Kamloops staat nog zo’n kostschool waar in de 20ste eeuw 65 kinderen zijn omgekomen onder het harde bewind van leraren die ze hun rare gebruiken wel even zouden afleren. Hij zou de VN-verklaring over hun rechten ratificeren. Hij zou de stammen vetorecht geven bij de ontginning van grondstoffen op hun land. En hij zou ervoor zorgen dat de honderden stammen hun water niet meer hoeven te koken voordat ze het drinken of hun tanden ermee poetsen.

‘Niets veranderd voor de indianen’
‘Er is onder Trudeau niets veranderd’, zegt Michael LeBourdais, stamhoofd van de Fluisterende Dennenbomen, in zijn reservaat te noorden van Kamloops. Hij is een indiaan die eruitziet als een cowboy – hoed, Wrangler-spijkerjasje, een koppelriem die hij heeft verdiend met een rodeo. In het herfstlicht liggen de weilanden er goudgeel bij. Op een tak bij de rivier zit een visarend te wachten tot er een dikke zalm langszwemt. Het lijkt idyllisch, maar LeBourdais wijst op een kaart aan de muur.

‘Dit is allemaal indianengebied. Hoeveel van dat land is van ons, denk je? Niets. We zijn niet eens eigenaar van onze eigen reservaten. Allemaal van de regering. Zelfs mijn huis is niet van mij.’

Hij pakt er een stukgelezen exemplaar van de Indian Act bij, de indianenwet uit 1876 die nog steeds van kracht is. ‘Hier staat het: het reservaat… het land… blijft in bezit van Hare Majesteit. Van de overheid dus. Welkom in het prachtige Canada, mijn vriend. Ja, het is een prachtig land, als je wit bent.’

Trudeau, had hij gehoopt, zou dáár iets aan doen. Aan die oude wet, opgesteld in een tijd dat witte mensen nog dachten dat er verschillende rassen waren. ‘Maar progressieven snappen dat niet. Ze bedoelen het misschien goed, ze geven ons geld en denken dat daarmee de problemen zijn opgelost. Maar ik wil helemaal geen geld. We willen weer onafhankelijk zijn. Toen we onafhankelijk waren, hadden we geen daklozen, overdosisdoden of drinkwater dat we niet konden drinken. Pas sinds de regering voor ons zorgt, hebben we hulp nodig.’

Maar de nieuwe Trans Mountain-pijplijn van Trudeau, daar is hij wel blij mee, in tegenstelling tot andere stammen. Hij is bezig met een bod, een voorstel om met tientallen andere stammen voor de helft eigenaar te worden van de pijplijn. ‘Ik heb vroeger bij een bank gewerkt. Er zijn genoeg financiers die belangstelling hebben om dit met ons te doen.’

Hij denkt dat het zijn stam een half miljoen per jaar kan opleveren. Weet je wat ik daarmee kan doen? Drie kinderen naar de universiteit sturen die daarvoor nu geen geld hebben. Wij willen voor onszelf kunnen zorgen. Die pijplijn is een kans die we anders nooit krijgen. Het is een kans om eigenaar van iets te worden. Het is een kans om serieus genomen te worden.’

Zo heeft Trudeau noch de problemen van het verleden, noch de problemen van de toekomst opgelost. En toch is er ergens, aan een rivier in de bergen van Canada, iemand die in elk geval een beetje blij met hem is.
Bron; Volkskrant.nl

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Ahrefs [Bot], BMWDennis, Eric Z, Nivek, Paul76, Robbert92, Rogerb, tomgtr en 166 gasten