Het eeuwige leven topic..

Wil je even gezellig kletsen of dat ene grappige (auto)filmpje delen? Dat kan hier.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door WJ » 04 mei 2019, 13:54

De techniek staat niet stil. het grappige is, heel veel dingen kan ik gewoon thuis ook al maken met 3d print technologie.

Netzoals dit bijvoorbeeld;
Afbeelding


Ik maak dat dan niet want ik heb al mijn ledenmaten nog maar ik trek wel dit bijvoorbeeld eruit:
https://www.instagram.com/p/Bwuysvpjl1u/

En dit is geprint op nog niet eens zo'n hoge resolutie. (en een budget 3d printer)

Echt briljant hoe deze technologie zich ontwikkeld.

Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door WJ » 11 mei 2019, 21:04

https://healthy.shared.com/first-paraly ... -movement/

first-paralyzed-human-treated-with-stem-cells-has-now-regained-his-upper-body-movement/

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door romo » 27 mei 2019, 18:32

Gen ontdekt voor langer leven zonder dementie, resultaten spectaculair


https://nos.nl/artikel/2286526-gen-ontd ... ulair.html

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door romo » 23 aug 2019, 18:34

NIEUWS GEZONDHEIDSZORG

Preventief slikken van ‘polypil’ verkleint de kans op een hartkwaal bij 50-plussers
Het is een grensverleggend idee dat de gangbare medische praktijk op zijn kop zet: laat gezonde 50-plussers dagelijks een combinatiepil slikken met daarin bloeddrukverlagers, een cholesterolverlager en aspirine en kijk of het aantal hart- en vaatziekten daardoor afneemt. Na vijftien jaar wetenschappelijk onderzoek naar die zogeheten polypil is nu duidelijk dat zo’n aanpak werkt: de kans op een hartinfarct of een beroerte daalt daardoor met eenderde.

Ellen de Visser23 augustus 2019, 0:30

Bezoekers aan de 50+ beurs in Utrecht. Beeld Marcel van den Bergh / de Volkskrant
De bevindingen, die vrijdag in vakblad The Lancet zijn gepubliceerd, zijn ‘zeer indrukwekkend en solide’, zegt Rick Grobbee, hoogleraar klinische epidemiologie aan het UMC Utrecht. Bij de deelnemers die de pil echt elke dag slikten (80 procent) waren de uitkomsten nog sterker: bij die groep nam het aantal hart- en vaatziekten met ruim de helft af.


Het onderzoek werd gedaan in Iran, waar bijna 7.000 50- tot 75-jarigen in twee groepen werden verdeeld: de helft kreeg een dagelijkse pil, de andere helft werd regelmatig voorgelicht over een gezonde leefstijl en werd gecontroleerd. Als de deelnemers in die groep een hoge bloeddruk kregen, werden ze daarvoor alsnog behandeld. De resultaten maken duidelijk dat 35 mensen vijf jaar lang de polypil moeten slikken om één ernstige complicatie te voorkomen. Of de resultaten in Nederland net zo gunstig zijn, valt te bezien omdat de zorg hier van hoger niveau is. Desalniettemin is sprake van de eerste studie naar de combinatiepil waarbij een grote groep mensen lang genoeg is gevolgd om het effect te kunnen beoordelen, aldus Grobbee. ‘Deze resultaten geven de doorslag.’

De uitkomsten zetten de discussie op scherp over de vraag of gezonde mensen vanaf een bepaalde leeftijd preventief medicijnen moeten gaan slikken. Het risico op hart- en vaatziekten neemt toe met de leeftijd, het idee is dat ouderen met de pil hun risicofactoren laag houden en zo ziekten voorkomen. De polypil werd in 2003 bedacht door twee Britse hoogleraren die er zo enthousiast over waren, vertelt Grobbee, dat gekscherend werd geopperd om de bestanddelen van de pil in het drinkwater te stoppen. Op het idee kwam al snel kritiek: het risico op hart- en vaatziekten kan ook worden verkleind door gezond te leven. In antwoord op de polypil schreven Nederlandse wetenschappers zelfs dat een poly-meal effectiever zou zijn.

De Hartstichting laat in een reactie weten geen voorstander te zijn van het preventief voorschrijven van de polypil aan gezonde mensen. ‘Medicalisering ligt dan op de loer’, zegt epidemioloog en beleidsadviseur Ineke van Dis. Bovendien neemt de pil de oorzaken van een verhoogd risico niet weg: ‘Het kan een vrijbrief zijn om ongezond te blijven leven.’ Onderzoeksleider Reza Malekzadeh van de universiteit van Teheran schrijft in The Lancet dat het gebruik van de polypil een gezonde leefstijl niet kan vervangen.

Grobbee snapt de kritiek maar zegt dat lang niet alle hart- en vaatziekten met een verkeerde leefstijl te maken hebben. ‘Het is een moreel argument; overgewicht proberen we ook preventief te bestrijden terwijl mensen dat zelf op kunnen lossen.’

Voorlopig denkt Grobbee dat de pil relevant kan zijn voor de 1,3 miljoen Nederlanders die al medicijnen gebruiken tegen een hoge bloeddruk en een hoog cholesterolgehalte. Bij elke pil die patiënten extra moeten slikken, daalt de therapietrouw met 20 procent, weet hij uit eigen onderzoek. ‘En medicijnen die niet worden geslikt, werken niet.’ Met een combinatiepil zou die therapietrouw omhoog kunnen.

De afzonderlijke medicijnen uit de viercomponentenpil zijn allemaal allang van het patent af en daardoor goedkoop. De pil veroorzaakte geen overmaat aan ernstige bijwerkingen: het aantal maagzweren en hersenbloedingen blijkt in beide groepen even laag. Toch blijft de Hartstichting voorstander van de Nederlandse aanpak, waarbij alleen patiënten met een hoog risico worden behandeld met medicatie op maat. De polypil kan volgens Van Dis wel uitkomst bieden in landen waar de zorg niet optimaal is.

‘Het zou mij verbazen als we binnen tien jaar niet routinematig een polypil slikken’, zei de Britse bio-gerontoloog Linda Partrigde acht jaar geleden in de Volkskrant. ‘Zo kunnen we veroudering beïnvloeden.’

Hoe oud we worden, hangt grotendeels af van onze leefstijl, zo blijkt uit Nederlands onderzoek bij mensen die een uitzonderlijk hoge leeftijd bereiken.
Bron; VK.nl


Daaruit;
De Hartstichting laat in een reactie weten geen voorstander te zijn van het preventief voorschrijven van de polypil aan gezonde mensen. ‘Medicalisering ligt dan op de loer’, zegt epidemioloog en beleidsadviseur Ineke van Dis. Bovendien neemt de pil de oorzaken van een verhoogd risico niet weg: ‘Het kan een vrijbrief zijn om ongezond te blijven leven.’ Onderzoeksleider Reza Malekzadeh van de universiteit van Teheran schrijft in The Lancet dat het gebruik van de polypil een gezonde leefstijl niet kan vervangen.

Het genoemde argument "vrijbrief om ongezond te leven" vind ik grote flauwe kul. Ongezond leven is m.n. de reden dat de bloedruk, het cholesterol, het gewicht, de conditie in negatieve zin ontspoort. Dat is reeds zo, ook zonder de nu ontwikkelde pil; GEBRUIKEN dus !

Onderstaande Volkskrant artikel ondersteunt mijn stelling op een nogal schrijnende wijze. De conclusie moet niet zijn om die polypil 50 plussers voor te schrijven, maar ook bij peuters !!!

Steeds meer kinderen krijgen volwassen ziekten: ‘Als dit zo doorgaat, worden kinderen van nu gemiddeld minder oud dan hun ouders’


Beeld Vilain & Gai
Peuters met diabetes type 2, 8-jarigen met hoge bloeddruk, tieners met obstipatie: waarom krijgen steeds meer kinderen grotemensenziekten – en hun medicijnen?

Ellen de Visser23 augustus 2019, 13:00
De Maastrichtse kinderarts Anita Vreugdenhil ziet kinderen van 10 jaar met ernstige littekens in hun lever, een ziekte die ze tot voor kort alleen maar kende van collega-artsen die volwassen patiënten behandelen. Haar Rotterdamse collega Erica van den Akker ziet kleuters met diabetes type 2, dat tot voor kort bekend stond als ouderdomssuiker. Verbaasd zijn ze daar niet meer over, hun jonge patiëntjes kampen steeds vaker met ziekten en aandoeningen die vroeger alleen bij hun ouders of grootouders voorkwamen.


Wetenschappelijk onderzoek, cijfers over medicijngebruik, verhalen van artsen, ze wijzen allemaal in dezelfde richting: steeds meer kinderen krijgen volwassen ziekten. Kinderartsen zien tieners met een veel te hoge bloeddruk, jonge kinderen met een verhoogd cholesterol en diabetes type 2. Er zijn pubers met een melancholische depressie, baby’s die maagzuurremmers gebruiken, jongeren met obstipatie, slaapapneu of botontkalking en 15-jarigen die van de dokter vitamine D krijgen voorgeschreven, een vitamine die 70-plussers moeten slikken om botbreuken te voorkomen.

Sick before their time, dat is hoe Amerikaanse media de trend samenvatten die dat land al langer in zijn greep houdt. Zo is het aantal 8- tot 17-jarigen met een verhoogde bloeddruk daar in dertien jaar tijd met bijna 30 procent gestegen en nam het aantal jongeren met ouderdomssuiker in tien jaar toe met jaarlijks 7 procent. Hier zijn de cijfers minder alarmerend, maar omgerekend gaat het in Nederland ook om vele duizenden kinderen en jongeren met volwassen ziekten in een jong lijf. ‘De Amerikaanse getallen zijn nu al fors en wat daar gebeurt komt onze kant op’, zegt Patrick Schrauwen, hoogleraar metabole aspecten van diabetes type 2 aan het Maastricht UMC. ‘De problemen zullen we hier zien toenemen.’

Wat zijn de oorzaken van die voortijdige ziektelast? En wat is er bekend over de gevolgen van de grotemensenziekten en medicatie in een jong lichaam?

Onder de loep: tien volwassen ziekten in een jong lichaam.

Hoge bloeddruk, hoog cholesterol, vetleverziekte
Van de 149 basisschoolleerlingen die kinderarts Anita Vreugdenhil en haar collega’s aan het MUMC onlangs onderzochten had meer dan de helft een verhoogd gehalte aan Alat in het bloed, wat erop duidt dat er cellen in hun lever zijn kapotgegaan. Oorzaak: obesitas. ‘Ze hebben zo veel vet in hun lichaam dat de lever dat niet meer ongestraft kan opslaan.’ Hun lichaam gaf meer alarmsignalen af: 23 procent had een verhoogd cholesterol, 7 procent een hoge bloeddruk, 16 procent beginnende nierproblemen. Bij de 150 obese middelbare schoolleerlingen die werden onderzocht was het beeld al net zo somber, zo blijkt uit de Maastrichtse cijfers die onlangs werden gepubliceerd in een internationaal vakblad.

Het aantal kinderen en jongeren met ernstig overgewicht wil maar niet dalen: in 2017 had 13 procent van de 2- tot 18-jarigen overgewicht en was een kleine 3 procent obees. In die laatste groep neemt het aandeel kinderen met ernstige obesitas toe, zegt kinderarts Erica van den Akker, een van de oprichters van het Centrum Gezond Gewicht in Rotterdam: het gaat al om ruim 18 duizend kinderen en jongeren. En hoe meer vet een jong lichaam moet torsen, hoe groter de problemen. Uit een overzicht dat de Nederlandse Vereniging van Kinderartsen in een recente richtlijn heeft opgenomen, blijkt dat de helft van die kinderen al een hoge bloeddruk heeft en 30 procent een vette lever. ‘Het komt erop neer’, zegt Van den Akker, ‘dat het lichaam op alle fronten laat weten dat het last heeft van al dat vet.’

Of de ziekten de laatste jaren vaker voorkomen is niet helemaal duidelijk, zegt Meeike Kusters, kinderarts in het Amsterdam UMC. ‘Er is meer aandacht gekomen voor de complicaties van obesitas bij kinderen. Het kan ook zijn dat we het daardoor vaker zien.’

Wat een volwassen ziekte doet met een kinderlichaam, daarover is nog maar weinig bekend, zegt kinderarts Edgar van Mil (Jeroen Bosch ziekenhuis). ‘Maar dat valt wel te bedenken. Amerikaanse artsen waarschuwen dat de huidige generatie de vorige niet gaat overleven. Dat klinkt dramatisch, maar de boodschap klopt: als dit zo doorgaat, worden kinderen van nu gemiddeld minder oud dan hun ouders.’

Als het cholesterol en de bloeddruk gevaarlijk hoog worden, geven kinderartsen soms medicijnen, de statines en de bloeddrukverlagers die ook miljoenen volwassenen slikken. ‘We weten nog niet goed wat bij kinderen de langetermijneffecten zijn van die medicijnen’, zegt Vreugdenhil, ‘maar soms hebben we geen keuze, dan moeten we iets doen omdat anders schade in het lichaam kan ontstaan.’

Artsen moeten wel oppassen dat ze van obesitas niet een louter medisch probleem maken, waarschuwt Van Mil, want dan zijn ouders geneigd om te zeggen: geef maar medicijnen. ‘Van een verhoogde bloeddruk of te veel cholesterol voelt een kind niks, we moeten het gezin verleiden om iets aan te pakken wat pas in de toekomst een probleem gaat worden.’ Nee, uw kind groeit hier niet overheen, zegt hij geregeld tegen ouders. ‘Als je voor je zesde obesitas hebt, is de kans dat je daarna spontaan kilo’s verliest niet groot, dan moet een kind zich gaan inspannen.’

Het goede nieuws is dat de averij in het lichaam valt terug te draaien door gewichtsverlies en een andere leefstijl. Een kind hoeft maar 5 tot 10 procent van zijn gewicht te verliezen om van dreigende chronische ziekten af te komen, zegt Van Mil. En hoe jonger het kind, hoe sterker de resultaten, zo blijkt uit onderzoek in het Maastrichtse centrum voor kinderen en jongeren met overgewicht: de aangerichte schade is bij jonge kinderen nog minder groot.


Beeld Vilain & Gai
Diabetes type 2
Vier jaar geleden presenteerde een Amerikaanse arts op een internationaal congres de jongste patiënt ooit met diabetes type 2: een peuter van 3,5 jaar oud met een gewicht van 35 kilo. Inmiddels zien kinderartsen Erica van den Akker (Rotterdam) en Anita Vreugdenhil (Maastricht) op hun spreekuur net zulke jonge kinderen. Van alle kinderen met ernstige obesitas heeft 0,7 procent diabetes type 2: hun alvleesklier heeft zo hard moeten werken om voortdurend al het suiker uit het bloed te halen dat het orgaan uitgeput is geraakt. Maar ook kinderen met milder overgewicht hebben al problemen, zegt kinderarts Kusters. Zij ziet bij die groep vaak al een voorfase van diabetes, waarin het lichaam minder gevoelig wordt voor insuline.

‘Toen ik met mijn carrière begon, zagen we de ziekte uitsluitend bij 50-plussers’, zegt hoogleraar Schrauwen. ‘Nu komt het steeds vaker bij kinderen voor en dat is ernstig. Patiënten gaan uiteindelijk niet dood aan de diabetes, maar aan de gevolgen ervan. Als je dan nog maar 8 jaar bent, komen die gevolgen op veel jongere leeftijd tot uitdrukking.’

Obesitas is de belangrijkste oorzaak maar kinderarts Van Mil ziet vaak dat sprake is van een kluwen aan factoren. Door de betere medische zorg bijvoorbeeld blijven kinderen met een laag geboortegewicht vaker in leven, maar dat gaat gepaard met een hoger risico op diabetes, mogelijk doordat hun organen relatief klein blijven voor hun leeftijd. ‘Hun alvleesklier is simpelweg een kleinere fabriek en komt eerder in de problemen.’

Kinderartsen kunnen de ziekte niet ongemoeid laten: kinderen krijgen metformine, in een later stadium insuline. ‘Maar wat die medicijnen voor een jong lichaam betekenen, is nog onbekend’, zegt Schrauwen. Amerikaanse kinderartsen concludeerden twee jaar geleden in het vakblad Jama dat patiënten die al op de kinderleeftijd diabetes type 2 krijgen twee keer zo vaak complicaties krijgen als leeftijdsgenoten met diabetes type 1.

Kinderarts Van den Akker vindt het vooral zorgwekkend dat zij de ziekte al ziet voordat de puberteit begint. ‘Jonge kinderen hebben veerkracht, hun alvleesklier kan veel hebben. Als het nodig is, kunnen zij enorm veel insuline aanmaken, veel meer dan een volwassene. Als zich dan op zo’n leeftijd al diabetes type 2 openbaart, dan is er iets goed mis.’

Haar Amsterdamse collega Meeike Kusters noemt het ‘frustrerend’ om kinderen medicijnen te moeten voorschrijven, omdat ze weet hoeveel er valt te winnen met een andere leefstijl. ‘Maar wij zien vaak hoe moeilijk dat is.’ En toch, soms wordt ze opeens verrast. Laatst kreeg ze een jongen op haar spreekuur die 27 kilo was afgevallen. Zijn diabetes was verdwenen, zijn cholesterol was gehalveerd, zijn bloeddruk weer normaal. ‘Ik ben gewoon begonnen en ik voelde me steeds beter, zei hij.’


Brandend maagzuur
Meer dan twee miljoen volwassenen gebruiken jaarlijks pillen tegen zuurbranden, een kwaal die te maken heeft met ouderdom, overgewicht, roken en drinken. Maar die medicijnen werden vorig jaar ook aan ruim 18 duizend nul- tot tweejarigen voorgeschreven, en dat zijn er twee keer zoveel als tien jaar geleden.

Bij zuigelingen is al jaren sprake van overbehandeling, zegt Niek de Wit, hoogleraar huisartsgeneeskunde aan het UMC Utrecht. De Wit schreef voor de Gezondheidsraad een advies over onnodige medicalisering waarin hij het gebruik van maagzuurremmers bij baby’s besprak.

Veel kinderen zijn in de eerste maanden prikkelbaar, huilen en spugen melk terug, vertelt hij, maar ouders zijn daar de laatste jaren eerder ongerust over en gaan sneller naar de huisarts, daartoe soms aangespoord door wat ze lezen op blogs en forums: kan dat onverklaarbare huilen niet te maken hebben met reflux, waarbij de zure maaginhoud in de slokdarm terechtkomt?

Omdat zulke jonge patiënten het nog niet zelf kunnen vertellen, is de diagnose alleen te stellen met een kijkonderzoek van de slokdarm, zegt hij, maar dat is te belastend. Meestal gaat het huilen vanzelf over, artsen moeten er eigenlijk voor kiezen om af te wachten, aldus De Wit, maar dat gebeurt vaak niet en zo krijgen te veel baby’s maagzuurremmers tegen een kwaal die ze niet hebben. Onderzoek heeft uitgewezen dat het huilgedrag van baby’s meestal niet door reflux wordt veroorzaakt, medicijnen zijn dan niet effectief.

Wat ook meespeelt: de farmaceutische industrie heeft bij artsen en via de media de term ‘zure reflux’ geïntroduceerd, om zo een natuurlijk verschijnsel te benoemen als medische aandoening, die met maagzuurremmers kan worden verholpen.

Vorige maand publiceerde het vakblad Pediatrics een studie waarin een verband wordt aangetoond tussen het gebruik van maagzuurremmers in het eerste levensjaar en botbreuken later in de kindertijd. Bij volwassenen zijn op de lange termijn ook andere bijwerkingen gemeld. De Wit: ‘We hoeven niet meteen groot alarm te slaan, maar het is wel een waarschuwing: geef die medicijnen niet als ze niet nodig zijn.’

Obstipatie
Verstopping is een kwaal die vaak voorkomt bij 75-plussers, maar uit cijfers die de stichting Farmaceutische Kengetallen (SFK) op verzoek van de Volkskrant verzamelde, blijkt dat ook steeds meer kinderen en jongeren een laxeermiddel gebruiken. Vorig jaar ging het om 160 duizend kinderen onder de 18, ruim 20 duizend meer dan tien jaar geleden.

‘Dat zijn er best veel’, zegt hoogleraar Marc Benninga, in het Amsterdam UMC gespecialiseerd in kindermaag-darm-leverziekten. Het aantal Nederlandse kinderen en jongeren met obstipatie is stabiel en ligt al jaren rond de 100 duizend, zegt hij, de stijging van het aantal jonge gebruikers kan hij niet verklaren. ‘Veel kinderen hebben last van buikpijn, maar bij lang niet allemaal is verstopping de oorzaak.’ Toch denkt hij niet meteen aan overbehandeling, omdat de cijfers niet duidelijk maken hoe vaak sprake is van langdurig medicijngebruik. Sterker: Benninga ziet nog te vaak dat artsen afwachten en een kind met verkeerde adviezen opzadelen. ‘Water drinken en vezels eten, er zijn nog altijd dokters die dat zeggen, ze zouden beter moeten weten. Dat helpt hooguit om obstipatie te voorkomen, maar een oplossing is het niet.’ Een kind met obstipatie moet daar zo snel mogelijk vanaf, zegt hij, en de kans daarop is met een laxeermiddel 80 procent. Lange termijn bijwerkingen van de medicijnen zijn er nauwelijks, zegt hij. ‘Ook geen luie darm, zoals je nogal eens hoort. En nee, ik heb er geen baat bij om deze middelen te promoten. Ze zijn inmiddels zo goedkoop dat er ook niks meer aan te verdienen valt.’

Vermoeidheid
Een opmerkelijke kandidaat in het overzicht van meestgebruikte medicijnen onder jongeren dat de Stichting Farmaceutische Kengetallen samenstelde: 25 duizend jongeren tussen de 13 en de 17 kregen vorig jaar door een arts vitamine D voorgeschreven. Het is de vitamine die ouderen bij moeten slikken omdat hun huid die stof onder invloed van de zon minder snel aanmaakt. Waarom zoveel jongeren een recept krijgen, is niet duidelijk. Hoogleraar huisartsgeneeskunde Niek de Wit heeft wel een vermoeden. ‘Vitamine D wordt altijd geassocieerd met vage klachten als moeheid. Er zijn mensen met een vitamine-D-tekort die moe zijn, maar je moet dat niet omdraaien, het betekent niet dat iedereen die moe is een vitaminetekort heeft. Mogelijk nemen ouders bij een lamlendige puber hun kind sneller mee naar de dokter. Die laat het bloed onderzoeken en als de vitamine D dan op het randje van een tekort zit, is een recept snel gegeven.’

Internationale studies laten zien dat wereldwijd steeds meer kinderen kampen met een vitamine-D-tekort, het gevolg van gebrek aan zonlicht en een verkeerd voedingspatroon. Her en der wordt zelfs gewaarschuwd voor een terugkeer van de Engelse ziekte, die in de 18de eeuw bij jonge kinderen botvergroeiingen veroorzaakte. Maar bij Nederlandse kinderen met een normaal voedingspatroon is er niet meteen reden om aan een vitamine-D-gebrek te denken als ze moe zijn, zegt De Wit.

Slaapproblemen
Vorige maand bleek uit Rotterdams onderzoek dat een op de zeventien jonge tieners wekelijks melatoninepillen gebruikt vanwege slaapklachten. Artsen maken zich daar zorgen over, omdat de langetermijneffecten van die medicijnen bij kinderen onbekend zijn. De oorzaak van al dat wakker liggen zit hem waarschijnlijk in het drukke hoofd van veel kinderen, en niet, zoals vaak wordt gedacht, in het blauwe licht van schermpjes.

Ernstig is ook het aantal kinderen dat nu al slaapapneu heeft, een ziekte die zich meestal pas op latere leeftijd openbaart en waarbij de ademhaling tijdens het slapen geregeld stokt. Van alle kinderen met ernstige obesitas die in Maastricht door het obesitasteam worden gezien heeft 10 procent ernstige slaapapneu, zegt kinderarts Vreugdenhil. Ze hebben overmatige vetopslag in hun nek en keel waardoor er minder ruimte is om door te ademen, legt ze uit, en ze hebben een zware buik wat de ademhaling ’s nachts beïnvloedt.

De kinderen hebben zo een dubbel risico: vanwege hun obesitas lopen ze al meer kans op een hoge bloeddruk, maar als ze door de obesitas ook nog slaapapneu hebben, wordt die kans groter. Ze zijn bovendien minder uitgerust, door die slaapstoornis slapen ze oppervlakkiger en dat geeft vaak weer schoolproblemen. Een deel van de kinderen gebruikt ’s nachts een neusmasker, waardoor een continue luchtstroom de luchtwegen openhoudt tijdens de slaap.


Beeld Vilain & Gai
Depressie
Steeds meer jongeren komen de laatste jaren in de buurt van wat kinderpsychiater Jan Buitelaar ‘de grote psychiatrie’ noemt. ‘We zien bij jongeren een ziektebeeld dat we kennen van volwassenen, de melancholische depressie, die gepaard gaat met minder eetlust en met een vertraagd denken en handelen.’

Het gebruik van antidepressiva onder jongeren laat een forse stijging zien: cijfers van de SFK wijzen uit dat vorig jaar 6.600 jongeren tussen de 13 en 18 een SSRI gebruikten, de nieuwste generatie antidepressiva. Dat is een toename van bijna 70 procent in tien jaar tijd. ‘Ik vind het veel’, zegt Buitelaar, hoogleraar aan het Radboudumc. ‘Niet dat er sprake hoeft te zijn van verkeerd voorschrijven, daarvoor weet ik niet voldoende. Maar het is wel een trend die nieuwsgierig maakt.’ Het flinke aantal jonge SSRI-gebruikers is opmerkelijk omdat artsen is gemaand om voorzichtig te zijn met die medicijnen, nu uit onderzoek is gebleken dat ze het risico op zelfdoding bij jongeren kunnen verhogen.

Kinderpsychiaters weten dat ze terughoudend moeten zijn en depressieve kinderen bij voorkeur moeten behandelen met cognitieve gedragstherapie, zegt Buitelaar. ‘Maar bij een ernstige depressie zijn jongeren niet meer bereikbaar voor gesprekken, dan moeten we ze met medicijnen eerst proberen terug te brengen naar een vitale conditie.’

Buitelaar hoort van psychiaters dat depressies bij jongeren ernstiger worden, omdat er tal van problemen of andere psychische aandoeningen bij komen. ‘Kinderen hebben vaker te maken met gezinsproblemen, met gescheiden ouders die ruziën bijvoorbeeld. En wat kinderen allemaal niet moeten doen om in de ogen van hun leeftijdsgenoten succesvol te zijn. Die impliciete eisen nemen toe, en het oordeel van de groep is snoeihard.’

Botontkalking
Broze botten stonden tot voor kort te boek als een ouderdomskwaal maar Joop van den Bergh, bijzonder hoogleraar botkwaliteit en metabole botaandoeningen aan de Universiteit Maastricht, heeft de indruk dat de aandoening zich vaker dan voorheen al op jonge leeftijd openbaart. Dat kan te maken hebben met de leefstijl van jongeren, die minder bewegen, minder zuivel eten en minder buiten komen, dus minder vitamine D aanmaken (cruciaal voor het behoud van stevige botten), mailt hij. Het kan ook gewoon zijn dat er meer aandacht voor de problemen is en patiënten eerder in het medische traject komen.

Klachten ontstaan, net als bij een hoge bloeddruk, pas na jaren. De botmassa neemt af met het stijgen van de leeftijd, dus wie in de jeugd niet genoeg heeft opgebouwd (de piekbotmassa) loopt eerder kans op botbreuken.


Leefstijl verandering, het klinkt mooi en noodzakelijk in theorie, in praktijk komt er geen zak (patat) van terecht, niks niet, hartinfarct, te zwaar, hoge bloeddruk, 2 pakjes sigaretten roken per dag, de man met de zeis voor de deur, echt het helpt niks.

Die polypil dan inzetten zou per saldo, de gezondheidszorg consumptie zowel bij zorgverleners als de betalers van die zorg -rijksoverheid / zorgverzekeraars, goedkoper kunnen zijn

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door romo » 30 aug 2019, 15:22

Voor het eerst menselijke hersenen gekweekt die hersengolven afgeven


Microscopische doorsnede van een van de minibreintjes. De verschillende kleuren staan voor verschillende celtypen. Beeld Muotri Lab/UCTV
Voor het eerst hebben wetenschappers menselijke stukjes brein gekweekt die gecoördineerde elektrische activiteit vertonen, net als bij een ongeboren baby. Een doorbraak om ziektes als autisme en migraine te begrijpen en medicijnen tegen epilepsie te testen, zeggen wetenschappers. Pas op: hellend vlak, waarschuwen ethici.

Maarten Keulemans29 augustus 2019, 17:00
De breintjes die de Amerikaanse celbioloog Alysson Muotri en zijn collega’s vandaag beschrijven, zijn niet groter dan een speldenknop. Honderden van de ‘breinorganoïden’ kweekte Muotri in het lab, door menselijke huidcellen met chemische signaaltjes om te programmeren tot hersencellen en ze in een petrischaaltje tot groei te brengen.


Al na twee maanden begonnen de klompjes weefsel soms kleine elektrische pulsjes af te geven, een teken dat de cellen netwerkjes begonnen te vormen. Na tien maanden werden de hersengolven stabieler en veelzijdiger, vergelijkbaar met de hersenactiviteit bij ongeboren baby’s, schrijven Muotri en zijn groep in vakblad Cell Stem Cell.

Niet schrikken, benadrukt Muotri desgevraagd per e-mail: het zijn maar stukjes weefsel, nodig om in detail te kunnen onderzoeken wat er precies gebeurt in levend menselijk hersenweefsel. Niet eens alle soorten hersencellen zitten erin. ‘En we hebben geen hersengebieden of structuren. Deze hersengolven hebben misschien niets te maken met de activiteit in echte hersenen.’

Zelfbewustzijn
Maar het zo goed mogelijk nabootsen van echte hersenactiviteit is wel degelijk het doel. ‘Dit lijkt me een moment om even te pauzeren en te bediscussiëren wat we moeten doen als deze breinorganoïden uiteindelijk tekenen vertonen van bijvoorbeeld zelfbewustzijn’, mailt ze. ‘Ik weet niet goed waar de grens ligt. Maar ik weet wel dat deze technologie het in zich heeft om de levens te veranderen van miljoenen mensen die lijden aan neurologische aandoeningen.’

Daarbij denkt hij aan neurologische ziektes als autisme, epilepsie of migraine, maar ook aan psychiatrische aandoeningen zoals schizofrenie of depressie, mailt Muotri. ‘Er zijn veel aandoeningen waarbij de structuur van de hersenen zelf onveranderd is, maar waarbij de defecten in de netwerken en circuits zitten – de hersengolven die we detecteren met EEG’s.’


Menselijke kweekhersentjes in het lab. Beeld Muotri Lab/UCTV
De laatste jaren kwam het kweken van kleine stukjes weefsel, zogeheten organoïden, in een stroomversnelling. Konden medici tot voor kort hooguit stukjes weefsel wegsnijden om te bestuderen in het lab, inmiddels lukt het steeds beter om levende stukjes darm, nier of maag op te kweken uit losse stamcellen van de patiënt. Daarmee kan men bijvoorbeeld ziektebeelden nabootsen, of alvast droogoefenen welk medicijn het beste zal aanslaan bij een bepaalde patiënt.

Hersenorganoïden zoals die van Muotri zetten de boel nu op scherp: enerzijds belangrijk omdat je bij een patiënt nu eenmaal geen stukjes hersenweefsel kunt wegnemen, maar anderzijds beladen omdat het brein toch iets anders is dan je grote teen. ‘We zijn opeens weer twee stappen verder. En dat roept belangrijke ethische vragen op’, vindt arts-onderzoeker Sarah Boers (UMC Utrecht), die onlangs promoveerde op de ethiek van organoïden.

Prikkelend
Belangrijk om daarbij de hersenpatiënten aan het woord te laten, benadrukt ze. ‘Het gaat tenslotte om hun weefsels.’ Uit onderzoek waarvan Boers binnenkort de resultaten presenteert, blijkt dat patiënten nog weinig weet hebben van de ontwikkelingen. ‘Terwijl we zien dat je een constructieve dialoog krijgt, als je met de patiënten hierover doorpraat.’

Belangrijk en ‘zonder meer prikkelend’, reageert bij het Erasmus MC neurobioloog Steven Kushner, die zelf met vergelijkbare hersenkweeksels aandoeningen zoals schizofrenie onderzoekt. ‘Het is eigenlijk ongelooflijk. Twaalf jaar geleden durfden we amper te dromen van het kweken van hersencellen in samenhang. En nu hebben we het al over structuren die misschien hersenactiviteit nabootsen’, zegt hij aan de telefoon. In dat ‘misschien’ zit meteen zijn voorbehoud: Kushner twijfelt of de hersengolven die Muotri ziet, echt wel hetzelfde zijn als die van een baby. ‘Maar dat we die kant opgaan, staat buiten kijf. En dat ze hier een zeer interessant fenomeen waarnemen, ook.’

Ook Kushner verwacht niet dat er zoiets als gedachten in de hersenkweeksels omgaan. De minibreintjes hebben immers geen zintuigen waarmee ze iets kunnen waarnemen, zegt hij. ‘En ik vind het moeilijk voorstelbaar dat een balletje cellen zonder enige input van buitenaf een of andere vorm van bewustzijn heeft.’

Brein met oog
Anderzijds: experimenten waarbij men kweekhersenen vastkoppelt aan bijvoorbeeld netvliescellen zijn ook al gaande, vertelt Kushner. Dat komt al meer in de buurt van het beroemde griezelverhaal van Roald Dahl over de echtgenote die na het overlijden van haar dominante man diens brein met één oog eraan op kweek zet – waarna de man lijdzaam moet toezien dat de echtgenote alles doet wat hij haar had verboden.

‘Dit is zo’n ontwikkeling waarbij ik als wetenschapper denk: we kunnen hier wel wat medisch ethici gebruiken’, vindt ook Kushner. ‘Dit is misschien een mooi moment om daarmee te beginnen. Wij als uitvoerende wetenschappers zijn niet opgeleid in de expertise hoe je hierover moet denken. ’

Boers telt haar zegeningen: ‘Ik vind het mooi dat het artikel al benoemt dat er ethische implicaties zijn. Je ziet bij dit soort onderzoeken nogal eens dat men alleen het experiment beschrijft, zonder dat men het verband legt met de maatschappelijke consequenties.’
Bron; Volkskrant.nl

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door romo » 10 sep 2019, 15:55

NIEUWS WETENSCHAP

Vreemd: medicijncocktail maakt ouderen biologisch jonger
Een poging om met medicijnen het immuunsysteem van ouderen op te peppen, blijkt een rare bijwerking te hebben: de deelnemers aan het experiment werden er gemiddeld tweeënhalf jaar jonger door. ‘Dit voelt heel futuristisch’, zegt de ontdekker van het effect tegen het Britse wetenschapsblad Nature.

Maarten Keulemans10 september 2019, 9:54

Tom Okker en Sjaak Swart tijdens de presentatie van OldStars-tennis, een nieuwe aangepaste spelvorm voor ouderen. Beeld ANP
De wetenschappers onder leiding van de Californische geneticus Steve Horvath benadrukken dat de resultaten nog pril zijn: getest op slechts negen proefpersonen, en zonder controlegroep om het placebo-effect uit te sluiten. ‘Maar omdat we de veranderingen in elk individu konden volgen, en omdat het effect zo sterk was, ben ik optimistisch’, aldus Horvath tegen Nature.


‘Ik vind dit toch wel een heel interessant onderzoek’, reageert in Groningen ook Gerald de Haan van onderzoeksinstituut voor verouderingsbiologie Eriba. ‘Alles duidt erop dat ze deze mensen biologisch hebben verjongd.’

Zwezerik
Het onderzoek begon in 2015 als poging de ‘thymus’ (de zwezerik) op te kalefateren, een orgaantje achter het borstbeen waar immuuncellen rijpen. Met het klimmen der jaren verschrompelt en vervet de zwezerik. Vandaar dat immunoloog Gregory Fahy van biotechbedrijf Intervene Immune besloot te testen of de thymus met groeihormoon weer is op te krikken. Zodoende kregen negen gezonde 50-plussers een cocktail van drie tamelijk gewone middelen: groeihormoon, het prohormoon DHEA en een diabetesmedicijn, metformine.

Een jaar later bleek bij zeven van de deelnemers de thymus op de MRI-scan inderdaad wat gegroeid. Maar de verrassende bijvangst kwam aan het licht toen Fahy geneticus Horvath vroeg de biologische leeftijd van de deelnemers te bekijken. Bij alle deelnemers was de chemische verpakking van het dna wat ‘jonger’ geworden. Eén van de deelnemers had in een jaar tijd zelfs 6,5 jaar biologische leeftijd afgeschud, schrijft het team in vakblad Aging Cell.

‘Er gebeurt duidelijk iets in hun bloed’, beaamt De Haan na inzage van de onderzoeksresultaten. ‘Het lijkt of de cellen van deze proefpersonen functioneler zijn geworden en hun immuunsysteem wat is verjongd. Al moet nog blijken wat dat precies betekent: onduidelijk is bijvoorbeeld of je deze middelen moet blijven slikken om het effect te behouden.’

Combinatiepil
De laatste jaren zijn er meer proeven met middelen die verouderende mensen langer gezond houden. Zo meldde een Iraans team onlangs dat het preventief slikken van een combinatiepil van aspirine, cholesterolverlager en twee bloeddrukverlagers de kans op hartinfarcten en beroertes in vijftien jaar tijd halveert. Maar het Amerikaanse onderzoek is het eerste waarbij men proefpersonen echt biologisch jonger ziet worden, aldus Horvarth en Fahy in hun vakartikel.

Dat zet de discussie op scherp of het wel zo verantwoord is om gezonde ouderen te behandelen, zegt De Haan. ‘Daarover hebben we veel discussies in het veld. Enerzijds kun je je afvragen: waarom zou je iets gaan slikken als je gezond bent? Maar anderzijds zijn de baten aanzienlijk, als je hiermee kunt voorkomen dat iemand ziek wordt.’

De grote hoop van verouderingsbiologen is dat het mogelijk wordt om op den duur ouderdomsziektes zoals kanker, hart- en vaatziekten en dementie langer buiten de deur te houden. ‘Het immuunsysteem is een belangrijke factor, omdat het op veel vlakken effect heeft’, zegt De Haan.

Bron; Volkskrant.nl

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door romo » 27 sep 2019, 16:22

Beginnen alzheimer en reuma met een ontstoken gebit?


Beeld Marthe van de Grift
Is een nietige mondbacterie de reden waarom we worden getroffen door alzheimer, reuma en aderverkalking? De bewijzen daarvoor beginnen zich op te stapelen. Plannen voor speciale tandpasta’s, vaccins en mondzorgprogramma’s trouwens ook.

Maarten Keulemans27 september 2019, 15:01
Hij woont dus gewoon in uw mond. Een kleine bacterie, veel te nietig om met het blote oog te zien, verstopt tussen uw tanden en kiezen. Tot het tandvlees rond uw kiezen met de jaren begint te wijken en hij langs uw tandbeen naar beneden zinkt, samen met zijn soortgenoten. Naar een zuurstofloze onderwereld in uw tandvlees, die kenners een ‘pocket’ noemen.


Daar, eenmaal zonder zuurstof, raakt de bacterie genaamd Porphyromonas gingivalis pas goed op dreef, vertellen microbiologen die je erover spreekt in geuren en kleuren. ‘Het broeit er, er zitten bloedresten, het is er warm’, schetst hoogleraar parodontologie Bruno Loos van het universitair tandheelkundig centrum ACTA. ‘Hij vindt het daar hartstikke leuk. Zonder zuurstof vermenigvuldigt hij zich als een idioot’, zegt Jan Maarten van Dijl, hoogleraar medische microbiologie in Groningen.

Wat er daarna precies gebeurt, daarover lopen de meningen uiteen. Misschien maakt P. gingivalis zich klein en dringt hij de bloedbaan binnen, verstopt in nota bene de immuuncellen die hem moeten bestrijden, denken sommigen. Misschien stuurt hij alleen zijn schadelijke eiwitten op pad, vermoeden anderen, vastgeplakt op kleine vetblaasjes die hij als zeepbellen uit zijn lijf laat wegbubbelen. Of misschien blijft hij gewoon in de mond, maar schopt hij daar zo’n stennis dat het hele immuunsysteem erdoor van slag raakt.

Want dat hij rotzooi trapt, lijkt inmiddels duidelijk. Sporen van zijn aanwezigheid worden aangetroffen in reumatische gewrichten, in plaques van hartpatiënten en recenter zelfs in dementerende breinen en bepaalde kankers. En de opwinding daarover neemt toe. Les racines du mal, de wortels van het kwaad, luidt de titel van een documentaire over de bacterie, eerder deze maand in Frankrijk. ‘Veroorzaakt deze ene microbe al deze ziekten?’, kopte het Britse blad New Scientist deze nazomer groot op de voorpagina. Gevolgd door een lange rij aandoeningen: van beroerten tot alvleesklierkanker, en van vroeggeboorten tot nierziekten.

Aanwijzingen dat tandvleesontsteking een rol speelt bij ouderdomsziekten als dementie en hart- en vaatziekten zijn er al langer. Al decennia is bekend dat aandoeningen als alzheimer, reumatoïde artritis en ouderdomsdiabetes niet alleen vaker voorkomen, maar ook ernstiger verlopen bij mensen met tandvleesontstekingen. En in Amerikaanse staten waar men de mondzorg vergoedt, zijn verzekeraars minder geld kwijt aan de kosten van diabetes, beroerten en hartinfarcten.

Alleen kunnen zulke waarnemingen ook toeval zijn. Misschien trekken ouderdomsziekten en parodontitis (tandvleesontsteking) gewoon gelijk op. Als we ouder worden, begint het immuunsysteem immers te slijten. Allerlei ontstekingen en ontstekinkjes steken dan de kop op. Tandvleesontsteking zou gewoon onderdeel kunnen zijn van dat algehele verval en de ‘ontstekingslast’ verder vergroten.

Anders denken over ziekten
Maar de laatste tijd begint dat beeld te veranderen. Wetenschappers begrijpen steeds beter hoe het verband tussen mondontstekingen en ziekte precies in elkaar steekt. En wat men vindt, wijst opvallend vaak die ene kant op: naar mondbacteriën die de boel ontregelen.

Dat is ‘een paradigmawijziging’, noteerde een team dementieonderzoekers deze zomer in een stand-van-zakenartikel voor vakgenoten, een aardverschuiving in het denken over ziekte. Zag men aandoeningen als alzheimer en reuma tot dusver vooral als plaatselijke defecten van het lichaam, het lijkt er steeds meer op dat het ‘systeemziekten’ zijn, kwalen die ontstaan als ons lijf wordt aangevallen door bacteriën. Een bijeffect van een lichaam dat verandert in een slagveld, als het zich kapot vecht tegen indringers zoals P. gingivalis.

Niet dat de rest er niet meer toe doet. ‘Voeding, gedrag, leefstijl, erfelijke aanleg: het speelt allemaal een rol’, benadrukt Van Dijl. ‘Maar we beginnen te beseffen dat er ook een microbiële component in het spel is. Bij opvallend veel vervelende ziekten is Porphyromonas gingivalis aanwezig. Hij zet bepaalde zaken op scherp.’


Beeld Marthe van de Grift
Neem de ziekte van Alzheimer. Tot voor kort gingen wetenschappers ervan uit dat alzheimer wordt veroorzaakt door aankoekende eiwitplaques in de hersenen, van doorgeknipte eiwitten genaamd amyloïde-beta en eentje genaamd tau. Maar dat verband staat niet onomstotelijk vast. Bij een beroemde studie onder nonnen bleken de vrouwen soms wel plaques maar geen dementie te hebben. En twee grote proeven met middelen die plaques opruimen, werden enige tijd geleden gestaakt toen duidelijk werd dat ze niets uithaalden.

In februari kwam de omslag. Een groep onder leiding van Stephen Dominy van biotechbedrijf Cortexyme vond toen eiwitten genaamd ‘gingipaïnes’ in 99 procent van de hersenbiopten van overleden alzheimerpatiënten. Die enzymen zijn de snoeimessen die P. gingivalis gebruikt om eiwitten door te knippen. En hoe meer gingipaïnes, des te erger de ziekte, toonde Dominy aan.

Dat was nog niet alles, want Dominy’s team vond ook het dna van, jawel, Porphyromonas gingivalis, in drie alzheimerbreinen waarin hij ernaar zocht. Toen hij vervolgens proefmuizen besmette met de bacil, kregen de dieren alzheimerachtige verschijnselen. Muizen die hij behandelde met een middel dat de gingipaïnes hindert, werden juist minder ziek.

‘Als het bewijs vanuit meerdere onderzoekslaboratoria zo eenduidig samenkomt, is dat heel overtuigend’, verklaarde een van de betrokken wetenschappers tegenover de vakpers. Kennelijk sluipen mondbacteriën binnen in het verouderende brein als de stevige ‘bloedbreinbarrière’ waarin het brein is verpakt met de jaren enigszins poreus begint te worden, zo vermoedt de onderzoeksgroep van Cortexyme.

Of neem reumatoïde artritis, de pijnlijke ontstekingsziekte waaraan ongeveer een op de negen Nederlanders lijdt. Bekend was al dat tandvleesontsteking de kans op de aandoening ongeveer verdubbelt, vertelt Van Dijl. Bovendien blijken reumapatiënten onderdelen van de bacterie in hun ontstoken gewrichten te hebben. ‘Het zijn allemaal nog associaties, geen bewezen oorzakelijke verbanden’, waarschuwt Van Dijl. ‘Maar het zou kunnen dat de ziekte in sommige gevallen in de mond begint.’


Aanvalsstrategie
De aanvalsstrategie van de bacterie, waarvan Van Dijls team de afgelopen jaren de details ontrafelde, lijkt dat idee te ondersteunen. Eenmaal in het lichaam blijkt P. gingivalis behalve gingipaïnes nog een enzym af te scheiden, dat menselijke immuuncellen kreupel achterlaat. Waarna ons lichaam de aangetaste immuuncellen wil opruimen – en zo per ongeluk zichzelf aanvalt, neemt Van Dijl aan. ‘Als je van thrillers houdt, is dit geweldig’, zegt Van Dijl. ‘Al die intriges en dat geniepige gedoe van die bacterie.’

En dan is er die andere grote klapper: hart- en vaatziekten. Enkele jaren geleden wist een team van de Universiteit van Florida de mondbacterie levend en wel op te duikelen uit de verkalkte aderen van proefmuizen. Anderen troffen de bacterie aan in de vettige plaques in aderen, die een van de hoofdoorzaken zijn van infarcten en het ontstaan van bloedpropjes. En in een experiment waarbij men varkens besmette met P. gingivalis kregen de dieren, het wordt haast voorspelbaar, aderverkalking.

Maar hoe zit het met erfelijkheid? Met families die het ongeluk hebben door een genetisch defect een veel groter risico te lopen op alzheimer of een hartziekte? Zelfs daarvoor heeft de bacterietheorie misschien een verklaring.

Neem de mensen die vanwege een genetisch defect een afwijkende vorm aanmaken van het vet afvangende eiwit genaamd ‘ApoE’ – en daardoor meer kans hebben op hart- en vaatziekten en alzheimer. De patiënten maken uitgerekend een variant van ApoE aan waarop de gingipaïnes extra goed greep hebben, ontdekten onderzoekers van drie Zweedse universiteiten onlangs. Met aderverkalking en alzheimer als gevolg.

Je zou zeggen: aanpakken die bacterie. En dat is ook precies wat hier en daar gebeurt. Zo testen wetenschappers in Australië en de VS momenteel twee vaccins tegen P. gingivalis, in de hoop de microbe uit de mond te weren. En op een congres in Los Angeles maakte Cortexyme deze zomer de resultaten bekend van een eerste, verkennende patiëntenproef met een molecuul genaamd COR388, dat gingipaïne blokkeert. Hoewel men het middel nog maar op zes patiënten met beginnende alzheimer uitprobeerde, alleen nog maar om de stof te testen op veiligheid, waren de resultaten opvallend: de deelnemers kregen minder ontstekingsstoffen in hun bloed, en minder restjes doorgeknipt ApoE.

Maar niet iedereen is overtuigd. Al in de lift op weg naar de kamer waar we hebben afgesproken, steekt Bruno Loos van wal: leuk, al die aandacht voor P. gingivalis, maar vergis je niet: ‘Dit is een bacterie die we al vele jaren kunnen kweken.’ Wie weet wat er nog meer op ons loert, vanuit de pockets tussen onze tanden, waarvan we het gewoonweg niet weten. ‘Onder het tandvlees zitten ook grote aantallen andere bacteriën, mogelijk met net zo veel ziekmakende eigenschappen. Alleen kun je die niet kweken.’


Beeld Marthe van de Grift
Niet verstandig dus om alleen Porphyromonas gingivalis weg te halen, vindt Loos. Wie weet wat je ervoor terugkrijgt. ‘Het zou best kunnen dat als je een vaccin inzet tegen P. gingivalis, een andere bacterie daarvan profiteert en tot bloei komt.’

Dat vindt ook Wim Crielaard, die toevallig ooit samen met Van Dijl in de collegebanken zat. ‘Mensen willen altijd graag geloven dat er één oorzaak is’, zegt hij. Zijn eerlijke oordeel over de medicijnproeven tegen P. gingivalis? ‘Ik hoop van harte op een positief resultaat. Maar ik denk niet dat het ook maar iets gaat opleveren.’ Waarop hij, gespeeld dramatisch, de hand voor de mond slaat: ‘Oeps, wat zeg ik nou toch.’

Regelmatig naar de tandarts
Maar hoe moet het dan wel? Is er geen enkel kruid tegen de microben gewassen? Toch wel. ‘Je kunt bijvoorbeeld regelmatig naar de tandarts en de mondhygiënist gaan’, zegt Van Dijl. ‘Dat zou ik sowieso iedereen aanraden.’

Een onmodieus advies, beseffen ze ook bij het ACTA. Tandartsbezoek is immers niet erg populair, en kost tijd en geld. En omdat ontstoken tandvlees nauwelijks pijn doet, valt de ontsteking niet erg op en stellen mensen behandeling uit. ‘We moeten echt eens af van het bakerpraatje dat bloedend tandvlees normaal zou zijn’, zegt Loos. ‘Dat is het niet.’

Proeven waarbij men patiënten een grondige mondbehandeling geeft, bieden intussen opvallende resultaten. In Engeland liet een team onder leiding van hoogleraar tandheelkunde Francesco d’Aiuto 264 diabetespatiënten intensieve of gewone mondzorg ondergaan bij de tandarts en de mondhygiënist. Onlangs maakte hij de resultaten bekend: de intensief behandelde patiënten hadden gezondere bloedwaarden gekregen, de gewoon behandelde patiënten waren iets achteruitgegaan.

Of neem het experiment dat Nicola West en Shelley Allen-Birt van de Universiteit van Birmingham momenteel uitvoeren op twintig patiënten met beginnende alzheimer: reinig hun gebitten en kijk wat het doet met hun ziekteverloop. ‘Wat ik hoop, is dat het de cognitieve afname stabiliseert’, zegt Allen aan de telefoon vanuit Engeland. Een krasse uitspraak, maar Allen wijst op een Britse studie van enkele jaren terug: wetenschappers die zestig alzheimerpatiënten volgden, zagen dat de patiënten met parodontitis in een halfjaar tijd liefst zes keer zo snel aftakelden. ‘De zaak is enorm complex’, zegt Allen. ‘Maar we denken dat dit een zeer belangrijke, hoopgevende waarneming is.’

We moeten ophouden de mond te zien als een apart onderdeel van het lichaam, vinden kenners – dat ene lichaamsdeel waarvoor je naar de tandarts gaat, terwijl je voor al het andere de huisarts en de specialist opzoekt. ‘Onderzoeken zoals die in Engeland bewijzen dat wat er in de mond gebeurt, het hele lichaam beïnvloedt’, zegt Loos. ‘Als je ergens in het lichaam een ontsteking hebt, voel je je toch ook beroerd? Dat is met een ontsteking in de mond net zo goed het geval.’

Poetsen, flossen, stoken!
En voorkomen is beter dan genezen. Poetsen, flossen, stoken! Ook hier staat de wetenschap niet stil, vertelt Crielaard. ‘Een tandpasta die als een soort Yakult is voor de mond, dus die de flora in de mond stuurt, daaraan wordt hard gewerkt.’

Cruciaal daarbij is het inzicht dat mondbacteriën zoals P. gingivalis niet op eigen houtje opereren. In de mond worden ze in bedwang gehouden door andere soorten, zoals de klavers in de wei in toom worden gehouden door de grassen, kruiden en planten eromheen. Bij tandvleesontsteking raakt dat evenwicht uit balans en kunnen schadelijke microben gaan overheersen.

Crielaard zegt het in tuinierstermen: de kunst is om ‘de ecologie in evenwicht te houden’. Met een uitgekiende tandpasta bijvoorbeeld. Neem een tandpasta die Colgate enkele jaren geleden op de markt bracht, met het aminozuur arginine erin. Sommige soorten mondbacteriën, die de zuurgraad verbeteren, zijn er gek op. Met als gevolg: meer ‘gunstige’ bacteriën, minder zuur – en minder aantasting van tanden en kiezen. ‘Zo zie je dat je het microbioom in de mond kunt sturen’, zegt Crielaard.

Voor de toekomst mijmeren kenners zoals hij al over hele batterijen ‘gepersonaliseerde’ tandpasta’s op maat. Ieder zijn tandpasta! De één een pasta die de ontzurende bacteriën helpt, de ander misschien een tandpasta die gunstig is voor concurrenten van P. gingivalis. ‘De kunst wordt dan vooral om uit te vinden wie welke tandpasta nodig heeft.’

Voorlopig wacht een andere taak: de maatschappij ervan doordringen dat je bij de tandarts niet alleen gaatjes, maar ook levensgevaarlijke zaken als dementie, beroerten en hartinfarcten kunt voorkomen. ‘Het zit helaas nu eenmaal diep verankerd in de maatschappij dat we niet zo geïnteresseerd zijn in de gezondheid van de mond’, zegt Loos. ‘Maar dit is niet iets in de mond. Het is een ziekte van het lichaam.’

KAUW HIER EENS OP
Zwangerschapsvergiftiging
Bij ernstige ontstekingen tast P. gingivalis de baarmoederwand aan. Met als gevolg dat de bloedsomloop in de placenta verstoord raakt en de ongeboren baby niet meer goed wordt gevoed en zijn afval minder goed kwijt kan. Tandvleesontsteking is overigens een erkende risicofactor voor vroeggeboorte.

Kanker
Bij onder meer vroege mond-, slokdarm-, maag- en alvleesklierkanker wordt de bacterie met enige regelmaat aangetroffen. Bovendien lijkt de bacterie alvleesklierkankers ongrijpbaarder te maken voor chemotherapie, noteerde een deels Amsterdams team in een literatuuroverzicht.

Parkinson
De mondbacterie P. gingivalis en zijn enzymen zitten vaak in het bloed van parkinsonpatiënten, onthulden Zuid-Afrikaanse onderzoekers vorige maand. Tijd om ook deze hersenziekte te gaan bezien als een ontstekingsziekte, bepleit het team dat de ontdekking deed.

Maculadegeneratie
60-plussers met tandvleesontsteking hebben ongeveer twee keer zoveel kans op deze oogziekte, waarbij het midden van het gezichtsveld vaag wordt. Toeval? Misschien. Amerikaanse oogartsen die vorig jaar de ogen van proefmuizen besmetten met P. gingivalis, zagen in elk geval dat de dieren maculatiedegeneratie kregen.

Diabetes type 2
Het verband tussen ouderdomssuiker en mondontsteking is nog volop in onderzoek. Wel zijn er bij patiënten sporen van mondbacteriën aangetroffen in de lever en de alvleesklier, weefsels die alles met de ziekte te maken hebben. En muizen die gevoerd worden met P. gingivalis, krijgen behalve aderverkalking, reuma en alzheimer vaak ook diabetes.
EN ROKEN DAN?
Algemeen bekend: ongezond eten, roken, drinken en weinig bewegen vergroten de kans op ouderdomsziekten. Geen bacterie te bekennen, toch? Mis. Zo wijzen aanhangers van de ‘mondontstekingstheorie’ erop dat slechte leefgewoonten het lichaam niet alleen op allerlei manieren beschadigen, maar ook de bacteriën helpen: drinken, roken en ongezond eten verzwakken bijvoorbeeld het gebit, zodat mondbacillen gemakkelijker het lichaam in kunnen.

Intrigerend is ook het verband met ijzer. Dat element neemt toe in het bloed bij het eten van overmatig rood vlees, suiker en te weinig groenten en fruit – én staat erom bekend dat het dommelende bacteriën kan activeren. Zo kan een voedingspatroon met te veel rood vlees en suiker en te weinig groenten en fruit bijdragen aan ziekte, betoogt de Britse biochemicus Douglas Kell in zijn vorig jaar gepubliceerde ‘ijzer-ontregelingstheorie’.

Bron; Volkskrant.nl

Robin
Berichten: 51206
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Robin » 02 okt 2019, 13:05


Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door romo » 02 okt 2019, 16:51

Toekomst vol keuzes: QR-codes, een waterbegraving of invriezen

De dood gaat helemaal anders worden
Door KOEN NEDERHOF
1 uur geleden in BINNENLAND



AMSTERDAM - De dood is vooralsnog redelijk eendimensionaal. Je leeft, en dan niet meer. Maar de toekomst biedt een waar keuzemenu. Hoe lang wil je de dood uitstellen en hoe wil je voortleven na de dood? Wil je nog wel dood? „Hier moeten we nu al over nadenken”, zeggen toekomstonderzoekers. Want de mogelijkheden zorgen ook voor nieuwe vraagstukken.


Ⓒ TELEGRAAF
Stel je een uitvaart voor. Hetty is 82 jaar geworden, en na een kort ziekbed overleden. Over een hoop is nagedacht. De bloemen, de kist, de muziek. Wordt het cremeren of begraven? Koffie en cake, of toch een broodje? En drinkt de familie achteraf nog een borrel?


Het lijkt heel wat, maar de toekomst van de dood biedt nog veel meer keuzeopties. „Een heel menu”, zeggen futurologen Kim Timmer en Jeanneke Scholtens. De toekomstonderzoekers van Buro Zorro verdiepten zich het afgelopen jaar in de toekomst van de dood. Op 8 oktober presenteren ze in het Amsterdamse Pakhuis de Zwijger een avond rond het thema, volgend jaar volgt een boek.

Rituelen

Stel dat Hetty in 2040 was doodgegaan. Niet aan ouderdom, maar na een ongeluk. Domme pech, ze was nog kerngezond. Dan was ze wellicht in een urn met een QR-code gegaan. Ingevroren of naar het hiernamaals gestuurd met een waterbegraving. Ze had vooraf haar uitvaart kunnen beleven, iets wat nu al af en toe voorkomt. De uitvaart had allemaal nieuwe rituelen gehad. En we hadden ons Hetty allemaal kunnen herinneren dankzij een persoonlijk robotje of even kunnen opvragen als hologram. Keuzes te over. Leve de dood.

„Er rustte altijd een taboe op de dood. We stopten de dood liever weg. Daarom zakt zo’n kist ook pas weg als iedereen het crematorium heeft verlaten. Maar de dood wordt steeds bespreekbaarder. We hebben nu vaak bucketlists omdat we weten dat we doodgaan. Er zijn zelfs death cafés waar je over de dood kunt praten”, merkt Timmer op.

De dood als thema haalt regelmatig het nieuws. Onlangs nog: van de geruchtmakende euthanasiezaak, waarbij de rechter zich moest buigen over het handelen van een arts die een demente vrouw euthanaseerde, tot de opening van tentoonstelling Endless Life over de vraag hoe oud we eigenlijk kunnen worden.

Antibiotica

We zijn namelijk al een behoorlijk eind op weg. Scholtens: „In de loop der jaren hebben we er 50 jaar levensverwachting bijgeshopt, door onder meer hygiëne, antibiotica en vaccineren. Biotechnologie doet er de komende jaren een behoorlijke schep bovenop. Tegenwoordig worden we gemiddeld 83 jaar en vooralsnog is het zo dat elk decennium de levensverwachting met twee jaar stijgt. Maar daar hebben we ook wat voor ingeleverd. De periode waarin we lijden is langer geworden.”

Dat lijden op hogere leeftijd is nu ook het belangrijkste wat we wìllen en zo langzamerhand ook kùnnen veranderen. „Tegenwoordig willen we aan de dood sleutelen. Zelf aan het roer staan, zelf beschikken over de dood”, zegt Timmer. „Het gaat niet alleen om de toename van het aantal euthanasieverklaringen. Maar om wat de technologie ons daar binnen afzienbare tijd lijkt te kunnen geven om de kwaliteit van leven te verbeteren.”

Denk aan het 3D-printen van organen, waardoor een falende lever snel te vervangen is. Denk aan het sleutelen aan DNA, waardoor het lichaam verjongt. Of het verwijderen van zogenoemde senescente cellen, die ouderdom veroorzaken. Scholtens: „Wetenschappers zijn nu bezig geneesmiddelen te ontwikkelen die deze cellen verwijderen. Een anti-verouderingspil ook wel. Ze zijn bezig die ouderdomsziektes tegen te gaan, of uit te stellen. 130 worden is haalbaar. Maar in veel gevallen gaat het erom dat je gezond oud wordt, in plaats van alleen ouder.”

Invriezen

Toch komt al dit moois voor sommigen te laat. Geen ramp, want er zijn bijvoorbeeld ook wereldwijd al drie bedrijven die mensen invriezen na hun dood. Het idee daarachter, in theorie althans? Je zou die mensen terug kunnen halen als je de fatale ouderdomsprocessen in het lichaam kan terugdraaien. Leven ze mooi weer door.

En als we steeds ouder worden, leven we ook anders. Met tussen-pensioenen, meerdere lange relaties en studies tussendoor voor een carrière-switch. „Dit zijn echt dingen waar we over na moeten denken. Want er zijn ook mensen die niet willen dat we zo oud of onsterfelijk worden. We zullen uiteindelijk weer gaan polderen”, vermoedt Scholtens.
Bron; Telegraaf.nl

Robin
Berichten: 51206
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Robin » 05 okt 2019, 10:40

Afbeelding

Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door WJ » 05 okt 2019, 10:48

Hahahahaha

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door romo » 06 dec 2019, 18:38

De man die uw hond (en hun baasjes) een langer leven wil geven


Matt Kaeberlein met hond Syl, een Friese Stabij, op Schiphol. Beeld Renate Beense
Matt Kaeberlein maakt naam als ‘de man die uw hond eeuwig wil laten leven’. Tienduizend honden volgt hij vijf jaar lang, waarvan een deel een anti-verouderingsmiddel krijgt. Misschien hebben hun baasjes, op wie zij zo lijken, daar straks ook wat aan.

Renske Marseille6 december 2019, 15:00
De verouderingsbioloog moet hard lachen wanneer hem gevraagd wordt hoe oud hij zelf wil worden. ‘Eerlijk gezegd heb ik daar nooit over nagedacht. Ik wil wel zo lang mogelijk productief zijn, en me goed voelen op een hoge leeftijd. Ik ben nog lang niet klaar om te gaan.’ Zittend aan een tafeltje in het lichte atrium van het UMCG in Groningen, waar hij op een congres van het Europese centrum voor verouderingsonderzoek Eriba hoofdspreker was, laat hij foto’s zien van een van zijn drie honden, een husky. ‘Altijd wanneer ik weg ben van huis, stuurt mijn vrouw wat foto’s van ze. I’m a real dog person.’ Dat Kaeberlein zo’n hondenliefhebber is, heeft er deels voor gezorgd dat het de proefdieren in zijn nieuwe onderzoeksproject zijn.

Advertentie van FOX, verre reizen van ANWB
Dit zijn de bestemmingen die je in 2020 wil bezoeken!
advertentie
In het ‘Dog Aging Project’, dat half november van start gaat, wil de Amerikaan erachter komen hoe genen, levensstijl en de leefomgeving het verouderingsproces van honden beïnvloeden. Hij zal de levensstijl van tienduizend honden verspreid over de Verenigde Staten voor vijf jaar lang bijhouden, en bij een deel het middel rapamycine testen. Het onderzoek moet hopelijk ook gaan uitwijzen of dat medicijn, dat al tientallen jaren bij mensen wordt gebruikt voor chemotherapie bij kanker of anti-afstoting van orgaantransplantaties, ook klaar is om veroudering in mensen te vertragen. ‘Honden lijken op hun baasjes: ze zijn vaak een beetje te dik, hoeven niet meer te jagen, als ze ziek zijn krijgen ze een dierenarts voor hun neus, ze ademen dezelfde lucht in. Hun leefomstandigheden weerspiegelen deels die waar wij ook mee te maken hebben, waardoor de resultaten waarschijnlijk goed te vertalen zijn naar mensen,’ aldus Kaeberlein.

Een deel van de trouwe viervoeters, vrijwillig door hun baasjes opgegeven, zal drie jaar lang drie dagen in de week rapamycine bij het ontbijt krijgen. Toen laboratoriummuizen het medicijn in lage doses kregen toegediend, bleken ze langer te leven en gezonder te verouderen. Als de muizen het middel op gevorderde leeftijd kregen, leefden ze 15 procent langer dan muizen die het middel niet kregen. Begon de rapamycinebehandeling op middelbare leeftijd, dan werden ze wel 60 procent ouder dan gemiddeld. Ook blijkt het medicijn bij mensen iets uit te halen: 264 vijfenzestigplussers die het middel enkele weken innamen, hadden een betere weerstand tegen de griep. Rapamycine zet cellen namelijk in een ‘onderhoudsmodus’, waardoor het immuunsysteem een oppepper krijgt.

Het is belangrijk dat we de werking van rapamycine verder onderzoeken, vindt Andrea Maier, hoogleraar veroudering aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Ze noemt het ‘Dog Aging Project’ een ‘prachtig initiatief’: ‘Elke keer als ik eraan denk, krijg ik een lach op mijn gezicht: baasjes willen hun dier niet kwijt en hebben daar blijkbaar veel voor over. Ik vind het een knap idee, maar ook risicovol. Zo’n grootschalige studie met huisdieren in een natuurlijke omgeving is nieuw: je weet dan niet precies wat voor bijwerkingen rapamycine gaat hebben.’ Dat het project een nieuwe manier van onderzoeken is, benoemt ook Cor Calkhoven, verouderingsbioloog bij Eriba. ‘Normaal gesproken zijn laboratoriummuizen de proefdieren: dat zijn bijna klonen van elkaar. Net als mensen zijn honden juist divers – dat maakt dit onderzoek interessant.’

Voordat de studie met tienduizend honden van start gaat, deed Kaeberlein twee voorstudies met rapamycine. De resultaten na een eerste, korte proef van tien weken bij 24 honden stemden hoopvol: bij sommige dieren leek de hartfunctie iets verbeterd. De tweede voorstudie met een vergelijkbaar aantal honden duurt een jaar en is nog bezig.


Matt Kaeberlein met hond Syl, een Friese Stabij, op Schiphol. Beeld Renate Beense
Hoe reageren de baasjes op het onderzoek?
‘Heel enthousiast. De meeste baasjes uit de testperiode waren van streek toen bleek dat hun hond in de placebogroep zat, dan merk je weer hoe sterk die band tussen baasje en hond is. Een moeilijk aspect van het onderzoek is dat we de honden hun hele leven blijven onderzoeken, totdat ze overlijden: immers de enige manier waarop we toename van levensduur kunnen meten. Per overleden hond moeten we dan omgaan met baasjes die bedroefd of boos zijn, of die zich afvragen of het overlijden misschien door de rapamycine of juist de placebogroep komt.’

Bent u niet bang dat al die baasjes u gaan aanklagen als er iets misgaat bij uw experiment, bijvoorbeeld vanwege bijwerkingen van rapamycine?
‘We moeten inderdaad voorzichtig zijn. Maar uit onze voorstudies blijkt al dat geen enkele hond bijwerkingen krijgt. Het idee dat rapamycine heftige bijwerkingen geeft, vind ik bovendien misplaatst: de mensen die sterke bijwerkingen ondervonden, waren extreem ziek en combineerden rapamycine met andere medicijnen. De honden nemen een lage dosis en krijgen geen orgaantransplantatie of andere geneesmiddelen, dus ik verwacht alleen daarom al geen bijwerkingen.’

Verouderingswetenschapper bij Leyden Academy David van Bodegom noemt Kaeberlein een serieuze wetenschapper, die goed onderzoek doet. Toch is hij kritisch over deze tak van ouderenwetenschap: ‘Mensen die dit soort onderzoek doen, zien ouder worden als ziekte en zijn op zoek naar het medicijn. Ik vind het maatschappelijk onwenselijk om oudere mensen als patiënt weg te zetten: mensen van 70 kunnen soms gezonder zijn dan mensen van 40. De slijtage die bij ouder worden hoort, is een natuurlijk proces. Bovendien hebben we allang een therapie gevonden om vijf, tien of misschien wel twintig gezonde jaren te winnen: mensen een paar goede wandelschoenen geven.’

Wat vindt u van deze wandelschoenenvisie?
Kaeberlein lacht. ‘Er zit zeker een kern van waarheid in: af en toe sporten en een gezond dieet zullen je gezondheid sowieso helpen. Maar laten we eerlijk wezen: de meeste mensen, in ieder geval in de VS, doen dat niet. Zou het dan niet fijn zijn als we een medicijn hadden waarmee we die mensen kunnen helpen? En het hoeft elkaar niet uit te sluiten: dat middel kan ook naast gezond eten en sporten bestaan. Ik vind het wandelschoenenargument dus niet echt relevant.’

Vindt u dan niet dat ouder worden een natuurlijk proces is?
‘Als je dat vindt, snap ik niet dat je wel zou kunnen vinden dat we alzheimer of prostaatkanker moeten genezen: dat is dan toch ook een natuurlijk proces? Het slaat echt nergens op om te zeggen: het is goed om een ziekte trager te maken als je die eenmaal hebt, maar we willen niet dat je voorkomt dat mensen deze in eerste instantie krijgen.’


CV MATT KAEBERLEIN
Matt Kaeberlein werd geboren op 15 februari 1971 in Erie, Pennsylvania.

In 2002 promoveerde hij in biologie aan de MIT, waarna hij postdoctoraal werk deed in genetische wetenschappen aan de Universiteit van Washington.

Hij schreef meer dan 140 wetenschappelijke publicaties in wetenschappelijke toptijdschriften, waaronder 19 in Nature en Science. Daarnaast is Kaeberlein directeur van het ­Healthy Aging en Longevity Research Institute, president van de American Aging Association en hoofdonderzoeker in het Kaeberlein Lab, waar hij aan het Dog Aging Project werkt.

Kaeberlein is getrouwd, heeft twee zoons en drie honden.
Denkt u dat rapamycine in de toekomst ouderdom gaat genezen?
‘Ik ben het niet eens met die bewoording, ‘genezen van ouderdom’: dat gaat niet gebeuren. Rapamycine kan veroudering hoogstens vertragen met zo’n 20 tot 30 procent. Er is een bedrijf, Restorbio, dat nu al bezig is met het uittesten van een afgeleid middel van rapamycine op mensen. Dus we zijn misschien nog niet eens zo ver verwijderd van een toekomst waarin veroudering valt uit te stellen.’

Straks worden we door onderzoeken als de uwe allemaal 120. Denkt u weleens na over de maatschappelijke consequenties?
‘Natuurlijk, het zou een dramatische verandering betekenen voor het pensioenstelsel en sociale vangnetten in derdewereldlanden. Daarentegen verwachten we ook grote economische voordelen, omdat mensen langer kunnen werken. Als alleen rijke mensen zich het medicijn kunnen veroorloven, kan er een enorme bestaanskloof tussen mensen ontstaan.’

Ik las dat mensen in Silicon Valley geregeld experimenteren met anti-verouderingsmedicijnen.
‘Ja, dat gebeurt. Ik heb daar geen enkel probleem mee, maar ik denk dat het wetenschappelijk gezien niet erg nuttig is.’ Kaeberlein twijfelt. ‘Behalve.. Behalve als mensen eraan doodgaan: daar zouden we van kunnen leren. Tegelijkertijd zou het hele onderzoeksveld dan onverdiend gezichtsverlies lijden. Wat trouwens nu ook gebeurt, omdat deze malloten in de media zeggen dat ze onsterfelijk zijn. Dat is totaal ongegrond. De meeste verouderingsbiologen zijn legitieme onderzoekers die kwalitatief goed onderzoek doen. Als de mensen van de wetenschapsfinanciering denken dat dit veld alleen uit onsterfelijkheidsgekkies bestaat, hebben we minder kans op financiering .’

Wat is voor u het ultieme doel van het Dog Aging Project?
‘Dat zijn er veel. Maar voor mij persoonlijk is dat het vertragen van veroudering in honden.’ Lachend: ‘Ik wil dat mijn honden zo lang mogelijk leven, snap je. Daarnaast hoop ik nieuwe informatie te genereren over hoe dieren verouderen, waarvan ik verwacht dat die hetzelfde zal zijn voor mensen. Dan kunnen we een directe invloed hebben op het verouderingsproces van mensen.’

‘Er zou een paradigmaverschuiving moeten komen in de geneeskunde, waarin we niet langer wachten tot mensen ziek zijn en vervolgens proberen die ziekte te genezen, maar waarin we proberen die ziektes te voorkomen. Je kunt beter veroudering aanpakken dan afzonderlijke ziekten, omdat de meeste ziekten door ouderdom komen. Dat is makkelijk om uit te leggen, maar moeilijk voor mensen om te begrijpen.’

Slikt u zelf al rapamycine?
‘Daar ga ik liever niet op in. Ik wil niemand ertoe verleiden zonder medisch toezicht deze geneesmiddelen te nemen of aan hun hond te geven.’

Het spraakmakende middel rapamycine dankt zijn naam aan Rapa Nui, oftewel Paaseiland. In de jaren zeventig werd het daar ontdekt als medicijn tegen schimmelinfecties, maar al snel bleek het ook een afweeronderdrukkende werking te hebben. Rapamycine haakt aan op een enzym genaamd mTOR, een belangrijke sensor van voedingsstoffen in een cel. Verstoor mTOR, en de cel bespeurt een voedseltekort. Hoe zou dat levensverlenging kunnen stimuleren? Zo: lichaamscellen ontdoen zich tijdens een periode van lage calorie-inname van afvalstoffen die op den duur tot slijten van de cel kunnen leiden. Rapamycine spiegelt mTOR zo’n calorietekort voor, en de cel gaat in ‘overlevingsmodus’: omdat er geen energietoevoer van buiten is, kijkt de cel wat hij binnen in de cel kan opeten. Afvalstoffen in de cel worden opgeruimd, met een gezondere staat als gevolg.
Bron; Volkskrant.nl

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door romo » 06 dec 2019, 21:15

Peter de Keizer zelf, hoe het zit, hoe het werkt;



Gebruikersavatar
Downforce Hans
Berichten: 12543
Lid geworden op: 05 jan 2007, 10:36
Locatie: Waterloo

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Downforce Hans » 07 dec 2019, 08:40

Interessant verhaal..... :thumbup:

Robin
Berichten: 51206
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Robin » 12 dec 2019, 07:40

14:33-14:37 hij kan Rutte wel opvolgen:)

Nee, erg interessant en Jip & Janneke uitgelegd.
Blijf je zitten met een overbevolkings-theorie dan....maar da's wat anders.

Wie heeft hier wel eens adhv die DNA test reclame waar je mee wordt doodgegooid zo'n set besteld en waarom?
https://radar.avrotros.nl/forum/diverse ... 68717.html

Andre
Berichten: 11225
Lid geworden op: 01 feb 2006, 12:57

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Andre » 12 dec 2019, 07:55

Ik wil echt geen 100 jaar worden. 70 gezond en dan een hartaanval als heidi van 30 jaar hem nog 1 keer kan laten niezen. Dan rap de kist in:)

Robin
Berichten: 51206
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Robin » 12 dec 2019, 08:00

LOL

Gebruikersavatar
Luco
Berichten: 27808
Lid geworden op: 09 mar 2011, 22:16

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Luco » 12 dec 2019, 08:08

Haha André🤧

Van die lappen tekst hier ga je ook dood😁

Gebruikersavatar
alt
Berichten: 3015
Lid geworden op: 02 mei 2010, 19:31

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door alt » 12 dec 2019, 09:44

Groenlinks doet reeds voorstellen in de tweedekamer over het Ausradieren des Altertumsfrage.
Straks krijgen 65-plusser verplicht een embleem op hun kleding zodat iedereen de 65-plusser als zodanig kan herkennen.
Er komen vast speciale treinen naar het Zuiden voor 65-plusser, op de terugweg kunnen vluchtelingen meegenomen worden.

Misschien moet ik dan gaan onderduiken in Friesland.

Robin
Berichten: 51206
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Robin » 12 dec 2019, 10:27

Alt sorry hoor, maar dan wordt 't hier te vol:)

Gebruikersavatar
Luco
Berichten: 27808
Lid geworden op: 09 mar 2011, 22:16

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Luco » 12 dec 2019, 10:33

Ja Robin neemt met zijn figuur al half friesland in beslag😂

Gebruikersavatar
alt
Berichten: 3015
Lid geworden op: 02 mei 2010, 19:31

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door alt » 12 dec 2019, 10:51

65-plussers moeten nu al langer werken onder het mom van Arbeit macht Frei.

Robin
Berichten: 51206
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Robin » 12 dec 2019, 11:03

Luco schreef: 12 dec 2019, 10:33 Ja Robin neemt met zijn figuur al half friesland in beslag😂
Lelijke rotkoppen zijn hier niet gewenscht ook nog eens. :hungry:

Gebruikersavatar
JP
Berichten: 31030
Lid geworden op: 13 dec 2008, 22:39
Locatie: Haringen op zuurdesem, gedoopt in een bedje van azijn, met een glaasje citroensap on the side….

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door JP » 12 dec 2019, 11:06

Ja Alt, triest dat je met 65 nog door moet werken, maar de jeugd van nu komt straks tot minimaal 70 aan de bak te gaan.

Gebruikersavatar
Jan Terwolde
Berichten: 2850
Lid geworden op: 18 jul 2018, 11:15
Auto: Ringtool e90 330i+125D+Slopel
Locatie: Gelderland

Re: Het eeuwige leven topic..

Bericht door Jan Terwolde » 12 dec 2019, 11:34

dan nog maar 39 jaar te gaan dan en al reeds 15 aan het werk...

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Bokkepoot, Brutus the Legend, frankie, Peter-Paul, RS-Ron, Semrush [Bot] en 149 gasten