Nederland gaat naar de haaien

Wil je even gezellig kletsen of dat ene grappige (auto)filmpje delen? Dat kan hier.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
smiley
Berichten: 9081
Lid geworden op: 06 dec 2009, 01:07
Auto: Opel Speedster Supercharged
Locatie: Etten-Leur

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door smiley » 25 mar 2019, 17:32

Ze kunnen het dus wel als ze willen.
Paf paf paf meisje opgepakt.
https://twitter.com/Politie_Adam/status ... 1243778053

Gebruikersavatar
RJL86
Berichten: 574
Lid geworden op: 04 mar 2019, 10:02
Auto: Mazda 3
Contacteer:

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door RJL86 » 25 mar 2019, 18:12

Mooi. Veroordelen tot TBS, hebben we er geen last meer van.

Wouter81
Berichten: 9049
Lid geworden op: 12 okt 2006, 11:29
Auto: GR86 | VW California | Mazda 3

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Wouter81 » 25 mar 2019, 19:01

Bedreiging kan op verschillende manieren worden uitgeoefend. In artikel 285 Wetboek van Strafrecht worden drie hoofdvormen onderscheiden:

1.Fysieke bedreiging, bijvoorbeeld bedreiging met geweld, met mishandeling, met de dood of verkrachting of brandstichting tegen personen of goederen. Gevangenisstraf van max. 2 jaar of een geldboete van de tweede categorie (max € 3.600);
2.Schriftelijke bedreiging. Dezelfde als de bovenstaande vormen van bedreiging maar dan schriftelijk geuit, per brief, dreigmail, dreig-SMS, poederbrief, kogelbrief, bommelding e.d. Gevangenisstraf van max. 4 jaar of een geldboete van de vierde categorie (max € 19.000);
3.Bedreiging met een terroristisch misdrijf. Gevangenisstraf van max. 6 jaar of een geldboete van de vijfde categorie (max. € 76.000).

Weet niet of dit valt onder categorie 1 (bedreiging met de dood) of categorie 3 (bedreiging met een terroristisch misdrijf, die Antifa fundamentalisten zou je zo langzamerhand kunnen zien als een terreurgroep + bedreiging van een gekozen politicus wordt volgens mij nog wel wat zwaarder aangerekend) maar het zou mooi zijn als deze jongedame in ieder geval tenminste 2 jaar naar het gevang mag gaan. Dat lijkt me wel een gepaste straf.

Robin
Berichten: 51213
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Robin » 25 mar 2019, 20:14

Ja, dit stond ook in 'n tweet in die link.
Iemand die protesteert en dat met gezichtsbedekkende kleding doet heeft weinig goeds in de zin.
Hoe duidelijk(of eigenlijk niet dus) wil je 't hebben, toch?

Nu moet de al in de spagaat zittende rechterlijke D66 macht zich in alle bochten wringen om hier een helder en redelijk vonnis over te vellen.

Wilders zei al: Mijn minder Marokkanen en ik word vervolgd en dit mag/kan dan wel? Of iets van die strekking.

We zullen 't zien. Maar het meisje kan natuurlijk ontoerekeningsvatbaar worden verklaard omdat ze bijvoorbeeld een trauma heeft overgehouden aan het feit dat een paar dronken corpsballen haar nafloten ergens in 2017. Kanmaarzo.

Zijn er ook foto's van haar zonder gezichtbedekking. Dat ze viral gaat. Mwoah vind ik wel gepast:)

Gebruikersavatar
Niels
Berichten: 22254
Lid geworden op: 13 feb 2006, 23:04
Auto: Prius+
Locatie: Grunn...

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Niels » 25 mar 2019, 21:13

Wouter81 schreef: 25 mar 2019, 19:01 Weet niet of dit valt onder categorie 1 (bedreiging met de dood) of categorie 3 (bedreiging met een terroristisch misdrijf, die Antifa fundamentalisten zou je zo langzamerhand kunnen zien als een terreurgroep + bedreiging van een gekozen politicus wordt volgens mij nog wel wat zwaarder aangerekend) maar het zou mooi zijn als deze jongedame in ieder geval tenminste 2 jaar naar het gevang mag gaan. Dat lijkt me wel een gepaste straf.
Zet meteen die gasten van Denk er dan ff bij in...

Robin
Berichten: 51213
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Robin » 30 mar 2019, 10:31

nu.nl en een gast van-hoe kan het ook anders- een uni vinden Baudet een rechtse radicaal evenals Pim:
https://www.nu.nl/weekend/5816661/hoe-r ... audet.html

En:
https://www.gelderlander.nl/utrecht/fri ... ~a602b217/

Daaruit:
Ik moest onwillekeurig terugdenken aan D66-coryfee Thom de Graaf, die in 2002 opgewonden met het dagboek van Anne Frank stond te wapperen om voor de fascist Pim Fortuyn te waarschuwen. Daarbij vergeleken is het gebbetje van Hanssen* klein (bruin?) bier.
Ja....maar toen De Graaf dat deed was Pim nog niet dood en Theo van Gogh leefde ook nog....


**de uni leraar van'Volkert waar ben je?' op FB

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door romo » 31 mar 2019, 09:23

De eerste en meest eerlijke, pragmatische analyse verkiezingen die ik heb gelezen;

Van Fortuyn naar Forum: de uitgestelde doorbraak
Verkiezingen Al zeventien jaar zoekt het onbehagen in de democratie een uitweg, schrijft Paul Scheffer. Alles mag niet bij het oude blijven.
Illustraties
Illustraties
Cyprian Koscielniak

Paul Scheffer is hoogleraar Europese studies.
PRAAT MEE MET NRC

Onderaan dit artikel kunnen abonnees reageren. Hier leest u meer over reageren op NRC.nl.
De geschiedenis lijkt zich te herhalen: we zijn van Fortuyn naar Forum gegaan. En net als zeventien jaar geleden verliezen veel commentatoren de kern uit het oog. Ook deze electorale opstand van burgers dwingt tot zelfonderzoek, maar die komt niet echt op gang. Alle onzekerheid wordt afgereageerd op de ongewenste winnaar van de verkiezingen. De toon is nogal onbesuisd.

De oude Marx schreef al lang geleden over de manier waarop de geschiedenis zich kan herhalen. Eerst als tragedie en dan als een farce. We kunnen 2002 inderdaad als een tragische gebeurtenis zien – de moord op Pim Fortuyn is een keerpunt in de naoorlogse politiek. Hoe zal 2019 worden geboekstaafd – als een farce? Dat lijkt me in niemands belang.

Ik las nog eens wat ik in het voorjaar van 2002 in deze krant schreef onder de kop ‘De ontkende opstand’. Het was vlak na de moord op Pim Fortuyn en een paar dagen voor de verkiezingen die van zijn partij de op een na grootste maakte. Vervang de naam van Pim Fortuyn door die van Thierry Baudet: de overeenkomsten springen in het oog.

Ik weet eerlijk gezegd niet goed wat we daarvan moeten denken. Zijn we in al die jaren iets opgeschoten? Alleen al de twijfel daarover geeft een meer dan onbehagelijk gevoel. Daar draagt het giftige klimaat van grote verwijten aan bij. Het komt allemaal zo bekend voor.

Verwende burgers
In dat voorjaar waren er, net als nu, nogal wat commentatoren en politici die meenden dat de opkomst van Fortuyn uit verveling voortkwam. Zijn aanhang zou bestaan uit verwende burgers die niets beters wisten te doen dan een politiek avontuur te steunen. Overvloed was de oorzaak van het onbehagen, zo luidde de redenering. Ik dacht: hoe komt het dat een samenleving die zo welvarend is, tegelijk zozeer een gevoel van richting ontbeert?

Volgens mij had Fortuyn iets losgemaakt en was het ieders verantwoordelijkheid om dat weer vast te maken. De gevestigde politici moesten zichzelf opnieuw uitvinden: „Het antwoord is tot op heden uitgebleven. De leegte is voor iedereen zichtbaar geworden. Er is een groot cultureel tekort in de hedendaagse politiek. Zeer weinig politici zijn bij machte om helder aan te geven welke samenleving men aan komende generaties zou willen overdragen. Regeren is beheren geworden.” (NRC, 15 mei 2002).


Lees ook: Fortuyn en Baudet; zoek de verschillen
Het gaat me hier werkelijk niet om de boekhouding van een eigen gelijk, maar om de verbazing dat zo weinig is veranderd. Zeker, het debat is opener geworden. Er zijn in de tussentijd nieuwe partijen bijgekomen, maar die verdedigen vooral deelbelangen. De klassieke partijen zijn enorm verzwakt (het CDA had toen 43 zetels, nu nog 19) terwijl de maatschappelijke spanningen er niet minder op zijn geworden.

Laconieke liberaal
Als deze verkiezingen een ding aantonen, dan toch wel dat de laconieke liberaal op zijn laatste benen loopt. Het is een prettige soort in de omgang, maar altijd meedrijvend met de macht. Mark Rutte is steeds meer gaan lijken op zijn plooibare voorganger Hans Dijkstal, terwijl hij er goed aan had gedaan in de buurt te blijven van de eigenzinnige Frits Bolkestein.

Neem de manier waarop deze partij het immigratievraagstuk uit zijn handen laat vallen. Pleidooien voor een ander migratiebeleid worden welwillend ontvangen. En vervolgens gebeurt er weinig. Dat valt niet onmiddellijk op, maar wanneer de omvang van de immigratie steeds verder oploopt – de afgelopen tien jaar was het gemiddelde migratiesaldo hoger dan ooit – dan komt er een moment dat mensen naar radicalere stemmen gaan luisteren.

Datzelfde geldt voor de christen-democraten met hun retoriek over normen en waarden, over identiteit en traditie. Ze zijn nooit toegekomen aan daden die enigszins lijken op hun woorden. Een fraai voorbeeld is het ideetje om het volkslied weer te gaan zingen op school. Tegelijk wordt een veel serieuzere kwestie – de razendsnelle verengelsing van het hoger onderwijs – op zijn beloop gelaten.

Fortuyn-achtige opstand
Nog een voorbeeld: het klimaatbeleid. Dat gaat niet alleen over wetenschap – normatieve afwegingen spelen bij elk beleid een belangrijke rol. Sybrand Buma voorspelde al een Fortuyn-achtige opstand en daar bleef het bij. Je hoeft werkelijk geen scepticus te zijn om vast te stellen dat onvoldoende is nagedacht over het klimaatakkoord. De ommezwaai van de regering vlak voor de verkiezingen, waarbij de coalitiepartijen afspraken tóch een belasting op CO2 uitstoot voor bedrijven in te voeren, toonde dat wel aan.

Het functioneren van onze democratie staat ter discussie. Dat is nu zo en dat was zeventien jaar geleden zo. Mijn indruk in 2002 was dat de vreedzame omgangsvormen die van generatie op generatie gestalte hebben gekregen, in een veel korter tijdsbestek kunnen vervallen. Geen enkele democratie heeft de garantie op duurzaamheid. Voortdurende zelfcorrectie is nodig.

Die bestaat uit het vermogen om mensen die zich niet vertegenwoordigd voelen aan te spreken. Je las in de tijd van Fortuyn ook al dat er te veel aandacht werd besteed aan kiezers die misschien twintig procent van de bevolking uitmaken. Maar ik heb altijd geleerd dat democratie er juist ook voor ‘minderheden’ is. En wie zegt dat het straks niet om dertig of veertig procent van de kiezers gaat?

Meer democratie nodig
Mijn reactie op de winst van Fortuyn was dat we meer democratie nodig hadden. Dat betekende in ieder geval een einde aan de politieke banencarrousel. Partijen die zo’n zwakke legitimatie hebben, kunnen niet volharden in dit gesloten systeem dat onafhankelijke mensen buitensluit, zo dacht ik toen. Nu wordt dat ‘partijkartel’ genoemd de oprichter van D66, Hans van Mierlo, had het er lang geleden al over.

Ik zou graag willen dat het anders was gegaan, maar de politieke vernieuwing die na Fortuyn nodig was, is de afgelopen twee decennia niet tot stand gekomen. De enige schuchtere poging om iets te veranderen – het referendum – is na welgeteld één keer snel weer afgeschaft. Omdat de uitslag niet beviel. En dan zijn er nog mensen die zich verbazen over wat vorige week in de stembus is gebeurd.

De vergruizing van het ooit verzuilde bestel is onomkeerbaar. Ook de liberalen zullen na Rutte flink afkalven. Wat zich zomaar kan aftekenen bij komende verkiezingen is een tweestrijd tussen Forum voor Democratie en GroenLinks: wie wordt de grootste? Dat ziet er slecht uit voor de middenpartijen, die nu misschien voor het eerst de dupe worden van die machtsvraag.

In deze tweestrijd heeft Baudet een voorsprong. Wanneer de zelfverklaarde wereldburgers zich afzetten tegen wat ze zien als kleinburgers, zal snel duidelijk worden dat Nederland niet samenvalt met Amsterdam. Terwijl GroenLinks met name hoogopgeleide kiezers in de grote steden aanspreekt, is de aanhang van Forum gelijkmatiger gespreid over het hele land.

Brokstukken van de beschaving
De reacties op de verkiezingsuitslag waren nogal wild: tegenover de brokstukken van de beschaving die Baudet voorspiegelde, zag menigeen de overwinning van het fascisme, dus andere brokstukken van diezelfde beschaving. Het was alles bijeen weinig meer dan een schijngevecht. Overigens is de opwinding niet helemaal onschuldig. Dat laten de aanslagen op Pim Fortuyn, Hans Janmaat en Aad Kosto wel zien.

Met de zegetocht van het fascisme gaat het in ons land wel loslopen – zelfs nu Freek de Jonge geen spreektijd kreeg bij het Boekenbal. Ook Fortuyn werd indertijd als een baarlijke duivel weggezet: ‘Nederland wordt wakker!’ Hij kreeg niet minder dan 37 procent van de stemmen in Rotterdam – heel wat meer dan Forum. Zijn partij ging meeregeren. Ik krijg niet de indruk dat sindsdien de laarzen over de Coolsingel marcheren – misschien heb ik iets gemist.

Nadat alle stof is neergedaald blijft over dat het geflirt van Baudet met complotdenken over ‘omvolking’ een doodlopende weg is. Het voedt de verdeeldheid. Elk toekomstig migratiebeleid begint met de aanvaarding van een veelkleurige samenleving. Die samenleving is de uitkomst van voorbije decennia. Ook Fortuyn begreep dat. Ideeën over remigratie horen daar zeker niet bij – betere voorstellen over immigratie en integratie wel.

Forum voor Democratie moet een heldere grens trekken tegenover extreem-rechts. Baudet kan blijven steken in de wrokkige rol van Vlaams Belang oprichter Filip Dewinter of hij kan zich spiegelen aan Bart De Wever, leider van de conservatieve NV-A. Die slaagde erin van een kleine partij in een aantal jaren de grootste van het land te maken. De Wever heeft zijn partij tamelijk succesvol gevrijwaard van extreme invloeden, zoals de club Schild & Vrienden.

Nexit, ja of nee?
De aanstaande Europese verkiezingen zijn een eerste test of Forum zijn aanhang verder wil verbreden. Misschien moet de lijsttrekker, Derk Jan Eppink, eens bij zichzelf te rade gaan. Over een Nexit schreef hij eerder: „Het is een illusie te denken dat een genereus Brussel Nederland beloont met voordelige handelsrelaties. Nederland exporteert jaarlijks voor 120 miljard euro naar de EU. Dat schept 1,5 miljoen banen bij grotendeels kleine en middelgrote bedrijven. Zodra Nederland uit de gemeenschappelijke markt treedt, staat dat op het spel.” (de Volkskrant, 19 februari 2014).

Eppinks conclusie toen was dat het beter is om een hervorming van de Europese Unie na te streven, waardoor de Britten erbij zouden kunnen blijven. Baudet gelooft niet in zo’n poging om de rol van Brussel te begrenzen. Anderen binnen Forum zeggen geen Nexit na te streven. Welke keuze zal worden gemaakt met het oog op de aanstaande verkiezingen? Het zal veel zeggen over de toekomst van Forum voor Democratie.

Er is alle reden om naar voren te kijken. We hebben een buitengewone verkiezing meegemaakt: nog nooit is een nieuwe partij de grootste geworden. Wie de onredelijkheid van deze kiezers voorop stelt, is uitgepraat. Wat valt er nog terug te zeggen als mensen alleen in de greep zouden zijn van onderbuikgevoelens? Wie de redelijkheid tot uitgangspunt neemt, heeft een handelingsperspectief. Begrijpelijke verlangens kunnen de aanleiding zijn voor betere antwoorden op maatschappelijke problemen.

Tegelijk is nog nooit een partij met zo weinig stemmen de grootste geworden. Deze nivellering dwingt tot samenwerking. Daar hoort bij dat partijen meer van hun macht aan de samenleving delegeren. Naast een gekozen burgemeester moet op zijn minst een bindend referendum worden ingevoerd.

Veerkracht van de democratie
De veerkracht van de democratie moet niet worden onderschat, maar staat wel onder druk. Mijn conclusie in 2002 was: „Iedereen die wilde kijken kon zien dat achter de façades van onze instituties een onthechting gaande is. Meer en meer burgers zijn betrokken bij de publieke zaak, maar zien daar in de parlementaire beraadslagingen te weinig van terug. Hoeveel van onze volksvertegenwoordigers hebben het vermogen om het conformisme in eigen kring te weerstaan?”

De politieke vernieuwing is tegengehouden – ook door D66 en de PvdA. We zagen de opkomst van partijen die deelbelangen vertegenwoordigen. Dat kun je uitleggen als een emancipatie, maar nieuwe ideeën over het algemeen belang bleven uit. Sterker nog, de laatste tien jaar hebben we een premier gehad die – met al zijn kwaliteiten – helemaal geen visie aan het land heeft voorgehouden. Hij gaat er zelfs prat op.

Dat ontgaat de kiezers niet. Het onbehagen in de democratie zoekt een uitweg – de gevestigde partijen van weleer laten het liefst alles bij het oude. De jaren van Fortuyn naar Forum maken duidelijk dat de uitgestelde doorbraak alsnog vorm moet krijgen. De beweging van Baudet heeft opnieuw iets los gewoeld en het is nu ieders verantwoordelijkheid om dat weer vast te maken.
Bron; NRC.nl

Robin
Berichten: 51213
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Robin » 31 mar 2019, 10:08

Heel goed verhaal.
En:
Mark Rutte is steeds meer gaan lijken op zijn plooibare voorganger Hans Dijkstal, terwijl hij er goed aan had gedaan in de buurt te blijven van de eigenzinnige Frits Bolkestein.
Inderdaad, dan was ik VVDert gebleven...

Gebruikersavatar
alt
Berichten: 3015
Lid geworden op: 02 mei 2010, 19:31

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door alt » 31 mar 2019, 11:35

ik hoorde laatst op BNR, een Leuvense hoogleraar spreken over de democratie niet echt werkt. De democratie blijkt vaak uit twee blokken te bestaan, die tegenover elkaar staan. Hij roemde het systeem dat in Duits Belgie & in Ierland mee worden geexperementeerd.
Dit bestaat uit in Belgie, waar weinig Duitstalige Belgen wonen, die in een periode 4 willekeurige mensen een politieke zaak moeten oplossen. Het systeem is zo ingericht, dat alle Duitstaligen 1 keer in hun leven hier aan mee moeten doen. Dit leidt tot verrassende oplossingen.
Een voorbeeld is, het homohuwelijk, 1 man was door een homo in zijn jeugdjaren verkracht. Hij haatte homo, was catagorisch tegen het homohuwelijk, maar omdat er in het panel ook een homo zat, heeft hij toch voor het homehuwelijk gekozen.
Door deze formule zijn de belangen anders dan in de politiek.
Ook in Ierland wordt er mee geexperimenteerd, met positief resultaat.
Ook de referenda zoals in Zwitserland vind ik een mooie oplossing.

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door romo » 31 mar 2019, 12:25

De vraag moet zijn; waarom is de laatste 25 jaar het electoraat zo recalcitrant geworden?

Mijn antwoord, zoals eerder hier geformuleerd, is dat het klassieke liberalisme losgelaten is en sluipend over gegaan naar neo-liberalisme; het liberalisme waarin "marktwerking" tot in elke porie van die maatschappij werd opgedrongen, mn ook in het publieke domein, juist die sector waar dat mechanisme IMO niet kan werken zonder de fundamentele waarden en normen, die mensen onder elkaar moeten bezigen, ernstig te ondermijnen.

De opmaat van dit alles ligt in de jaren 80, de jaren van Reagan en Thatcher, waarna dit marktdenken geruisloos in Nederland en de EU geassimileerd werd. De reden dat mensen in opstand kwamen, eerst eind jaren 90, begin 2000, met de Fortuyn revolte. Nu nogmaals met FvD.

Hieronder, toeval bestaat niet, een stuk uit de NRC vandaag waarin dat nogmaals uitstekend wordt toegelicht.

‘Het neoliberalisme ondermijnt het voortbestaan van de democratie’
Liberale democratie Het neoliberalisme met zijn economisch denken ondermijnt geleidelijk aan de voorwaarden voor een democratisch bestel en bevordert het autoritarisme. Dat schrijft de Amerikaanse filosofe Wendy Brown in een onlangs vertaald boek.
Merijn Oudenampsen
29 maart 2019
Leestijd 4 minuten


Foto Christopher Anderson/Magnum Photos


Wendy Brown: Het ontmantelen van de demos. (Undoing the demos) Octavo, 324 blz. € 24,50
●●●●●
Niet zo lang geleden leefde de overtuiging dat de liberale democratie aan een zegetocht bezig was. Na 1989 triomfeerde het vrijemarktkapitalisme en het door weinigen betwiste uitgangspunt was dat vrije markt en de liberale democratie voor elkaar voorbestemd waren. De een kon simpelweg niet zonder de ander.

De laatste jaren heeft dit vooruitgangsgeloof harde klappen te verduren gekregen. De democratisering stokt, het autoritarisme lonkt. Sociologen als Wolfgang Streeck en Colin Crouch stellen dat het huwelijk tussen vrije markt en liberale democratie zijn beste tijd heeft gehad.

Met haar boek De ontmanteling van de demos buigt de Amerikaanse filosofe Wendy Brown (1955) zich over deze weinig vrolijk stemmende thematiek. Filosofische insiders zullen haar kennen van haar invloedrijke boeken over tolerantie, vrijheid van meningsuiting, grenzen en globalisering. Bij het bredere publiek is zij een stuk minder bekend dan collega-filosofen Judith Butler en Martha Nussbaum.

Het is mooi dat er nu een Nederlandse vertaling ligt, zelfs al leest deze vaak wat stroef. De controversiële stelling die Brown betrekt in Het ontmantelen van de demos is dat het neoliberalisme stilletjes de voorwaarden voor het voortbestaan van de democratie ondermijnt.

Ze bouwt daarbij voort op de Franse filosoof Michel Foucault, en diens beroemde lezingen uit 1978 en 1979 aan het Collège de France (onlangs uitgegeven bij Boom als De geboorte van de biopolitiek). Foucault gaf daarin als een van de eersten een ideeëngeschiedenis van het neoliberalisme ten beste. Hij voorspelde de politieke doorbraak van het vrije marktdenken, die kort daarna haar beslag zou krijgen onder Reagan, Thatcher en in ons land Ruud Lubbers. Onder zijn leiding onderging Nederland Gidsland in de jaren tachtig een vrij geruisloze transformatie tot BV Nederland.

Homo economicus
In de voetsporen van Foucault beschouwt Brown het neoliberalisme als een vorm van redeneren en besturen waarbij alle aspecten van het leven in economische termen worden bezien. Op deze wijze onderscheidt het neoliberalisme zich van het klassieke liberalisme van John Locke, Adam Smith en John Stuart Mill. Deze voorvaderen van het liberalisme portretteerden de mens weliswaar als homo economicus, maar dat gold enkel voor het domein van de markt. Daarbuiten leefde de mens volgens fundamenteel andere maatstaven.


Lees ook het interview met Francis Fukuyama: ‘Dat een westerse samenleving ook áchteruit kan gaan, daar had ik niet over nagedacht’
Onderscheidend aan het neoliberalisme is dat het ernaar streeft de hele samenleving te modelleren als markt en dat we overal aangezet worden om ons als homo economicus te gedragen. Ook in de domeinen van het leven waar traditiegetrouw andere waarden centraal staan: we spreken over de liefdesmarkt, de onderwijsmarkt, de kunstmarkt, de zorgmarkt, en zo verder. En in tegenstelling tot het klassiek liberalisme pleit het neoliberalisme niet voor laisser faire, het gaat er juist vanuit dat overheidsingrijpen noodzakelijk is om marktwerking te realiseren. We worden niet als homo economicus geboren: we worden tot homo economicus gekneed.

Tot dit punt gaan Brown en Foucault gelijk op. Zij neemt zijn denken echter op een overtuigende manier op de korrel door te wijzen op een belangrijke omissie in zijn analyses van de liberale rede. Er is geen demos bij Foucault, geen politiek subject. Voor zover burgers en bevolking een rol spelen, zijn die vooral het object van bestuur. Foucault is in zijn politieke theorie vergeten de koning te onthoofden. En daardoor heeft hij een wezenlijke transformatie van de politiek onder het neoliberalisme gemist. De stelling van Brown is dat de buitenissige ruimte die de homo economicus door de tijd is gaan innemen, een andere figuur de ademruimte heeft ontnomen: de homo politicus.


De revolutionaire studie van sociaal-psycholoog Naomi Ellemers ondermijnt het beeld van de mens als homo economicus en toont dat die boven alles moreel wil deugen. Lees ook: De mens wil te allen tijde moreel deugen
Brown herleidt de homo politicus tot Aristoteles, die de mens beschreef als een zoön politikon, een wezen dat thuishoort in de polis. Hij bedoelt niet dat de mens een machtsdier is, het ging om onze geneigdheid om samen te leven en onszelf te besturen. Volgens Aristoteles onderscheidt de mens zich van de dieren door het gebruik van taal en het vermogen tot morele reflectie. Debat over het goede maakt associatie mogelijk, zowel op het niveau van het gezin als dat van de staat. Het samenleven in de polis staat in het teken van het goede leven, dat zich richt op de volledige ontplooiing van onze menselijke kwaliteiten voorbij de enge bevrediging van materiële behoeften.

Historische breuk
Deze homo politicus heeft in de geschiedenis van het politieke denken altijd naast de homo economicus bestaan. Brown laat zien dat bij John Locke, Adam Smith, John Stuart Mill en zelfs bij Jeremy Bentham, de calculerende burger altijd het toneel heeft moeten delen met de homo politicus.

Zo bezien is de neoliberale uitbreiding van marktlogica naar alle dimensies van het leven een belangrijke historische breuk. Brown beschrijft de gevolgen van die ontwikkeling aan de hand van Citizens United, het beroemde arrest van het Amerikaanse hooggerechtshof. Daarin werden door bedrijven gefinancierde campagnes onder vrijheid van meningsuiting geschaard. Het arrest refereert herhaaldelijk aan de ‘politieke markt’ en de ‘marktplaats der ideeën’, en stelt dat deze beschermd moet worden tegen overheidsinterventie. De conceptuele vervaging van de grens tussen markt en politiek gaat zo gelijk op met de materiële inbeslagname van de democratie door het bedrijfsleven.

No such thing as society
Probleem is wel dat als iedereen uitsluitend het rationele eigenbelang nastreeft er geen sociale samenhang kan zijn, in gezinnen noch in de samenleving. Brown stelt dan ook dat er achter het neoliberale mensbeeld noodzakelijkerwijs een ander onbenoemd en onzichtbaar figuur schuilgaat: dat van de vrouw die de onbetaalde zorgtaken op zich neemt. ‘There is no such thing as society’, zei Thatcher, ‘there are only individual men and women, and there are families’.

NRC Boeken

Elke vrijdag het laatste boekennieuws met onze recensies, de interessantste artikelen en interviews.

Inschrijven
Het gezin blijkt stiekem een centrale rol te spelen in het neoliberale denken van Hayek, Friedman Becker en Röpke. En hierin schuilt de voornaamste zwakte van het betoog van Brown. Ze definieert neoliberalisme als onwrikbare economisering van alles en iedereen, van de staat tot de menselijke ziel. Het heeft iets totalitairs. Tegelijkertijd laat ze duidelijk zien dat datzelfde neoliberalisme telkens weer optreedt in allerlei vreemde mengvormen. Dat suggereert eerder een parasitaire dan een totalitaire logica.

Desalniettemin is de relevantie van Browns basale claim moeilijk te ontkennen. Zelfs al tonen de ontwikkelingen aan beide kanten van de oceaan dat de demos zich niet zo eenvoudig laat ontmantelen.
Bron; NRC.nl

Robin
Berichten: 51213
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Robin » 02 apr 2019, 11:02

Thatcher's quote hierboven ergens, is iets groter:

Afbeelding

Geheel mee eens. Zij snapte het al voordat het hip werd.

Nu dit: meningen?
https://www.nu.nl/politiek/5821635/naam ... lk_wrapper

Gebruikersavatar
Bram
Berichten: 15827
Lid geworden op: 03 nov 2006, 15:04
Auto: Skoda SuperB gezinscontainer
Locatie: Breda

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Bram » 02 apr 2019, 11:05

Op een begroting van 305 miljard is 30 miljoen natuurlijk klein bier, maar zonde is het natuurlijk wel.

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door romo » 02 apr 2019, 15:27

Ik ben het partieel eens met Thatcher en Reagan. Ik trek de grens daar waar marktwerking de publiek sector ondergraaft. Dat bedrijven marktwerking hooghouden snap ik, dat is hoe het werkt, in die zin een liberaal standpunt.

Zoals ik hierboven reeds schreef; marktwerking in het publieke domein heeft geresulteerd in het electoraat dat nu op drift is en al dolende een nieuwe positie en begrip zoekt.

Daar is marktwerking volstrekt doorgeschoten. Een herijking dienaangaande is aanstaande, duidelijk is dat dit ook op het hoogste politiek niveau wordt onderschreven.

Robin
Berichten: 51213
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Robin » 03 apr 2019, 13:03

Herijking door wie?:)

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door romo » 06 apr 2019, 18:55

Robin schreef: 03 apr 2019, 13:03 Herijking door wie?:)

Herijking door de politiek, de top in de publieke sector.


Vaak, heel vaak, wellicht voor sommigen hier tot aan drammens toe, heb ik verteld over de waanzin van de (geleide) marktwerking in het publieke domein, hoe het vertrouwen wantrouwen werd, hoe de menselijke en dierlijke maat verloren ging, hoe kleine schalen werden weggezet als niet rendabel en omgezet in schaalvergroting want beter voor alles en iedereen. Nog vaker heb ik gezegd dat dit systeem geen bestaansrecht zal houden en zich zelf te gronde zal richten inherent aan het begrip marktwerking Noem dat maar het punt van "Herijking"

Gelukkig zijner meer die het zien, neem even de tijd, het is welbesteed;


Hugo BorstCarin Gaemers
5 april 2019
Leestijd 7 minuten

Opslaan in leeslijst

Zullen we stoppen met management by spreadsheet
Samenleving Neoliberale managers ondermijnen het morele kompas van zorgverleners, leraren en politieagenten, constateren Carin Gaemers en Hugo Borst.

Foto Romi Tweebeeke
Omdat er binnen alle zorginstellingen niet meer dan een handvol plaatsen is voor mensen met een erge vorm van autisme, werd Daphne in een psychiatrische inrichting opgenomen. Daar werd ze in een isoleercel gezet. Meer dan twaalfduizend uur bracht ze in de cel door, de laatste vijf maanden onafgebroken, haar behoefte deed ze op een kartonnen po. Daphne ging lopend de inrichting in en kwam er in een rolstoel uit.



Carin Gaemers is historicus. Hugo Borst is schrijver en journalist. Dit is een bewerkte en verkorte versie van de Socrateslezing van het Humanistisch Verbond, uitgesproken op 5 april in Amsterdam.
De rechter stemde in met de isoleercel nadat de psychiatrische instelling had aangevoerd dat Daphne zichzelf uit wanhoop beschadigde. Ook had ze een enkele keer agressief gereageerd op verpleegkundigen. Strikt genomen klopte dit, maar daarmee was het nog niet de waarheid. Daphnes automutilatie was nooit zo ernstig dat zij zichzelf daadwerkelijk in levensgevaar bracht. Haar ergste agressieve daad bestond uit het gooien van een papieren bekertje met water.

De werkelijke reden van Daphnes schandalig lange verblijf in een isoleercel was een andere; de betrokken psychiatrische instellingen hadden en hebben niet de behandelaars en verpleegkundigen die weten hoe zij haar moeten verzorgen. En ze beschikken niet over comfortabele kamers waar prikkels kunnen worden buitengesloten.

Ouderen die in een crisissituatie verward gedrag vertonen, worden wegens gebrek aan verpleeghuis-plaatsen regelmatig in een GGZ-instelling opgenomen. Ze blijken dan vaak te dementeren. Ook zij lopen een grote kans in de isoleercel terecht te komen. Maar een psychiatrisch ziekenhuis is niet de juiste omgeving voor mensen met dementie of een ernstige vorm van autisme. Een isoleercel is dat al helemaal niet.

Twee jaar geleden publiceerden wij het manifest Scherp op Ouderenzorg. In eerste instantie waren onze moeders de aanleiding. Zij waren op oudere leeftijd dement geworden en in een geweldig verpleeghuis beland. Maar in korte tijd zagen wij deze lieve, warme plek veranderen in een dependance van een zorgfabriek.

Twee jaar na ons manifest zijn we nog even teleurgesteld en boos. Hoewel we ruim honderdduizend steunbetuigingen kregen, de hele Tweede Kamer zich achter ons manifest schaarde, er extra geld en nieuwe normen kwamen, is er in het merendeel van de verpleeghuizen nauwelijks iets veranderd. Hoge werkdruk, onderbezetting, ziekteverzuim, gebrek aan kwaliteit en bobo’s die het bewust of onbewust allemaal ontgaat; het is aan de orde van de dag – in de héle zorg.

Neem de thuiszorg. Bevoegdheden zijn overgedragen, bezuinigingen doorgevoerd, het aantal verpleeghuisplaatsen is aanzienlijk gedaald. Veel kwetsbare ouderen die noodgedwongen thuis leven, raken ondervoed omdat degene die hun boterham smeert, hen niet mag helpen als ze diezelfde boterham opeten.


Lees ook: Wij willen vonken, niet meer vinken, zingen de verzorgers
Kijk naar de jeugdzorg. Efe was tien maanden oud toen hij in januari 2015 stierf aan de gevolgen van herhaaldelijke zware mishandeling. Op dat moment waren twaalf hulpinstanties bij het gezin betrokken. De Inspectie voor Gezondheid en Jeugd constateerde dat deze organisaties elkaar onbedoeld tegenwerkten, dat essentiële informatie niet werd gedeeld, dat niet was gereageerd op signalen over de verslechterende situatie.


Lees ook dit interview met Hans du Prie, bestuurder in de jeugdzorg: ‘We hebben een dodelijk systeem gebouwd’.
De oorzaak ligt niet bij de mensen die de zorg verlenen, blijkt uit die rapporten. De instanties beschikken over onvoldoende medewerkers om de taken uit te voeren. De oorzaak ligt wel in een falend systeem. En dat systeem faalt ook buiten de zorg.

In het gevangeniswezen, waar Michael P. dankzij „inschattingsfouten” en niet gedeelde informatie naar buiten kon, waarna hij Anne Faber vermoordde. In het onderwijs, waar politici, ouders en leerlingen meer van leerkrachten vragen dan dezen kunnen opbrengen waarna een op de vijf leraren een burn-out krijgt. Bij de politie, waar 80 procent van de zesduizend ondervraagde politiemensen ontevreden is over hun werk, aldus de Nederlandse Politiebond en de politievakbond APC, omdat de politie een log apparaat is geworden, tijd en middelen ontoereikend zijn, teamgeest en loyaliteit verdwijnen, bureaucratie het dagelijkse werk belemmert. Het aanvragen van een nieuw lampje voor een zaklamp kost drie weken. In de voormalige heilstaat DDR ging dat sneller.

We trekken het nog breder. Wat zegt het over de overheid als werkgever wanneer beroepsmilitairen worden blootgesteld aan vermijdbare, levensgevaarlijke risico’s zoals Bulgaarse mortieren, chroomhoudende verf en burn pits waar onder meer accu’s, banden en chemisch afval worden verbrand. In rechtszaken hierover probeert Defensie haar aansprakelijkheid te ontlopen.

Structureel wantrouwen
De overheid geeft blijk van structureel wantrouwen – en niet alleen op het gebied van defensie. Er is iets mis in de samenleving wanneer de overheid alle burgers die recht hebben op een uitkering benadert alsof zij per definitie frauderen. Diezelfde overheid houdt geld in op alle mogelijke toelagen van mensen die schuldhulpverlening krijgen, zonder rekening te houden met de wettelijke bepaling dat schuldeisers nooit zoveel mogen vorderen dat er geen geld overblijft om te kunnen eten en wonen.

PRAAT MEE MET NRC

Onderaan dit artikel kunnen abonnees reageren. Hier leest u meer over reageren op NRC.nl.
We zijn te ver doorgeschoten in de bedrijfsmatige aanpak, schrijft voormalig vicepresident van de Raad van State Herman Tjeenk-Willink in zijn boek Groter denken, kleiner doen. Die aanpak is ten koste gegaan van de kwaliteit – en niet alleen in de zorg. Door complexe regelgeving, toegenomen registratie en bezuinigingen op de werkvloer blijft er te weinig tijd en ruimte over om naar oplossingen te zoeken voor problemen die zich niet naadloos voegen in het keurslijf aan voorschriften, regels en bepalingen. De menselijke maat is verdwenen – juist bij organisaties wier taak mensen rechtstreeks raakt.

Zie de rechtspraak. Nadat de witwaspraktijken van ING boven tafel waren gekomen, schikte het Openbaar Ministerie met de bank. ING topman Ralph Hamers mocht zijn baan behouden. Leg dat maar eens uit aan een uitkeringsgerechtigde wiens ondergoed in de kledingkast wordt doorzocht om te controleren of het huishouden stiekem met een ander wordt gedeeld.

Natuurlijk, enige mate van controle is onontbeerlijk om rechtmatigheid te waarborgen. Maar controle is een vorm van dwangneurose geworden. Tjeenk-Willink wijst erop dat niemand weet wat de totale kosten van rapportages, controleurs en toezichthouders zijn. Zijn ruwe schatting is dat het om miljarden moet gaan.

Zullen we stoppen met al die onzin? Breng de bestuurlijke obesitas terug tot registratie van het strikt noodzakelijke. In het onderwijs, de zorg, bij de politie en de brandweer; ze zullen staan te juichen.


Lees ook dit interview met SCP-directeur Kim Putters: ‘Het draait te veel om koopkrachtplaatjes’
Directeur Kim Putters van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) constateert in zijn bundel Veenbrand dat de overheid het sociaal contract met de samenleving heeft verbroken. Tegelijkertijd ziet hij hoe de sociale ongelijkheid toeneemt. Mensen met een universitair of een hbo-diploma leven gemiddeld zeven jaar langer en zijn minder vaak werkloos. Putters constateert dat de belangen van de kansrijken serieuzer worden genomen dan die van de minder kansrijken.

Neoliberalisme als identiteit
Hoe hebben we het zover kunnen laten komen? Het autonome individu is de norm geworden, het neoliberalisme is onze identiteit. We denken niet alleen als consument, we gedragen ons er ook naar. Een hoog inkomen is de norm voor succes en een goed leven.

Dit systeem geeft ruim baan aan egoïsme en agressie – eigenschappen die in ieder mens zijn verankerd. In een neoliberaal ideaalbeeld zijn we geneigd ons vermogen tot inleving, samenwerking, gemeenschapsgevoel en altruïsme te negeren. Daarmee komen onze sociale vermogens en behoeften in het gedrang. En dat leidt weer tot een ernstig gevoel van onbehagen. Wij kunnen de balans tussen eigenbelang en gemeenschappelijk belang niet meer vinden, tussen autonomie en gemeenschapsgevoel. Dat wringt.

Na dertig jaar onversneden marktwerking is er een reflex ontstaan. Gaat het niet goed, dan pomp je er geld in. Dan gaat het namelijk beter. Maar zo werkt het niet, tenminste niet overal, en dat is vooral in de zorgsector goed te merken. 2,1 miljard extra budget in de verpleeghuiszorg ten spijt is de verhouding kwaliteit/gebrek aan kwaliteit 25-75 procent.

Tot twee jaar geleden hoorden we steeds dat het gebrek aan kwaliteit in de zorgsector werd veroorzaakt door een gebrek aan geld. Nu lukt het niet vanwege de krappe arbeidsmarkt. In het manifest Scherp op Ouderenzorg hebben we zelf aangedrongen op meer geld. Maar geld is de helft van de oplossing. Wij drongen óók aan op een radicale cultuuromslag, een mentaliteitsverandering, in het bijzonder aan de top.

Morele dilemma’s
Marktwerking biedt geen uitkomst bij morele dilemma’s en voorziet niet in het narratief dat nodig is voor de omgang met ethische vraagstukken. Trouwens, binnen heel de collectieve sector zijn morele dilemma’s en het grote verhaal over waarom wij doen wat wij doen even belangrijk als geld.

Maar wat constateren we de laatste jaren? Bij een meerderheid van de zorginstellingen ondermijnen beslissingen van bovenaf de deskundigheid en het moreel kompas van zorgmedewerkers. Die worden vervolgens ongelukkig. Dat geldt ook voor mensen die werken in het onderwijs, veiligheid, rechtspraak, sociale zekerheid. Ze weten wat ze zouden moeten doen, maar het systeem maakt het ze onmogelijk.

Het is management by spreadsheet. Hoe grootschaliger, hoe verder van de werkvloer, zullen we maar zeggen. Deze bestuurders vergeten bij elk besluit de vraag te stellen: zou ik dit mijn eigen moeder aandoen? Zij handelen amoreel.

Wij zeggen niet dat deze bestuurders slechte mensen zijn. In een persoonlijk gesprek geven zij wel degelijk blijk van een moreel besef. Vooruit, misschien zijn ook zij wel slachtoffer van dat vermaledijde systeem. Het is een kwestie van natuurlijke selectie; de plekken in het systeem waar de financiële en beleidsmatige afwegingen worden gemaakt, zijn bezet door lieden met een sterke neoliberale identiteit. In de vastgoedwereld of in de financiële sector zijn ze op hun plaats, in de zorg niet – sorry, meer kunnen we er niet van maken.

Verbied grootschaligheid in zorg
De politiek zou ze geweldig kunnen helpen door grootschaligheid in de zorg te verbieden. Geen zorgfabrieken meer, maar sympathieke op zichzelf staande verpleeghuisjes in elke dorp of stadsbuurt. Dan zijn de foute bestuurders zo vertrokken en houden we leiders over die snappen wat zorg is.


Lees ook dit interview met econoom Geert Noels: ‘We moeten af van groot, groter, grootst’.
We pleiten daarmee niet voor een radicale stelselwijziging, maar voor een radicale cultuuromslag in het stelsel. We kunnen het ons niet permitteren daar lang over te doen. We kunnen vaart maken, wanneer ministers veel duidelijker zijn in wat wel en niet acceptabel is. Zelfs als dat betekent dat zij moeten zeggen dat slechte bestuurders moeten worden ontslagen.

Laten we het kabinet een handje helpen door het fermer te formuleren: vasthouden aan de tucht van de markt, zonder ethiek en narratief hun rechtmatige plaats te geven, betekent dat wij rechtstreeks afstevenen op een moreel failliete samenleving.

We besluiten met drie aanbevelingen voor de zorg. Ten eerste, beëindig onmiddellijk de eenzijdige top-down aansturing en verbied grote zorginstellingen. Ten tweede, herstel fatsoenlijk werkgeverschap. Medewerkers in de uitvoering zijn het menselijk kapitaal van een organisatie. Ten derde, geef iedereen na een jaar een vaste aanstelling en honoreer de wens van iedere medewerker die een voltijds contract wil. Dit vergroot de binding met de zorgvragers en de organisatie en verhoogt de kwaliteit van zorg. Tot slot, wellicht ten overvloede, bovenstaande adviezen gelden voor heel de collectieve sector.

Dan nog even over Daphne. Sinds 5 maart woont Daphne in een instelling waar behandelaars en verpleegkundigen wel weten hoe ze haar moeten verzorgen. Maar de schade die zij heeft opgelopen is zo groot dat het lang zal duren voordat zij daar echt profijt van zal hebben.


Bron; NRC.nl

Gebruikersavatar
romo
Berichten: 26919
Lid geworden op: 04 jun 2006, 17:43
Locatie: Create a problem Incite a reaction Propose a solution The /// M-pire strikes back

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door romo » 07 apr 2019, 10:32

De mensen die van het gas(aansluiting/meter) afwillen, kunnen de knip nog even trekken;

https://www.nu.nl/economie/5830152/rada ... lk_wrapper

Gebruikersavatar
Niels
Berichten: 22254
Lid geworden op: 13 feb 2006, 23:04
Auto: Prius+
Locatie: Grunn...

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Niels » 07 apr 2019, 13:10

Ach, wat is die paar honderd op een investering van 30k :tooth:

Bombadil
Berichten: 698
Lid geworden op: 13 dec 2010, 20:53

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Bombadil » 07 apr 2019, 13:21

romo schreef: 07 apr 2019, 10:32 De mensen die van het gas(aansluiting/meter) afwillen, kunnen de knip nog even trekken;

https://www.nu.nl/economie/5830152/rada ... lk_wrapper
Op Tweakers denken ze heel anders over de juridische basis voor afsluitkosten. Alleen niet jezelf laten foppen om opdracht te geven voor werkzaamheden aan hun gasleiding..

https://gathering.tweakers.net/forum/li ... es/1709785

Gebruikersavatar
WJ
Berichten: 11738
Lid geworden op: 19 mar 2008, 13:17
Locatie: WeeWeeWee

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door WJ » 07 apr 2019, 13:31

Afbeelding

Robin
Berichten: 51213
Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
Locatie: Juinen

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Robin » 08 apr 2019, 08:46

Wat een farce dat NL van het gas af wordt gedwongen. Tranentrekkend.

Gebruikersavatar
350 Z
Berichten: 1956
Lid geworden op: 04 jan 2012, 12:53

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door 350 Z » 08 apr 2019, 09:02

Tja mensen vinden het niet erg om bakken met geld daarvoor te betalen anders stemmen ze niet Fout Links, Demagogen 66 en meeloper VVD.

Gebruikersavatar
smiley
Berichten: 9081
Lid geworden op: 06 dec 2009, 01:07
Auto: Opel Speedster Supercharged
Locatie: Etten-Leur

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door smiley » 08 apr 2019, 09:49

Die extreme klimafaat plannen zijn er ook pas na de verkiezingen gekomen.
De peilingen laten niet voor niks -11 voor de VVD, -8 voor D66 en -4 voor het CDA zien.

Gebruikersavatar
Peric
Berichten: 8441
Lid geworden op: 26 apr 2006, 12:28
Locatie: Driebruggen

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Peric » 08 apr 2019, 17:21

Leuke long-read over de chaos bij de UWV en belastingdienst... :duh:
UWV: Gegijzeld door de Belastingdienst
UWV voor beginners – deel 2
8 april 2019 10:51 | René Veldwijk | 1
Topic ICT-branche

Na een artikel over de verlammende opzet van de organisatie kijken we nu naar de grondoorzaken van de UWV WW-fraude. UWV krijgt steevast de volle laag maar fraudebestrijding is een zaak van UWV én Belastingdienst. De afspraken waaraan UWV is gebonden faciliteren echter fraude en frustreren de opsporing. Dat deze afspraken tot stand zijn gekomen door vuil spel van één man maakt het verhaal extra onfris. Ingrijpen door de minister van SZW is noodzakelijk. Minister Koolmees weet dat maar kiest voor het kopen van tijd. Frauderen kan voorlopig.
Recent produceerde minister Koolmees een Kamerbrief getiteld ‘Voortgang UWV’, waarin hij aangaf vier onderzoekers op het UWV af te sturen. Koolmees reageert daarmee op een brief die uitlegt dat de UWV-top de Kamer ernstig heeft misleid tijdens een hoorzitting over de WW-fraude. Daarmee koopt hij vooral tijd. Dat is begrijpelijk want de belangen zijn enorm en het UWV is door haar matrixorganisatie (zo niet haar kubusorganisatie) vrijwel onbestuurbaar.

In dit artikel leg ik uit waarom de situatie rond fraudebestrijding onhoudbaar is en waarom het UWV niet alleen intern op de schop moet maar ook de afspraken met de Belastingdienst anders moeten. Ik doe dat aan de hand van de fascinerende geschiedenis van het UWV.

2002: UWV ontstaat… en wordt direct gestript

In 2002 ontstaat UWV als fusie van vijf privaat/publieke uitvoeringsorganisaties – Gak, Cadans, SFB, GUO en USZO – plus toezichthouder (LISV). Het is een dramatische ingreep; zoiets als nationalisatie van alle Nederlandse banken in één overheidsbedrijf, met toezichthouder AFM erbij. De baas wordt iemand van de Belastingdienst. Als 'bruidsschat' krijgt het nieuwe UWV als taak mee om een kwart van de medewerkers te lozen. Op papier kan dat, want complexe taken zijn afgestoten en de fusiebedrijven doen precies hetzelfde. De bestaansonzekerheid van de medewerkers is natuurlijk enorm en de organisatie ontwikkelt allerlei vormen van lijdzaam verzet tegen bezuinigingen. Twee daarvan bespraken we in het vorige artikel: een hypercomplexe, haast onbestuurbare organisatie en het laten mislukken van arbeidsbesparende ict-projecten.

2002-2006: UWV raakt controlefunctie kwijt
Direct na het ontstaan van UWV valt nóg een ingrijpend besluit. Verzekeraar UWV moet stoppen met het heffen van verzekeringspremies. Dat gaat Belastingdienst doen. Drieduizend medewerkers extra kunnen de deur uit want het werk – ook het controlewerk op fraude – gaat over naar de Belastingdienst. De Belastingdienst moet dus controles gaan uitvoeren voor UWV waar ze zelf geen belang bij heeft. In dit stukje perverse governance ligt de basis van allerlei fraudes door werkgevers.

Naast de premieheffing verdwijnt ook uitkeringsberekening bij UWV – niet door uitbesteding maar door automatisering. Tot 2006 was dat handwerk en werden werkgevers overstelpt met formulieren. De wet Walvis verhelpt dat. Met de automatisering verdwijnen nog meer contact- en controlemomenten tussen UWV en werkgevers. Frauderen wordt verder vergemakkelijkt.

2003 - 2006: De kers op de fraudetaart: de polisadministratie
"Als de cosa nostra het controlesysteem van UWV had mogen ontwerpen, hadden ze het nauwelijks beter kunnen doen"
De nieuwe wetgeving verlost werkgevers van het UWV, maar in ruil daarvoor moeten zij nu maandelijks hun halve salarisadministratie bij UWV dumpen, opdat UWV automatisch uitkeringen kan berekenen. Deze gegevensberg belandt in een database bij UWV: de polisadministratie. Dat UWV als doekje voor het bloeden deze administratie krijgt toegewezen is controle-technisch wéér rampzalig. De Belastingdienst moet de binnenkomende loonaangiften nu gaan controleren tegen een database bij UWV, wat niet kan.

UWV moet daarom zelf controleren en bij fouten en fraudesignalen de Belastingdienst op de werkgever afsturen. De Belastingdienst vertikt dat. En om het controledrama compleet te maken is daar ook nog XML met haar alles-of-niets-karakter. Een foutje bij één medewerker leidt tot uitval van de complete aangifte en daarmee tot uitstel van belastinginning. Daarom zet de Belastingdienst alle controles gewoon uit. Jammer voor het UWV. Als de cosa nostra het controlesysteem van UWV had mogen ontwerpen, hadden ze het nauwelijks beter kunnen doen.

2004-2007: Een (gewenste?) ict-ramp

Voor de polisadministratie richt UWV een divisie Gegevensdiensten op. Voor UWV-managers is dat een no-go-zone. Dus werd er een interimmer binnengehaald en daarna een jonge manager van buiten. Het motief is even begrijpelijk als onbewijsbaar: het succes van de ongewenste reorganisatie hangt op het succes van de polisadministratie. Mislukt deze , blijft alles bij het oude.

De bouw van die polisadministratie wordt in 2004 na een dubieuze procedure (achtergrond) gegund aan Capgemini. In 2006 ging het systeem live en vielen de door de Belastingdienst doorgelaten loonaangiften bij UWV alsnog massaal uit. Ook los daarvan bleek door een werkelijk kolossale ontwerpfout het systeem niet levensvatbaar. Toen dit in 2008 werd besproken in een informele post mortem-sessie vertelde een UWV-manager dat het ontwerp aan Capgemini was opgelegd door UWV. Capgemini zou zelfs een protestbrief aan UWV hebben gestuurd die door UWV vervolgens als 'niet ontvankelijk' zou zijn bestempeld. Als dit klopt, dan lijkt er vanuit UWV bewust geprobeerd om de reorganisatie te saboteren.

2007-2008: Een werkend maar ongewenst systeem
Begin 2007 treedt Kabinet Balkenende IV aan waarna aan het licht komt dat de loonaangifteketen niet werkt en een ramp dreigt. Niet bij UWV. Dat gaat gewoon door met het sturen van formulieren aan werkgevers. Het grootste slachtoffer is, jawel, de Belastingdienst; niet die van de blauwe enveloppen (belasting innen) maar van de rode (toeslagen uitkeren). De berekening van toeslagen hing namelijk ook op de polisadministratie. Het egoïsme komt als een boemerang terug.

In deze chaos krijgen mijn collega’s en ik de kans de polisadministratie alsnog werkend te krijgen. Het is een droomproject: een total loss-systeem, geen specificaties, terabytes aan XML-data, geen management, geen architecten, maar wel externe afnemers die maximaal meewerken. En natuurlijk boze politici. Het blijkt de perfecte setting om binnen een jaar alles op orde te krijgen met een handjevol mensen. Vanaf 2008 tot vandaag functioneert die polisadministratie nagenoeg probleemloos en onveranderd. En die ingrijpende reorganisatie, met al haar consequenties op personeel- en controlegebied, is onverkort doorgevoerd.

2009-2010: De ketenmanager bedient de Belastingdienst (en de fraudeurs)
Veel van wat er bij UWV mis gaat, wordt veroorzaakt door krachten waar één mens, zelfs een minister, weinig aan kan doen. Maar soms maakt één individu wel het verschil. Zo had goed bestuur bij de Belastingdienst kunnen voorkomen dat de incassodivisie de toeslagendivisie zou omkegelen. Helaas blijkt de topvrouw onbekwaam. Dat geldt niet voor de man die vanaf eind 2007 boven de Belastingdienst en UWV werd aangesteld om de loonaangifteketen werkend te krijgen. Cor Franke, ex-ict’er en ex-ambtenaar, zet energiek in op het vervullen van de hartenwensen van de Belastingdienst en UWV.

Bij de Belastingdienst worden de controles op de XML-aangifteberichten voorzichtig weer aangezet. Niets mis mee, maar vervolgens wordt tegen pers en politiek gezegd dat de controles op orde waren. Dat geldt echter vrijwel alleen voor controles binnen één XML-bericht, de meest eenvoudige controles die wel fouten maar nauwelijks fraude tegengaan. De complexere controles die alleen aan UWV-zijde kunnen gebeuren, worden tegengehouden of zelfs verwijderd. Zo hoeft de Belastingdienst blijvend geen corvee voor UWV te doen. De leugen van de ketenmanager als zou de Belastingdienst voor UWV controleren op fraude, wordt nu geloofd en uitgedragen door de top van het UWV.

2009-2010: De Ketenmanager bedient het UWV (en de fraudeurs)
Ook het UWV krijgt een cadeau. Daar was de modernisering van de uitkeringssystemen volledig geflopt. De oude Cobol-systemen blijven daarom maar die kunnen niet omgaan met mutaties met terugwerkende kracht. En omdat correcties op eerdere opgaven zijn in salarisland gangbaar zijn, zal het aantal uitkeringen dat achteraf zou moet worden gecorrigeerd exploderen. De oplossing is bruut: verbied wijzigingen op eerder ingediende aangiften bij wet. De polisadministratie wordt zodoende 'stabiel'.

Verkeerde uitkering door fout van de werkgever? Zelf opletten. Sjoemelen of frauderen met uitkeringen? Gewoon aangiften corrigeren als UWV niet meer kijkt. Naar de politiek toe werd het probleem van veranderlijke data geframed als zou het polisadministratie systeem zélf instabiel zijn. Intern bij UWV ging het verhaal rond dat de ketenmanager de polisadministratie wilde herbouwen als monument voor zichzelf.

In 2009 ligt er dus een wetsvoorstel om correcties op eerdere loonopgaven te verbieden, het Besluit Eenduidige Loonaangifte (ELOA). Zoiets is normaal een hamerstuk. Maar nu niet. Bedrijven in de salarissector moeten nu voor UWV hun software zouden aanpassen. Zij suggereren om de polisadministratie aan te passen in plaats van honderd salarispakketten, maar krijgen terug dat dit te moeilijk is. Onder leiding van Raet en ADP stappen ze naar de Kamer die Belastingdienst en UWV opdraagt de kritiek te weerleggen. Als de ketenmanager toch het machtigst blijkt, sturen wij een white paper naar de Kamer waarin we uitleggen dat het UWV dwaalt. De Kamer eist een reactie op de white paper. Enige tijd later wordt het wetsvoorstel ingetrokken en verdwijnt ketenmanager Franke om elders een groot, nieuw systeem te bouwen. UWV besluit dan om het probleem op te lossen door maar één keer de polisadministratie uit te lezen, bij de uitkeringsvaststelling. Een nieuwe poging tot herbouw van de uitkeringssystemen is ondenkbaar en de Belastingdienst steekt nog steeds geen vinger uit. De weg van de minste weerstand is accepteren van verkeerd berekende uitkeringen en fraude door werkgevers.

2011 – heden: Zwijgen, Verzwijgen en Vergeten
"Het gevolg is nu dat UWV zelfs eenvoudige vragen over fraude niet lijkt te kunnen beantwoorden"
Sinds 2010 is het stil gebleven rond de loonaangifteketen en de polisadministratie. Serieuze controles op de loonaangifte worden door de Belastingdienst noch door UWV uitgevoerd. Elke handige salarisadministrateur kan met een geringe pakkans frauderen en nagenoeg zonder risico sjoemelen of frauderen. UWV weet dat ook. Met een risico-inventarisatie in 2014 wordt niets gedaan. Dat is ook moeilijk omdat er nog steeds een Ketenbureau bestaat dat met de Belastingdienst toeziet op de status quo en de bevoegdheid heeft om deze te handhaven. UWV, maar ook de verantwoordelijk minister Koolmees, heeft serieus rekening te houden met deze geduchte machtsfactor.

Een bijkomend probleem is dat de ict-kennis rond de polisadministratie grotendeels weg is. Dat is bereikt door van beheerder te wisselen en alle kennisoverdracht naar de nieuwe beheerder (uiteraard Capgemini) te frustreren. De vertrekkende beheerder, Corduroy Application Management, benoemt alle wantoestanden, maar uiteraard zonder effect. Het gevolg is nu dat UWV zelfs eenvoudige vragen over fraude niet lijkt te kunnen beantwoorden.

2019 – ?: Hoe verder
De herverkaveling tussen UWV en Belastingdienst is in veel opzichten uitgedraaid op een drama. Zowel UWV als Belastingdienst zijn op ict gebied knock-out. Niet alleen UWV maar ook de Belastingdienst onttrekt zich aan politieke aansturing. Het Ketenbureau bevindt zich in de luwte van twee ministeries en is daardoor slecht controleerbaar. En het ergste van alles: de polisadministratie bevat alle gesjoemel en fraude met de loonaangifte en uitkeringen, teruggaand tot 2006. Het kan gaan om tientallen miljoenen, maar evengoed om miljarden aan fraudes.

Stel uzelf in de plaats van minister Wouter Koolmees. De huidige top van 'jouw' UWV-organisatie heeft nauwelijks benul van hoe fraudegevoelig de financiële processen zijn. Een 'big-data-analyse' komt niet af. Een insider beschuldigt met onderbouwing de UWV-top van het vertellen van onwaarheden. Waarschijnlijk zou u doen wat minister Koolmees nu doet: meer tijd kopen. Dat doet Den Haag met een commissie van betrouwbare wijzen die alle tijd krijgen voor zorgvuldig onderzoek.

Ik verwijt het minister Koolmees niet, nog niet. Hij is net als iedereen verrast door wat er nu bovenkomt. En als bovenstaande analyse klopt, dan moet er worden ingegrepen. Alsnog gaan controleren op fraude is niet voldoende. De governance moet op orde. De logistieke gegevensstromen moeten anders, net als de taakverdeling tussen Belastingdienst en UWV. Het Ketenbureau moet weg. De polisadministratie moet weg bij UWV, maar waarheen dan? Eigenlijk moet ook de wetgeving rond de loonaangifte op de kop.

Het zijn allemaal forse ingrepen in een institutioneel en ict-landschap waarin na de ict-rampen in de jaren 200x niemand meer heeft omgekeken. Als Kabinet Rutte III in deze kabinetsperiode met een verbeterplan komt, dan hebben ze het knap gedaan. En tot die tijd blijven gesjoemel en fraude onbestraft. In een komend artikel zal ik nader uitleggen hoe, maar zoals gezegd staat de handleiding ondertussen online.
Bron: https://www.computable.nl/artikel/nieuw ... ienst.html

Gebruikersavatar
alt
Berichten: 3015
Lid geworden op: 02 mei 2010, 19:31

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door alt » 08 apr 2019, 19:12

Deze ict-manager heeft nu de transitie tafels gemaakt. Ook heeft in 2012 bij Tesla Europa een hoge functie gehad, vandaar de Mia, Kai, 0 % bijtelling voor de Tesla's. De heer Olivier van de banen carrousel in Den Haag.

Gebruikersavatar
Arthur
Berichten: 39596
Lid geworden op: 02 feb 2006, 22:22
Auto: Nr.50
Locatie: Boven Barcelona

Re: Nederland gaat naar de haaien

Bericht door Arthur » 19 apr 2019, 15:32


Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Ahrefs [Bot], beske, BMWDennis, Edwin de Haas, EvdP, HansD, Hitz, JvH, Martijn M, vigilante en 210 gasten