Nederland gaat naar de haaien

[tomgtr]

Je slaapkamer escapades hoeven we niet echt te lezen hier......

[Robin]

https://www.volkskrant.nl/opinie/baudet ... ~a4556229/

[Tom]

Geweldig! Ik zag die tweet ook voorbij komen... werkte als een rode lap bij de activisten.. en nu dit artikel.

[Zed240]

De dertienjarige Afghaanse jongen die eind september in Den Bosch zijn moeder neerstak heeft dat vermoedelijk gedaan uit eerwraak. De jongen heeft bij de politie verklaard dat hij meent dat zijn moeder volgens de Afghaanse tradities niet het initiatief had mogen nemen tot een scheiding van zijn vader. - Omroep Brabant

[Wouter81]

Geweldig! Ik zag die tweet ook voorbij komen... werkte als een rode lap bij de activisten.. en nu dit artikel.

https://twitter.com/thierrybaudet/statu ... 1384998912

Mooie actie weer. Kijken of Gekke Gerrit hierop ingaat of niet durft.

[Robin]

Geweldig! Ik zag die tweet ook voorbij komen... werkte als een rode lap bij de activisten.. en nu dit artikel.

https://twitter.com/thierrybaudet/statu ... 1384998912

Mooie actie weer. Kijken of Gekke Gerrit hierop ingaat of niet durft.

En dan in die tweet weer zo'n type waarvan ik zeg: Mensch ga toch koken!(maar dat doet ze al, van woede )

La Molina‏ @LaMolina20 · 2 uur2 uur geleden

Toch is rond de 97% van de wetschappers unaniem in hun mening over de menselijke invloed op de klimaatverandering.

Beter om geen leken in de discussie te betrekken

97% is geen 100% we moeten 100% consensus hebben kech dat je d'r bent. Beter wissel m'n vier winterwielen voor zomerwielen!

[Wouter81]

Gerrit durft niet: https://twitter.com/GerritHiemstra/stat ... 6524480517

[Robin]

Gerrit durft niet: https://twitter.com/GerritHiemstra/stat ... 6524480517

Overgrote meerderheid...Gerrit je bent 'n oen.

[Tom]

Haha wat een sukkel. Natuurlijk weet niemand exact hoe het zit maar met een grote mond hebben, vervolgens het bij het verkeerde eind hebben, dan is dit wel een zwaktebod. Wie A zegt moet ook B zeggen

[Robin]

Mooi verhaal met leuke wending:

https://www.parool.nl/opinie/-dit-beeld ... ~a4557038/

[romo]

Ik lees dit in ons regionaal dagblad, en ik moet me weer goed vasthouden aan de stoel, WTF;

https://www.tubantia.nl/enschede/notari ... ~a1d0f32b/


Daaruit;

Via de WOB kreeg Venema 13 van de 400 bestaande documenten in handen. Die documenten schetsen volgens hem een onthutsend beeld van de enorme subsidiestroom, die er naar een heel kleine groep gaat: de hulp aan 117 cliënten van het Leger des Heils (30) en Tactus (87) kost de gemeenschap dik 10 miljoen per jaar. “Dat komt uit op circa 120.000 euro per persoon”, zei Venema tegen de rechter. “Ik krijg de duurste buren van Enschede.”

Niet normaal hoeveel geld daar in omgaat, kom daar als goed bedoelende en eerzame burger eens om. Ik zeg de zweep der over!!

[Andre]

Ze worden in Den Haag ook wakker!

https://automotive-management.nl/nieuws ... rte-ritjes

[alt]

Een chauffeur die ik zo'n twintig jaren geleden inhuurde, vertelde mij dat zijn vader hem vertelde over een gesticht in Heiloo, waarin nu kunstenmakers wonen, dat het gesticht in de jaren dat het bestond, gevuld werd met kinderen men kwijt wilden.
Vul maar in, homo, onhandelbaar, zwakzinnig, vrouwelijk overmatige liefhebbers van de andere sekse.
Dit ging altijd onder het mom van zwakzinnig.
Deze kinderen werden tegen betaling aan de kerk geplaatst in het gesticht.
Probleem opgelost, nu is er een ander verdienmodel met politieke invloed.

[Zed240]

Achterhoek dol van doemdenken
Het volk van Lichtenvoorde ziet groei, het gemeentebestuur ziet krimp en zet de rem op elke ambitie

Kloof
Ze hebben in Lichtenvoorde de Zwarte Cross, als symbool van jeugdig en ludiek ondernemen. Ze hebben het bloemencorso, als toonbeeld van gemeenschapszin. En ze hebben bánen. Maar ze hebben ook een gemeentebestuur dat praat over krimpen, bedrijven frustreert en woningbouw blokkeert. En dat terwijl ondernemingen Achterhoekse talenten terug proberen te halen uit het westen.

| Bert Dijkstra
In de werkplaats van XHC Exclusieve Chaletbouw aan de rand van Lichtenvoorde ruikt het naar hout en succes. „Helaas”, zegt eigenaar-directeur Gerhard Kronenberg. „We groeien.”

Helaas?

„Ja. Groeien lijkt in dit deel van de Achterhoek een scheldwoord. De gemeente praat liever over krimpen. We wilden op deze plek uitbreiden. ’Prima’, zeiden alle buren. ’Nee’, zei de gemeente. Geef ons dan maar een mooi plekje op het industrieterrein, aan de Twenteroute, zodat onze handel goed in beeld komt, vroegen we. ’Nee’, antwoordde de gemeente. ’Voor zo’n locatie zijn jullie te groot.’ We zijn met nul begonnen, hebben nu tweeënveertig mensen in dienst en dat kunnen er snel tachtig worden, maar personeel is hier hartstikke moeilijk te vinden, want de bestuurders houden ondanks een grote vraag woningbouw tegen. We zijn nu in gesprek met een Duitse gemeente, pal over de grens. Daar worden we met open armen ontvangen.”

Bouwplannetje

In zijn geboorteplaats Lichtenvoorde vouwt ondernemer Wilco Rensing bouwplannetje Mozartstraat uit op de grond. „Hier wilde ik zeven woningen neerzetten. Waren vijfentwintig gegadigden voor. ’Gaat niet door’, zei de gemeente.”

Hij legt een tweede papierkleed voor onze voeten. Bouwplan Raadhuishofje. „Tien seniorenwoningen die ik wil bouwen. Staan negentig Achterhoekers voor in de rij. ’Geen extra huizen in ons krimpgebied’, zegt de gemeente. En dan heb ik hier nog bouwplan…”

Makelaar Wout Steentjes wijst in zijn kantoor in het centrum van Lichtenvoorde naar een A4’tje met cijfers van de gemeente. „Kijk, hier staat het. Leegstand. 399 lege woningen in Lichtenvoorde en de andere kernen van de gemeente Oost Gelre. Alle makelaars bij elkaar hebben op dit moment 15 leegstaande huizen in de aanbieding. Waar die andere 384 niet-bewoonde huizen zijn is ons een raadsel. Door de nieuwe N18 is de verbinding met Enschede een stuk beter geworden. Er zijn banen, jongeren willen terug naar hun geboorteplek, de roep om huizen is groot, maar de gemeente blijft zeggen: we zijn een krimpgebied, dus we moeten ons wapenen tegen leegstand. Te gek voor woorden.”

Lichtenvoorde, vermaard door z’n op ondernemingsdrift en levenslust drijvende Zwarte Cross, geesteskind van Jovink & de Voederbietels, beroemd ook vanwege z’n grotendeels door actieve jongeren gedragen bloemencorso (naar verluidt de op één na grootste op aarde)... Dit unieke stukje Achterhoek van vrijheid blijheid, land van Normaal en steek maar gewoon je klauwen uit de mouwen, in de greep van verstikkende ambtenarij.

Zo zat van de patstelling zijn negen tamelijk jonge Achterhoekers plus één nestor dat ze hun krachten hebben gebundeld om die vermaledijde lokale politiek eens wakker te schudden. Verenigd in de werkgroep Wonen & Werken Oost Gelre brengen ze in kaart hoe het werkelijk zit met de werkgelegenheid in de gemeente. Vierenvijftig bedrijven werkten mee aan het onderzoek. Uitkomst: alleen al deze ondernemingen hebben op dit moment 416 openstaande vacatures. Verwachte aantal aan te bieden banen voor de komende vijf jaar: 1151. Maar hoe vind je nieuw personeel als er geen huizen zijn voor potentiële werkkrachten? Alleen al het aantal woningzoekenden in krimpgemeente Oost Gelre, dat zich bij de werkgroep heeft gemeld: 122.

Frank Navis (30) was zo’n Achterhoekse woningzoeker. Geboren in de regio, gehecht aan de gemeenschap. Hij moest tijdelijk weg, want in de streek is geen voortgezet onderwijs. Navis studeerde fiscaal recht aan de universiteit van Groningen en kwam terug om junior belastingadviseur te worden. „De consequentie was dat ik ruim twee jaar bij m’n ouders moest gaan wonen.”

Inmiddels is hij senior belastingadviseur met een eigen huis en ziet hij dat veel van zijn vrienden niet terug kunnen komen door woningengebrek. Dus gaat hij voorop in de strijd van de werkgroep.

Sterfhuis

„Er is hier van alles te beleven, maar de gemeente laat ons geloven dat we in een sterfhuis leven”, zegt hij thuis bij de nestor van de groep, Eddy te Woerd (62). „De constatering dat we in een krimpgebied zitten is tijdens de crisis getrokken. Ja, er zijn minder kinderen op de scholen dan vroeger. Ja, de berekeningen van een paar jaar geleden dat het aantal inwoners iets zou dalen klopten toen ongetwijfeld. Maar inmiddels schreeuwen bedrijven om personeel en jongeren om woonruimte. Lichtenvoorde wordt als woon- en werkgebied steeds interessanter, maar de gemeente blijft met die krimp in haar hoofd zitten.”

We rijden naar de industriestrook, leunend tegen het terrein van de Zwarte Cross. Te Woerd wijst naar een joekel van een bord aan de voorgevel van een bedrijvenpand. ’Wij zoeken chauffeurs’ staat er met grote letters op. „Vind ze maar eens in een plaats waar nauwelijks wordt gebouwd. Mijn zoon en m’n schoondochter hebben vijf jaar met pijn in hun hart ergens anders gewoond. Beiden hebben een goede opleiding, banen genoeg hier, maar een huis was niet te vinden. Nu ze beter zijn gaan verdienen, hebben ze in het duurdere segment eindelijk een woning kunnen kopen.”

Hij toont de zoveelste brief uit zijn vuistdikke dossier. „Van de gemeente. Hier staat het: de zogenaamde plancapaciteit in Oost Gelre is sinds 2010 met 765 woningen verkleind. Zijn de bestuurders nog trots op ook.”

Spektakel

Frank Navis: „Voetbalclub Longa ’30 heeft 1200 leden, het bloemencorso, waar onze jeugd van januari tot september druk mee is, trekt 100.000 bezoekers, in dezelfde gemeente is de Slag om Grolle bij Groenlo een internationaal spektakel, maar ons college van CDA en OOG (Onafhankelijk Oost Gelre) praat liever over krimp.”

We lopen langs openbare basisschool Het Hof. Het is speelkwartier, het plein is gevuld met leuke juffen en dartelende kinderen. „Het lijkt wel een selffulfilling prophecy van de gemeente”, zegt Te Woerd. „Als je jonge mensen weert, worden er geen kinderen meer geboren, moeten scholen sluiten, vertrekken bedrijven omdat ze geen personeel kunnen vinden en krijg je vanzelf de krimp die je hebt voorspeld.”

„Als je iedereen met jouw beleid wegjaagt, krijg je automatisch de leegstand die je hebt aangekondigd”, zegt makelaar Steentjes in zijn kantoor. Collega Silvio Gierkink: „De politiek hier loopt achter de feiten aan. In 2017 hadden ook wij door de sterk gestegen vraag een prijsstijging op de huizenmarkt, van negen procent, maar het aanbod is met dertig procent gedaald. De gemeente heeft oogkleppen op.”

We rijden terug naar het huis van Eddy te Woerd, waarvan de woonkamer inmiddels is veranderd in een spreekkamer voor verontruste Achterhoekers. VVD-fractievoorzitter Bart Porskamp, samen met Nieuwe Liberalen, PvdA en D66 in de oppositie, is er. „Initiatieven van ondernemers en bewoners kunnen rekenen op altijd weer dezelfde reactie: ’Dit is in strijd met onze plannen.’ Alles wordt gestuurd op krimp.”

Interieurbouwer Herman Rooks is ook aangeschoven. „Mijn bedrijf draait prima. Zo goed dat ik barst van de werkgelegenheid. Heb vijftig man uit het buitenland moeten halen, omdat ik hier niemand kan vinden. Ambtenaren vertelden me bloedserieus: ’De echte krimp begint in 2025’. Over acht jaar! Dat nu zo’n beetje alles groeit moeten we dus zo snel mogelijk vergeten…”

Wethouder Vincent van Uem weerspreekt telefonisch de kritiek. „Ik snap dat er spanning op zit”, zegt hij. „Maar wij hebben in deze regio onze koers bepaald na werkbezoeken aan Oost-Groningen en Zuid-Limburg. De bestuurders daar hebben ons op het hart gedrukt voorzichtig te zijn met woningbouw, om leegstand in de toekomst te voorkomen. Ondernemers kijken vijf jaar vooruit, wij veel verder.”

De oplossing? „Simpel”, zegt Rooks. „Luisteren naar de markt. Stoppen met dat ambtelijke doemdenken.”

Eddy te Woerd knikt. „Dit is een streek van áánpakken, niet zeuren maar doen. Met onze ligging is ook niks mis, we zitten precies tussen de Randstad en het Ruhrgebied in, maar op het gemeentehuis doen ze alsof we Zwitserland zijn, geïsoleerd door bergen.”

Hij zucht. „Ambtenarij en de Achterhoek… Dat botst.”

Hier een stuk over 'mijn dorp' afgelopen weekend in de Telegraaf. Hoe de gemeente het dorp behoedt van een probleem dat er überhaupt niet is, maar inmiddels wel gecreëerd wordt door de gemeente zelf.

Zie het zelf ook in mijn omgeving. Vrienden die heel lang bij ouders blijven wonen, of trekken naar dorpen waar ze geen binding mee hebben op welke manier dan ook. Huizenprijzen stijgen inmiddels ver boven die van buurdorpen uit, wachtlijst voor huurwoningen is enorm lang, particuliere huur is allemaal ook bezet en door de gigantische vraag schreeuwend duur; bedrijven die verhuizen naar andere plaatsen omdat ze hier niet mogen uitbreiden.

Vervolgens zegt de gemeente dat de werkgelegenheid daalt. Tsja, als je een bedrijf dwingt te vertrekken lukt dat wel ja.

Het bizarre aantal leegstaande woningen waarmee de gemeente komt is helemaal wat. Ik kan echt geen woning bedenken hier in de buurt die leegstaat, en verbaas me vooral over de looptijd van te koop staande huizen de laatste tijd. Zelfs huizen in de hogere prijsklassen zijn regelmatig in enkele weken weg.

[ErikS]

GTRene woont ook ergens in die hoek.

[Zed240]

Een uur rijden, niet alles buiten Amsterdam is de Achterhoek.

[romo]

NL zorg anno nu, zo triest dit;


https://www.volkskrant.nl/binnenland/ma ... ~a4561061/


Ik maak het van dichtbij mee, ik zie hele families, vrienden en bekenden er aan kapot gaan, de participatie maatschappij bestaat niet, kan ook niet want geen competenties dienaangaande.

[romo]

Intussen;

https://www.volkskrant.nl/tech/hackers- ... ~a4561895/


En dan gelijk dit;


https://www.volkskrant.nl/4562171



Das toch te mooi om waar te zijn, uiteraard is dit geregisseerd om de aftapwet er met stoom en kokend water door te drukken


Toeval in de politiek bestaat niet.

[Peric]

Wat een mooie democratie leven we toch in..

[romo]

^Lees onderstaande dan maar helemaal niet, het is nog erger dan in je ergste nachtmerrie;

Als de burger alleen nog een hulpstuk is voor de marketing van de overheid
Deze week: de invloed van politieke marketing op bureaucratieën.
Ofwel: als overheidsdiensten de dictator in zichzelf ontdekken.
Tom-Jan Meeus
26 januari 2018 om 22:21


Illustratie Ruben L. Oppenheimer


Woensdagavond was ik in Woerden, in het ‘wijksteunpunt’ van het Schilderskwartier, de electoraal representatieve buurt die ik geregeld bezoek.

De lijsttrekkers voor de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart kwamen langs. De zaal zat aardig vol.

Mensen bleven de hele avond kalm – niemand schreeuwde hier, niemand verstuurde opruiende tweets. Met geen woord hadden ze het over het slavernijverleden, een ‘beeldenstorm’, ‘witte’ dan wel ‘blanke’ mensen.

Hier ging het over gasvrije woningen, en wat dat kostte. Over ongelukken bij het zebrapad vlakbij. Verdwijnende huisartsen in de avonduren.

En: duizend bomen erbij, voor heel Woerden.


Het was een overgang om ’s anderendaags terug te keren naar Den Haag. Veel politici brachten er het gesprek meteen op hun favoriete invalshoek: (nationale) identiteit – net als vorig jaar bij de Kamerverkiezingen.

Ook al bleef er na de formatie amper iets van over: wat volksliedlessen en een vlaggetje in de nationale vergaderzaal.

Politici die in campagnetijd nationale identiteit aansnijden, zijn kortom beter in politieke marketing dan in politiek: zij weten de ongemakken in hun achterban uitstekend te verwoorden, maar het blijft consequentieloos.

Dus nu we, op weg naar 21 maart, opnieuw in een maalstroom van identiteitsnieuws terechtkomen, zou je hopen dat genoeg mensen zeggen: dat trucje kennen we nu wel.

Een van de interessantste documenten over politieke marketing die ik ken is een afstudeerscriptie, De overeenkomst tussen Clinton en Omo (1997), van toenmalig politicologiestudent Friso Fennema.

Friso Fennema is niet onbekend gebleven in Den Haag. Nadat hij vorig najaar in het huwelijk trad, circuleerde op sociale media een groepsfoto van het feest, waarop je ook de politici kon ontdekken met wie hij werkte: Henk Kamp, Lodewijk Asscher, Mark Rutte.

Binnenkort stapt Fennema, allerminst het prototype van de gehaaide spindoctor, over naar de bewindslieden van Infrastructuur en Waterstaat.

„In de marketing staat niet het product maar de markt in het middelpunt”, schreef hij in die scriptie. Politiek gaat niet primair om ideeën, politiek gaat primair om het bereiken van een electorale markt. Je kunt hier van alles van vinden, maar de werkelijkheid is: elke partij denkt voortaan zo.

Er speelt wel iets anders. Het thema identiteit brengt dit denken in een nieuwe fase: het is alleen spelen op gevoel. Groepsangsten om groepsgevoel te creëren. Afzetten tegen het andere, het vreemde, als politiek wapen. Doen alsof het nooit meer goed komt als blanke mensen voortaan wit worden genoemd. Politiek van holle verontwaardiging: de hype als tactiekje.

Het blijft niet zonder gevolgen. Het paradoxale is dat overheidsdiensten, die formeel in opdracht van de politiek werken, vaak eenzelfde strategie volgen om zich tegen politieke hypes te verweren: uit de media te blijven.

Dit komt niet uit de lucht vallen. Tekenend was het advies van drie hoogleraren bestuurskunde die in 2013 voor de WRR een essay schreven, Over hijgerigheid en lange adem. Niet in de media komen, constateerden zij, was voor overheidsdiensten de beste manier om niet in politieke problemen te komen.

Maar als organen met een openbare taak uit angst openbaarheid gaan mijden, weet je: hier gaan ongelukken gebeuren.

Die kwamen er ook: voor de burger. Dinsdag zond Human een schitterende en schokkende aflevering van Medialogica uit, van onderzoeksjournalist Erwin Otten.

Het ging over de moeder van de twee jongens, Ruben en Julian, die in 2013, enkele weken na de zelfmoord van hun vader, dood werden gevonden in een afwateringsbuis in Cothen. De zaak leidde destijds tot massale zoektochten van burgers. Media hadden uitzonderlijk veel aandacht voor de vermissing.

Het onthullendste van Medialogica was dat het programma vooral moderne overheidslogica onthulde. Materiaal voor parlementair onderzoek: ik overdrijf niet.

Want wat bleek: de vermissing van de jongens, en de publieke belangstelling daarvoor, leidde ertoe dat elke betrokken overheidsinstantie zich in het openbaar een nobele rol toe-eigende – over de rug van de moeder.

Zij streefden er niet (meer) naar uit de media te blijven. Zo gaf de politie in een interview met het AD, buiten medeweten van de moeder, een onbewezen analyse van de familiesituatie.

Vervolgens werkten agenten die de moeder tijdens de crisis bijstonden, mee aan een docudrama van SBS6, waarin ze, opnieuw buiten medeweten van de moeder, talrijke intieme details over het drama prijsgaven.

De politie is je beste vriend – en gooit je daarna onder de bus.

Dan was er Jeugdzorg, dat óók zonder overleg met de moeder details over de familie publiceerde. En er was Defensie, van wie een medewerker in een afstudeerscriptie toegaf dat er alleen voor de Bühne een nachtelijke zoektocht naar de jongens was georganiseerd.

„Het maakte eigenlijk niet uit of er wat gevonden werd. We hadden misschien zelf wel sporen kapot kunnen maken.”

Zo zorgden alle betrokken overheidsinstanties, geoefend in de omgang met hypes, ervoor dat zij er zelf uitstekend uitsprongen. Marktgedrag van de overheid: eigen merk eerst.

Het is de verwording van de klantgerichte overheid, waarover Herman Tjeenk Willink al sinds 1983 kritische interviews geeft. De Algemene Rekenkamer en de Eerste Kamer schreven er talrijke vernietigende studies over. Politici van alle gezindten steunden ze.

En daarna, dat is het schokkende, veranderde er niets.

Zo zit de overheid sinds de opkomst van de politieke marketing dus in elkaar: ambtenaren die de kans krijgen het dictatortje in zichzelf aan te spreken. De feiten zijn van hem. De complimenten zijn voor hem.

De burger dan wel het slachtoffer spelen een rol in zijn toneelstuk.

De gevolgen van de politieke marketing zijn voor niemand meer te ontlopen. We kunnen denken dat dit incidenten zijn, maar nee hoor: deze benadering van de werkelijkheid staat nog maar in zijn kinderschoenen.

Op Communicatie Online verscheen deze week een vraaggesprek met Marc Lamers, directeur corporate communications van de universiteit in Wageningen.

„Over vijf jaar”, luidde de kop, „hebben we nauwelijks nog contact met journalisten.”

Ik belde hem, en hij bleek te bedoelen dat traditionele media, zoals kranten, in zijn ogen steeds minder tijd voor research hebben, en steeds minder bereik onder jonge mensen.

Vandaar dat Marc Lamers zei: ik wil dat mijn woordvoerders zich intern gaan gedragen als journalist, zodat we voortaan zélf de feiten naar buiten brengen. Naar traditionele journalisten. Maar vooral naar zogenoemde influencers, interactief op sociale media, onder cursisten, studenten en andere online belangstellenden.

„We kunnen, als we echte journalistiek bedrijven, onze eigen gemeenschap bouwen: dan zijn we in potentie een groot medium”, zei Marc Lamers, en ik kreeg de indruk dat hij het integer bedoelde.

Maar je kon evengoed zeggen dat hij een uiting van hetzelfde probleem was: een ambtenaar die media omzeilt, en de zeggenschap over zijn feiten niet meer met derden wenst te delen.

Weer een overheidsinstantie die alleen nog optreedt in het eigen toneelstuk.

[alt]

Waarom komen deze bijna niet boven water?
De journalisten zitten te vaak gezellig koffie te drinken met dezelfe politici.
Dat geeft op den duur vriendschappen.
hoeveel journalisten zijn b.v.b.later woordvoerders of een ander mooi baantje geworden voor een politieke partij?

Wie appelen vaart, wie appelen eet.
Zo oud als de weg naar Rome.

[WJ]

Politiek en Journalistiek hebben dezelfde werkgever. (en het is niet ons mensch )

[romo]

Het klopt idd dat wiens brood men eet, diens woord men spreekt.

MAAR; das niet de strekking van het artikel, de kern is dat het ministerie (c.q. welke overheids instantie dan ook ) zelf bepaalt wat, hoe en in welke mate men bepaalde zaken naar de openbaarheid ventileert, nee zelfs regisseert!! Dus bewust, strategisch de zaken in een ander daglicht zetten. Dit alles ver van de waarheid.

Das dus onze overheid, die verlangt dat U, als burger, democratisch haar leiders kiest en daarmede dienaar van en aan deze maatschappij moeten zijn, zich niet aan aan haar eigen wettelijke kaders houdt, maar deze met voeten treedt.

Das de omgekeerde wereld IMO, het is verwerpelijk, schandalig en een rechtstreekse oorlogsverklaring aan de democratische rechtsorde. Er zijn revoluties om minder begonnen.

[Peric]

Daarom kijk ik ook regelmatig op Geenstijl.nl. Staan toch vaak leuke artikelen op.

[Zed240]

+1

Geenstijl check ik ook minstens een aantal keer per week. Goede artikelen en vol met linkjes ter onderbouwing en verdieping.