Liefde voor een merk

[Dennis Cavallino]

Is het de geschiedenis, zijn het de ontwerpen, de techniek, de uitstraling en status, of juist het gebrek daaraan?

Waar komt de liefde die je hebt voor een merk vandaan?

[Knot]

Waar komt de liefde die je hebt voor een merk vandaan?

Vanuit de leaseregeling

[RVV]

Jeugd denk ik. Ik ben groot geworden met BMW, dat laat je dan niet meer los.

[Dennis Cavallino]

Dat blijkt :!:

[Marc R]

Er zwerven hier meedere mensen rond die besmet zijn met het BMW virus,de hoofdmoot zeg maar.

[Robin]

Er zwerven hier meedere mensen rond die besmet zijn met het BMW virus,de hoofdmoot zeg maar.

Tja, als er maar een handjevol betaalbare alternatieven zijn, is dat 't gevolg

[Bruno]

Ik denk dat het een beetje puberaal is om van "lliefde" te spreken voor een merk. Uiteindelijk gaat het toch maar over een auto. Ik zou meer denken in de richting van "appreciatie" voor een merk en zijn geschiedenis/keuzes en filosofie. Op die manier trek je het een beetje uit het vage/geitewollensokken/getuige-van-jehova sfeertje.

Appreciatie voor een merk is gebaseerd op twee verschillende belevingen: producten (auto's) en design- & bedrijfsfilosofie. Geschiedenis heeft voor mij redelijk weinig invloed: mooi dat MG vroeger leuke en verrassende auto's gemaakt heeft, maar tegenwoordig is/was het gewoon crap - spijtig, maar dat zijn de keuzes van de club die de tent nu bestuurd. Die moet ik gebaseerd op hun geschiedenis niet meer credit geven dan eender welk Chinees merk. Zelfde gaat op met exotische merken - het is niet omdat de auto dezelfde sticker heeft dat ik de auto hetzelfde moet apprecieren. Is dus niet van tel voor mij in mijn appreciatie voor de "huidige" wagens.

Producten: ja, zeer persoonlijk uiteindelijk. Ik vind het totaal gevoel belangrijk bij een auto. Ik ga een auto niet kopen omdat één ding (aandrijving, motor, interieur, etc) fantastisch en de rest zuigt. Dan laat ik hem staan. Is een andere denkwijze dan sommigen hier op het forum, maar ieder het zijn. Mijn behoeftes veranderen ook, dus het is niet abnormaal dat je evolueert in je keuzes en in de merken die je aanspreken. Sommigen blijven (BMW blijft me aanspreken, Audi ook wel, maar niet in die mate dat ik er "alles" voor geef), anderen verdwijnen op het achterplan (weet nog goed dat mijn neef een R19 Turbo had en ik die mega-cool vond, wilde ook zo'n bak. Nu zou ik toch twee keer denken). Totaal pakket is dus belangrijk - daarna bepaalt de prijs gewoon in welk segment je gaat shoppen.

Design- en bedrijfsfilosofie: ik geloof niet in het "geen compromissen" sluiten gedoe waar wel eens over gepraat wordt. Kijk Noble maakt vast gave wagens, en het doet me wel wat om ze te zien, laat staan om er eentje te testen - maar het spreekt me niet aan as such. VAG hangt aaneen van de compromissen maar levert er wel een leuk totaal pakket mee - dat mijn behoeftes nu het beste dekt. BMW is gaaf, gewoon omdat zij resoluut kiezen voor hun aandrijvingsconcept en de gewichtsverdeling. Buiten die twee USP's zijn de kwalitatief goed, etc etc ... moet hier geen case maken, denk ik.

[Knot]

Ik ga voor Opel omdat ze degelijke auto's maken voor redelijke prijzen. Heb het wel over de sportieve versies als de Astra GTC en de Vectra GTS dan, goedkoper kan je bijna niet nieuw, betrouwbaar en sportief rijden.

VW, BMW, veel te duur allemaal.

[Bruno]

Ach, heel het gedoe met BMW ... is niet echt een virus. Kan je autofora tonen waar ze voor elk merk wel van die "believertjes" hebben die de hele tijd lopen te bikkelen over hoe gaaf dit of dat wel is.

"De meest intelligente mensen zijn diegene die een hoog empathisch vermogen hebben."

Voor de rest heeft RH wel gelijk.
- Wil je een mooie balans in een RWD-auto met een rijdynamiek waar je veel plezier uit kan halen - als je er zin in hebt - en je hebt de cash liggen --> dan ga je voor BMW. MB is te comfortabel en niet dynamisch genoeg in zijn rijden, Lexus gaat ok de comforttoer op. Blijft er bitter weinig over.
- Wil je drie kinderen vervoeren op vakantie, samen met de bagage en geef je de ballen om rijdynamiek en weggedrag, voel je je graag superieur op de weg, denk je van jezelf van hipte zijn en heb je stiekem altijd in een camionette willen rijden --> dan ga je voor de Scenic/Espace. Simpel toch.

[Dennis Cavallino]

Ik heb het niet zozeer over je autokeuze, echt meer de liefde voor een merk. Appriciatie vind ik niet het goede woord. Liefde misschien ook niet

Ik doel dus op de BMW liefhebbers en de mensen die alles kiezen, zolang het maar Opel is. Of de mensen die ondanks alle ellende (wat altijd wel meevalt) toch voor Alfa Romeo blijven kiezen. Trouwe merkenliefde.

Liefde maakt blind en daardoor wil je niets meer met andere merken te maken hebben.

Ik heb dat zelf niet zo sterk dat ik alles voor een merk overheb, maar ben en blijf wel een Ferrari en Porsche liefhebber en Alfa Romeo ook in zekere mate. Ik koop van die merken boeken en schaalmodellen bijvoorbeeld. Dat doe ik met andere merken minder/niet.

Ik rijd dan wel in een BMW, maar ik ben echt geen BMW liefhebber. Ik heb niets met het merk verder, al vind ik de geschiedenis wél interessant, toch zal ik er nooit een boek van kopen. Over liefde voor dat merk kan ik dus niet spreken in mijn geval. Wel waardering.

[Peter Tunissen]

Waar komt de liefde die je hebt voor een merk vandaan?

Nergens vandaan. Ik rij in een auto, niet in een merk.

Wel bovengemiddeld geïnteresseerd in de (merk-)geschiedenis van Alfa Romeo, BMW M, Lamborghini, Ultima, Radical, Ferrari en Porsche.
Maar zou er geen auto wel of niet door kopen.

[Michel P]

Denk juist dat merken liefde/trouw steeds minder aan het worden is. Veel mensen leasen binnen hun budget vaak zo veel mogelijk blik en luxe. Kijk naar de hoeveelheid C5en die je ziet rijden, lelijk maar veel meters blik Anderen proberen een model binnen hun budget te leasen welke een bepaalde status heeft, een soort van bagde geilheid. Dit zie je ook bij de duurdere merken. Kijk naar BMW, minder dan 1% van de kopers kiest deze i.v.m. rij-eigenschappen. Denk dat er voor de autoliefhebbers steeds minder keus is, simpelweg omdat de milieu en veiligheidslobbies, door veel fabrikanten in de marketingcampagnes worden ingezet. Kijk bijvoorbeeld naar de ontwikkeling bij Toyota, wereldweid, de grootste producent, en echt aantrekkelijke auto (vanuit het ons perspectief) worden er niet meer geproduceerd. Ik denk zelf dat er wellicht zelfs geen opvolger van de Supra gaat komen. MR2 uit de markt gehaald. Daarom heb ik veel respect voor Nissan die in deze tijd toch maar een 350Z op de markt zet. Voor autoliefhebbers die rij-eigenschappen belangrijk vinden, zijn dit barre tijden. De spoeling word dunner en dunner. De liefde dooft zelfs langzaam........

Michel

[Bruno]

Cav, je hebt het dan over merkblindheid. Niet over liefde of appreciatie. Ik vind dat je steeds kritisch moet blijven staan - of tenminste zelf beseffen dat je op dat moment niet kritisch/rationeel bent. Je kan "hevig fan" zijn van een merk, maar je wordt pas "serieus" auto-liefhebber als je ook de negatieve kanten of misstappen kan erkennen en toegeven. Als je - ook naar je "eigen" merk - kritisch kan kijken, en een analyse kan maken van een situatie of een product.

Verder denk ik dat de "gladde" jongens van de marketing afdelingen hun werk goed doen - hun job is alleen maar gericht op het stimuleren van het gevoel dat jij beschrijft. Of je erin loopt, of niet ... dat is aan jezelf.

Ik probeer het te absorberen maar uiteindelijk mijn keuze te maken op basis van rationele argumenten versterkt met emotionele elementen ipv gebaseerd op emotionele argumenten ondersteund door rationele elementen. denk daar maar eens over na.

[Michel P]

Ik merk dat ik steeds minder aan een merk hecht, maar meer bepaalde modellen van een merk waardeer. Bij bepaalde merken moddelen die niet meer in productie zijn, en bij andere merken aangename verrassingen, terwijl het verdere modellen programma mij niets doet. T.o.v. nieuwe auto die thans te koop zijn, zie ik voor mijzelf binnen mijn budget en eisen, steed minder begeerlijke auto's. Krijg steeds meer het 13 in het dozijn gevoel bij het lezen van bijvoorbeeld de Autovisie. Alleen de speciale, vaak financieel niet bereikbare auto's zijn nog als liefhebbers auto gebouwd. Heb met veel plezier het artikel over die Elise met compressor gelezen. Denk dat veel autoliefhebbers straks een kale Toyota hebben voor de saaie KM's en als het budget het toelaat een speelgoedje ine garage.

Michel

[Tom]

Alle merken zijn steeds meer op elkaar gaan lijken. Je kiest niet meer voor een merk vanwege een unieke eigenschap. Vroeger was Mercedes helemaal top op gebied van kwaliteit. Zet er tegenwoordig een Skoda Octavia II langs en het verschil is ontzettend klein. Auto's van Alfa Romeo zijn nog steeds erg mooi, maar onderhuids is het weinig spannend. En zo is dat met steeds meer auto's.
Vroeger had je dat wat meer.. een Volvo liep voor op gebied van veiligheid (nu nog, maar verschil met andere merken is veel kleiner), een Alfa was sportief (zet nu een Astra langs een 147 en het verschil is klein), enz.

Merken komen af en toe met een auto puur voor het imago; VAG met een Veyron en Opel met de Speedster. Hebben ook niets met de normale auto's te maken.

Ik beperk mezelf niet tot een bepaald merk, gaat mij om de auto zelf (duh, heb nu een jap, italiaan en duitser gehad).. maar het merk moet mij op één of andere manier wel aanspreken. Ook al is het onbewust.

[Marc R]

daar ben ik het zeker mee eens tom

[Arthur]

Ik beperk mezelf niet tot een bepaald merk, gaat mij om de auto zelf maar het merk moet mij op één of andere manier wel aanspreken. Ook al is het onbewust.

Tja, zoiets heb ik idd ook.
Heb geen echte liefde voor een merk.

[Nero_Serpente]

Laatste tijd kan het me eigenlijk weinig boeien meer...
Ben van huize uit opgegroeit met Italiaanse auto's, en heb dus ook al redelijk wat Italianen gereden en was dan ook echt Alfist, en ik blijf het merk ook nog steeds een warm hart toedragen, maar ik kan wel de negatieve dingen zien... Enige merk wat ik daarna nog heb gereden waar ik echt gek van was, was Honda. En nog steeds wil ik er wel een Civic bij hebben... EG, wit, laag, B18 blok erin, en gaan. 8)
Met de rest van de merken had ik niet echt een band. Al begin ik BMW ook steeds leuker te worden nu ik er zelf in rijd. Vooral als je met een vriendenclubje bent die allemaal hetzelfde merk rijd word het al gauw nog gaver. Maar het is absoluut 1 van de betere auto's die ik heb gehad. Wegligging, redelijk snel (veel koppel) mooi geluid van de 6pitter en je kunt er heerlijk mee spelen zonder dat het hele interieur gelijk kraakt en de carresorie tordeert en er dingen afbreken

[Erik]

de onbereikbaarheid
was eerst een "gewone" porker voldoende
nu wil ik een GT3

LOL

E

[Toes]

rijd eigenlijk Opel omdat ik niet met een ander merk moet aankomen bij mijn maten,dan kan ik klappen krijgen namelijk

Voor serieus (voor zover mogelijk als Opel rijder) met de paplepel ingegeven..
Mijn vader reed altijd al de commodore's,Rekord's en Kadett's in de sportieve uitvoeringen...daarbij val ik altijd voor de underdogs,en het blokkendoos principe spreekt mij erg aan,zeg nou zelf bij welke merken kan je een blok uit een voorwielaangedreven auto zonder veel problemen en met delen zo uit het magazijn in een achterwielaangdreven auto leggen...

[Stefan R]

In de familie zijn het allemaal Opel rijders, Manta's GT/E GSI Ascona's2.0E Senator's 3.0 E CD etc. Tegenwoordig rijden mijn vader/broer/zus in de moderne varianten ervan.

De Speedster is voor mij de eerste Opel (waarschijnlijk ook de laatste) Ik heb verder geen échte merkliefde, Ik ben liefhebber van alle sportieve (rijders) auto's. Met toch een lichte voorkeur naar Rallyachtige auto's.

[Tristan]

Heb niet echt een bepaalde zwakte voor een bepaald merk, wat al eerder gezegd is, het ligt ook aan een bepaald model.

Bv. ik ben redelijk Porsche-fan maar de Cayman is voor mij een flater. Dit model is eerder commercieel ontworpen, precies tussen de 911 en de Boxter. Qua vermogen ook precies in het midden. Deze auto kan dus beter, maar mag het niet. Ook de Cayenne met 3.2 V6 is ook Porsche onwaardig.

Verder ben ik ook wel into de VAG-scene, maar alleen de sportieve en luxe wagens.

Heb wel een zwak voor onze Dodge Ram SRT-10: Groot, snel, apart en toch enigzins gevaarlijk (2300kg, 500+pk en geen TC, ESP etc). Hierdoor heb je altijd een beetje respect als je ermee rijdt, altijd een gevoel in je achterhoofd dat hij wel eens dingen kan doen die je niet verwacht. :twisted:

[RVV]

Ik lees het begrip merkenblind, alleen begrijp ik dit begrip niet. Wat word er mee bedoeld ?
Dat je geen oog hebt voor de kwaliteiten van een ander merk ? Dat er voor jouw maar 1 merk is en verder bestaat er niks ? Dat jouw merk het beste merk is ?

Liefde voor een merk is natuurlijk niet de goeie woordkeuze, een merk ansich is abstract, je spoort niet helemaal als je daar liefde voor voelt. Liefde voel je voor personen of eventueel dieren (transsexual horselovers.com) maar niet voor een merk of een gebruiksartikel van dat merk.

Maar een merk kan je wel heel erg aanspreken, zodanig dat (bijna) alles van de merk voor jouw interressant is om te volgen, te gebruiken, te consumeren etc.

Zoals ik al eerder aangaf ligt mijn absolute voorkeur bij BMW. Ook andere merken kunnen mij bekoren, en bijna elk merk heeft wel een model wat mij aanspreekt.

Waarom BMW ?

Ik denk dat het een aantal redenen heeft.

BMW daar ben ik groot mee geworden, Mijn vader reed al zolang ik me kan herrineren BMW's, 2500 serie's diverse 7 serie's, 5 serie's en mijn moeder reed altijd een 3 serie, waar ik later ook mijn eerste 2 jaar van mijn rijbewijsleven in heb gereden.
Als kind zag ik al dat BMW een "ander" merk was dan de vele mainstream merken. Sportiever, snellere motoren. En ze hadden absolute topmodellen. En BMW was een "bereikbaar" merk. Niet zoals Porsche's Ferrari's onbetaalbaar. Voor die merken had ik overigens ook warme gevoelens als kind. Mijn vader betrok me ook als kind altijd bij de aankoop van een nieuwe BMW. Nam me mee naar de dealer toe, ik kreeg altijd leuke BMW goodies. Zoals schaalmodellen, folders, petten, kleding etc.
Als ik in de BMW showroom kwam liep ik als eerst naar alle auto's toe om te kijken hoe hard ze konden, een blik door de ruit en wist genoeg. BMW's konden 200. En elk jaar konden ze harder. Totdat ik naar binnenkeek bij een 745i turbo, de schelen vielen van mijn ogen. 260 km/h kon die ! Tenminste dat stond op de teller. Dit was ongekend voor mij. Ik heb nog steeds de originele autofolders uit die tijd bewaard.

In 1997 wilde ik een BMW kopen een mooie E36 van 5/6 jaar oud, maar het werd me aan alle kanten afgeraden, ik was nog maar kort bezig met mijn zaak en een BMW was een dure auto om te rijden.(+ bang voor een stuk afgunst/imago) Ik heb mijn BMW plan in de ijskast neergezet, en ben later voor Audi gegaan, maar Audi werd nooit echt mijn merk, toen ik doorkreeg hoe VAG werkte met het merk Audi en alleen maar body's aan het uitwisselen was tussen de andere VAG merken doofde het Audi vuurtje snel. Ik ging weer terug naar mijn roots. BMW. BMW het merk waar altijd mijn hart heeft gelegen. BMW's zijn "relatief" betaalbaar, en een BMW geeft toch iets speciaals. Ik heb heel veel boeken over de geschiedenis van BMW en lees die ook vaak met plezier. Door die boeken waardeer je ook echt de geschiedenis van het merk, de voorouders van je huidige BMW werden met dezelfde intentie gebouwd en verkocht als nu gebeurd.

BMW maakt niet de beste auto's, BMW maakt niet de mooiste auto's, BMW maakt niet de snelste auto's, BMW maakt niet duurste auto's maar BMW maakt wel auto's die geen consessie doen aan de liefhebber van sportief rijden, BMW maakt auto's waar de techniek het uitgangspunt is, die techniek staat ten dienste van rijplezier. Dat geld voor een 116i maar ook voor een M5. Die filosofie zie je niet veel bij andere "betaalbare" merken. Elke BMW klopt technisch en ergonomisch gewoon.

BMW is een van de weinige merken die nog echt onderscheidend is in de markt. En ja de marketing doet daarin goede zaken. Maar goede marketing bij een slecht product werkt niet.

Ik zie het zo, auto rijden is mijn liefhebberij een liefhebberij waarbij de vis heel duur betaald word. Dan mag er ook wat tegenover staan, en het belangrijkste vind ik tevredenheid over het rijden , tevredenheid over de auto, het merk en de kwalteit van het merk.

Aan te raden BMW boeken:

-BMW Automobile
Autor: Halwart Schrader

http://www.ssl-128.de/ppv/ppv/verlag/cg ... =02343&lk=

Compleet dubbelbandig naslag bijbel van BMW van het begin tot de huidige X3. Complete geschiedenis van BMW, over modellen, ontwerp, strategie, marktpositie etc.

BMW Dreier-Reihe - Modelle seit 1998 - Technik, Fahrberichte, Tests, Vergleichstests

Alles over de 3 serie, eerder uitgebracht in AMS, nu gebundeld, veel verschillende testen en multitesten gebundeld in 1 boek. Veel testgegevens aanwezig.

http://www.ssl-128.de/ppv/ppv/verlag/cg ... =02255&lk=

http://www.astilibri.com/cultura/auto_bmw.htm

480 pagina's full color, echt een heel mooi boek, slechts 30 euro.

[MX5T]

Mooi omschreven Rico
Vroeger was ik Porsche-gek, nu boeit me het merk niet meer zolang het product zo goed mogelijk aan mijn wensen tegemoet komt.
Ik ben nu zover om mijn "Porsche-automobilea" (bijv. een originele folder van een 904) te gaan verkopen om mijn ringritten te bekostigen

[Dennis Cavallino]

Als je nog documentatie hebt over Carel Godin de Beaufort of de Porsche 718/RS60, dan hoor ik het graag Dieseltourist.