Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
-
- Berichten: 910
- Lid geworden op: 16 nov 2017, 15:38
- Auto: BMW M4 Competition
Re: Arrive and revive in Oostenrijk: een vakantieverhaal...
Ben eigenlijk ook wel benieuwd naar de M3!
Mooiste model wat er is op dit moment, ook de mooiste van de hele M3 generatie vind ik.
Mooiste model wat er is op dit moment, ook de mooiste van de hele M3 generatie vind ik.
- FreudeamFahren
- Berichten: 2833
- Lid geworden op: 06 aug 2009, 15:06
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Ondertussen hebben we de Oostenrijkse bergen verruild voor de Italiaanse heuvels in de Piëmonte. In het groen glooiend landschap verscholen ligt een oude wijnboerderij, waar we twee weken genieten van Italiaans eten en drinken, de Italiaanse zon en het bijna onmisbare zwembad. Als de kinderen vanochtend voor het zwembad kiezen in plaats van boodschappen doen, zit ik voor de 2e keer deze vakantie alleen in de M3...
Tussen de wijnboerderij en de B weg naar beneden het dal in ligt een slingerende grindweg. Daarna nog een zelfde stuk geasfalteerd en dan draai je het lokale B weggetje op. De maximum snelheid is er 50, Punto’s en 500s rijden er 70, motoren en lokale helden rijden er 90 plus. De F80 gaat makkelijk harder dan een Punto, maar een lokale held ben ik natuurlijk niet. De weg kronkelt over bruggetjes en rakelings langs vaak vervallen woonhuizen door de groene heuvels richting het bredere dal. De meeste bochten zijn blind en naast kuilen en groeven wordt de asfalt kwaliteit vooral beperkt door de verscheidenheid aan soorten. Glad, ruw, zwart, grijs: wat ze nog hadden liggen mikten ze erop, zo lijkt het. Evengoed kun je je prima vermaken: het is gewoon een mooie stuurmansweg, zoals je er in Italië wel 1.000’en lijkt te hebben.
Als ik vanochtend onderaan het wijnboerderij weggetje rechtsaf de B weg op richting stad wil komen er eerst 3 hypermotards van links. Dat is niet makkelijk te zien: de T splitsing bevindt zich aan de binnenkant van een bocht. Zicht naar rechts is matig. Zicht naar links is er eigenlijk niet. Raampje open en luisteren helpt: zo hoor ik de drie motorisch horzels vanochtend ook aankomen en wacht ik hun komst af. Ze knallen voorbij en ik draai er meteen achteraan. Vlot, maar zeker niet plankgas: de olie is nog niet warm. Het blijkt een matige gok: mijn buitenspiegels vullen zich met groot licht en ik hoor een goedkoop Ford toetertje, het lijkt wel een Escortje. Ik check m’n binnenspiegel en daar zie ik een klein mannetje, amper boven het stuur uitkomend, dat hij vast heeft met race handschoenen, terwijl hij over zijn motorkap indringend in mijn binnenspiegel tuurt. In de motorkap zie ik twee grote ovale roosters zitten. Een Escort is het zeker weet ik nu, en nog een Cosworth ook!
Het autootje stuitert nerveus achter me aan. Inhalen gaat hier niet zonder fixe risico’s door het beperkte zicht, maar ik kan mijn tempo met gemak verhogen. Niet dat de olie nu ineens wel warm is, maar we rijden heuvelaf dus de zwaartekracht helpt mee. Zo gezegd, zo gedaan: het tempo gaat omhoog en we rollen wisselend leunend op de linker- en rechterkant van onze auto’s richting dal. De Cosworth blijft daarbij extreem beperkt afstand houden: het lijkt wel alsof zijn nummerplaat vastgeplakt zit aan mijn einddemper. Ik overtuig mezelf dat dit hoort bij de beste Italiaanse tradities, dat iemand die racehandschoenen draagt in een homologatie special weet wat hij doet en dat ik er zelf een beetje om heb gevraagd met mijn gok na de hypermotards. Daarbij: we zijn bijna in het dal, ik moet zo naar links, misschien gaat hij zo wel rechtdoor en is het daarmee al voorbij. Dus, knipper uit naar links, terug door de versnellingen en linksaf.
Wat schetst mijn verbazing? De Cosworth volgt. Mijn olie is ondertussen aardig op temperatuur, het zicht in dit vlakkere stuk is beter, de weg bestaat uit rechte stukken tussen weilanden door met open haakse bochten ertussen, dus het gas kan erop. Ik ga ervoor zitten en als mijn turbo’s beginnen te spoelen hoor ik achter mij nog een turbo grote hoeveelheden lucht verslinden. De Cosworth knalt echter - letterlijk - met een enorm tempo door zijn versnellingen heen. Terwijl ik net van 2 naar 3 schakelen hoor ik al 2 keer een doffe knal ver achter ons: volgens mij zit Cosworth meneer nu al in z’n 4...! Met een prettig tempo jagen we een paar open bochten door, en als ik op een recht stuk erna even inhoud en in de binnenspiegel knik als gebaar dat hij er langs mag, steekt de Cosworth man 2 vingers op en gebaart dat ik door mag gassen: hij vindt het net zo leuk als ik en houdt dus zijn plek dicht op mijn achterbumper.
Na een paar kilometer door de Italiaanse weilanden komen we uit op de grotere uitvalsweg richting het stadje. Er staat een stopbord en met de onmogelijke hoek van de T splitsing heb je je daar maar aan te houden ook: zo maar doorrijden is de verkeersvariant van Russische roulette. Ik stop, zet m’n DSC uit, en vertrek bij geen verkeer volgas rechtsaf. De Michelins strijden een oneerlijke strijd met het gladde asfalt en terwijl we voorzichtig wat voorwaartse drang opbouwen caligraferen we tegelijkertijd een mooi setje “kromme 11’en” op de Superstrada. Als ik opschakel naar 2 hoor ik achter me de Cosworth in een soort lage toerenbegrenzer beuken. Meneer heeft launch control! Het salvo duurt maar kort, waarna de Escort 4 wieldriftend de grote weg op catapulteert. De bestuurder knalt wederom letterlijk door zijn versnellingen, elke gang wissel bevestigend met een flinke knal uit de uitlaat en voor ik het weet haalt hij mij in. Tegenliggers blijken daarbij geen beperking te zijn. Zoals Mozes de Rode Zee scheidde, zo schikken de tegenliggers een beetje in, ik schuif wat naar rechts en de Cosworth heeft vrij baan. Wat een tempo maakt dat ding! Als hij in de ankers moet voor de voor hem wel heel rap naderende rotonde, gaat hij flink in de ankers en remt hij daarbij af op z’n motor. Tot 2 keer toe waait er een lange gele vlam uit z’n uitlaat.
Als ik terugkom van het boodschappen doen staat de Cosworth ook buiten op de parkeerplaats. De eigenaar is helaas nergens te bekennen Achter de wit gespoten standaard wielen, voorzien van Toyo R888s, zitten dikke AP remklauwen. In het interieur zitten 4 puntsgordels over de standaard stoelen gedrappeerd - wat mij betreft een recept voor gebroken sleutelbenen ipv extra veiligheid - en een met leer bekleed deepdish Sparco stuurtje. Over de onderkant van het stuur hangen z’n racehandschoenen. Het is mij duidelijk: de lokale subcultuur is niet patsen op 19” bij de McDonalds op zaterdagavond, maar rally rijden zo vaak en zo hard als je maar kunt...!
Tussen de wijnboerderij en de B weg naar beneden het dal in ligt een slingerende grindweg. Daarna nog een zelfde stuk geasfalteerd en dan draai je het lokale B weggetje op. De maximum snelheid is er 50, Punto’s en 500s rijden er 70, motoren en lokale helden rijden er 90 plus. De F80 gaat makkelijk harder dan een Punto, maar een lokale held ben ik natuurlijk niet. De weg kronkelt over bruggetjes en rakelings langs vaak vervallen woonhuizen door de groene heuvels richting het bredere dal. De meeste bochten zijn blind en naast kuilen en groeven wordt de asfalt kwaliteit vooral beperkt door de verscheidenheid aan soorten. Glad, ruw, zwart, grijs: wat ze nog hadden liggen mikten ze erop, zo lijkt het. Evengoed kun je je prima vermaken: het is gewoon een mooie stuurmansweg, zoals je er in Italië wel 1.000’en lijkt te hebben.
Als ik vanochtend onderaan het wijnboerderij weggetje rechtsaf de B weg op richting stad wil komen er eerst 3 hypermotards van links. Dat is niet makkelijk te zien: de T splitsing bevindt zich aan de binnenkant van een bocht. Zicht naar rechts is matig. Zicht naar links is er eigenlijk niet. Raampje open en luisteren helpt: zo hoor ik de drie motorisch horzels vanochtend ook aankomen en wacht ik hun komst af. Ze knallen voorbij en ik draai er meteen achteraan. Vlot, maar zeker niet plankgas: de olie is nog niet warm. Het blijkt een matige gok: mijn buitenspiegels vullen zich met groot licht en ik hoor een goedkoop Ford toetertje, het lijkt wel een Escortje. Ik check m’n binnenspiegel en daar zie ik een klein mannetje, amper boven het stuur uitkomend, dat hij vast heeft met race handschoenen, terwijl hij over zijn motorkap indringend in mijn binnenspiegel tuurt. In de motorkap zie ik twee grote ovale roosters zitten. Een Escort is het zeker weet ik nu, en nog een Cosworth ook!
Het autootje stuitert nerveus achter me aan. Inhalen gaat hier niet zonder fixe risico’s door het beperkte zicht, maar ik kan mijn tempo met gemak verhogen. Niet dat de olie nu ineens wel warm is, maar we rijden heuvelaf dus de zwaartekracht helpt mee. Zo gezegd, zo gedaan: het tempo gaat omhoog en we rollen wisselend leunend op de linker- en rechterkant van onze auto’s richting dal. De Cosworth blijft daarbij extreem beperkt afstand houden: het lijkt wel alsof zijn nummerplaat vastgeplakt zit aan mijn einddemper. Ik overtuig mezelf dat dit hoort bij de beste Italiaanse tradities, dat iemand die racehandschoenen draagt in een homologatie special weet wat hij doet en dat ik er zelf een beetje om heb gevraagd met mijn gok na de hypermotards. Daarbij: we zijn bijna in het dal, ik moet zo naar links, misschien gaat hij zo wel rechtdoor en is het daarmee al voorbij. Dus, knipper uit naar links, terug door de versnellingen en linksaf.
Wat schetst mijn verbazing? De Cosworth volgt. Mijn olie is ondertussen aardig op temperatuur, het zicht in dit vlakkere stuk is beter, de weg bestaat uit rechte stukken tussen weilanden door met open haakse bochten ertussen, dus het gas kan erop. Ik ga ervoor zitten en als mijn turbo’s beginnen te spoelen hoor ik achter mij nog een turbo grote hoeveelheden lucht verslinden. De Cosworth knalt echter - letterlijk - met een enorm tempo door zijn versnellingen heen. Terwijl ik net van 2 naar 3 schakelen hoor ik al 2 keer een doffe knal ver achter ons: volgens mij zit Cosworth meneer nu al in z’n 4...! Met een prettig tempo jagen we een paar open bochten door, en als ik op een recht stuk erna even inhoud en in de binnenspiegel knik als gebaar dat hij er langs mag, steekt de Cosworth man 2 vingers op en gebaart dat ik door mag gassen: hij vindt het net zo leuk als ik en houdt dus zijn plek dicht op mijn achterbumper.
Na een paar kilometer door de Italiaanse weilanden komen we uit op de grotere uitvalsweg richting het stadje. Er staat een stopbord en met de onmogelijke hoek van de T splitsing heb je je daar maar aan te houden ook: zo maar doorrijden is de verkeersvariant van Russische roulette. Ik stop, zet m’n DSC uit, en vertrek bij geen verkeer volgas rechtsaf. De Michelins strijden een oneerlijke strijd met het gladde asfalt en terwijl we voorzichtig wat voorwaartse drang opbouwen caligraferen we tegelijkertijd een mooi setje “kromme 11’en” op de Superstrada. Als ik opschakel naar 2 hoor ik achter me de Cosworth in een soort lage toerenbegrenzer beuken. Meneer heeft launch control! Het salvo duurt maar kort, waarna de Escort 4 wieldriftend de grote weg op catapulteert. De bestuurder knalt wederom letterlijk door zijn versnellingen, elke gang wissel bevestigend met een flinke knal uit de uitlaat en voor ik het weet haalt hij mij in. Tegenliggers blijken daarbij geen beperking te zijn. Zoals Mozes de Rode Zee scheidde, zo schikken de tegenliggers een beetje in, ik schuif wat naar rechts en de Cosworth heeft vrij baan. Wat een tempo maakt dat ding! Als hij in de ankers moet voor de voor hem wel heel rap naderende rotonde, gaat hij flink in de ankers en remt hij daarbij af op z’n motor. Tot 2 keer toe waait er een lange gele vlam uit z’n uitlaat.
Als ik terugkom van het boodschappen doen staat de Cosworth ook buiten op de parkeerplaats. De eigenaar is helaas nergens te bekennen Achter de wit gespoten standaard wielen, voorzien van Toyo R888s, zitten dikke AP remklauwen. In het interieur zitten 4 puntsgordels over de standaard stoelen gedrappeerd - wat mij betreft een recept voor gebroken sleutelbenen ipv extra veiligheid - en een met leer bekleed deepdish Sparco stuurtje. Over de onderkant van het stuur hangen z’n racehandschoenen. Het is mij duidelijk: de lokale subcultuur is niet patsen op 19” bij de McDonalds op zaterdagavond, maar rally rijden zo vaak en zo hard als je maar kunt...!
Laatst gewijzigd door FreudeamFahren op 11 aug 2018, 15:03, 3 keer totaal gewijzigd.
- sitechris
- Berichten: 4470
- Lid geworden op: 20 feb 2011, 11:55
- Auto: BMW M135i xDrive
- Locatie: http://www.driveaholic.nl
- Contacteer:
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Ok, de witte velgen zijn smaakgevoelig maar zo'n lekkere opzichte 80's hothatch is wel waanzinnig gaaf. Die kerel zal een joekel van een turbogat hebben zeg. Monsterlijk ding!
-
- Berichten: 6276
- Lid geworden op: 01 mar 2007, 12:03
- Auto: 292PS/402,7NM/6.600U/pm.
- Locatie: Noord Oost boven Opatija.
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Erg vermakelijk om te lezen zeg. Zo’n Escort Cosworth is wel heel erg gaaf. Leuke vakantie
- Fabian
- Berichten: 7026
- Lid geworden op: 12 mar 2006, 21:46
- Locatie: Breda,E89 Z4 2.3,E34 M5 3.8
- Contacteer:
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Lekkkkkkuuhhhhrrrrrrr!!!! Keep it coming!
- Niels
- Berichten: 22257
- Lid geworden op: 13 feb 2006, 23:04
- Auto: Prius+
- Locatie: Grunn...
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Je moet het maar treffen Blijft prachtig zo’n Sierra Cosworth met Escort opbouw
Keep em coming Tijs, ik heb geen boeken nodig op vakantie zo
Keep em coming Tijs, ik heb geen boeken nodig op vakantie zo
-
- Berichten: 51388
- Lid geworden op: 01 feb 2006, 15:51
- Locatie: 52° 57′ NB, 5° 56′ OL
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Skitterend, hier ook 'n Ford/Escort/Cosworth fan. Een keer met Eddy vd Hoorn's Gr A zelf gereden, wat 'n klap in je rug na 't turbogat. Was in 1994.
-
- Berichten: 18532
- Lid geworden op: 18 aug 2008, 13:19
- Locatie: Boedelbak
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Ik wil met je mee op vakantie!
-
- Berichten: 101
- Lid geworden op: 14 jan 2010, 18:01
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Gvd wat een held!
-
- Berichten: 3979
- Lid geworden op: 28 jan 2009, 23:47
- Auto: BMW E46 330i, E46 323Ci
- Joop
- Berichten: 8892
- Lid geworden op: 04 mar 2007, 23:20
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Als ik dit tweede stukje lees wil ik weer terug naar Italië en de Alpen... Nice!
- FreudeamFahren
- Berichten: 2833
- Lid geworden op: 06 aug 2009, 15:06
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Het moet je maar net gebeuren. Gister 20 minuten achter een stel bejaarden in een Tuscon diesel aan moeten knorren. Pent toch minder leuk weg
- Fabian
- Berichten: 7026
- Lid geworden op: 12 mar 2006, 21:46
- Locatie: Breda,E89 Z4 2.3,E34 M5 3.8
- Contacteer:
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Probeer het eens, kan ook nog best vermakelijk zijn met jou metaforen
- ///Joost
- Berichten: 11738
- Lid geworden op: 21 nov 2010, 00:26
- Locatie: Uit lockdown
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Hehe, heerlijk geschreven weer. Ook leuk dat je foto's hebt dit keer. Ik hoopte vorige keer ook op plaatjes van de Exiges.
-
- Berichten: 2123
- Lid geworden op: 02 mei 2017, 18:10
- Auto: Alpina B3s cabrio 2011
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Gaaf, dank voor het schrijven
- Sjoerd
- Berichten: 1428
- Lid geworden op: 01 feb 2006, 22:05
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Wordt toch een blijvertje die M3 Tijs! Leuk verhaal weer!
-
- Berichten: 39197
- Lid geworden op: 01 feb 2006, 17:29
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Zo maak je nog eens wat mee toch, van Lotus tot Ford
- Vliet
- Berichten: 1056
- Lid geworden op: 31 okt 2010, 18:50
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Heerlijke verhalen, leuk geschreven. Je hebt het idee dat je via een gopro mee kijkt
- ///Joost
- Berichten: 11738
- Lid geworden op: 21 nov 2010, 00:26
- Locatie: Uit lockdown
-
- Berichten: 2930
- Lid geworden op: 07 okt 2015, 19:32
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Wat een heerlijke verhalen zeg, super!
In dit geval ben ik groot voorstander van dash cam video's.
In dit geval ben ik groot voorstander van dash cam video's.
- Will F.
- Berichten: 2253
- Lid geworden op: 10 okt 2006, 20:09
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Prachtig, weer van genoten en idd voor dit soort karaktervolle stuuracrobaten moet je in Italië zijn.
-
- Berichten: 9980
- Lid geworden op: 12 okt 2006, 14:19
- Auto: M3P, 130i
- Locatie: Spaceship in silence
- Contacteer:
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Onlangs heb ik iets soortgelijks meegemaakt in Wales. Schijnt dat daar een driehoek ligt die vaak wordt gereden.
Ik heb niet het schrijftalent van FaF, dus geen verhaal maar het klonk heel herkenbaar!
Top verhaal!
- Jules
- Berichten: 1813
- Lid geworden op: 30 sep 2009, 11:05
- Auto: M135i
Re: Arrive and revive in Oostenrijk & Italië: FaFs vakantieverhalen...
Top verhaal en dito auto
- Peric
- Berichten: 8441
- Lid geworden op: 26 apr 2006, 12:28
- Locatie: Driebruggen
- Fabian
- Berichten: 7026
- Lid geworden op: 12 mar 2006, 21:46
- Locatie: Breda,E89 Z4 2.3,E34 M5 3.8
- Contacteer:
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Amazon [Bot], Semrush [Bot] en 351 gasten