KM-stand: 119.137 (18 februari 2019)
APK vervaldatum: 26 februari 2020
Kenteken 82-KLK-5
Eerste toelating nationaal: 26 februari 2010
Datum aansprakelijkheid: 22 juli 2016
Alle onderhoudsstempels van de Renault-dealer, twee sleutels, alle originele delen aanwezig. APK is vorige week ververst, samen met een nieuwe uitlaatklem (was een beetje roestig) en 4 verse Michelin Pilot Sport 4 banden.
DF-Prijs € 14.500
Zo dan hebben we de gebruikelijke info vast gehad, kan ik nu aan mijn veelte lange verhaal over deze auto beginnen!
“Maar Martijn, dat is toch zonde van zo’n gave auto?” Klopt, en ik zal er vast meer dan eens weemoedig aan terugdenken, maar er is nog zoveel leuks in de wereld om uit te proberen, in ieder geval nu het nog mag cq kan. Uiteraard heb ik overwogen om de auto standaard te maken, maar dit is mijn visie op een ideale straat-Mégane RS, en ik zou het leuk vinden als een andere liefhebber daar minstens zoveel plezier aan gaat beleven!
De opmerking “ik heb niks met Renault” kreeg ik meer dan eens te horen, en tot op zekere hoogte geldt dat ook voor mij. Met Renault Sport heb ik daarentegen wél wat, de mannen in Dieppe weten al jarenlang de modale Franse hatchbacks om te toveren tot fijne rij-ijzers. De Clio’s 2/3 die daar vandaan komen zijn natuurlijk fantastisch, maar voor dagelijks gebruik wilde ik toch liever een maatje groter en wat turbokoppel, een Mégane RS van de derde generatie moest het dus worden. Mechanisch zit er weinig verschil tussen de 250, 265 en 275, dus ik had geen directe voorkeur wat dat betreft. Wél moest het een exemplaar zijn met Cup-pakket, voornamelijk vanwege het sper-differentieel en wilde ik graag de Recaro-stoelen hebben. RS Sportmonitor zou leuk meegenomen zijn, daarop kun je o.a. zaken als inlaat- en olietemperatuur zien, rondetijden bijhouden en de gaspedaalmapping in de Sport-stand aanpassen.
Een tijdje het aanbod in de gaten gehouden, tot dit exemplaar voorbij kwam. Een origineel Nederlandse auto, nieuw geleverd door Indumij en daar een tijdje als demo ingezet. Vervolgens gekocht door een echte Renault-liefhebber, die de auto wegdeed toen ie een eigen bedrijf startte. De auto kwam toen via BVA (was destijds een optie via Autoscout24) terecht bij de handelaar waar ik de auto kocht. Deze kocht hem ‘voor de leuk’, maar dat beviel zo goed dat ie hem naar privé haalde om er lekker roadtrips met zijn vrouw mee te kunnen maken. Die kreeg echter een afwijking aan haar evenwichtsorgaan, waardoor snel autorijden niet prettig meer was. Ja, dit klinkt als het verhaal dat je bij alle Youngtimer-handelaren leest, maar het is toch echt zo.
Toen ik de auto op kwam halen was er net een MINI cabrio aangeschaft om de eerstvolgende vakantie mee te doen.Dan de auto zelf, destijds zorgvuldig samengesteld en vrijwel exact zoals ik het ook gedaan zou hebben. Opties voor zover ik weet nav de prijslijst van destijds:
- Pack Chassis Cup 2: Cup-chassis + Sperdifferentieel + Rode Brembo® remklauwen + Lichtmetalen wielen 19" ‘STEEV’ Noir Brillant + Diamanté
- Recaro® sportstoelen met stoffen bekleding in de kleur geel/antraciet + Gele veiligheidsgordels en portierpanelen voorzien van gele siernaden
- Pack Essentiel: Elektronisch geregelde, bi-zone airconditioning met vervuilingssensor + Automatische activering van de verlichting en ruitenwissers
- Pack Visibilité: Meesturende bi-Xenon verlichting + LED-verlichting in de voorbumper + Automatisch dimmende binnenspiegel + Elektrisch inklapbare buitenspiegels (alleen mogelijk i.c.m. Pack Essentiel)
- Privacy glass zijruiten achter en achterruit
- Renault Sport Monitor
Radio “3D Sound By Arkamys” (4X30W) met stuurbediening, CD-speler met MP3-ondersteuning, USB/MP3-speler aansluiting en handsfree telefoonbediening van bluetooth telefoons
De gele kleur van de auto zal niet voor iedereen een favoriet zijn, maar voor mij is dit echt dé kleur voor deze auto. Lekker opvallend, net zoals de beduidend bredere koets, afgerond met de zwarte accenten. Het geel heeft overigens een magische aantrekkingskracht op zowel insecten als kinderen, dus wees gewaarschuwd als je daar bang voor bent!
Onderhoud liet ik doen bij mijn lokale Renault-dealer, Bochane, die ook de distributieriem vervangen hebben. Getwijfeld of ik niet meteen naar een specialist moest gaan, maar meteen bij de eerste keer merkte ik al dat ik hier goed terecht kon. Altijd vriendelijk geholpen, monteurs met verstand van zaken en leuk om te merken dat een RS voor een Renault-dealer toch iets bijzonders is. Zo werd de auto bij ieder onderhoud netjes met de hand gewassen en mocht ie binnen staan toen ik een keer niet meteen tijd had om de auto op halen. Niets dan lof over deze club!Modificaties, dat is wel een thema bij deze auto. Hier de lijst:
- AST 5100 onderstel met camberplates en Nordschleife-afstemming, uitgelijnd door Steverink in Apeldoorn
- EVO Corse San Remo in 18x8 ET 47 met Michelin Pilot Sport 4 in 235/40-18
- Brembo HC schijven + PFC Z-Rated remblokken op de vooras
- Stage 1 software van Fastchip
- einddempervervanger van GT Performance
- inlaat van RamAir
- onderste motorsteun van Vibratechnics
- versnellingsbaksteun vervangen door nieuwere versie
- korte antenne van een Peugeot 607
- windschermen van Team Heko - zwarte inserts in de koplampen
- zonneband laten plakken door Ace Automotive in Alphen aan den Rijn
- stuurwiel bekleed in Trophy R stijl (maar dan geel ipv rood) door Royal Steering Wheels
- aluminium RS-pookknop
- Axton AXB20STP Subwoofer ingebouwd door Navishop.nl
In het topic dat ik hier op DF heb bijgehouden is alles terug te lezen, maar ik zal proberen om het even kort per thema aan te stippen:
Onderstel
Standaard al heel goed, maar ook dat blijft met name qua kosten altijd een compromis voor de fabrikant en wat extra camber op de vooras kan zeker geen kwaad. Daarnaast staat de auto standaard vrij hoog en ielig op z’n poten, maar dit is mijns inziens niet het soort auto waarbij je dat met een setje verlagingsveren oplost. De standaardoplossing in Mégane-land is een set KW Clubsport met Raeder-setup, in de vorm van stijvere voorveren. Nou is dat volgens mij ook niet heilig, en als zo’n set standaard niet voldoet kun je net zo goed meteen voor een custom-oplossing gaan. Ik koos daarom voor AST, een Nederlandse fabrikant met veel ervaring die o.a. ook de onderstellen voor de Franse Clio Cup aanlevert. Gekozen voor hun 5100-set met camberplates, en daarbij in overleg uitgekomen op een Nordschleife-setup: iets softere highspeed-demping dan standaard, wat mij voor een straatauto perfect lijkt.
Bewust niet gekozen voor een set met (veel) meer instelmogelijkheden, ik heb niet de illusie dat het beter voor elkaar krijg. Behalve de hoogte is ook de hardheid instelbaar bij deze set, en omdat de verstelling onderaan de poten zit, kan dit ook gewoon in ingebouwde toestand aangepast worden. In eerste instantie begonnen met de hardheid op 8 van de 16 ‘kliks’, wat qua comfort redelijk vergelijkbaar is met het standaard Cup-onderstel. Uiteindelijk de voorzijde 2 ‘kliks’ verder open gezet, de achterkant 1, wat voor dagelijks gebruik een prettige maar sportieve setup is. De hoogte heb ik naar advies ingesteld, maar is uiteraard aan te passen. Zowel een stuk lager als een stuk hoger behoort hierbij tot de mogelijkheden. Na inbouw en wat inloop-kilometers het geheel laten uitlijnen bij Steverink in Apeldoorn en vervolgens een testrondje laten doen door de technische man van AST, die zeer tevreden was over het resultaat. Zelf ben ik dat ook nog altijd, nou heb ik al best veel ervaring met auto’s en onderstellen, maar het verschil dat dit nog weer maakte tov het Cup-onderstel overtrof mijn verwachtingen. Oneffenheden worden zoveel mooier weggedempt, en met het extra camber op de vooras is onderstuur vrijwel geheel verdwenen. Mocht je dit niets vinden: het originele Cup-onderstel zit er ook bij. Mocht je meer willen: AST kan de set volledig aanpassen, en bijvoorbeeld ook upgraden naar 5300-spec met externe reservoirs.
Van de looks van de originele 19”-wielen ben ik niet zo gecharmeerd, daarnaast doet een maatje kleiner de auto goed qua rijden. Nadeel bij deze auto is dat je gebonden bent aan de ‘Japanse’ steekmaat van 5x114,3 gecombineerd met vrij hoge ET-waardes ivm de PerfoHub voorwielophanging (waarbij alleen de naaf draait ipv de hele veerpoot) Via de Mégane-community in contact gekomen met het Italiaanse EVO Corse, die hun SANREMO Corse wielen in 18” aanbieden met voor de Mégane geschikte maten. Nou had ik er ook nog nooit van gehoord, maar ze zijn erg bekend in de motorsport, met name rally, en vrijwel alle pickups die je bij de Dakar ziet rijden op hun wielen. Qua banden zweer ik bij de fantastische Michelin Pilot Sport 4 in 235/40-18, waarvan er net 4 verse exemplaren onder de auto zitten.
Remmen
Standaard al voorzien van prima Brembo-remmen, maar dankzij een set PFC Z-Rated remblokken op de vooras bijt het geheel nog net wat beter. Bewust hiervoor gekozen, wilde geen piepende goederentrein of matige reactie bij koud weer op mijn dagelijkse auto. Ook meteen de standaard slagpinnen in de klauwen laten vervangen door versies met een borgring. De blokken gemonteerd met verse Brembo HC schijven, remleidingen origineel gehouden en verse originele vloeistof erin. Wel de extra flapjes onder de bumper weggehaald voor wat betere remkoeling, zoals Renault het zelf adviseert in het R-Link-systeem van de latere modellen.
Motorisch
Bij aankoop bleek de auto reeds voorzien te zijn van andere software, waar ik de koop nog bijna op heb laten afketsen. Via forumposts van de tweede eigenaar kwam ik er achter dat dit door Fastchip gebeurd is, zeg maar de JD van de Renault-wereld. De daar aangeboden Stage 1 is in dit geval goed voor zo’n 295pk en 400Nm, en dat is ook hoe het aanvoelt. Mijn eerste gedacht was uiteraard “meer meer meer” en ik zat al te kijken naar downpipes en intercoolers en Stage 2, maar hoe meer ik ermee reed, hoe meer ik tot de conclusie kwam dat dit precies goed is voor deze auto. Méér dan vlot genoeg, heerlijke soepele vermogensopbouw waarbij het ook loont om bovenin de toeren door te gaan, maar andersom perfect in balans met het onderstel en de hoeveelheid grip. Ik denk dat zo’n 300pk precies een mooie hoeveelheid is voor een sportieve voorwielaandrijver. Door mij altijd afgetankt met BP Ultimate 98, waar de auto ook op is afgesteld, maar 95 zou ook probleemloos moeten kunnen. Voor de vorm kocht ik kort na aanschaf een flesje van de door Renault aanbevolen ELF Evolution 900 SXR 5W40 olie voor in de kofferbak, zoals ik dat bij al mijn auto’s doe. Dit bleek echter niet nodig, want waar ik in eerste instantie twijfelde over de weergave op de boordcomputer met 6 rondjes, bleek er ook volgens de peilstok niets vanaf te gaan. Pas na zo’n 10.000km veranderde één van de 6 rondjes in een streepje.
Met een onderhoudsinterval van 20.000km betekende dit dus dat ik tussen de beurten niets hoefde bij te vullen.Wat me wel tegenviel was het geluid, standaard hoor je niet meer dan wat geblaas onder de achterbank bij stevig doorrijden, zelfs in de sportstand. Populaire modificatie is het verwijderen van de middendemper, maar dat schijnt vooral meer geluid op te leveren als je ergens staat te revven. Dat heeft totaal niet mijn interesse, ik wil gewoon wat meer beleving als ik aan het hoepelen ben!
Daarom gekozen om een RVS-einddemper-vervangen van het Franse GT Performance te monteren, en dat bleek precies goed. Een sportief roffeltje (of knorretje, want dat is meer hoe de F4RT-motor klinkt) zonder dat het storend is op de snelweg. Daarnaast ook het luchtfilter vervangen door een open systeem van RamAir, zodat je de turbo af en toe kunt horen werken. Dit heeft overigens geen nadelige gevolgen voor het vermogen, ook de inlaattemperatuur bleef volgens de RS Monitor hetzelfde.De onderste motorsteun verving ik door een exemplaar van Vibratechnics, de originele is nogal slap. Hierdoor voel je de motor duidelijk kantelen bij lastwissel en voelt het schakelen minder strak, zaken die mij nogal storen. De steun van Vibratechnics vervangt de complete originele steun, maar is wel nog gewoon van rubber voorzien, zodat je niet in een rijdende vibrator zit voor het verkeerslicht. Dat de motor minder kantelt voorkomt ook het afbreken van de bout in de versnellingsbaksteun, één van de weinige zwakke punten van deze auto. Ook mij overkwam dit, wonderbaarlijk genoeg terwijl ik rustig met 30 km/u door Bloemendaal tokkelde. De standaard M10-bout is met z’n treksterkte van 8.8 kennelijk wat onderbemeten voor deze belasting, en er zijn dan ook mensen die het geheel uitboren en een M12-bout van 10.9 monteren. Ik koos ervoor om de steun meteen te laten vervangen door een facelift-exemplaar van de 275, die steviger zou moeten zijn.
Exterieur
Hier was vrij weinig nodig, standaard is deze auto al redelijk af, zeker met een verlaagd onderstel. Alleen de standaard dingetjes gedaan, knipperlichtjes pas bij inschakelen oranje zijn, nieuwe luxe kentekenplaat zonder gaten, korte antenne van een Peugeot 607 en windschermen van Team Heko. Die laatste zullen ook niet naar ieders smaak zijn, maar zitten slechts in de raamsponning geklemd en haal je er dus ook zo uit. Ik vind het heerlijk dat je met de ramen omlaag kunt rijden zonder dat bij iedere bocht de wind vol in je gezicht waait.
De inserts van de koplamp zijn door mijn monteur vakkundig voorzien van hittebestendige zwarte lak, wat er ook bijna 2 jaar later nog als origineel uitziet. Dit is hoe Renault het zelf deed bij de RS 265. Op de voorruit zit een zonneband van normale ruitenfolie, waar je dus nog doorheen kunt kijken. Omdat het vlak voor je neus zit wilde ik dit wel perfect hebben en kwam ik na goed zoeken uit bij Ace Automotive in Alphen aan den Rijn, die dit supernetjes geplakt hebben.
Ik moet er eerlijk bij zeggen dat ik geen poetser ben, maar het is wel een nette auto met voor z'n leeftijd normale gebruikssporen. Enige dingetje is dat het een vorige eigenaar ondanks de parkeersensoren gelukt is om een paaltje oid te raken met de achterbumper. Het geel van deze auto is een uni-kleur, dus volgens mij goed weg te krijgen met spotrepair, maar het stoorde mij nooit genoeg om er iets aan te doen.
Interieur
Standaard al vrij compleet, zeker met de Recaro’s, dus mijn upgrades beperkten zich dan ook tot een met Alcantara bekleed stuur in 275 Trophy R stijl en een aluminium RS-pookknop. Voor het stuur kocht ik hiervoor een extra exemplaar met zwarte knoppen (ipv zilver) en de onderste spaak liet ik in hoogglans zwart spuiten. Enige dat me tegenviel bij dagelijks gebruik was de radio, ondanks de dure “3D Sound By Arkamys” upgrade. Nou kun je wel een andere radio erin drukken, maar ten eerste vind ik dat optisch nogal tegenvallen bij moderne auto’s en ten tweede wilde ik de functionaliteit van display en Bluetooth niet verliezen. Na lang wikken en wegen ervoor gekozen om door Navishop.nl een Axton AXB20STP Subwoofer in te laten bouwen, ter ondersteuning van de lage tonen. Deze past onder de kofferbakvloer op de plek van het (bij een RS niet aanwezig) reservewiel, zodat je er verder geen last van hebt. Zoals verwacht een stuk beter, omdat de standaard luidspreker nu minder hun best hoeven te doen op de lage tonen. Met deze upgrade klinkt het Arkamys-systeem best ok.
Bij het interieur komt ook een ander zwak punt van deze auto’s kijken: de instapschade aan de bestuurdersstoel. Dat hebben ze echt vrijwel allemaal, geen idee wat Renault hier precies verkeerd heeft gedaan, maar de combinatie van Renault-stof en Recaro-frame blijkt geen hele goede te zijn. In dit geval is het alleen op de zitting stuk, op de leuning is een veeg te zien. Bij de introductie van de Mégane IV RS stond ook een RS 275 uit de Renault-collectie, en hier was na slechts 12.000 km het leer al niet helemaal jofel meer. Ik begreep een keer bij van Ramshoek (Renault-dealer die veel RS doen) dat Renault erg moeilijk deed over garantie destijds, terwijl mensen er soms binnen 10.000 km al mee terug kwamen. Alleen claimen dat de stiknaden loslieten zorgde voor enige coulance van de Fransozen. Ik heb er niets aan gedaan omdat ik er vanuit ging dat het toch zo weer terug zou komen, maar ik moet zeggen dat het in mijn tijd met de auto niet erger lijkt te zijn geworden. Nou moet ik wel zeggen dat ik redelijk fit en met mijn 1,97m vrij lang ben, wat misschien gunstiger is bij het in- en uitstappen.
Nou is dit toch weer een veel langer verhaal geworden dan ik eigenlijk van plan was, maar zoals gezegd, ik zou het leuk vinden als de auto naar een liefhebber gaat!
Hier een lading foto’s van vanmiddag, ik heb mijn best gedaan om ze een beetje neutraal te houden:
Hier nog close-ups van de instapschade en de achterbumper:
?
).