Het exact kopieeren van het exemplaar wat m'n moeder destijds had laat ik gedeeltelijk varen. Een paar maal met een exemplaar mogen rijden en met de standaard 1.2 motor met Solex carburateur en 4 bak stuur ik m'n ma er niet mee op pad. Optisch zal er weinig veranderen maar her en der ga ik technieken opwaarderen naar meer hedendaagse standaarden als remmen en aansturing van de motor. De auto moet fatsoenlijk remmen en zonder gerommel met een manuele choke direct aanslaan en het blijven doen. De purist zal in een hoek een potje gaan zitten janken, maar ik wil het gewoon veiliger en bedrijfszekerder hebben, zeker met m'n ma achter het stuur.
Dus de boodschappenlijst is weer wat langer geworden:
- andere motor met injectie
- andere versnellingsbak
- andere stevigere achteras met sper
- ander onderstel
- andere koplampen
- De motor heb ik inmiddels gevonden. Een CIH vind ik wat beter passen bij de leeftijd dan de C20XE, die heb ik gelaten voor wat het is. Een 2.4 CIH motor is het geworden. Prima ding alleen haal ik m wel uit elkaar en maak ik m wel gelijk naar m'n zin voor een later stadium met een dedicated ecu met verschillende schakelbare mappen, throttlebody's nokkenas enz. oftewel here we go again
- de versnellingsbak is een Getrag 5 bak geworden, gaat ook uit elkaar om te reviseren en daarna met een lichter vliegwiel te monteren.
- de achteras is een as geworden van een coupé met een zwaarder motortype, dus steviger, met een Omega sper erin.
- de auto laat ik uitwegen en aan de hand daarvan het onderstel maken. Of het zin heeft? Mwah voor gewoon straatgebruik niet echt, maar ik zit te dicht bij het vuur om het niet te doen dus waarom niet
- koplampen zijn originele H4 exemplaren geworden. Dit is verre van modern, maar vergeleken met de duplo verlichting die erin zit een duidelijke upgrade cq.veiliger.
Op het onderstel na heb ik alles op de plank liggen, dus weer eens verder in de loods. Afhankelijk van de tijd pak ik steeds iets aan:
Bekleding van de vulhals van de brandstoftank:
Wat ik ook deed, het bleef lelijk.
Dan maar in de primer en in kleur van Innotec:
Die kan en mag weer gezien worden.
Over het plaatwerk kan ik een boek schrijven, en ik ben slechts nog maar op één kwart
Dit zou spuitklaar zijn:
Krassen van het machinaal schuren, delen nog kaal en de rest erom heen was waterproof geschuurd
Butsen gewoon vol gestuct en de hoge randen rondom de buts dienden als maat voor het strak afsmeren. De komplete rechterkant van de klep was op alle delen helemaal geplamuurd...
Toen heb ik besloten om al het plaatwerk echt helemaal kaal te maken om te zien wat onder alle laklagen en plamuur zat. Even dacht ik eraan om alle losse delen in een bad te gooien, alleen is dan is echt alles kaal staal. Ook waar je later niet meer goed bij komt om te spuiten/conserveren, dus om ellende later te voorkomen heb ik dit niet gedaan.
Dus een paar uur later:
Netjes uitgedeukt zoals het hoort:
Het restant is echt minimaal en wordt meegenomen tijdens het strak maken.
En een voorscherm:
Ook weer aardig wat deuken geplamuurd die je echter zo kan drukken
En een gat dichtmaken doe je kennelijk zo:
Gat dicht fatsoenlijk gedicht en kompleet ontdaan van plamuur, laklagen en deuken.
Verder zijn de stoelframes, pedalen en ander klein materiaal gestraald, geprimered en gespoten. Foto's moet ik nog maken.
Eraf al die zooi!
