Omdat ik nooit een voorsteltopic heb gemaakt zal ik dat ook maar hier verrichten. Ik ben Rutger, 26 jaar. Werkvoorbereider / 3D tekenaar van beroep, trotse inwoner van Twente en gek op alles dat 2, 4 of meer wielen heeft en een verbrandingsmotor heeft.
Ik realiseer mij al te goed dat dit geen topic wordt, zo legendarisch qua beschrijving en details als het Calibra restauratie topic (nog altijd bewondering voor de hoeveelheid moeite iemand in een auto kan stoppen), maar ik wil graag een gematigd tegengeluid geven aan al dat BMW-DrivingFun gedoe hier
Wat vooraf ging:
Als klein kind droom je van Porsches, Lamborghini's en Ferrari's. Naarmate je ouder wordt en je je eigen geld probeert te verdienen realiseer je je al gauw dat zo'n droom niet makkelijk te realiseren is. Dan kun je 3 dingen doen:
1. Je uit de naad gaan werken, ambities en doelen stellen, naleven, weinig uitgeven en vooral veel en hard werken om ooit dit te verwezenlijken.
2. De lotto winnen.
3. Genoegen nemen met minder.
Natuurlijk begin je dan aan optie 1, waarna je vanzelf uitkomt op optie 3 en optie 2 een illusie is die ongeveer 10 miljoen mensen in Nederland elke maand weer bezig houdt.
Omdat alles onbetaalbaar is als arme student (want je gaat natuurlijk Piek-uur op dinsdag, Wodka Woensdag en de gewone Donderdag stap-avond niet missen als je op kamers zit in Arnhem. Ga je zoeken naar alternatieven.
Als betaalbare bucketlist auto, want dat was het echt, stond een Volvo 240 namelijk erg hoog op het lijstje. Geroemd om hun betrouwbaarheid, tijdloze ontwerp(als in, er was geen enkele tijd dat dit uberhaupt mooi was) en vooral stoffige imago is dat toch wel DE auto die je als arme student moet hebben.
Helaas had ik een betrouwbare Golf IV Diesel, een niet-rijdend C-Kadett project, geen geld en geen reden om een Volvo 240 aan te schaffen. Dus toen ik de kans schoon zag om met de Carbagerun mee te doen met een stel collega's, moest ik natuurlijk mijn zin doordrijven dat we een Volvo 240 moesten aanschaffen.
Een exemplaar met 500.000km werd opgescharreld, rot als een gebit van een dakloze, fietspompen als dempers en een motorkap waar het halve peleton van de Tour de France minstens 23 keer overheen was gevallen werd aangeschaft en los ging ons avontuur.
De 80 pure LPG pk's waren natuurlijk overweldigend, de kont zo lichtvoetig omdat er veel te stijve hulpveren onder zaten en banden die geen enkele vorm van grip hadden waren zo geweldig, dat ik oprecht verdrietig was dat deze auto het veld moest ruimen omdat de LPG belasting in het kwartaal veel te hoog was als student.
Maar dat er weer een Volvo 240 moest komen, dat stond sowieso vast!
Omdat ik stage ging lopen bij mij in de buurt, verdween de nood van een diesel auto. Dus bij de eerste de beste mogelijkheid om de Golf de laan uit te schoppen, werd een bod van de eerste de beste pool geaccepteerd en de zoektocht naar een geschikte Volvo 245 gestart. (want de Volvo 240 station is natuurlijk wel de gaafste van alle 240's <3)
Omdat het aanbod van mooie 240's nogal schaars is, (want zeg nou zelf: een Volvo 240 is natuurlijk niet mooi) heb ik in de tussentijd ook nog naar andere bucketlist auto's gekeken zoals een originele Honda CRX en zuinige(geen bucketlist) auto's zoals een Civic 1.5 Vtec-e.
Auto's die veel logischer waren om te kopen als arme student. Nadat ik eindelijk een originele Honda CRX had gevonden(die ook nog in originele staat was en geen roest had) en was wezen kijken, dook er een hele stoere Volvo 245 Turbo op op marktplaats. Verstralers, grote velgen, dikke remmerij en ongeveer 250pk.
Ik stond voor de keuze: Kies ik slim (Japans, betrouwbaar, zuinig en betaalbaar) of kies ik dom (Zweeds, zwaar, betrouwbaar, zuipschuit)
Uiteindelijk besloot mijn vader mij te voorzien van de volgende wijze woorden: "Je bent nog jong, je moet je hele leven nog slimme keuzes maken" Dus werd de CRX afgebeld en de Volvo 240 in de zomer van 2013 opgehaald.
Het betreft op papier een originele Turbo, maar in werkelijkheid was er weinig origineels meer aan de auto te vinden:
- De motor was vervangen voor een 2.3 Turbo uit een 940
- De 13g Turbo vervangen voor een 15g Turbo
- Grotere injectoren
- Fuel chips
- 3" RVS Ferrita uitlaat
- IPD Nokkenas
- Grotere kleppen en sterkere veren
- Niet origineel kleurtje
- Volvo 850 stoelen
- Wilwood remmerij op de vooras
- Externe oliekoeler
- Volledig PU onderstel
- 40mm verlaging en gele koni's rondom
Vlak na aanschaf bleek al dat dit niet een auto was die voldeed aan de kernwaardes van Volvo: Betrouwbaar en Veilig.
Na 5 maanden kwam ik niet meer door de APK vanwege roest en had hij mij al meerdere gebreken vertoont.
Vliegensvlugge tijdreis tot het heden:
In de afgelopen 4,5 Jaar is er veel gebeurd met de Volvo. Veel dingen die tot aanleiding hebben geleid van dit topic, want de reden van het aanmaken van dit topic is, is dat de auto binnenkort zijn vuurdoop moet krijgen op een volwassen circuit en ik mijn vorderingen graag wil vastleggen voor jullie, het nageslacht, mijzelf en natuurlijk alle BMW-rijders zodat zij god op hun blote knieën kunnen bedanken dat ze met een BMW zijn begonnen en niet met een oude Volvo.
Wat is er in 4,5 jaar tijd met mijn Volvo gebeurd:
Wat begon als een betaalbare bucketlist-auto, is inmiddels een soort uit de klauwen gelopen meervoudig project geworden waar ik dagelijks aan denk, soms slecht van slaap, 100 verschillende plannen voor heb en vooral weinig mee kan rijden. (Nee, ik beschrijf hier geen relatie of huwelijk
)Na aanschaf is er veel werk gedaan om de auto weer apk klaar te krijgen. Veel laswerk, onderhoud, nog meer onderhoud en je raad het al: Onderhoud. hebben ervoor gezorgd dat de auto voor zijn resterende jaren als dagelijkse auto best betrouwbaar is gebleken.
Na de invoering van de oldtimerregeling werd ik gedwongen als Arme student om het LPG systeem te verwijderen uit de auto en de auto terug te laten keuren naar Benzine. Geen ramp, maar met een verbruik van 1 op 6 op de binnenwegen en 1 op 8 op de snelweg is dat natuurlijk wel een financiële ingreep voor een student.
Desondanks heb ik mijn resterende tijd in Arnhem er dagelijks mee gereden en heeft hij mij slechts éénmaal laten staan op de snelweg. Mijn (eerste) versnellingsbak (een M46 met 4 bak met Overdrive) had namelijk genoeg van het koppel en vond het een goed idee om mijn derde versnelling kaal te vreten.
En dus stond ik op de A50 bij afslag A1 er zo bij:
Dus Bak 1 vervangen voor Bak 2, nieuwe koppeling erin, 3 maanden rijden en BAM! Bak 2 naar de kloten.
Wederom versnelling 3 kaal en opzoek naar een nieuwe bak.
Bij een garage leegverkoop 3 versnellingsbakken in voorraad gekocht, zodat ik het jaar verder kon. En na 'gearbox apocalypse #2' ging versnellingsbak 3 eronder die het tot het einde altijd goed gedaan.
Paar foto's door de jaren heen:
Het Heden:
De reden dat ik zeg: "Het einde" is omdat de auto nu aan z'n laatste levensfase is begonnen. Ik wil namelijk met een Volvo het circuit op.
Al meerdere jaren heb ik mogen proeven aan wat ze in de Volvo wereld de Elandrun noemen: een circuitdag op Lelystad waarbij de focus ligt op behendigheid en de snelheden redelijk laag blijven. Uitermate geschikt voor mijn Volvo en leuk om te doen, maar 1x per jaar is mij te weinig.
Voordat ik de 2 serieuze circuits in Nederland aan ga doen (ik heb 0,0 circuit ervaring) moet ik wel een aantal zaken op orde hebben voordat ik de auto geschikt genoeg vind om mij aan te melden voor een DF dag op Assen of Zandvoort.
Een lijstje:
- De remmerij heeft revisie nodig
- De versnellingsbak moet vervangen worden voor een sterkere 5-bak uit een 940
- Kuipstoelen
- Kaal interieur
Eventueel:
- Nieuwe dempers en veren (coilovers)
- Semi Slicks
In december 2017 ben ik dus begonnen met de ombouw van de versnellingsbak. Iets dat ik al eerder had gedaan bij een andere Volvo 240. Tevens gelijk de kans schoon gezien om een lichter vliegwiel te bemachtigen (5,5kg lichter) en een versterkte drukgroep van een 940 diesel te monteren. Ook de shortshifter op de achtergrond is voor de Paarse. Ook gelijk nieuwe Wilwood schijfdelen besteld, blokken en rubbers. Alsmede een aandrijfas adapter en remklauw adapters voor een ander project.
Met een M90 (zo heet die 5 bak) ombouw, is een ombouw naar hydraulische koppeling ook aan te raden. Omdat een Volvo 260 met handbak altijd een hydraulische koppeling heeft, is dat redelijk eenvoudig te bestellen en pas te maken. Hoofdcilinder van een 260, pedaal van een 260 en klaar.
Inmiddels zit de auto weer een paar dagen in elkaar en het resultaat is wel heel goed merkbaar:
Met oud vliegwiel:
https://www.youtube.com/watch?v=-xy4VM28z6U
Licht vliegwiel:
https://www.youtube.com/watch?v=-xy4VM28z6U
Na de eerste test meters ben ik begonnen met het kaal trekken van de binnenkant. Dit ging niet geheel zonder schrik want onder de matten kwamen toch enkele serieuze roestplekken tevoorschijn. Niets dat niet te fixen is, maar wel voor mij een teken dat deze carrosserie het geen 10 jaar meer gaat uithouden bij mij. Uitermate geschikt dus om te leren rijden op het circuit en in de tussentijd moet ik tijd maken om de overige auto projecten af te ronden en een waardige vervanger te bouwen voor deze paarse 240.
Overige projecten:
Zoals de topictitel misschien al doet vermoeden, is mijn paarse volvo niet de enige auto. Naast de 245 Turbo heb ik samen met mijn broer ook nog een Volvo 242 en een Volvo 244.
De 242 is een auto die wij gekocht hebben met standaard carburateur motor en is door mij en mijn broer in de afgelopen jaren voorzien van een Turbo motor, programmeerbaar motormanagement systeem, coilovers en momenteel in een grote ombouwfase zit naar serieus vermogen.
Ook met die auto hebben we de carbagerun een keer gereden:
Voor de ombouw:
Motorruimte opgefrist:
Tijd voor onderdelen:
Holset HX35 + RVS Spruitstuk met externe wastegate flens
Hele pleuriszooi erin:
GFB 44mm external wastegate:
Hitte beschermende middelen erin:
Nuke 50mm BOV:
Mishimoto Electrische fan:
Catchcan en adapters:
Samen met de 245 op de foto:
Gehele setup:
- Gereviseerde B230FK met zuigerbodemkoeling
- IPD nokkenas
- 800cc Deatchwerks injectoren
- 50mm Nuke BOV
- 44mm Ext. Wastegate
- Holset HX35 Turbo
- M90 versnellingsbak
Ons eerste doel is 350pk. Dat moet betrouwbaar te realiseren zijn met deze setup en zal genoeg gebreken blootleggen waar de dan weer aan moeten werken. Doel van de auto is een leuke weekend auto. Geen circuit aspiraties of wat dan ook.
Wat een gave Zweedse dames
