1973 BMW 2002 tracktool project

[HeinJ]

De moer zit nu vast met zwarte Loctite (iig de sterkste Loctite soort die er is). Sinds het moment dat ie losgetrild is, zit dat spul erop en daarna is het niet meer voorgekomen dat de moer opeens onder de auto lag

[GTRene]

verstandig dat je het nu in elk geval wat geborgd hebt

denk wel dat ie nu ook minder snel los trilt met die speciaal gedraaide poelie, immers minder trillingen dan die gelaste

motortje loopt zo te horen nu wel mooi rond zo op de video.

[highperformance]

Leuk topic.... 02, eerste liefde (en eerste auto 2002 fjord blauw)...

[Martijn_bmw]

leuk dat je weer een update hebt!

blijft een leuk geschreven topic en een leuk project met zo'n zelf getunde compressor aangedreven motor er in

[jgpeggeman]

Waanzinnig project dit! Hulde voor het werk en de toewijding!

[Oof]

Fantastisch project.
Heb er misschien over heen gelezen maar hoeveel vermogen denk je nu te hebben?

[HeinJ]

Ik denk/hoop/wens zo'n 180 pk, maar hij moet een keer op de rollenbank om daar met zekerheid iets over te kunnen zeggen

[HeinJ]

Het heeft weer even geduurd voor ik weer tijd en zin had in een update.. vooral de afgelopen maand heb ik (veel) meer tijd aan het ding besteed dan eigenlijk gezond zou moeten zijn. Maar daarvoor heet het volgens mij een hobby (of obsessie?).

Anyways, de laatste update ging over dat de motor het dus weer deed, samen met een lief nieuw krukaspoelietje. Alleen de afstelling van die 45DCOE Weber liet nog steeds te wensen over. Na een hoop rommelen met sproeiers en andere kleine friemels (die dingen die zich naar een andere dimensie verplaatsen als je ze laat vallen) kwam ik zo ongeveer tot de conclusie dat het bereik, waarin je een goed mengsel kan maken, bij een Weber niet 'breed' genoeg is voor een geblazen motor. In ieder geval niet bij de mijne. Ik kon doen wat ik wilde qua sproeiers en venturi's, maar het liep dus altijd óf te rijk onderin + goed bovenin, of goed onderin en te arm bovenin (en dan gaat ie dus pingelen).
Tja, wat dan. Die Weber verpatsen zag ik niet zo zitten. Het móest en zou gewoon gaan werken. Dus dan maar creatief doen..

Ik had onder andere mn eigen mengbuizen gemaakt, die heel veel brandstof aan kunnen laten rukken bovenin het toerengebied. Dat deden ze, maar nog steeds niet goed genoeg.



Dan maar een stap verder. Het eerste idee was om beide inlaatbuizen van de Weber separaat te laten werken. Dus één buis voor onderin het toerenbereik of cruisen, en de andere voor volgas bleren. Dat kon ik niet bereiken door simpelweg verschillende sproeiers in beide buizen te steken, maar ik had al wat anders bedacht, namelijk een naaldafsluiter in één van mn speciale mengbuizen maken. Zie ook de volgende foto;



Die naaldafsluiter (een duur woord voor een bewerkte spijker) was bedoeld om de hoofdsproeier in 1 van de inlaatbuizen af te kunnen sluiten. Doordat het vacuum in de mengbuizen groter wordt naarmate het toerental van de motor toeneemt, gaat die naald op een gegeven moment omhoog door datzelfde vacuum en dat zorgt ervoor dat die sproeier dan ook mee gaat doen. Bij lage toeren en cruisen zit die naald+sproeier dicht en rijdt de motor alleen op de sproeier uit de andere mengbuis. Dat was de theorie, en die bleek ook nog heel goed te kloppen; bij 4000 toeren ging de naald open en kreeg de motor een lekkere sloot extra benzine toegevoerd. Helemaal mooi dus, ware het niet dat die verrijking steeds minder werd als de motor bij het maximum toerental kwam. De reden? De naald werkte bij het maximum toerental juist als een hindernis voor de benzineflow door de sproeier. Tja..

Toen moest ik dus iets anders gaan bedenken. Dat resulteerde in een soort hulpinjectiesysteem, die extra benzine bovenin de carburateur inspuit, op de plek waar de luchtcorrectiesproeiers van de weber zitten. Daar gaat normaal gesproken lucht doorheen, en het was dus de bedoeling dat daar benzine doorheen ging stromen wanneer de compressor druk op ging bouwen. Om dit te bereiken heb ik wat leuks in elkaar gesoldeerd, wat je zo op de carburateur kon schroeven.





Aan de onderkant van die koperen ring zitten 2 piepkleine gaatjes, die als een soort acceleratiesproeiertje benzine in de luchtsproeiers spuiten (die zitten daar precies onder). De slang daarvan is aangesloten op de benzineleiding, met daar tussenin een elektrische benzineafsluiter. Die afsluiter wordt bestuurd door een drukschakelaar, dat is niks meer dan een schakelaar die bij een vooraf ingestelde overdruk in het inlaatspruitstuk stroom naar de benzineafsluiter stuurt, die vervolgens opengaat, waarna die leuke sproeiertjes gaan spuiten. (dat systeempje is op de vorige foto te zien, onder de carburateur)
De reden voor de gekozen injectieplek is dat de hoeveelheid benzine zo nog enigzins afregelbaar is met de luchtcorrectiesproeiers, in plaats van dat het een stom aan/uit systeem wordt.

Ook dit bleek goed te werken. En ook dit bleek een vervelend nadeeltje te hebben.. als er te kleine luchtcorrectiesproeiers in de carburateur werden gestopt, stagneerde de benzinetoevoer, omdat de sproeiers volliepen met benzine, en zo ontstond er een vloeibaar poeltje benzine in de sproeier. Dat zorgde ervoor dat de sproeier 'verstopte', want vloeibare benzine gaat minder makkelijk door zo'n gaatje heen dan een wolk vers gespoten benzinedamp. En uiteraard had ik een luchtsproeier nodig die een zodanige maat had dat-ie ruzie kreeg met mijn freubel systeem..

2 stappen vooruit en 1 stap terug; want ik vond dat dit wél de juiste weg was richting een goed lopende auto. Ik heb daarna het inspuitsysteem veranderd, het zou niet meer bovenin de carburateur inspuiten, maar direct in de kelken van de carburateur. Iets wat ik eerst wou vermijden, maarja, het was niet anders.

Wat je met een stukje remleiding en wat soldeerzilver allemaal wel niet kunt maken..



Dit bleek weer een stapje vooruit te zijn; eindelijk begon de auto écht goed te rijden. Volgas geen probleem, cruisen op de snelweg ook niet. Bijna perfect dus!
Want waar ik voor vreesde werd waarheid; door deze inspuitplek werd het een echt aan/uit systeem (de injectoren sproeien altijd dezelfde hoeveelheid benzine in), en dit zorgde ervoor dat de motor veel te rijk ging lopen op het punt waar de injectoren aangezet worden. Dat was bij 0,3-0,4 bar overdruk. Die injectoren zijn zo afgestemd dat ze bij 0,7 bar overdruk genoeg benzine in de motor kwakken, maar dit is dus veel te veel bij 0,3. En als ik ze later 'in liet komen' had ik weer een puntje waar de motor even ging pingelen. Zucht. Gelukkig bood een tip van een vriend een potentiele oplossing: nóg een benzinedrukregelaar erbij zetten.



Dit is een door turbodruk (en in dit geval compressordruk) gestuurde benzinedrukregelaar. Deze regelaars sluit je aan op het inlaatspruitstuk, en hoe meer druk de compressor genereert, hoe meer benzinedruk de regelaar doorlaat. Hiermee wilde ik het rijke punt bij inschakeling van de injectoren wat afvlakken.
Het bleek dat het ding veel te veel druk doorliet, terwijl de regelschroef geheel uitgedraaid stond.. weer een probleempje erbij.

Maar een ander probleem diende zich aan: Retro Rides 2012, wat plaatsvond op 19 augustus. Daar moest de BMW uiteraard naartoe. Qua laufkultur van de motor was ie er best klaar voor, alleen het uiterlijk nog niet. Ik had me namelijk voorgenomen om deze zomer nou eens eindelijk het uiterlijk van het ding aan te pakken, want om heel eerlijk te zijn, het bodywork zag er gewoon niet meer uit. Een paar jaar terug had ik 'm uiteraard helemaal gelast, maar niet heel goed nabehandeld (gewoon zwarte verf eroverheen) in het kader van 'dat doe ik over een paar weken, als ik de tijd heb, wel goed'. Dat werden dus een paar jaar, en nu zat er overal oppervlakteroest, er zat een gat in de neus, veel roest door steenslag, alle chroomstrips waren lelijk, overal liet er plamuur van de vorige eigenaar los etc. Zie ook de foto's;







Al die hobbels komen van het laswerk; hiervoor moest de oude laag plamuur eraf om aan het blik te kunnen lassen. Helaas bleek dit een laag van een halve cm dik te zijn, waardoor ik dus overal hoogteverschillen kreeg.. die ik toentertijd dus ook 'later' op zou gaan lossen.

Het uiterlijk was dus aan een opknapbeurt toe, en dit MOEST gebeuren vóór Retro Rides 2012. En dat betekende op het moment van realiseren nog krap 3 weken tijd om te lassen, plamuren, schuren en te verven. Om die reden heb ik t laatste probleempje even gelaten voor wat het was (want ik wou daar toch niet het circuit op, en op de openbare weg reed ie prima), en ben ik eerst begonnen met het aanpakken van de plekken die ik 2 jaar terug had overgeslagen.

En dat waren er best wat..







De slijptol mocht weer ouderwets het spits afbijten..





Om daarna de gaten weer te vullen met fris blik.





Na het lassen en ontroesten is alles meteen in de Brunox antiroest gezet.



Een hoek van de voorruit had ook een prikje nodig van de lastoorts. Ik was er gelukkig op tijd bij!



De andere kant hoefde gelukkig alleen geborsteld en gespoten te worden.



Hetzelfde gold voor een plekje bij de B stijl..



De deur aan passagierszijde was er nog het slechtst aan toe. Bijna de hele hoek aan de voorzijde was weggerot.



Niks wat je niet weg kan slijpen dus





Hier is goed te zien hoe dik het plamuur ooit op de hele auto is gesmeerd.



Op diezelfde deur zaten nog meer nare gaatjes die ook wel weg konden..





Daarna weer opvullen en antiroestsprayen..







Ook de kont ontkwam niet aan de lastoorts.



Al deze plekken heb ik daarna gespoten met menie, dan kan het dit keer wat langer mee voordat het weer díe tint bruin krijgt. Hoop ik



Ondertussen kwam de postbode een pakketje kleur brengen. De keuze was namelijk niet op een spuitcabine gevallen, maar op een ouderwetse roller en kwast om wat kleur in die auto te brengen. Dat paste wat beter bij de inhoud van mijn portemonnee en de netheid van de garage waarin de BMW staat



Nu het laswerk gedaan was konden alle oppervlakteroest plekjes rondom de auto aangepakt worden, samen met de gaatjes voor de chroomstrips en de stootstrips. Ik wilde ze er allemaal af hebben, omdat alles al lelijk was en passagiers het bovendien een hele sport vinden om er elke keer met hun spijkerbroek achter te blijven haken.. en bovendien scheelt dat ook weer gewicht! Dat betekende wel weer dat al die rotgaatjes dichtgeplamuurd moesten worden..





Mijn broer kwam ook gezellig meehelpen met schuren, hoewel ie volgens mij nog niet helemaal het vertrouwen had in de goede afloop..?



De motorkap was echt een nachtmerrie.. naast het feit dat ik die een keer heb misvormd door ermee tegen een boom aan te rijden, zaten er overal, verspreid over de hele kap, scheuren in de plamuurlaag. Die wilde ik dus allemaal tot op het blik kaalmaken en opnieuw opvullen. De reden dat ik niet de hele motorkap kaal heb gemaakt is dat de dikke plamuurlaag er niet zomaar op zit.. de BMW is ooit opgeknapt geweest, en niet door iemand die goed was in strak plaatwerken en dat dus heeft opgelost met plamuur. De vrees voor het onbekende onder het plamuur, gecombineerd met de ietwat krappe deadline heeft dus de beslissing opgeleverd om alleen de lelijke plekken kaal te maken en op te vullen.



De BMW was daarna eindelijk in de eerste roestvrije fase beland!



Daarna kon ik alle gaatjes opvullen, de hoogteverschillen afvlakken en de hele body strak maken. Na beroerde ervaringen met die nare oranje potten Alblastine plamuur (die bouwmarkt zooi) had ik ditmaal spul van Motip gekocht, en dat beviel eigenlijk erg goed. Al droogt het wel erg snel, ook als je zo min mogelijk verharder gebruikt.. dat was wel even zweten













Na heel wat uren noeste schuurarbeid kon de auto eindelijk de schuur uit





De reden hiervoor was dat de schuur niet over een mooie afzuiginstallatie beschikt.. dus alles moest even stofvrij gemaakt worden voordat de verf op de auto kon. En waar kun je dat beter mee doen dan met een bladblazer met versleten lagers?



Puristen en oldtimerrestaurateurs met een zwak gestel kunnen beter even doorscrollen, want de foto hieronder illustreert hoeveel plamuur er nodig was om al die oneffenheden weg te kunnen werken.. het zijn kleine potjes van 1kg per stuk :Z



Na deze grote schoonmaak konden we eerste laag van de hoofdkleur op de auto gaan schilderen. Dat zijn leuke momenten.. vooral omdat de kleur zo totaal anders is dan er eerst op zat; we waren het er meteen over eens dat het een totaal andere auto was





De volgende dag kon de tweede laag erop. Een droogtijd van 18 uur tussen twee lagen in, is niet bepaald goed voor ongeduldige mensen zoals ik



Toch niet gek voor een verfbeurt?



Na 2 lagen grijs was de kleur goed dekkend. Maar de auto was nog lang niet klaar, want er moesten nog 3 kleuren op omdat meneer de vormgever (wie, ik?) had bedacht dat er striping en zo op moest. Gelukkig had ik van tevoren royaal afplaktape ingeslagen..







Een ander belangrijk detail waren de wielen. Ik heb altijd met 2 verschillende paren wielen op mn auto rondgereden omdat ik geen complete sets had die wél pasten (in verband met de grotere remmen voor). Het zou natuurlijk zonde zijn om met zo'n mooi nieuw verfje op de auto vervolgens met die ragwieltjes rond te blijven rijden.
Mijn idee was om 15 inch stalen velgen te kopen en daarvan de velgrand grijs te maken en het hart rood. Om zo in de klassieke sfeer te blijven, waarbij ik vooral naar de 1800 TISA heb gekeken voor de inspiratie. Jammer genoeg bleek dat je op marktplaats weliswaar doodgegooid wordt met 15 inch stalen velgen, maar dat de ET waarde daarvan altijd rond de 50 lag, in plaats van de benodigde 25-30.. zucht.. tot ik een setje 14 inch Ronal R8 velgen tegenkwam die me wel aanspraken. Iets heel anders, maar ik vond het ook wel wat hebben.. en gelukkig heb ik een saab met een grote kofferbak, dus ze waren zo opgehaald



Zilver is weliswaar een prima kleur voor velgen, maar ik wilde toch iets wat goed bij de auto zou passen, dus ze moesten geschuurd worden (aargh) en daarna heb ik ze meteen maar in de verf gezet.



In die 18 uur droogtijd moet je toch wat anders gaan doen, en mijn achterlichten hebben altijd evenveel licht gegeven als een waxinelichtje. Toen ik ze van de auto sloopte voor het verven bleek dat de reflectoren helemaal gaar en dof waren.



Gelukkig bood een spuitbusje met zilverkleurige metallic autolak hier uitkomst En het werkte nog prima ook!



Omdat de BMW een vintage racer look moest gaan krijgen, kon een setje stickers natuurlijk niet ontbreken. Ik ben zelf aan de gang geweest met het ontwerpen van die stickers en heb ze daarna laten maken.. en dan heb je uiteraard zo'n moment dat ze klaar zijn en opgehaald kunnen worden



Nadat de tweede laag witte verf goed droog was kon het hele zaakje weer afgeplakt worden voor de volgende twee kleuren. Die kon ik gelukkig tegelijkertijd aanbrengen, anders had het 2 dagen extra gekost vanwege die nare droogtijd.













Daarna kon de roller weer uit de pot thinner getrokken worden!









En natuurlijk werden de velgen niet overgeslagen



De volgende dag kon de tweede laag rood en donkergrijs erop, en daarna was het grote moment daar: het voor de laatste maal verwijderen van de afplaktape!
Een betere manier om je weer kind te voelen bestaat er volgens mij niet





Uiteindelijk konden de aanbouwdelen er weer op geschroefd te worden, en zo werd de BMW weer een echte auto.





De eerder opgehaalde stickers konden er direct op geplakt worden!



Helaas was de deursticker nog niet goed, dus daar moest ik nog een dagje op wachten. Maar de auto kon wel alvast naar buiten om zich goed te laten bekijken!
Zo ongeveer iedereen die er daarna langs heeft gefietst heeft volgens mij nekklachten gekregen.. dat rood viel wel erg op als de zon erop stond..







Heerlijk om dat ding zo weer buiten te zien, al was ie nog niet helemaal af. De volgende dag, toen de deurstickers klaar waren, heb ik dat meteen even rechtgezet.
Hoewel, even.. de stickermaker had bedacht dat ie elke kleurlaag het beste los kon leveren, en zonder overlap op de randen tussen de kleurvlakken in. Was volgens hem geen probleem enzovoort, maar daar had ik dus mijn bedenkingen over..







Gelukkig is het met een hoop zweet en gevloek toch heel mooi geworden. En hij is precies zo geworden als ik van tevoren had bedacht!



Jammer genoeg begon Retro Rides 2012 wel heel dichtbij te komen, dus ik heb geen gelegenheid gehad om zelf foto's van het eindresultaat te maken. Er moest nagekeken worden, vloeistofjes checken, daarna tassen inpakken, tent zoeken en voordat ik het wist was ik samen met een groep gekke Hollanders op weg naar Gloucestershire in de UK

Gelukkig hadden meer mensen hun camera mee, dus foto's zijn er wel

Verzamelen in Hollandia;



Onderweg, samen met broerlief in de groene Amerikaan, en daarachter nog een rode Kadett van de groep.



En zo is ie dus geworden!





De hele groep Hollanders bij elkaar, vlak voor het begin van de reis terug naar huis;



De mensen met een zwak gestel kunnen trouwens ook deze foto's maar beter overslaan..
Want op de terugweg gebeurde het meest vervelende wat ik me maar kon bedenken; ik, en nog 2 anderen van onze groep, raakten toen betrokken bij een ongeluk.
Het gebeurde als volgt; we reden in konvooi, met een groep van ongeveer 8 auto's. Op een gegeven moment reden we verkeerd en gingen we van de snelweg af, waarna we moesten stoppen om een parkeerplaats op te draaien. Broerlief in de Amerikaan stond voor mij op tijd stil, ik stopte ook op tijd, de Volvo Amazone die achter mij reed zou ook op tijd stil hebben gestaan. Ware het niet dat de bestuurder van de mercedes, die daarachter reed, niet oplette en tegen de Volvo aan beukte, die op zijn beurt bij mij in de kofferbak schoof.



Mijn pas strakgemaakte kontje zag er daarna weer ouderwets kreukelig uit..





Uitlaat ook gebroken;



Tja, dan sta je daar, vers aangereden en wel. En met een sterke aandrang om iemand buiten westen te slaan, die kut auto in een kliko te gooien en met het vliegtuig naar huis te gaan. Gelukkig verdwijnen eerste ingevingen altijd even snel als dat ze gekomen zijn.. maar wat was ik kwaad. Die jongen in de Benz had ook spijt als haren op z'n hoofd, maar daar koop je natuurlijk weinig voor.

Gelukkig konden alle auto's nog zonder problemen rijden, dus we besloten op de veerboot de papieren in te vullen zodat we die in ieder geval niet zouden missen. Het eerste uur was de vakantiestemming in ieder geval ver te zoeken.. maarja, wat doe je eraan, en bovendien is een kapotte uitlaat wel grappig in de tunnels en zo. En het belangrijkste was toch dat we veilig en (buiten het ongeluk natuurlijk) zonder problemen thuis zijn gekomen met al die oldtimers.
En bovendien heeft het compressorblok het uitstekend gedaan gedurende die 1600 kilometer, dat was ook een hele geruststelling, evenals de gedachte dat de schade bij mij zéker vergoed zou worden aangezien ik de voorste was in die kettingbotsing.

Thuis heeft het een weekje een beetje treurig op de oprit gestaan.. in afwachting van de schade-expert.



Door die grappen moest ik wel de heuvelklim van Teuven missen, die vond plaats op het weekend na Retro Rides 2012. Nouja, niet geheel missen, ik kon niet met de 02 gaan, maar gelukkig heb ik een 900 turbo als dagelijkse auto, dus ben ik daar maar mee gaan heuvelklimmen. Dat ging 'm nog best goed af ook, maar gelukkig ben ik met de 02 veel sneller, anders had ik een probleem gehad

Dat was dus afgelopen weekend. De expert heeft 't ding de maandag erna getaxeerd, en bepaald dat ik genoeg geld krijg om alle schade te laten maken. Gelukkig maar.
Via iemand van de Hollandse groep was ik al aan een adresje gekomen van een persoon die erg goed kan plaatwerken. Ik heb namelijk totaal geen zin om daar weer uren mee te lopen emmeren.. het enige wat ik zou gaan doen was het schilderwerk en de uitlaat, en de rest kon de plaatwerker dan mooi doen.
Woensdagavond moest ik hem komen brengen, en dan zou ie vrijdagavond klaar zijn zodat ik er de volgende dag mee naar het 02 treffen op Lelystad kan gaan. Weliswaar met een kont die in de primer staat, maar wél met een uitgedeukte 02!

Ik had zo mijn bedenkingen over het feit dat de plaatwerker dacht dat ie hem wel in 2 dagen uit kon deuken, strak maken en in de primer kon zetten. De enige voorwaarde was dat ik zelf een kofferklep moest aanleveren. En gisteren kreeg ik de volgende foto's toegestuurd..





Dat gaf wat vertrouwen in de deadline, dus hoogstwaarschijnlijk kan ik vanavond het ding voorzien van een nieuwe uitlaat en er morgen mee naar Lelystad rijden. Dan kan ie volgende week geschilderd worden en heb ik weer een mooie 02..

..ik zeg het elke keer weer, je blijft wel bezig met zo'n hok..

[Dennis Cavallino]

Wat een verhaal zeg!!!

Supercool hoe jij die 02 helemaal onderhanden neemt (op jouw manier met schilderwerk en al, prachtig!). Me likes!

Erg zonde van de schade. Lekker suffe actie ook. Wel top dat 'ie zo snel weer klaar is.

[Petrolhead Tom]

Super dat je hem repareert! echt een heel gaf karretje.

[Martijn_bmw]

Gave update weer!!

alleen wel heel erg ruk van de aanrijding maar gelukkig komt het weer goed

[Martijn M]

Ik vind hem super baas!

[Walter]

:banging:

[Ferdi]

Ik vind hem echt serieus gaaf!

Wel enorm balen van de aanrijding, zul je altijd zien dat dat net na zo'n ingreep gebeurd..
Gelukkig dat ook dat weer snel is op gelost

[Joopieboy]

Complimenten dat je toch weer verder gaat met de auto, zag er iig super gaaf uit zo, succes met opknappen en schilderen.

[Emiel]

Hijs bruut

[///Joost]

Echt een chille bak! Ik ga het topic binnenkort nog even goed doorspitten, maar je kan in ieder geval zeggen dat je je auto een goed leven geeft met veel levenservaring.

[indobesar]

Mooie update! Wat een verhaal man... Respect voor je doorzettingsvermogen. 2002 is echt cool, zeker met de ronde achterlichten.

[Oof]

Mooie update weer.

[Jurjen]

[Dennis Orgers]

Diep diep respect voor je doorzettings vermogen echt heel gaaf om te zien
:banging:

[HeinJ]

Straks nog ff de achterlichten enzo terug schroeven.. maar het meeste werk is weer gedaan!

[Martijn M]

Goed bezig! Mooi dat die weer opgelapt is.

[daNpy]

Vet dingetje zeg

[Estoque]

Afgelopen zondag op zandvoort zien rijden en ik moet zeggen, je beunwerk loopt best lekker op de baan.

toen je van de baan af kwam heb ik een paar mensen dit topic laten lezen op mijn telefoon en ze waren allemaal onder de indruk van je bouwkunsten..

Keep beunen!