Ik ben Bas, 31 jaar inmiddels en woon in Diemen.
Mijn eerste auto was een '98 Volvo C70 2.3 T5 met handbak. De lijnen van de C70 spraken mij altijd al erg aan en daarnaast is het nog een best snelle auto ook. De juiste uitvoering vinden was nog niet zo makkelijk. De meeste C70’s waren het vaak nét niet. Uiteindelijk heb ik er toch een gevonden die voor mij aan vrijwel alle eisen voldeed: zwart met zwart interieur, 2.3 T5, schuifdak, BBS velgen én de handbak. Een heerlijke auto in erg nette staat, zeker voor wat hij kostte. En daarbij is het als eerste auto meer dan snel genoeg…gelukkig was Flitsmeister net uitgebracht. En wat een verslavende 5-cilinder roffel zeg! Nu ik er zo aan denk heb ik nog steeds een beetje spijt van de verkoop.
Minpuntjes waren er ook. Zo was het verbruik niet best (deels vanwege mijn rijstijl) en was inparkeren altijd een uitdaging (niet vanwege mijn rijstijl). Een gemiddelde vrachtwagen heeft namelijk een kleinere draaicirkel dan deze generatie C70, echt wel even wennen!
Na de C70 ongeveer 11 maanden te hebben gereden, ben ik verhuisd naar Corsica. Omdat de wegen daar niet al te best zijn en de Volvo met z'n bizarre draaicirkel niet het eiland rond te krijgen zou zijn, heb ik een '02 Land Rover Discovery Td5 gekocht. Dit was één van de auto's die mij sinds mijn jeugd altijd was bijgebleven. Geen idee waarom dat precies was, maar het is natuurlijk wel een heerlijk eigenwijs hok. De verhuizing was in ieder geval hét excuus om er eentje te kopen. In Nederland is de wegenbelasting van zo'n tank ruim 200eu per maand, waardoor maar weinig mensen zo'n ding willen rijden. In Frankrijk heeft men geen wegenbelasting en dan heb je voor 4k opeens een fantastische wagen staan.
De Disco bleek echter wel een zorgenkindje, want ondanks dat hij altijd 'dealeronderhouden' was, was er eigenlijk altijd wel iets stuk. Zo had ik in week 1 een kapot brandstoffilter (op de snelweg, dus de hele auto onder de diesel) en een lekkende pakking van het kleppendeksel. Op zich niet zo schokkend, maar het feit dat er een verkeerd type rubberpakking in zat had een lampje moeten doen branden....ach ja, achteraf is het mooi wonen. Enkele maanden later sloeg de compressor wel erg vaak aan, terwijl hij -als alles goed is- niet veel hoeft te doen. Echte tools had ik op dat moment niet in Corsica, maar toch heb ik geprobeerd met behulp van een kitje de compressor te reviseren. Dat betekend echter wel dat alle lucht uit het systeem gaat, waardoor de auto 'op z'n reet' kom te staan. In dit geval zelfs letterlijk, want de trekhaak stond op de grond... De compressor bleek ver over z'n houdbaarheidsdatum heen te zijn, want door slechte smering en rubbers was alles veel te warm geworden en behoorlijk versleten.
Had ik al verteld dat er geen fatsoenlijke garages zijn op Corsica? Uiteindelijk heb ik toch een kleine lokale garage gevonden die wonderbaarlijk genoeg in Land Rovers gespecialiseerd was. De oude baas aldaar heeft een nieuwe compressor besteld en gemonteerd. Daarna is de luchtvering opnieuw ingesteld met de computer. Wel bleek nogmaals de waarde van de term 'dealeronderhouden'. De rubber delen die ervoor zorgen dat de auto niet te ver achterover gaat als er een lek in het systeem zit....waren nergens te bekennen. Gevolg was dat de auto dus te ver was ingezakt en door de hoogtesensoren heen was gegaan. Drie weken later konden deze dus ook vervangen worden...en de vering dus wéér opnieuw ingesteld.
Enfin.
Daarna was het wel weer een heerlijke auto om in te rijden; hoge zit, goede stoelen en tot de 80km/u niet eens te traag in het dagelijkse rijden. Daarnaast is het best leuk om af en toe expres over onverhard te rijden ipv over de weg, gewoon omdat het kan.
Helaas bleven er problemen ontstaan, het is tenslotte een (oudere) Engelse auto. De twee dakramen lekte behoorlijk en er ging om de haverklap iets kleins stuk. Gelukkig waren de dakramen best eenvoudig zelf te repareren en waren de overige problemen dat vaak ook. En tussen de problemen door bleef het toch echt een heerlijke vrachtwagen.
Na ongeveer 1 jaar in de Td5 begon ik steeds meer als een Corsicaan te rijden: iedere toerist rijdt nét even te langzaam, dus daar wil je voorbij. Voor de onoverzichtelijk wegen is 139pk alleen niet bepaald overmatig om veilig in te halen. Zeker niet als er 2400kg via een automaatbak vooruit gesleurd moet worden. Tijd voor iets nieuws dus. Iets snellers vooral!
Tijdens één van mijn ‘vakanties’ in Nederland heb ik naar een aantal E46 330Ci’s gekeken. Ik wilde namelijk in Nederland kopen, omdat de auto's in Corsica vaak op een ander niveau onderhouden worden. Daarbij was het een geweldig excuus om een E46 van Amsterdam naar Zuid-Frankrijk te knallen. Uiteindelijk heb ik er een kunnen vinden die aan redelijk wat eisen voldeed. Ondanks dat ik geen fan ben van zilverkleurige auto's, is het echt een mooi exemplaar, met zwarte sportstoelen, M bumpers, M stuur en zónder Halfords plastic. Oh...en een handbak natuurlijk, want daar had ik wel weer zin in na de Disco. Overigens kwam er wel meteen een stuk 'plastic' op, in de vorm van een Simota luchtinlaat. Een standaard M54 is namelijk nogal een tam klinkende motor, ondanks dat het best prima vooruit gaat. Misschien hebben ze dit gedaan om nog meer kopers richting een M3 te doen kijken? Na het monteren van de Simota klinkt de auto in ieder geval echt veel beter. Opeens ligt er een S54 'light' onder de motorkap, die ook nog eens als een CSL klinkt. Nou ja, bijna zoals een CSL dan.
De omgeving in Corsica is geweldig als je van autorijden houdt. Er zijn heel veel bergweggetjes waar ook nog eens veel afwisseling in zit. De WRC is niet voor niets weer teruggekeerd naar het eiland. Vanaf mijn huis kon ik binnen 15min over de stages van de rally rijden. Erg vermakelijk en verslavend!
Daarbij is een 330 eigenlijk al snel genoeg voor de lokale wegen. Uiteraard kun je met een M3 sneller (= veiliger) inhalen, maar ik denk dat het verschil op de bergwegen een stuk minder groot zou zijn. Toch heb ik in mijn laatste maanden op Corsica een M3 gekocht, maar niet om zelf in te gaan rijden. Dat is echter een verhaal apart. De oplettende lezer zou met goed zoeken al in ‘Mijn Auto’ kunnen zien om welke het gaat…
Inmiddels woon ik alweer een jaar in Nederland, waar de wegen weer ‘gewoon’ plat en saai zijn. Maar gelukkig weet de opvolger van m’n 330 tóch het autorijden leuk te maken. En voor die opvolger ga ik een los draadje aanmaken in ‘Mijn Auto’…
We zijn er diverse malen op vakantie geweest en hebben er fantastische wandelingen gemaakt. Voor ons echt dè vakantiebestemming waar we ongetwijfeld nog de nodige keren zullen komen 
.
